Schilderend zet ik de wereld naar mijn hand
22 ZE
In het atelier
Het best bewaarde geheim
van Middelburg. In de
bocht van de Veersesin
gel, nummer 120. Het
atelier ligt verscholen achter de
huizenrij. De tuinman van jeugd
organisatie Juvent woonde er. Nu
heeft Jo Dumon Tak er zijn atelier
gevestigd.
Tot een jaar geleden zat de kun
stenaar anti-kraak aan de Klevers-
kerkseweg. De tuinmanswoning
achter de Veersesingel is een hele
vooruitgang. Met centrale verwar
ming. Hij kan zijn ezel in twee ka
mers neerzetten. Ramen op het
zuiden - dat zou beter kunnen.
Maar voor een schilder, die graag in
de buitenlucht werkt, is dat niet het
grootste probleem.
De familie Dumon Tak wortelt in
Middelburg. Jo Dumon Tak werd
zelf weliswaar in 1963 in Rotterdam
geboren. Maar zijn overgrootvader
Pieter was van 2915 tot 1932 burge
meester van de Zeeuwse hoofd
stad. Jo Dumon Tak is de laatste ja
ren bekend geworden als artistiek
leider van het Panorama Walche
ren, de collectie mega-schilderijen
in de Machinefabriek van Vlissin-
gen. De schilder noemt dat Pano
rama één van de pijlers van zijn ar
tistieke leven. Daarnaast moet hij
het hebben van lesgeven en auto
noom werk.
Nu zijn naam op deze manier ge
vestigd is, lijkt het al gauw alsof hij
een heel schildersleven achter de
rug heeft. Dat is niet zo. Aanvanke
lijk zag het daar wel naar uit. De juf
op de kleuterschool kwam al speci
aal langs bij zijn moeder om te mel
den dat Jo bijzonder goed kon teke-
A
nen. Hoewel de lagere en middel
bare school allesbehalve een succes
waren, werd hij in 1980 aangeno
men op de kunstacademie in Rot
terdam. Vanaf 1983 kwam hij in fi
losofische kringen terecht, werd
bouwvakker, maakte en produ
ceerde lampen, tekende handmatig
plattegronden voor een bedrijf in
Leiden. Dumon Tak: „Van mijn
22ste tot mijn 46ste heb ik niet ge
schilderd. In 2008 maakte ik een
reis naar de Noordpool. Ik zat daar
op een berg in dat ruige landschap.
Nu moet ik echt iets met mijn ta
lent gaan doen, die gedachte drong
zich op. Op dat moment was ik
keukenmonteur. In 2009 werd ik
ontslagen. Ik had geluk. Kunstenaar
Ronald Mullié ging weg, ik kon zo
een aantal groepen van hem over
nemen."
In het jaar 2000 was Dumon Tak
al met zijn gezin naar Zeeland ge
komen. In Gelderland - waar ze tot
dan woonden - kon hij niet aarden.
De Walcherse kust was vertrouwd,
de familie had er al sinds 1969 een
vakantiehuis bij Oostkapelle. Hij
zegt: „Je hoeft er niet elke week
heen, maar de zee in de buurt is wel
een geruststelling."
'Schilderen naar waarneming' -
dat is wat de kunstenaar doet. Hij
heeft voorbeelden hangen: de
Lange Jan, een bruggetje op het
landgoed Overduin, een portret van
zoon Pieter, de jachthaven Oostwa
tering, een metershoge boom. De
serie vogels noemt hij 'een uit
stapje'. Op de ezel is een zicht op de
Oostkerk in wording: „Ik had
moeite met het onderste deel. Door
het kleurgebruik van Monet toe te
passen ben ik eruit gekomen." Zijn
aanpak is - zegt hij - te vangen in
het credo: „Ik schilder wat ik over
drijf. Daarmee bedoel ik, dat ik de
wereld al schilderend naar mijn
hand zet. Ik schuw het drama niet,
om Van Gogh aan te halen. Impres
sionist? Ik denk dat ik dat wel ben."
dinsdag 2 januari 2018
Jo Dumon Tak in zijn atelier achter de Veersesingel in Middelburg, fotosmechteldjansen
Jan van Damme
Dit is een serie over
Zeeuwse kunstenaars en
hun werkplek.
Vandaag: Jo Dumon Tak in
Middelburg.
Werk van Jo Dumon Tak is vanaf
15 januari 2018 te zien in De
Drvkkery in Middelburg.
