VISSEN
MET JAN
16
Sel9uk Öztürk, de tweede man van Denk, had een
turbulent jaar. Hij ziet een toenemende acceptatie van Denk
na de verkiezingen en onthult dat hij in 2014 de PvdA-top
aanbood naar Roermond terug te keren. „Dat wilden ze niet!"
Het is een feest der herkenning
voor Selcuk Öztürk. Hij heeft het
foedraal met hengels gepakt en
torst het op zijn rug. We wande
len samen naar het Noordelijk
Havenhoofd van Scheveningen.
Al op de boulevard wordt het
Tweede Kamerlid van Denk herkend en wordt er
vanuit auto's geclaxonneerd en geroepen. Öztürk
glundert. „Zo gaat het al een paar jaar!" Op het ha
venhoofd hoorde hij twee jaar geleden al dat Denk
een snaar raakt.
Vanavond pakt Öztürk de zeehengels beet. Hij
gooit goed in. Hij wil het vissen onder de knie krij
gen: bij het stuwmeer in het Turkse Kayseri heeft
hij een vakantiehuisje, waar altijd vissers staan.
Na zonsondergang drinken we gemberthee. De
eerste tong is binnen, de hoop op meer leeft dan
nog. Er vaart in het donker een forse kotter op
snelheid voorbij.
Öztürk werd in 2014 samen met Tunahan Kuzu
uit de Tweede Kamerfractie van de PvdA gezet.
Omdat ze hun zetel niet opgaven, werden ze
een afsplitsing. Als enigen van de grotere groep
afsplitsers vochten zij zich na de verkiezingen
op eigen kracht de Tweede Kamer in. Drie man
sterk zorgt Denk regelmatig voor ophef. Öztürk
is gedisciplineerd en leeft voor zijn Kamerlidmaat
schap.
Gezeten op zijn visstoeltje in het nachtelijk
donker met een koplamp op zijn hoofd, zegt hij:
„Den Haag is topsport. Een moment van onoplet
tendheid en je kunt weg zijn. Ik loop veel in Den
Haag: vijf, zes kilometer per dag. Alles doe ik met
het openbaar vervoer. Je moet altijd beschikbaar
zijn. Ziek zijn kan niet, we zijn met een driemans
fractie. Als ik thuis kom, werk ik in de tuin. Ga met
mijn blote voeten in de aarde staan. Dan valt alles
van me af."
„Ja, vijf jongens en een meisje. Ik was nummer
vier."
„Hahaha! Vind je mij een pester? Je moet zeker je
mannetje staan als nummer vier in een groter ge
zin. Ik kan pesters van de PW laten voelen wat
ze met burgers doen. Ik ben een van de weinige
Kamerleden die durft te zeggen: ik ben van de
straat. Je kunt je als Kamerlid wel deftig voordoen,
maar op straat is de samenleving."
„Als je kijkt naar het Engelse parlement, dat is le
vendig! Dat mis ik in Nederland. Alleen de fractie
voorzitters mogen wat zeggen, de rest moet het
aanhoren. Dan denk ik: wacht eens even, een
beetje leven in de Kamer! Ik ga Kamervoorzitter
Arib vragen of er met respect wat meer mag wor
den gereageerd op elkaar."
AAN DE HAAK
„In de jaren 90 kwamen heel veel mensen bij ons
thuis voor hulp bij hun problemen. Ik was altijd
heel sociaal en ik zag onrecht. Ik vertaalde voor
hen bij de sociale dienst en de woningbouwver
eniging. Ondertussen zat ik op de mts. In de pauze
las ik de krant. Wij hadden thuis geen krant, ik was
een arbeiderszoon. Andere leerlingen hadden
thuis de krant al gelezen. Ik kreeg te horen: 'de
moslims doen dit' en 'de Turken doen dat'. De
eerstvolgende pauze ging ik direct naar de biblio
theek voor de krant. Meteen daarna ging ik met ze
in debat. Op een gegeven moment zat ik weer in de
bibliotheek, en ik werd zo kwaad dat ik de krant
begon te slaan."
„Nou nee, maar ik was 18 jaar. Vervolgens komt de
bibliothecaresse: 'Selquk, wat ben je aan het doen?'
Ik zei: 'Zie je het niet? Ik ben de krant aan het slaan.
Ik moet steeds verantwoorden wat niet klopt in de
krant'. Ze zei: 'Selcuk, dan moet je de krant niet
slaan. Dan moet je bij de beslissers zijn, bij de be
stuurders.' Ik was de eerste in de gemeenteraad
van Roermond met een migrantenafkomst. De
PvdA had me gevraagd, ik was 25 jaar."
„Dit vertel ik voor het eerst. Wij hadden 38 zetels,
ik was nummer 39. Twee maanden na de verkie
zingen was het regeerakkoord klaar, 's Ochtends
vroeg werd ik gebeld: wil je zo snel mogelijk naar
Den Haag komen? Ik heb heel snel de migratiepa
ragraaf van het regeerakkoord gelezen, stak mijn
hand op in de fractie en zei: 'Ik wil een voorbehoud
op dit stuk'. Dat mocht niet, want ik was nog geen
zaterdag 5 augustus 2017
Politiek verslaggever Jan Hoedeman
gaat deze zomer elke week vissen met
een politicus, en praat met hen over
leven en politiek. De foto's zijn van
Martijn Beekman.
Ik ben van de straat, wil
wat leven in de Kamer'
Komt u uit een groot gezin?
Kunt u daarom zo goed pesten?
Daarom roept u soms vanaf de achterste bank
in de Tweede Kamer naar voren toe?
VANGST
Een tong.
VAKANTIE
„Naar Kayseri, elk
jaar. Mijn vrouw heeft
daar familie. Ik ga er
via een omweg heen:
de afgelopen jaren
heb ik Griekenland
aangedaan, dan
weer Bosnië Roe
menië, Bulgarije of
Italië."
DROOM
„Ik heb altijd onder
nemer willen zijn."
Vissen met Jan.
Ook op video.
pzc.nl
U bent een selfmade politicus. Wanneer voelde
u zich aangetrokken tot de politiek?
Bent u zo'n driftkop?
U werd raadslid en lid van de Limburgse Provin
ciale Staten. In 2012 werd u Tweede Kamerlid
voor de PvdA. Wanneer kreeg u het gevoel dat
u daar niet op uw plek zat?