1 -y lw///\ Wasbeer plant zich voor het eerst voort in Nederland in i b i «lil 3 De angst is groot in de Joodse gemeenschap. Vicepremier Schouten en minister Grapperhaus probeerden gisteravond de boel te sussen bij de chanoekavierin^in Amsterdam. Nog tevergeefs. in elfbenikniet Hj bang. Maar denk aan de ouderen: die hebben mee gemaakt hoe één incident ooit het begin was van deportaties. Bij hen hakt het er flink in", zegt Ron Eisenmann, wijzend op een groepje bebaarde Joden. „Er heerst een gevoel van onrust." Samen met nog zo'n honderd anderen kijkt hij toe hoe fakkeltjes worden ontstoken op het Schelde- plein. Niet eerder was de jaarlijkse chanoekaviering zo beladen. Want plots lagen vorige week de ruiten eruit van het koosjere restaurant HaCarmel. Of plots? Velen zagen in de gefilmde en dus wijdver- tierend antisemitisme. Zeker toen de advocaat van restauranthouder Daniël Baron zei dat de geweldda dige actie het werk is van een 29- jarige Palestijn die als vluchteling in ons land is en 'getraind is in het gebruik van wapens en gevechts ervaring heeft'. Volgens diens eigen advocaat zit dat anders, en was de actie geen geplande antisemitische daad. Maar de Joodse gemeenschap ziet dat anders. Een Palestijn die een koosjer restaurant aanvalt: dat is terreur, herhaalden Joodse kop stukken daarom deze week in ie dere microfoon. Zeker toen de res tauranthouder verslagen van de politieverhoren van de man onder ogen kreeg. „Als ik dat lees, be kruipt mij het gevoel dat hij het nog een keer zal doen." Reden, voor de overheid om het gezicht te laten zien, deze zondag avond bij het chanoekafeest, met een topzware afvaardiging: vice premier Carola Schouten, minister Ferd Grapperhaus (Justitie), bur gemeester Jozias van Aartsen, po- De ouderen hebben meegemaakt hoe één incident het begin was van deportaties litiechef Pieter-Jaap Aalbersberg ook. Niet eerder woonden zoveel ambtsdragers het feest bij. Hun boodschap: wij staan achter u. nooit accepteren", zegt Schouten. Minister Grapperhaus krijgt ook applaus. Al was er kritiek: hij wil - tot woede van Joodse organisaties - niet spreken van een terreuraan- val. „Ik kan dat zo niet kwalifice ren, want dat is echt aan de rech ter. Ik wil dat proces niet belem meren", houdt hij even later vol. Tot afgrijzen van de Joodse ge meenschap werd de man ook nog eens op vrije voeten gesteld tot zijn rechtszaak. Grapperhaus: „Maar ook dat hoort bij de rechts gang. Ik vraag het geduld van de mensen om dat af te wachten." Precies dat valt eenieder zwaar. Als scholier Sem Cohen op het po diumpje verhaalt hoe de mare chaussee sinds jaar en dag zijn school moet beveiligen, zodat zijn klas naar hun Joodse school kan, bijvoorbeeld. „Dat mogen we niet normaal gaan vinden", zegt een toehoorder op afstand. „Daarom is het zo moeilijk om die misdaad bij dat restaurant weg te zetten als in cident." Grapperhaus begrijpt het. „Te gelijk zeg ik: we geven antisemi tisch geweld echt geen centimeter. Mijn hele kabinet niet. Als blijkt dat dit, anno 2017, een terreurdaad was, dan zal daar adequaat tegen worden opgetreden." Deze week wordt de beheersing van alle betrokkenen opnieuw op de proef gesteld. Dan is de snel rechtzitting van de man die het restaurant vernielde. De ontdekking werd gedaan door jagers, die 's nachts op jacht waren naar vossen bij het Limburgse dorp Merkelbeek. In de straal van hun lichtbak, waarmee ze vossen had den willen verblinden, wandelde plots de vrouwtjeswasbeer met vier jongen voorbij. Sinds de jaren 60 worden jaarlijks enkele tientallen wasberen gespot in het land, maar in de meeste ge vallen gaat het om dieren die waar schijnlijk in hun uppie de Duitse grens zijn overgestoken naar ons land. De allereerste aanwijzing dat wasberen zich ook in Nederland voortplanten, stamt van dertig jaar geleden. Toen werd in Arnhem een vrouwtje doodgereden dat drachtig bleek te zijn geweest van vijf kleintjes. Wild Oorspronkelijk komen de wasbe ren uit Amerika. Ze werden naar West-Europa verscheept voor hun bonte vacht. In de jaren 30 versche nen de eerste wasberen in het wild. Die waren destijds uitgezet in Duitsland. Dit aantal steeg nadat pelsfokkerijen in de Tweede We reldoorlog werden gebombardeerd en een aantal wasberen wist te ont snappen. De Duitse populatie wasberen wordt momenteel geschat op meer dan een miljoen exemplaren. Jaar lijks neemt dit aantal met 12 tot 17 procent toe, ondanks de duizenden wasberen die elk jaar worden ge dood. Dick Bekker van de Zoogdierver eniging kan niet verklaren waarom de wasbeer zich nu ook voortplant in Nederland. Hij noemt het 'histo risch', maar tegelijkertijd is het niet per se een goed teken. „Het zijn hartstikke leuke beesten, maar ze horen hier niet. Exoten kunnen an- 2015-2017 dere dieren verdringen en kunnen ook ziektes met zich meebrengen." Zo dragen wasberen soms de was- beerspoelworm bij zich. Mensen die deze parasiet krijgen, kunnen heel ziek worden of zelfs overlijden. In de VS, waar de ziekte vaker voor komt, zijn tien gevallen bekend van kinderen die ernstige schade aan het zenuwstelsel opliepen. Het is volgens hem zeer voorstel baar dat deze exoten zich weten aan te passen aan een stedelijke omge ving. Dat gebeurde ook bij de steen marter. „Waar mogelijkheden zijn, dringen ze binnen. Ze zijn inmid dels te vinden op zolders en in schuurtjes. Ook zijn ze dol op start kabels van onze auto's. Zover is het met de wasbeer nog lang niet." maandag 18 december 2017 GO L jü a rwe geven tise geweld geen Tobias den Hartog Amsterdam cr\r<3i*rlz3 n wr\/~»rKora1 A \nn »un —Ron Eisenmann, aanwezige bij chanoekaviering DntmrHrTirr70"imhf>iH mnapn axzé» ^Vllt ViUlUUgLiUUlllliVlU lliwgv.ll VVV- A CokH ^rannorhanc cnmolzt rjp M 1 V* U VII U^I^VI I II1MO «J|^l V. V. IV v UC Joodse gemeenschap toe tij dens de chanoekaviering. foto ROBIN VAN LONKHUIJSEN/ANP Voor het eerst heeft de wasbeer zich voortgeplant in Nederland. Een moeder met vier jonkies werd gespot in Zuid-Limburg. De Zoogdiervereniging noemt de waarneming 'historisch'. Hanneke van Houwelingen Merkelbeek Leefgebied wasbeer in Europa Wasbeer gezien Wasbeer met jongen BRONNEN! NDFF.WHO

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 3