Tour de France
om in te lijsten
Kristoff volgt Groenewegen op in Parijs
gedacht dat hij zo goed zou zijn in deze Tour
3
Elke ronde in top 10
wmK Vijf op vijf voor Poels
Podium
Column
THIJS ZONNEVELD
Het wanhopige gevecht om vooraan te zitten
in de eerste etappe.
Het paaltje waar Chris Froome langs schampte als
langs een saltubamolschorsing.
En die eerste sprint van Fernando Gaviria - waarbij
hij de rest degradeerde alsof het kleuters op fietsjes
met zijwieltjes waren.
De woede van Marcel Kittel - door zijn ploeggeno
ten Marself Kittel genoemd - na wéér een mislukte
sprint.
De Mür-de-Bretagne, een weg zo recht als-ie steil
is.
Die arme Guillaume Van Keirsbulck, die in de
vlakke ritten in zijn eentje een Gallisch dorpje was
dat in zijn eentje weerstand bood.
De turbodijen en het sssssssst-vingertje van Dylan
Groenewegen.
De kasseienrit naar Roubaix - prachtig en onver
antwoord tegelijk.
Die ene foto.
De bittere tranen van Richie Porte.
En de zoete van John Degenkolb.
De guitige harses van Julian Alaphilippe, de Vierde
Musketier.
De manier waarop Soren Kragh Andersen zich van
de Cormet de Roselend liet storten, als een baksteen
in een lycra pakje.
De solo van Steven Kruijswijk, die naar Alpe
d'Huez fietste met cojones zo groot dat ze niet in zijn
fietsbroek pasten.
Het besef dat Alejandro Valverde misschien (heel
misschien) tóch een mens is.
Die domme, domme Mikel Landa, die het elk jaar
voor elkaar krijgt om naar een ploeg te gaan waar hij
wéér moet vechten om het kopmanschap.
De halvegaren met hun rookfakkels, hun smurfen-
pakken en de teringzooi die ze voor de laatste keer op
Alpe d'Huez maakten (want daar gaan we voorlopig
niet naar terug).
De manier waarop Egan Bernal, toekomstig meer
voudig Tourwinnaar, over zijn schouder keek om te
zien of die slome, ouwe Chris Froome er nou ein-de-
lijk eens aan kwam.
Het gesleur en getrek en gestoemp en geduw en ge
zwoeg en gejakker en gesjouw en geploeter en ge
stamp en gekachel van Robert Gesink.
De Telemark-landing van Primoz Roglic.
Antwanito Tolhoek.
Hoe Peter Sagan elke dag weer een halfuur lang de
tijd neemt om handtekeningen uit te delen
en selfies te nemen met alle tienduizend
fans die voor zijn camper staan te wach
ten.
De tiende symfonie van Lau.
Een Nederlander die in de laatste Pyre-
neeën-etappe een aanval deed op
de gele trui - jongens, jongens,
hoeveel eeuw is dat geleden?
De laatste, furieuze sprint
van Alexander Kristoff.
En de speech van Geraint
Thomas.
Tot een jongen uit Maas
tricht op het podium in Parijs.
Houten kadertje eromheen en
ophangen in het Louvre.
Dit was een Tour om in te lijsten.
maandag 30 juli 2018
GO
Tom Dumoulin en Steven Kruijswijk
zijn na Bauke Mollema en Erik Breu-
kink (foto) de enige Nederlanders die
in alle drie de grote rondes (Tour, Giro,
Vuelta) in de top 10 zijn geëindigd.
Dumoulin is de 2de Nederlander
die in één jaar twee keer op het
podium eindigt in een grote ronde.
In 1979 werd Zoetemelk 1ste in de
Vuelta en 2de in de Tour.
Wout Poels reed zijn vijfde grote ronde met
Sky en elke keer is zijn ploeg er met de eindzege
vandoorgegaan. Hij was er ook bij toen Froome in
2015 en 2016 de Tour won, reed in 2017 aan
diens zijde in de Vuelta en dit jaar in de Giro.
de eindzege'
@thijszonneveld
Van het gegier van de zenuwen in Noirmou-
tier-en-l'Tle.
V
PARIJS Alexander Kristoff (foto)
sprintte gisteren naar de zege in de
laatste etappe van de Tour. De 31-ja-
rige Noor van UAE-Emirates troefde
op de Champs-Élysées John Degen
kolb en Arnaud Démare af. Hij volgt
Dylan Groenewegen op, die vorig jaar
de snelste was in Parijs.
De slotrit begon traditiegetrouw met
champagne en lachende renners. Toen
het peloton de Champs-Élysées op
draaide kreeg Sylvain Chavanel,
die zijn 368ste etappe reed
(een record) en afscheid
nam van de Tour, een ere-
ronde. Niet veel later reed
een kopgroep van zes man
weg: Nils Politt, David
Gaudu, Taylor Phinney, Mi-
chael Schar, Guillaume Van
Keirsbulck en Silvan Dillier.
Het zestal hardrijders werkte goed
samen, maar kreeg nooit meer
dan 45 seconden. Toen zij ge
grepen werden probeerde
Yves Lampaert het met
een late uitval, maar ook
de Belg kwam niet weg
van de jagende meute. Op
200 meter van de finish
werd Lampaert gegrepen. In
de massasprint die volgde bleek
Kristoff de sterkste.