M
Champagne Charlie neemt na 35 jaar afscheid met bluesprijs
Jonge pianist heeft geen last van zenuwen
1 hl
4
Een jubileum, een bluesprijs en
twee uitverkochte
afscheidsconcerten in
Middelburg. Na35 jaar zit de
muzikale reis erop. „This was
Champagne Charlie!”
Trillende handen
Terwijl hij voor spreekbeurten op
school veel meer last heeft van ze-
nuwen en trillende handen. Dat
heeft de ii-jarige Nikki Schout uit
Oost-Souburg ook, maar tijdens
het optreden in de ZB viel het juist
erg mee. „Ik hou gewoon erg van
muziek en speel graag piano”, lacht
ze. Tristan wordt ronduit blij als hij
mag spelen. „Ik vind het ontspan
nend, zeker als ik me niet zo goed
voel.”
Klankkleur Live biedt leerlingen
van de Muziekschool de kans om
live op te treden. Iedereen in de ZB
kon tijdens het boeken zoeken ge
nieten van acht verschillende toet
senisten - op piano, keyboard of ac
cordeon. Klankkleur Live vindt
maandelijks plaats en elke maand
staan andere instrumenten cen-
Met een dubbel gevoel betreedt de
band zondagmiddag het podium
van poppodium De Spot in Middel
burg. Het is tijd voor een feestje,
maar het is meteen ook de laatste
keer. Althans, de voorlaatste keer, ’s
avonds is echt het allerlaatste con
cert van Champagne Charlie. Wee
moed hangt in de lucht.
Niet voor niets opent de band
met Suitcase full of blues. In 35 jaar
heeft Champagne Charlie koffers
vol blues, folk, jazz, Americana en
rootsmuziek verzameld.
„Wij pasten overal”, memoreert
frontman Sjef Hermans, die tussen
de nummers door het uitverkochte
poppodium meeneemt in de ge
schiedenis van de band. „Het begon
in 1988 op de zolder van Razz
matazz in Oost-Souburg. En het
was nooit gelukt zonder onze vrou
wen, die zo veel avonden alleen
thuis bleven. Avonden”, knipoogt
Hermans, „waarop wij met pijn in
het hart het huis verlieten om in
Nederland of daarbuiten muziek te
maken.”
De Dutch Blues Foundation er
kent het belang van Champagne
Charlie voor de blues in Nederland.
De stichting geeft de band zondag
een ereplaats in de Dutch Blues
Hall of Fame. „Een historisch ar
chief waarin we muzikanten eren
die van onschatbare waarde zijn.
Geen band in Nederland is te verge
lijken met Champagne Charlie”,
verklaart John Zwetsloot namens
de stichting.
Zwetsloot reikt ook een beeldje
uit aan frontman Sjef Hermans, die
er met het publiek een lolletje van
maakt: „Ik ben bang voor dat mo
ment waarop jullie allemaal weg
zijn en wij in de kleedkamer zitten
en ook naar huis willen en die ene
Tristan was één van de acht leerlin
gen van de Muziekschool Zeeland
die zaterdag optraden in de ZB tij
dens Klankkleur Live. Nog geen
jaar zit hij op pianoles, maar over
het optreden was hij zelfverzekerd.
„Ik dacht: oké, ik doe het gewoon.”
traal. Nikki Schout mocht zaterdag
als eerste achter de piano plaatsne
men en speelde onder meer één van
haar favoriete stukken: Twinkle of
the lights, van componist Johannes
Bornlöf. „Ik vind het echt heel
mooi. En mijn moeder vindt het
ook mooi, dus ik speel het ook graag
voor haar.”
Toen Tristan zich ruim een jaar
geleden bij de muziekschool aan
meldde op een open dag, was hij ei
genlijk nog te jong. „Maar gelukkig
waren mijn vingers lang genoeg”,
glundert hij. De vingers van jonge
kinderen zijn vaak te kort om over
de toetsen te dansen. „Met mij
durfden ze het toch aan, gelukkig.”
naam. „Theo, nou jij hé!” Sjef - ‘the
big chief - Hermans dirigeert de
zeskoppige band soepel door het af
scheidsconcert heen en laat zijn
vrienden Geert de Heer, Gait Klein
Kromhof, Peter Lenselink, Peter
Bout en Theo de Koning elk apart
nog een keer schitteren. Met mu
ziek van Woody Guthrie, Johnny
Cash, Frank Stokes en eigen num
mers, zoals het indrukwekkende
Land van mijn vader, over
Zeeuws-Vlaanderen.
Tussendoor klinkt regelmatig die
ene veelbetekenende zin: „Let’s go
home boys.”
Maar huiswaarts gaat de band pas
na een toegift waarvoor ze hun
‘herkenningsnummer’ hebben
aangepast. „Champagne Charlie
was my name.”
vraag komt: wie neemt dat beeldje
mee naar huis?”
Na de prijsuitreiking gaat het af
scheidsconcert door. „En dat kan
maar met één nummer”, oordeelt
Hermans: „Champagne Charlie is
my name.” Aan dat liedje van de
Amerikaanse blueslegende Blind
Blake ontleende de band haar
Geen band in
Nederland is te
vergelijken met
Champagne Charlie
Cf WH
V
^"1
De muzikale reis zit erop
Champagne Charlie nam afscheid met twee concerten in De Spot in Middelburg, foto's lexde meester
MIDDELBURG
Op zijn eerste liveoptreden
heeft de 8-jarige pianist Tristan
Treebusch uit Dishoek geen last
van zenuwen. Als iemand zacht
jes ‘we want more’ mompelt,
grijpt hij zijn kans. „Ik kan nog
wel wat spelen hoor.”
Maurits Sep
Middelburg
Champagne Charlie - Peter Bout, Gait Klein Kromhof, Theo de Ko-
ning, Sjef Hermans, Peter Lenselink en Geert de Heer (vlnr) - is gis
teren opgenomen in de Dutch Blues Hall of Fame.
Tristan Treebusch krijgt pas een jaar pianoles op de Muziekschool
Zeeland. „Ik vind het ontspannend, zeker als ik me niet zo goed
voel.” FOTO LEX DE MEESTER
- Maurits Sep
- John Zwetsloot, Dutch Blues
Foundation
MAANDAG 20 MAART 2023 WA
