'Hoe moest Ik het m'n dochter zeggen?' Een echte kerel was Nico van Hoof (60). Baard, motor, en zo hetero als wat. Tot zijn vader op een dag zei: 'Jongen, moet je het niet eens met een man proberen? Met een vrouw ben je nog nooit gelukkig geweest.' Nico was 47 en stomverbaasd. „Ik zag mezelf helemaal niet met een man. Die nichterige figuren, daar had ik niets mee." Toch zette het iets in gang. Hij dacht bijvoorbeeld aan die ene kortstondige ervaring met een vriend, na zijn echt scheiding. Niet onplezierig, maar vol strekt eenmalig. Nico was immers hetero. Na de scheiding 'klooide hij wat aan' met vrouwen, maar het wilde niet echt lukken. Zijn vaders uitspraak veroor zaakte twijfels. En angst. „Ik hoorde rare verhalen over het homowereldje, dacht dat iedereen het met iedereen deed. Niks voor mij." Maar Nico trok de stoute schoenen aan en plaatste op datingsite Lexa een advertentie bij 'man zoekt man'. Van wege de twijfel kwam er ook eentje bij 'man zoekt vrouw'. „Ik dacht: ik laat het lot beslissen. Nog steeds was ik blind voor mijn gevoelens." Het lot besliste: er reageerde een man en Nico was nieuwsgierig. „Toen ik voor onze eerste afspraak aankwam bij zijn flat en hem zag staan in zijn nichterige zwarte huispak, dacht ik: nee hè, niet zo'n type. Maar we raakten aan de praat, en toen ik na een afscheidskusje naar huis reed, voelde ik me net een jonge duif. Vlinders in mijn buik, een warm gevoel, ik wist niet wat me overkwam. Heel anders dan ik ooit met een vrouw had meegemaakt. Toen we uiteindelijk in bed belandden, ging er een wereld voor me open. Het werd een stoeipartij van vijf uur." Nico dacht nog even: zou ik bi zijn? „Maar ik heb sindsdien niet meer naar vrouwen omgekeken." Alle twijfel was als sneeuw voor de zon verdwenen. Er was maar één hobbel, zijn 20-jarige dochter. „Hoe moest ik haar vertellen dat pappa homo was geworden? Dagen stelde ik het uit, uiteindelijk belde ik haar op. Het was even stil, en toen zei ze: 'Als ik lesbisch was, was ik dan nog steeds je dochter?' 'Natuurlijk,' antwoordde ik. 'Nou, dan ben jij nog steeds mijn vader.' Gejankt heb ik, van pure opluchting." De man van de eerste date werd Nico's echtgenoot; hij overleed in 2014. Inmid dels is er weer ruimte voor een nieuwe partner. Een vrouw misschien? „Nee dank je. Dan blijf ik liever alleen." 241 zaterdag 5 augustus 2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 88