Paul de Leeuw
®r
Oog in oog met oma's
moordenaar op Facebook
19
Engelse
badgasten
verbranden
al tijdens de
heenvlucht
Veroordeelde tbs'er mag alweer online
RUBBER DUCKIES
I odra het vliegtuig uit
Nederland is geland
op Spaanse grond
.stijgt applaus op.
I Onze vriendelijke
purser begroet het applaus met
een enthousiast: „Nou mensen,
bedankt!"
We genieten van een strandva-
kantie met af en toe een paar
daagjes wat anders: dan liggen
we aan het zwembad. De massa-
gemafïia - Aziatische meisjes -
komt vanaf 11.00 uur in de mor
gen al vragen of je een massage
wilt. We hebben de zwembroe
ken net aan, dus eerst een café
con leche, por favor.
Qua zwemmode is de Speedo-
zwemslip helemaal terug. Nee,
ik waag me daar niet aan. Een
Speedo onder een dikke buik
maakt me echt te Duits. Scandi-
naviërs en Russen hijsen zich wel
weer in het softpornobroekje. In
felle kleuren flaneren de ballen-
knijpers over het strand. Voor
zien van verse tatoeages op het
lijf, met dit jaar vooral veel ro-
meinse cijfers. De jonge Neder
landse strandgast herken je nog
steeds aan de Björn Borg-onder-
broekband die boven de zwem
broek uitsteekt.
Engelse badgasten zijn altijd te
rood. Volgens mij verbranden ze
al tijdens de heenvlucht.
Wij hebben de watermeloen
weer ontdekt als ideaal zomers
gerecht. Mijn zoon vraagt er in
een restaurantje om. Onze char
mante bediende, die uit Argenti
nië komt en Nathalie heet, maar
die wij Nattie mogen noemen,
zegt dat ze watermeloen hebben.
„Zit daar ham bij?" vraagt mijn
zoon. „Ja, er zit ham bij." Mijn
zoon zegt: „Ik hoef geen ham, al
leen watermeloen." Nattie be
grijpt het niet en wij begrijpen
hem ook niet. Misschien heeft
het te maken met een gerecht dat
hij een paar dagen eerder heeft
gegeten: watermeloen in stuk
jes, een fijngesneden rode
peper zonder zaadjes, ci
troensap en wat munt
blaadjes. Onze zoon
kreeg er tranen van
in zijn ogen. Het was een nogal
pittig gerecht, gemaakt door
vrienden uit New York.
Diezelfde Amerikaanse vrien
den kijken op het Spaanse strand
hun ogen uit als de man zonder
armen in mouwloos T-shirt langs
ons lunchtafeltje schuift. Je hoort
hem al van grote afstand aanko
men doordat hij een bekertje met
wat kleingeld tussen z'n tanden
geklemd heeft en daarmee luid
ruchtig rammelt. Onze vrienden
hebben daar zo'n medelijden
mee, dat ze een briefje van 5 euro
in het bekertje stoppen. Heel lief
bedoeld, maar daarmee houdt
het dramatische rammelen op.
Even later zien we hem, zittend
op een muurtje, flink zijn best
doen om het biljet van 5 euro uit
het bekertje te mondhappen.
Krijsend komt de kudde Azia
tische massagemeisjes langs voor
een middag-'massssagggge'. Ik
adviseer de Aziatische schonen
om een wok aan te schaffen, een
gasbrandertje en olie, zodat ze
vlammetjes of Vietnamese loem
piaatjes kunnen frituren. Alles
beter dan dat gesjor aan zwe
tende, zonverbrande, halfnaakte
lijven.
zich op het strand in gifgroene
Speedo laten masseren. Miss
Massagesalon heeft er zin in. En
hij ook. Zo'n Speedo maakt daar
geen geheim van. Er wordt flink
gerammeld aan z'n hele hebben
en houwen. We zouden bijna
gaan applaudisseren.
De moord op haar oma, Ria Wagel-
mans, nu vijfjaar geleden, heeft Ta
mara van Raaij nog niet verwerkt.
„Dat ze er niet meer is, heb ik in
middels geaccepteerd, maar de
wijze waarop, daar heb ik nog steeds
grote moeite mee. Mijn oma heeft
zo veel pijn geleden."
Van Raaij zit in therapie. „Ik heb
een posttraumatische stressstoor
nis." Ook haar moeder gaat nog
zwaar gebukt onder het verlies.
Ria Wagelmans kwam op een
verschrikkelijke wijze aan haar
einde. De dan 24-jarige Django W.
draait op 2 mei 2012 helemaal door.
Hij heeft het gevoel dat zijn oude
buurvrouw 'in zijn hoofd zit' en is
vastbesloten om daar een einde aan
te maken. Hij fietst naar de flat in
Gennep en trapt de deur in. De 64-
jarige Ria Wagelmans probeert nog
te vluchten, maar heeft geen schijn
van kans.
De verdachte verklaart later dat
hij haar keel wilde doorsnijden.
Omdat dit niet lukte, stak hij het
mes in de borststreek. Hij wilde 'ze
ker weten dat ze dood was'. De bu
ren in de flat horen de doodsstrijd
van Ria Wagelmans. Het gegil en
het lawaai. Hulp had geen zin meer.
In november 2012 wordt Django
W. door de rechtbank in Roermond
veroordeeld. Omdat hij lijdt aan pa
ranoïde schizofrenie wordt hij vol
ledig ontoerekeningsvatbaar ver-
klaard. Hij krijgt dus tbs met
dwangverpleging.
Vierenhalf jaar later is de frustra
tie groot bij kleindochter Tamara
van Raaij. De behandeling van
Django gaat schijnbaar zo goed dat
hij alweer op onbegeleid proefver
lof mag. „Ik bereid me er op voor dat
ik hem een keer tegenkom. Hij mag
niet zomaar naar Gennep komen,
maar buiten de gemeente kan dat
wel gebeuren."
Beginfase
Dat hij, terwijl hij nog in therapie
zit, een Facebookpagina heeft,
vindt ze onbegrijpelijk. „Ik was daar
totaal niet op voorbereid. Ik werd
overmand door woede en teleur
stelling. Ik begon te huilen. Het was
echt een ontzettende klap."
Navraag bij het ministerie van
Veiligheid en Justitie leert dat een
tbs-patiënt inderdaad gebruik kan
maken van social media. „In de be
ginfase van de behandeling mag het
niet. Daarna is het afhankelijk van
de behandelfase en het verloop van
de behandeling. Het gebruik van
social media is dus niet op voor
hand verboden, maar het is maat
werk per patiënt."
Van Raaij vindt het allemaal on
verklaarbaar en oneerlijk. „Hoezo
beginfase? Hij is pas vier jaar verder
en nu loopt hij alweer rond en kan
hij op Facebook. Hoe kan het nu al
zover zijn? Hij heeft een leven ge
pakt. Dat is voor altijd."
De familie van Ria Wagelmans
wordt door justitie op de hoogte ge
houden van de status van W.. Dat
hij met onbegeleid verlof mag, we
ten ze dus en dat accepteren ze
knarsetandend. Maar Tamara van
Raaij lijkt het verstandig dat ook za
ken als het gebruik van internet
worden gedeeld.
„Hier hebben wij niets over ge
hoord. Nu kom je het tegen en dat
is veel heftiger dan dat je je erop
kunt voorbereiden. Ik wil dit aan
kaarten, al is het maar voor een
beetje rechtvaardigheid voor oma."
A t.rl ufiÈ'*
zaterdag 5 augustus 2017
Soeedo
Maar daar is de Rus. Die wil
a' 1
Tamara van Raaij surfde een
beetje over internet en keek
plots de moordenaar van haar
oma recht in de ogen. Een rede
lijk nieuwe profielfoto op Face
book. Mag een veroordeelde
tbs'er zomaar op social media?
Joris Gerritsen
Gennep
Tamara schrok zich een ongeluk toen ze op internet de veroor
deelde moordenaar van haar oma tegenkwam, fotoedvanalem
m$u—
H- f r 1 Airi"
50.000 rubberen badeendjes worden in de
Amerikaanse stad Chicago van de Columbus-
brug in de Chicago River gedumpt. Niet als
afval, maar als onderdeel van de Special Olym
pics, een sportief evenement voor kinderen met
een geestelijke beperking. De badeendjes zijn
verkocht en de koper van het 'rubber duckie'
dat als eerste door de stroming in de rivier over
de finish wordt gebracht, krijgt een spinter-
nieuwe auto. foto gettyimages
