Komkommertijd
16 ZEELAND
Rechtspraak
C in Zee
Politie onder vuur
Klimaat
Zeeuws
Hoofdstuk 1
Toen de schoolbel klonk steeg een gegil en
gekrijs als van varkens op. De onderwijzers
probeerden er nog wel overheen te komen
maar gaven dat tenslotte, de ogen ten he
mel draaiend, op. Zij wisten het: als wij,
kinderen niet op school waren, werden zij
van de weeromstuit tot nietsdoen veroor
deeld en was hun plichtvolle leven plotse
ling zonder zin geworden. Ze vielen als het
ware in een diep gat.
Hoofdstuk 2
Net toen ik de wijde wereld in wilde trek
ken verschenen aan de lucht als bij tover
slag grote en donkere vakantiewolken en
even later, toen ik de begraafplaats en het
compostfabriekje achter me had gelaten, re
gende het al onbehoorlijk hard. Grote drup
pels petsten neer. En toen ik bij de dijk was
en door het hoge gras liep waren mijn
schoenen drijfnat. Ik had echter juist een
boek gelezen over ontdekkingsreizigers die
allerlei hachelijke avonturen beleefden. Ze
trokken in het pikkedonker over het
poolijs, door eindeloze sneeuwstormen ge
plaagd. Of ze kregen te maken met aanhou
dende harde tropische regens in hartje Afri
ka. En omdat die ontdekkingsreizigers het
zelden opgaven, was ik ook niet één, twee
drie van plan naar huis te gaan. Je moet
toch tegen een beetje regen kunnen? Boven
dien: wat moet je daar doen, tijdens de va
kantie? Avonturen moest je elders zoeken.
Hoofdstuk 3
Niet alleen mijn schoenen werden nat,
maar ook mijn jas. Regenwater liep van
mijn haar af. Mijn haar was nat als bij het
zwemmen of bij het haren wassen. Regen
water liep ook doodleuk via mijn nek mijn
jas binnen en ik begon uit te kijken naar
een plekje om te schuilen. Bushokjes had je
in die tijd niet, enkel maar paaltjes met een
bordje en daar had je dus niet veel eraan.
Flinke bomen zag je ook haast nergens. Een
eind verder langs de dijk had je wel moes
tuintjes. Ik begon wat sneller te lopen.
Hoofdstuk 4
De moestuintjes waren afgezet met hekken
en kippengaas en oude beddenspiralen en
er waren een paar keetjes, gemaakt van
oude deuren, sloophout en golfplaat. Op
een ervan was met witte letters: JEZUS
LEEFT geschilderd.
In de tuintjes groeiden allerlei planten:
lichtgroene sla, rode kolen met gaten in de
bladeren, zwarte bessen, glimmend in de re
gen, komkommertjes, maar het konden ook
wel door de regen kromgetrokken augur
ken zijn.
Veel tijd om dat alles te bekijken had ik
niet, want uit een van de schuurtjes waarin
ik best had willen schuilen kwam een man
met indrukwekkende rubberlaarzen. In
zijn handen droeg hij een riek met griezelig
scherpe punten.
Hoofdstuk 5
Ooit had ik gezien hoe iemand een riek
naar een kat gooide; de scherpe punten gin
gen dwars door het dier. Ik dacht ook aan
de grote ontdekkingsreiziger Burton die
een inlandse spies door zijn kaak geworpen
kreeg waarbij hij een aantal tanden kwijt
raakte en ook zijn gehemelte doorboord
werd. Met de speer nog door zijn kaak
vluchtte de held weg. Ik besloot zonder
riek in mijn mond weg te vluchten.
Hoofdstuk 6
Mijn vlucht was niet van lange duur. Toen
ik omkeek zag ik dat de man met zijn riek
wat in de grond ging spitten. Bovendien
stond ik voor een sloot. In het water lag een
oud onderstel van een kinderwagen en een
plank. Op de plank zat een groene kikker.
Toen ik de plank probeerde te pakken
sprong het dier weg en bracht me zo op het
idee om ook te springen. Ik kwam wel aan
de overkant van de sloot, maar gleed weg.
Hoofdstuk 7
Mijn schoenen stonden nu vol water en bij
het lopen maakten ze bij elke stap soppige
en slurpende geluidjes. Toen ik uiteindelijk
met doorweekte kleren en zonder kikker
thuis kwam en van mijn avonturen wilde
vertellen zei mijn moeder: Ben je nu hele
maal gek geworden?
Brieven
Wat is de waarde van mensenle
vens? In dit geval een Duitse bin-
nenvaarttanker overvaart een ple
zierboot van goede vrienden,
waarmee ik meer dan veertig jaar
bevriend was, de familie Daan en
Jeanine Bergmans uit Hulst. Vol
gens de officier van justitie zijn de
Duitse schippers verantwoorde
lijk voor het overvaren van het
motorjacht de 'Carnat'.
De uitspraak van de rechtbank op
2 juli was: schippers hadden niets
gezien, er was een dode hoek, vol
gens berekeningen. Dus vrij
spraak. Moet er niet iemand op
het dek aanwezig zijn om dit wel
te kunnen zien?
Mijn oordeel is dat de schippers
hebben zitten slapen, en de recht
bank moet eens beter nadenken
over een gepaste straf. Voor hun
moeder, dochter, familie en klein
kinderen blijft dit een groot ver
lies om met deze uitspraak verder
te leven. Ze zullen het gemis van
hun vader en moeder nooit te bo
ven komen.
Hierbij wil ik een reactie geven op
het artikel 'De zee is geen zwem
bad' van 23 juli. Als geboren Wal-
cherse zwem ik al heel mijn leven
in zee. Van jongs af aan werd ons
op het hart gedrukt: niet te diep
gaan (niet verder dan borsthoog
te), geen luchtbedden en -banden,
zeker niet bij oostenwind en af
gaand water, niet zwemmen naast
een paalhoofd of strekdam, letten
op het reliëf van het strand
(muien en zwinnen), de stroming
en op het strand geen diepe put
ten graven. Regelmatig zie ik ech
ter dat toeristen hierop geen acht
slaan, door achteloosheid of onwe
tendheid. Ze laten hun kinderen
zonder toezicht de zee in gaan,
vaak te diep en drijvend op aller
lei voorwerpen.
Het is een goed initiatief om 'C in
zee' aan te bieden, alleen bereik je
maar een beperkt aantal kinderen,
en hun ouders. Is het een idee om
aan binnenkomende toeristen een
lijstje met tips aan te reiken
(VVV?) over het zwemmen in
zee? Daarbij is het allerbelangrijk
ste: houd altijd toezicht op je kin
deren. Als je respect hebt voor de
zee, is het zwemmen altijd genie
ten! Daar kan geen zwembad te
genop!
Nogal wat media-aandacht voor
de agent die tot twee jaar cel werd
veroordeeld omdat hij deelne
mend aan een klopjacht op de da
ders van een ramkraak zijn dienst-
wapen gebruikte om ontsnapping
onmogelijk te maken, (de krant
van 18 en 20 juli)
Ik ben het helemaal eens met de
politiewetenschapper Jaap Tim
mer als hij zegt: „Politiemensen
moeten niet in eerste aanleg voor
de strafrechter worden gesleept.
Zij zouden, net als in de medische
wereld, voor een tuchtrechter
moeten verschijnen." Op grond
van diens oordeel eventueel daar
na de strafrechter.
Ik vraag me trouwens wel af of bij
de huidige snelle digitale commu
nicatie een objectief oordeel van
welke rechter dan ook nog tot de
mogelijkheden behoort.
De vluchtige manier van commu
nicatie via Twitter en Facebook in
combinatie met de veelal negatie
ve berichtgeving via televisie leidt
tot een soort volksgericht waar
een tuchtcollege of strafrechter in
een later stadium moeilijk om
heen kunnen.
In de column van Ernst Jan Rozen-
daal in de krant van 20 juli wordt
onder meer verwezen naar het rap
port State of the climate 2014.
Regelmatig lees en hoor ik praten
over de klimaatverandering die
ons als vervuilers van onze pla
neet wordt aangepraat en waar we
wat aan moeten doen. Het is lo
gisch dat we onze planeet net als
ons huis schoon moeten houden
en zuinig moeten zijn met onze
energiebronnen.
Maar is het terecht dat wij aan de
staat van het klimaat echt wat kun
nen doen?
Waarom wordt er bij mijn weten
in de media nooit gerept over de
Milankovic-cycli?
Variaties in de excentriciteit van
de aardbaan, verandering van de
hoek van de aardas ten opzichte
van het vlak waarin de aarde om
de zon draait en de precessie van
de aardas.
Deze cycli hebben er voor gezorgd
dat er grote veranderingen in het
klimaat zijn geweest en gaan ko
men.
Zie bijvoorbeeld de mammoet en
het ooit bosrijke Siberië waar de
steenkoolvorming aldaar nog aan
te danken is.
Merkwaardig als je bedenkt dat
hét Zeeuws niet bestaat. Vergelijk
alleen op Walcheren het dialect
van Westkapelle met dat van Arne-
muiden en je hoort een wereld
van verschil.
Ga als Middelburger eens naar
Clinge! En zo kan ik nog veel voor
beelden noemen.
De moraal van het verhaal? Er zijn
Zeeuwse dialecten. Iemand die
over hét Zeeuws spreekt weet niet
waar hij het over heeft, maar
krijgt mij wel iedere keer met ge
mak op de kast!!
Brieven (max. 150 woorden)
richten aan:
Lezersredacteur PZC
Postbus 5046
4380 KA Vlissingen
0118-434005
lezersredacteur@pzc.nl
Emiel en Conny Saman
Beestenmarkt 29, Hulst
Ada Lilipaly - de Voogt
Seisbolwerk 18, Middelburg
Ton Overbeek
Churchilllaan 1060, Terneuzen
M.F. van Eekhout
Oranjedijk 56, Vlissingen
J. Beun
F.G. Alemanstraat 16, Middelburg
