'Hij had
weer
geregeld,
zag ik op zijn
telefoon'
NA EEN NACHT
HUILEN ZAG HIJ
IN DAT HIJ HULP
NODIG HAD
Die van mij
Jacqueline (34) komt er al snel na haar eerste date
met Martijn (36) achter dat hij verslaafd is aan cocaïne.
Ze helpt hem met afkicken.
k kende Martijn al een paar jaar uit het
uitgaansleven, maar pas toen ik een
keer echt met hem had gepraat, merkte
ik hoe leuk hij was. Geïnteresseerd,
slim, supergrappig, sociaal. Na ons eer
ste afspraakje vertelde ik aan vrienden:
'Ik heb met Martijn gezoend!' 'O, Jacq',
zeiden ze, 'doe het niet! Weet je dan niet
dat Martijn verslaafd is? Hij heeft schul
den en maakt overal een zootje van!' Ik
ging terugdenken en herinnerde me dat
ik inderdaad iets wits bij zijn neus had
gezien. Dus ben ik met hem gaan praten.
'Ik word voor jou gewaarschuwd', zei ik.
'Klopt het dat jij verslaafd bent aan co
caïne?' Hij gaf het direct toe. En omdat hij
zo eerlijk was, vond ik hem nog leuker.
We hadden pas één keer gezoend,
ik kon nog terug, maar zijn verslaving
was voor mij geen reden om de deur
dicht te slaan. Bovendien wilde ik niet
toekijken hoe deze jongen zichzelf de af
grond in hielp. Martijn leek zich bewust
van zijn probleem en liet me denken dat
hij er iets aan ging doen.
Dat dat alleen maar een mooi verhaal
was, ontdekte ik pas maanden later. In
zijn telefoon zag ik dat hij die week twee
keer drugs had geregeld, via codetaal met
iemand die een dure auto als profielfoto
had. Ik wist genoeg, maar Martijn bleef
ontkennen. Hij schaamde zich te erg.
Na een hele nacht opzitten en huilen
met z'n tweeën zag hij eindelijk in dat
hij hulp nodig had. En omdat het hem
zelf niet lukte, ben ik samen met hem in
actie gekomen. We hebben de huisarts
en verslavingszorg ingeschakeld, en
vanwege zijn torenhoge schulden is hij
onder curatele gesteld.
'Heb niet de illusie dat jij hem hieraf
kunt helpen', zeiden zijn vrienden. Maar
niet elke verslaafde is een hopeloos geval
en niet elke vrouw die bij een verslaafde
blijft, is per definitie dom. Martijn is de
gevoeligste jongen die ik ooit heb ont
moet, hij ziet zelf ook wat hij aanricht.
Dat maakt het extra pijnlijk dat hij niet
eerlijk is geweest over de ernst van zijn
probleem. 'Als ik eerlijk ben, ga je bij me
weg', zei hij. Maar hoewel hij mijn ver
trouwen had geschaad, deed ik dat niet.
Omdat ik
hartstikke veel
van hem hou én
omdat ik hem niet los
durfde laten. Ik bleef en cij
ferde mezelf weg. Als Martijn met
mij op de bank voetbal wilde kijken uit
angst dat hij anders de fout in zou gaan,
zegde ik mijn afspraak af. Omdat zijn
dag-nachtritme volledig omgedraaid
was, sliep ik ook amper meer. Door alle
energie en tijd die naar Martijn uitging,
at ik ongezond. Op een gegeven moment
was ik degene die eruitzag als een ver
slaafde. Ik moest beter voor mezelf gaan
zorgen en ben naar Verslaafd aan Jou ge
stapt, waar ze partnerbegeleiding geven.
Daar leerde ik dat ik mezelf weer op één
moet zetten. Ik ben gaan sporten, zoek
weer vriendinnen op en zeg soms tegen
Martijn dat ik het vanavond even niet
over hém wil hebben.
Hij is nu acht weken clean, dat is in
geen jaren voorgekomen. Hij heeft nog
een lange weg te gaan, maar is super-
gemotiveerd. Hij wilde dit echt, had
alleen een helpende hand nodig. Die heb
ik hem uit liefde geboden. En die liefde
krijg ik ook terug, van hemzelf en uit
zijn omgeving. 'Je hebt Martijn weer een
beetje aan ons teruggegeven', zeggen
zijn vrienden en familie. Maar hun dank
baarheid is niet waarvoor ik het doe.
Het belangrijkste is dat ik Martijn zie
veranderen. Hij bloeit op; dat is mijn
drijfveer." 41
magazine 15
drugs
Tekst PAM VAN DER VEEN
ES Ook geïnterviewd worden over die van jou?
magazine@persgroep.nl