'Pot vind ik een vrc se lijt woord, lesbienne ook en lhbt is wel érg ingewikkeld' Paspoort Clara Elizabeth Lust Privé de lezers eens oproepen om iets anders te verzinnen? Zou dat een idee zijn?" Ellie Lust is al bijna 12,5 jaar met Boukje getrouwd. Ze leerde haar zeventien jaar geleden kennen op een sporttoernooi in Zwitserland, waar Boukje met een geza menlijke vriendin arriveerde. Het was direct bam. Ze braken de relaties die ze op dat moment hadden op en gingen na an derhalfjaar samenwonen. Boukje vroeg Ellie op Valentijnsdag 2005 ten huwelijk. „Nee, want Boukje heeft altijd gezegd dat ze niet wilde trouwen en ik hou gewoon niet van nee. Het kwam als een totale verrassing dat ze daar opeens in onze woonkamer stond, met lekker eten, een gedicht, een champagneflesje en hartjes- ballonnen." „Ik heb nooit de wens gehad om een kind te dragen. Ik heb wel gezegd: als mijn partner kinderen wil, ga ik daarin mee. Want ik zie mezelf wel een kind groot brengen. Maar Boukje wist van kinds af aan dat ze geen kinderen wilde. Hoe mensen omgaan met elkaar, met de omgeving, met dieren: ze vindt het soms verschrikkelijk. „En nu hebben we dus Loetje. Onze ongelooflijk knappe King Charles Cava lier, een soort spaniël. Dat is een beetje ons kindje, hoewel ik heel goed weet dat mensen met kinderen vinden dat je dat niet van een hondje kunt zeggen." Nauwelijks één jaar na dat onverwachte huwelijksaanzoek werd bij Boukje borst kanker geconstateerd. In zo'n heftig en vergevorderd stadium dat het de vraag was of artsen het wel konden behande len. Toen genezing mogelijk bleek, volgde een lange periode van operaties, chemo's en revalidatie. „Ik heb Boukje in die tijd zó ziek gezien dat ik anderen bij haar weghield. Ik vond het niet nodig dat anderen haar zo zagen." Ellie ging in die tijd minder werken om voor haar vrouw te zorgen, maar hoeveel energie dat kostte, had ze pas door toen IV Boukje weer opkrabbelde. „Ik was gees telijk uitgeput. Ik had bijna de liefde van mijn leven dood zien gaan. Daar kwamen in die periode nog het overlijden van mijn vader bij en een verhuizing. Ik voelde: als er nu nog wat gebeurt, kan ik niet meer." Ze ging in haar eentje drie maanden naar New York, als vrijwilliger voor Human Rights Watch. „Mensen vonden het raar. Ga je voor je rust naar New Yórk? Maar het was heerlijk. Als ik 's avonds klaar was, was ik klaar. Boukje is de eer ste tien dagen mee geweest om te kijken waar ik woonde. Zij vond het prima dat ik daar een tijdje alleen was. Het was ook goed voor onze relatie. We waren in de rollen van patiënt en verzorger geschoten en dat moest zich herstellen." „Het blad vroeg het en Boukje wilde wel. Ze had zich, voor ze haar beide borsten verloor, zelf al vaak afgevraagd: hoe ziet zo'n litteken eruit? Die vraag wilde ze voor andere vrouwen beantwoorden. Ik vond het ongelooflijk dapper en deed dus mee. Maar ik sta op de foto achter haar. Mijn borsten zie je niet. Topless poseren vind ik niet gepast voor een politie woordvoerder." „Voor mij is het simpel: liever een vrouw zonder borsten dan geen vrouw. Ze waren ziek, ze moesten eraf, weg ermee. Boukje heeft zelf absoluut geen behoefte aan een hersteloperatie. Ze is genoeg ge opereerd, zegt ze." „Ik geloof eigenlijk niet in onvoorwaar delijk. Dat klinkt alsof liefde iets vanzelf sprekends is en dat is het nooit. Onze liefde staat, omdat we weten dat we de belangrijkste mensen in eikaars leven zijn én elkaar ruimte geven. We erken nen dat we anders zijn, andere behoeften hebben, en vinden dat oké. Ik ga af en toe graag stappen, Boukje niet. Sinds haar ziekte vindt ze het nog minder leuk. Door haar 'chemobrein' - zo noemt ze het zelf- is ze snel overprikkeld." „In het verleden is er weieens iets tussen mij en een andere vrouw gebeurd. Wat precies, gaat niemand wat aan. Het was in ieder geval niet het einde van Boukje en mij. Boukje vindt het onzin dat anderen dan zeggen: pak je koffers maar. Hoezo? Wat heb je met elkaar, als je elkaar direct laat gaan? Boukje is Wereldkampioen Gunnen. Maar ook wij kennen de angst om elkaar te verliezen. Natuurlijk. Ik zéker. Boukje kan heel goed alleen zijn en ik ben af en toe bang dat ze op een dag denkt: ik ben zo wel gelukkig, ik hoef El er niet meer bij." „Ze zou het voor zichzelf vreselijk vin den, maar voor mij vindt ze het hart stikke leuk. Ze helpt me tegenwoordig met Ellie-Lust-zijn, ze regelt een deel van mijn zaken. In de periode van haar ziekte zorgde ik voor haar; het is mooi dat zij in deze fase van ons leven weer voor mij kan zorgen." 41 Geboren 17 september 1966 in Amster dam. Groeit op in Oostzaan. Opleiding Politieacademie. Loopbaan Haalt in de jaren 90 als volleybal ster het nationale team. Bij de Am sterdamse politie werkt ze als wijk agent. In 2007 wordt zij woord voerder van de politie Amster- dam-Amstelland. Door optredens in Opsporing ver zocht en Wie is de Mol? krijgt zij landelijke bekendheid. Vanwege haar verdiensten voor de homo-eman cipatie ontvangt ze in 2017 de Jos Brink Oeuvre- prijs. Ellie Lust is sinds 2005 getrouwd met Boukje. Jij neemt graag het initiatief. Heb je er weieens aan gedacht Boukje te vragen? Hebben jullie ooit kinderen over wogen? Jullie hebben in het Ihbt-tijdschrift Zij aan Zij open over Boukjes borst kanker verteld. Met een topless-foto. Waarom? Vind je het moeilijk dat haar lichaam is veranderd? Je neef Andy zei: het is onvoorwaar delijke liefde tussen die twee. Heb je weieens een ander? Wat vindt Boukje van dat hele BN'er-gedoe? magazine 13

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 77