worden' en deed het allemaal b. riflHfa mmm wmm ÉPêMI mËm f w BK; wmmsiMa#K' - li mm-. 7 LLA' IpIlllË •,/,-. *$il 'Ik werd vrijwilliger bij zorgreizen. Wat een dankbaar werk! A j - PASPOORT -• TL Ti Als vrijwilliger heeft hij ook een immens CV. Hij zat onder meer bij de PvdA in de gemeente Bor- sele, was actief voor het comité 'Borssele 2 nee' en is nu werk zaam voor de Stichting Thea ters aan Zee en Stichting 't Kerkje van Elles- diek. Jan Verburg is getrouwd met Atie. Ze hebben drie kinderen en drie kleinkinde ren. de wereld ook eens van een andere kant; de term 'helikopterview' zegt dat eigenlijk al. Ik heb ook het liefst in helikopters gevlogen. Ik was niet zo van de straaljagers, want ik had niks met het gooien van bommen. Ik ben blij dat ik met de Chinook veel humanitair werk heb kunnen doen." ,,Ik had nog wel door gekund, maar regel is re gel. Toen ben ik reisleider geworden bij Jan Doets. Ik had nog zo veel energie en daar wilde ik iets mee doen. In ben jarenlang met groepen door de Verenigde Staten en Canada gereisd. Ik vertelde het liefst dingen die de mensen niet uit boekjes konden halen. Ik was continu aan het praten en excursies aan het regelen. Totdat ik er genoeg van kreeg. Nederlanders die op dure, georganiseerde reizen meegaan, zijn vaak nogal verwend. Die gaan zeuren over de klein ste dingen. Op een gegeven moment regende het ergens en werd mij dat kwalijk genomen. En een andere keer klaagde een mevrouw, na dat we ver-ruk-ke-lijk gegeten hadden in een hotel, dat de wijn te koud was. Het was ontzet tend leuk werk, maar ik dacht: hier ga ik me niet meer voor uitsloven. Toen ben ik hetzelfde gaan doen - als vrijwilliger - bij zorgreizen voor mensen met een verstandelijke beperking. Dat was nog veel leuker dan reizen langs de Grand Canyon. Wat een dankbaar werk! We zaten dan bijvoorbeeld in een huisje in België en dan kookte ik ook voor twintig man. Dan maakte je een enorme pan spaghetti, gooide je de saus er over en smullen maar. En niemand die klaagde hè." ,,Ik zie het als een sociale verplichting om je in te zetten. Als je nog fysiek gezond bent en je hebt de mogelijkheden om het doen, dan vind ik het niet meer dan normaal dat je actief bent. De vrijwilligers zijn de smeerolie van de maat schappij, zeggen ze wel. Voordat ik stopte als reisleider, was ik al bij veel dingen betrokken en sindsdien bij nog veel meer. Het geeft over het algemeen heel veel voldoening. Net zoveel als vliegen. Je krijgt direct feedback van de mensen voor wie je het doet. Dan hoor je bij voorbeeld bij Theaters aan Zee of bij het kerkje van Ellewoutsdijk: 'Wat fijn dat u dit doet, want dan kunnen wij naar een voorstelling toe'." ,,Toch wel. Toen ik op mijn 55ste afscheid nam op de vliegbasis Soesterberg, werd ik door mijn collega's meegenomen naar de gemeentereini ging van Soest. Blijkbaar had ik het verhaal ook daar wel eens aan iemand verteld en die had het onthouden. Dus ben ik die middag mee ge weest om het gft-afval op te halen." ,,Niet echt. Die gft-containers zijn allemaal van die zware, groene bakken. Ik was helemaal ka pot. Varen en vliegen was meer iets voor mij." GO ZATERDAG 6 MAART 2021 W1' 4 4l A 4 >J5!KG tM »-v. i v"t"r2.C 4-< I. I. Jan Verburg kocht al in 1969 - voor 14.500 gulden - een oude boer derij in Heinkenszand, maar ging er pas in 2008 echt wonen. FOTO MARCELLE DAVIDSE 'Kuufenqewoon Mr ,r%#i Jan Verburg werd op 20 juni 1946 geboren in Alphen aan den Rijn. Hij groeide daar en in Bus- sum op, voordat hij naar de Zee vaartschool in Vlissingen ging. Sinds 1969 heeft hij een huis in Heinkenszand, dat hij in 2008 pas permanent is gaan bewonen. Hij zat vier jaar op de grote vaart, in dienst van Shell, en maakte op zijn 26ste de over stap naar Defen sie. Tot zijn 55ste vervulde hij bij de luchtmacht aller lei functies, voor namelijk op de basis in Soester- berg. Vanaf 2001 was Verburg reisleider bij reis organisatie Jan Doets. Op je 55ste moest je eruit bij de luchtmacht. Jij en je vrouw doen veel vrijwilligerswerk. Wat is jullie motivatie? Op je 8ste wilde je varen, vliegen en vuilnis man worden. Dat laatste is niet uitgekomen. En? Voldeed het een beetje aan je verwach tingen?

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2021 | | pagina 55