Tour de France om in te lijsten Kristoff volgt Groenewegen op in Parijs gedacht dat hij zo goed zou zijn in deze Tour 3 Elke ronde in top 10 wmK Vijf op vijf voor Poels Podium Column THIJS ZONNEVELD Het wanhopige gevecht om vooraan te zitten in de eerste etappe. Het paaltje waar Chris Froome langs schampte als langs een saltubamolschorsing. En die eerste sprint van Fernando Gaviria - waarbij hij de rest degradeerde alsof het kleuters op fietsjes met zijwieltjes waren. De woede van Marcel Kittel - door zijn ploeggeno ten Marself Kittel genoemd - na wéér een mislukte sprint. De Mür-de-Bretagne, een weg zo recht als-ie steil is. Die arme Guillaume Van Keirsbulck, die in de vlakke ritten in zijn eentje een Gallisch dorpje was dat in zijn eentje weerstand bood. De turbodijen en het sssssssst-vingertje van Dylan Groenewegen. De kasseienrit naar Roubaix - prachtig en onver antwoord tegelijk. Die ene foto. De bittere tranen van Richie Porte. En de zoete van John Degenkolb. De guitige harses van Julian Alaphilippe, de Vierde Musketier. De manier waarop Soren Kragh Andersen zich van de Cormet de Roselend liet storten, als een baksteen in een lycra pakje. De solo van Steven Kruijswijk, die naar Alpe d'Huez fietste met cojones zo groot dat ze niet in zijn fietsbroek pasten. Het besef dat Alejandro Valverde misschien (heel misschien) tóch een mens is. Die domme, domme Mikel Landa, die het elk jaar voor elkaar krijgt om naar een ploeg te gaan waar hij wéér moet vechten om het kopmanschap. De halvegaren met hun rookfakkels, hun smurfen- pakken en de teringzooi die ze voor de laatste keer op Alpe d'Huez maakten (want daar gaan we voorlopig niet naar terug). De manier waarop Egan Bernal, toekomstig meer voudig Tourwinnaar, over zijn schouder keek om te zien of die slome, ouwe Chris Froome er nou ein-de- lijk eens aan kwam. Het gesleur en getrek en gestoemp en geduw en ge zwoeg en gejakker en gesjouw en geploeter en ge stamp en gekachel van Robert Gesink. De Telemark-landing van Primoz Roglic. Antwanito Tolhoek. Hoe Peter Sagan elke dag weer een halfuur lang de tijd neemt om handtekeningen uit te delen en selfies te nemen met alle tienduizend fans die voor zijn camper staan te wach ten. De tiende symfonie van Lau. Een Nederlander die in de laatste Pyre- neeën-etappe een aanval deed op de gele trui - jongens, jongens, hoeveel eeuw is dat geleden? De laatste, furieuze sprint van Alexander Kristoff. En de speech van Geraint Thomas. Tot een jongen uit Maas tricht op het podium in Parijs. Houten kadertje eromheen en ophangen in het Louvre. Dit was een Tour om in te lijsten. maandag 30 juli 2018 GO Tom Dumoulin en Steven Kruijswijk zijn na Bauke Mollema en Erik Breu- kink (foto) de enige Nederlanders die in alle drie de grote rondes (Tour, Giro, Vuelta) in de top 10 zijn geëindigd. Dumoulin is de 2de Nederlander die in één jaar twee keer op het podium eindigt in een grote ronde. In 1979 werd Zoetemelk 1ste in de Vuelta en 2de in de Tour. Wout Poels reed zijn vijfde grote ronde met Sky en elke keer is zijn ploeg er met de eindzege vandoorgegaan. Hij was er ook bij toen Froome in 2015 en 2016 de Tour won, reed in 2017 aan diens zijde in de Vuelta en dit jaar in de Giro. de eindzege' @thijszonneveld Van het gegier van de zenuwen in Noirmou- tier-en-l'Tle. V PARIJS Alexander Kristoff (foto) sprintte gisteren naar de zege in de laatste etappe van de Tour. De 31-ja- rige Noor van UAE-Emirates troefde op de Champs-Élysées John Degen kolb en Arnaud Démare af. Hij volgt Dylan Groenewegen op, die vorig jaar de snelste was in Parijs. De slotrit begon traditiegetrouw met champagne en lachende renners. Toen het peloton de Champs-Élysées op draaide kreeg Sylvain Chavanel, die zijn 368ste etappe reed (een record) en afscheid nam van de Tour, een ere- ronde. Niet veel later reed een kopgroep van zes man weg: Nils Politt, David Gaudu, Taylor Phinney, Mi- chael Schar, Guillaume Van Keirsbulck en Silvan Dillier. Het zestal hardrijders werkte goed samen, maar kreeg nooit meer dan 45 seconden. Toen zij ge grepen werden probeerde Yves Lampaert het met een late uitval, maar ook de Belg kwam niet weg van de jagende meute. Op 200 meter van de finish werd Lampaert gegrepen. In de massasprint die volgde bleek Kristoff de sterkste.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2018 | | pagina 31