s l
2
Oranje-schaatsploeg gaat ook in Zuid-Korea zware lading eremetaal ophalen
Oranje op de Winterspelen
Het Olympisch Kwalificatietoernooi is achter
de rug. De volgende halte is Pyeongchang. De
Nederlandse ploeg telt - alwéér - talloze
medaillekandidaten. Statistisch gezien kan het bijna
niet anders dan dat het weer medailles gaat regenen.
Nondeju, er werd^at afgejankt. Thialf
was dagenlang een trai^^al. Som-
mp^fcjlgatsers en schptssi^s huil-
dlZlöHlNÉVÉLi[3Ê anderen van ver
driet JJe meesten huildenna Öe races,
sommigen al ervooi I urfi ilAhllili i
huilde zelfs al toen hij nog niet eens in
Thialf was. In de auto op weg naar de
500 meter brak hij in tranen uit door
de zenuwen. Hij versloeg ze trouwens
glansrijk: hij won de afstand én kwa
lificeerde zich voor de Spelen.
Hij wel.
Over iets meer dan een maand be
ginnen de Spelen in Pyeongchang. De
tranen van de thuisblijvers zullen te
gen die tijd misschien wel opnieuw
gaan vloeien, maar niemand die meer
naar ze om kijkt. Topsport is hard: het
gaat om degenen die er wél zijn. En
daar, op de Spelen, zal de inzet van het
toernooi compleet anders zijn dan op
het Olympisch Kwalificatietoernooi
van afgelopen week. Op het OKT was
er vooral veel te verliezen, op de Spe
len is er juist heel veel te winnen. Het
gaat straks niet meer om plaatsjes in
het vliegtuig, maar om plekken in de
geschiedenisboeken.
Of de Spelen van 2018 voor de
schaatsploeg net zo succesvol worden
als de Spelen van 2024 is nog maar de
vraag. Dat is geen schande: in Sotsji
pakten Nederlandse schaatsers en
schaatssters zó veel medailles dat het
bijna belachelijk werd. Alles lukte, elk
kwartje viel goed. Dat kwam door het
niveau van de Nederlanders én door
het falen van andere landen. De Japan
ners en Noren bakten er niks van, de
Amerikanen worstelden vooral met
hun eigen pak. Van de 36 medailles
waren er 23 voor Nederland. Bijna 64
procent van de schaatsplakken hing
om een Nederlandse nek. Dat is geen
winnen meer, dat is verpulveren.
Het kan bijna niet dat we opnieuw
zoveel medailles pakken in Pyeong
chang, zelfs niet als de Russen (Denis
Joeskov, Pavel Koelizjnikov) van deel
name worden uitgesloten. Al was het
maar omdat veel andere landen een
stap vooruit hebben gezet - met de
vrouwen van Japan voorop. Maar als je
de hele Nederlandse schaatsploeg in
Zuid-Korea overziet, dan valt op dat de
kern overloopt van de ervaring. Het
OKT was een slagveld - maar dan wel
eentje waarop vooral de gelouwerde
en gelouterde krijgers overeind ble
ven.
Sven Kramer, Ireen Wüst, Koen
Verweij, Jan Smeekens, Jan Blokhuij-
sen, Jorrit Bergsma, Ronald Mulder,
Marrit Leenstra, Jorien ter Mors en
Lotte van Beek wonnen allemaal al
een of meerdere olympische medail
les. Antoinette de Jong, Marrit Leen
stra en Kai Verbij rijden vooraan bij
EK's en WK's en zijn ook in Pyeong
chang medaillekandidaten. En zelfs
van olympische debutanten als Kjeld
Nuis en Bob de Vries (al 33!) kun je
moeilijk zeggen dat ze geen ervaring
hebben.
Op een enkeling na horen straks
alle Nederlandse schaatsers en
schaatssters bij de medaillekandidaten
op hun afstanden. Dat is een onge
kende luxe. Het succes zit in de
schaatscultuur van ons land, maar
misschien nog wel meer in de schaats-
structuur.
Anders dan in andere landen zijn er
in Nederland diverse profploegen die
met elkaar concurreren en elkaar naar
PIEK IN 2014
In Sotsji pakten
Nederlandse
schaatsers en
schaatssters
zóveel
medailles dat
het bijna
belachelijk
werd
een hoger plan stuwen. Het niveau is
op veel afstanden zo hoog dat je je niet
plaatst als je op negentig procent van
je kunnen schaatst. Dan kan soms een
nadeel zijn doordat bij selectiewed
strijden soms potentiële kampioenen
met pech of blessures naast de pot pis
sen, maar welbeschouwd is het in die
gevallen vaak niet veel meer dan een
luxeprobleem.
Vervangen
Twee olympische kampioenen van
Sotsji kunnen hun titels niet verdedi
gen omdat ze tekort kwamen op het
OKT: Michel Mulder (op de 500 me
ter) en Jorien ter Mors (op de 2500 me
ter). Maar in de sterkte van de ploeg als
geheel valt het nauwelijks op, omdat
ze worden vervangen door andere
medaillewinnaars of medaillekandi
daten.
Nee, 23 medailles worden het niet.
En het als het een beetje tegenzit kan
het ook zomaar eens een keer tegen
vallen met de kleur van de medailles.
Maar statistisch gezien kan het niet
anders dan dat het vliegtuig terug uit
Zuid-Korea zwaar beladen zal zijn
met eremetaal. Zoveel kandidaten, zo
veel kansen: het Nederlandse lange
baanschaatsen is en blijft een medail-
lefabriek.
dinsdag 2 januari 2018
GO
De Nederlandse schaatsploeg was bijna vier jaar geleden
ongekend succesvol op de Spelen.
Goud
zilver
brons
totaal
2002:
3
0
1
8
2006:
3
2
4
9
2010:
3
1
3
7
2014:
8
8
7
23
