De wereld van Hans Avontuur Hh,„s.,»ont™r@persg,oep.ni
MIJNSTADSSTRAND
Wij gaan naar de
Eiffeltoren, Niagara Falls
en de Chinese Muur.
Toppers in eigen land,
goed voor miljoenen
gasten uit Azië en
Amerika, laten we links
liggen. Onterecht.
Vandaag in onze
zesdelige zomerserie:
Delfts blauw.
o goed als de Chinezen nu
zijn in het kopiëren van
succesvolle producten, zo
goed waren de Delftse
pottenbakkers in de 17de
eeuw in het nabootsen van exclu
sief porselein uit de Chinese stad
Jingdezhen. Het product werd na
gemaakt, verbeterd en aangepast aan
de smaak van de Europeanen. Briljante
marketing maakte er vervolgens een suc
ces van, maar daarover later meer.
Op naar Delft, waar van de 32 fabrieken
uit de 17de eeuw er nog precies één over
is: de Koninklijke Porceleyne Fles, of,
voor buitenlanders, Royal Delft. Het
is een fabriek en toeristische attractie
in één. Met enige schroom stap je er als
Nederlander over de drempel, want tja,
Delfts blauw, dat zijn toch die borden
die bij oma aan de muur hingen met een
portret van een jonge Beatrix erop of met
stichtelijke spreuken? Niet echt hip.
Het is een wat wonderlijk bezoek.
Gewapend met een audiospeler die uit
leg geeft, gaat het door een combinatie
van attractie, museum, historisch huis
en fabriek waar gewoon wordt gewerkt.
In het ene vertrek zie je gebruiksvoor
werpen van vroeger, in het andere de
prachtige jurken van modeontwerpster
Tess van Zalinge die zich door Delfts
blauw liet inspireren, en in het volgende
vertrek zit meesterschilder Leo met vaste
hand een bord te decoreren.
Adem in. Zachtjes lopen. Niks zeggen.
Als hij één foutje maakt, kan het bord
meteen de prullenbak in. Het nog po
reuze aardewerk zuigt de verf namelijk
meteen op. Over verf gesproken: nooit
geweten dat Delfts blauw met zwart
wordt geschilderd. Pas bij het bakken,
verandert dat in het kenmerkende blauw.
Hoe langer je bij de Porceleyne Fles
rondloopt, des te meer het Delfts blauw
gaat leven. De levensgrote kopie van
De Nachtwacht (uitgevoerd met 480
tegels) springt natuurlijk in het oog en
iedereen begrijpt de waarde van een
vaasje uit 1697. Maar na verloop van tijd
krijg je zelfs bewondering voor de grote
protserige vazen met voor elke tulp een
apart tuitje. Je gaat het ambacht zien, de
moeilijkheid om zo'n werk te maken.
En die borden van oma? Die hangen er
gelukkig ook. Met afbeeldingen van de
koninklijke familie, kersttafereeltjes en
herinneringen aan belangrijke histori
sche gebeurtenissen. De mooiste zijn
van de Tweede Wereldoorlog. Die
dragen trots en onverzettelijkheid in
zich. 'Den vaderlandt ghetrouwe 1940
-1945' en 'Eer aan Hollands vrouw
voor volharding moed en trouw -
1944 winter 1945'.
Na afloop kun je de Keramiekroute
volgen, terug naar de Delftse binnen
stad. Onderweg passeer je onder meer
lantaarnpalen, tegeltableaus en kunst
werken in Delfts blauw. Eindigen doe
je dan het best bij Museum Prinsenhof,
voor onder meer een tentoonstelling
met uniek keizerlijk porselein uit de
Chinese stad Jingdezhen.
Persoonlijke favoriet op de
Keramiekroute: de Bonte Ossteeg.
Hier bewijst kunstenaar Hugo Kaag
man dat Delfts blauw wel degelijk
opwindend kan zijn. Ga maar kijken. 41
wg magazine 41
reizen
De Kaaij bij de Waalbrug in Nijmegen,
waar behalve zon, zee en strand ook
muziek en kunst centraal staan.
Geweldig goed gejat
Praktisch
Delfts blauw is op
tal van manieren
te beleven. In top-
ateliers, foute
souvenirwinkels,
musea en gewoon
op straat.
Meer informatie:
vvvdelft.com
royaldelft.com