EK-blikvangers Femke Bol en Lieke Klaver over kapotgaan op de400 meter
Ongekend: vijf
finaleplaatsen
23
Om vanavond EK-goud te
pakken moeten Femke
Bol en Lieke Klaver door
een muur van verzuring
sprinten. De twee rijzende
sterren over de hel die de
400 meter is en hun haat
liefdeverhouding met de
pijngrens op deze afstand.
De weddenschap loopt nog. De
beloofde traktatie zal er vast ooit
van komen, maar tot nu toe heeft
Femke Bol nog nooit overgegeven
na een 400 metertraining. ,,Wel
even afkloppen", zegt ze lachend.
,,Want ik zie het zeker geregeld ge
beuren. Iedereen reageert er an
ders op. Ik heb vaak na snelheids
trainingen dat ik hoofdpijn krijg
en misselijk word. Een ander ligt
een uur op de grond."
Vraag Femke Bol en Lieke Klaver
naar de pijn van de 400 meter en
de twee atletieksensaties begin
nen in eerste instantie over de
helse trainingen. Want om in de
wedstrijd door de pijn heen te
kunnen gaan, staan geregeld lood
zware sessies op het programma.
Een voorbeeld? 300 meter in wed
strijdtempo, zo'n één tot drie mi
nuutjes rust en dan nog eens 200
meter in wedstrijdtempo.
,,Verschrikkelijk", zegt Klaver
over die trainingen die meestal op
zaterdag plaatshebben. ,,Dan vra
gen mensen daarna: wat ga je dit
weekend nog doen? Nou, helemaal
niks! Ik heb heel vaak gezegd: deze
pijn is niet menselijk. Dan liggen
we op de grond. Je hebt zóveel
pijn. Je weet niet waar je moet
staan, liggen, zitten, of je moet
ademen." Grijnzend: ,,En je weet
dat je het zelf veroorzaakt. Je doet
het jezelf aan omdat je dat wilt.
Dat is wel raar."
Vanavond zijn de ogen op hen
gericht. Bol is in het Poolse Torun
favoriet voor EK-goud, trainings-
genoot en vriendin Klaver is de
belangrijkste uitdager. Ze zijn met
hun 21 en 22 jaar de nieuwe gezich
ten van de Nederlandse atletiek en
nu al klaar voor internationale ti
tels. De 400 meter, een onderdeel
met veel aanzien, is voor hen een
inspanning van iets meer dan vijf
tig seconden. Welbeschouwd
wordt op deze afstand van het li
chaam een te lange sprint ge
vraagd, waardoor er in korte tijd
een enorme zuurstofschuld wordt
opgebouwd en het lactaat (melk
zuur) om aandacht schreeuwt en
alles in het lijf tegensputtert.
Het duurde even voor Klaver de
400 meter in haar hart sloot. Zij is
van origine een 100 en 200 meter
loopster. ,,Ja, want de 400 meter is
helemaal niet leuk." Ze gaat hard
van start, totdat de batterij op is,
en knokt dan volop tegen de ver-
l-Exk
3?
moeidheid, in de hoop haar con
currentes voor te blijven. Bol komt
trager op gang, maar heeft door
haar uithoudingsvermogen een
fantastisch slot. Zij raapt haar con
currentes meestal op. ,,Ik ga wel
heel diep, maar het past bij mij om
iets minder hard te openen."
Verzuurd
Outdoor bestaat de 400 meter uit
één ronde, indoor uit twee rondes
van 200 meter. Onlangs kwam Bol
bij een indoorwedstrijd in Metz de
laatste bocht uit en even schrok ze.
,,Ik dacht: oh, wow, ik ben echt
heel erg verzuurd, hoe ga ik dit
doen? Maar op zo'n moment geven
de zwaarste trainingen ook ver
trouwen. Ik weet: dit heb ik al eer
der nóg erger meegemaakt."
Ze trok ferm door in Metz. Dit
prille seizoen liep ze in al haar vier
races een nationaal indoorrecord.
Er zijn manieren om met het ge
voel van verzuring om te gaan, legt
Bol uit. ,,Ik let vooral goed op mijn
techniek. Dat ik mijn armen goed
beweeg, mijn core goed aanspan.
Of ik denk: shit, die concurrente
komt er nog aan, doorlopen! Het
helpt mij om daarop te focussen.
Zo speel ik een mentaal spelletje
met mezelf. Gericht op de ont
spanning, en vooral niet op de ver
kramping."
Ook Klaver heeft een modus ge
vonden om door te zetten in dat
slot waarin alles - het vasthouden
van de snelheid, techniek en coör
dinatie - wordt bemoeilijkt. ,,Ik
weet: ik moet door kunnen, deze
pijn herken ik. Gewoon denken:
hoe sneller ik bij de finish ben, hoe
eerder ik op de grond kan zitten en
naar huis en bed kan. Doorbijten."
Na de finish volgt onherroepe-
Het maakt mij ook
zelfverzekerd.
Ik vind het wel stoer
dat ik zoveel pijn
kan verdragen
lijk dat typische beeld. Totaal
moegestreden en naar adem hap
pende atleten, languit op de baan
400 METER
liggend. Wat Bol dan voelt? ,,Het is
genoeg geweest. Ik wil dan alleen
maar zo lang mogelijk op de grond
liggen. Soms denk ik dat het wel
weer kan, opstaan, maar dan lukt
het toch nog niet helemaal. Weet
je wat raar is? Als ik niet goed heb
gelopen, voel ik me extra moe. Als
ik wel heel hard heb gelopen, heb
ik ook veel blije emoties en ben je
ook minder lang kapot."
Hun band met de 400 meter en
het opzoeken van de pijngrens laat
zich nog het best omschrijven als
een haat-liefdeverhouding. Want
waarom zoek je die intense pijn
telkens weer vrijwillig op? Simpel,
zegt Klaver: ,,Alleen zo word ik be
ter. En het maakt mij ook zelfver
zekerd. Ik vind het wel stoer dat ik
zoveel pijn kan verdragen."
zaterdag 6 maart 2021
PC
'Deze pijn is niet menselijk'
Pim Bijl
Rotterdam/Torun
Femke Bol:
,,Ik wil dan al
leen maar zo
lang mogelijk
op de grond
liggen.'' foto anp
rwr: SSbSc
- Lieke Klaver
TORUN De EK-finales van de
400 meter kleuren vanavond
sterk oranje. Drie mannen en
twee vrouwen plaatsten zich
voor de eindstrijd. Dat Femke
Bol en Lieke Klaver zich kwali
ficeerden, was verwacht.
Maar bij de mannen is sprake
van een unicum: met Liemar-
vin Bonevacia, Tony van Die
pen en Jochem Dobber staan
er voor het eerst drie Neder
landse atleten in de finale van
een groot kampioenschap.
Tijdstip finales: 20.10 (man
nen) en 20.25 uur (vrouwen).
M Lieke Klaver: ,,Je hebt dan
zóveel pijn. Je weet niet waar je
moet staan, liggen, zitten, of je
moet ademen." foto anp
