'Dit gewei
was zo
anders'
'Nog steeds vraag
ik me af: hoe heb ik
kunnen weten?'
op mijn 46ste ineens een pot bleek te
zijn?"
Wel dus; normaal altijd bezig met wat
anderen van haar dachten, kon dat Sietske
nu niets schelen. „Iedereen mocht weten
dat ik verliefd was op een vrouw. Het was
gewoon een feit, waar ik niet langer om
heen kon."
Nog steeds voelt ze enige verwarring als
ze het voor zichzelf probeert te verklaren.
„Ik heb ADD; om de drukte in mijn hoofd
te bezweren denk ik graag in hokjes. Maar
ineens wist ik niet meer in welk hokje
ik paste. En nog steeds vraag ik me af: hoe
heb ik dit al die tijd niet kunnen weten?
Waarom heb ik niet eerder bedacht wat ik
toch miste in mijn relatie met mannen?" <1
Soms kan Sietske van Harten (50) er
nog niet bij: dat het zo lang duurde
voor ze doorhad dat ze op vrouwen
valt. „Vanaf mijn 15de had ik vriendjes.
Een echte mannenvrouw noemde ik
mezelf. Tien jaar getrouwd geweest en
nog eens ruim twaalf jaar samen met
een man, toen ik vier jaar geleden Brigitte
ontmoette."
Brigitte was een vriendin van vrienden,
en 'had wel iets grappigs'. Op de dag dat
Willem-Alexander tot koning werd
gekroond, hoorde Sietske zichzelf in
de kroeg zeggen: 'Die Brigitte, die vind
ik leuk. En dan bedoel ik ook echt leuk!'
„Dat was out of the blue en ik dacht: wat
zeg ik nou? Ik woon samen met een man!"
Ze begreep er niets van, ook niet toen een
avond samen in de kroeg eindigde met
een kus. „Het was - zo cliché - echt of de
wereld op dat moment stilstond. Het inte
resseerde me niet dat iedereen in de kroeg
me kende. Dit gevoel was zo anders dan ik
ooit had meegemaakt, ik wist meteen: ik
kan niet meer terug naar mijn relatie."
Sietske voelde zich een verrader. „Naar
mijn partner toe, maar ook naar mezelf.
Alles wat ik ooit over mezelf had gedacht,
bleek niet te kloppen. Ik werd heen en
weer geslingerd tussen schuldgevoel en,
weer zo'n cliché, een gevoel van thuis
komen, van herkenning. Het ontroert me
nog steeds als ik aan dat warme gevoel
denk."
Lesbisch vond ze zichzelf niet. „Gemil
limeterde haren en tuinbroeken; dat was
ik niet. Bovendien, het kon toch niet dat ik
magazine 25