f) Cabaretier zoekt ook nu nog vaak het strand op NIEUWS 19 Youp van 't Hek vierde tussen zijn 2e en 15e jaar vakantie in hetzelde dorp. 'Een onbedaarlijk leuke jeugd', noemt hij het. Youp van 't Hek is nog altijd ge fascineerd door de kust. Hij drinkt regelmatig koffie in café-res taurant Het Huis met de Pila ren (vernoemd naar de statige zuilen voor het etablissement) in Bergen-Binnen, waar de le gendarische Belgische zanger Jac ques 'Ne me quitte pas' Brei in 1964 optrad. Het concert, waarvan een zwart-witfoto aan de muur nog ge tuigt, werd voor tv opgenomen. „Het was niet helemaal naar de zin van de heer Brei", zegt Youp (61). „Hij was door de dichter/schrijver Ernst van Altena gestrikt, maar had niet verwacht dat hij in een zaaltje zou optreden. De kaas en de haring die hij over handigd kreeg, flikkerde hij uit de auto. Zo snel mogelijk terug naar het zuiden - Bon Fromage!" In Bergen in Noord-Holland, het 'kunstenaarsdorp' omdat er zo veel schilders en schrijvers van naam verbleven, staat Youps va kantiehuis. Daar, weg van het hec tische Amsterdam, komt hij tot rust. „Veel lezen, schrijven en sla pen. En op gezette tijden naar het strand. In een plastic stoeltje in de branding. Met een boek. De kust is hier muziekvrij. Niet zoals in sommige andere kustplaatsen. Bloemendaal. Boem, boem, boem, hoor je daar de godganse dag." De passie van Youp voor zee, branding en duin, voor schepje, emmertje en ijsco, voor zilt en zonnebrand, stamt uit zijn jongste jaren, toen het 'echt katholieke' ge zin Van 't Hek (ouders, acht broers en zussen) jaarlijks een huis in Eg mond aan Zee huurde. „Ik heb daar een onbedaarlijk voor saamhorigheid." Alsof hij zijn zorgelo ze jeugdvakanties ein deloos wilde verlen gen, zocht Youp, nu met zijn eigen gezin, eveneens het strand op. Het werd De Haan aan de Vlaamse kust, waar hij met zijn vrouw Debby en hun kinderen Sterre, Anna en Julius tien jaar ach tereen verbleef. „Hoe lang kan een mens teren op een gelukkige jeugd? Op mooie zomerva kanties? Lang." Toch zouden de zomers na Eg mond aan Zee nooit meer hetzelf de zijn. De familie Van 't Hek, flink uitgedund omdat veel kinde ren het ouderlijk nest hadden ver laten, toog nog naar Spanje. Het was geen pretje. „Ver, heet en een intens smerig appartement", aldus de cabaretier. „En een café met een Hollandse naam. Het jaar daarna deden we nog een poging aan een Zwitsers meer, maar dat was echt voor be jaarden. Dat was mijn laatste va kantie met mijn ouders." Maar toch - in Bergen aan Zee heeft hij het ide ale surrogaat voor Eg mond aan Zee gevon den. Met de kust als voortuin, de branding op gehoorafstand, de zee lucht onontkoombaar. Zijn indrukken van Egmond legde hij vast in het ontroerende Droomzomers, een boekje boorde vol onuitwisbare zomerindruk- ken voor een complete generatie badgasten uit de jaren '50 en '60. Youp: „Ja, Egmond aan Zee. In mijn herinnering was het weer altijd mooi, waren de kuilen heel diep en de golven heel hoog. Dat dat niet zo is weet ik zelf ook wel, maar dat doet er nou even niet toe. Iedereen belazert zichzelf met zijn herinneringen. Soms be wust, vaak onbewust. leuke jeugd genoten", zegt hij. „Al die heerlijke herinneringen. Het zakgeld - we kregen nooit zak geld - dat je meteen aan drop op maakte. Het weerzien met de fami lies Claassen en Cornelissen die er elke zomer waren. Midgetgolf spe len in Bergen-Binnen... „De ijslolly's van Liefting, ge maakt van echte aardbeien, de pit jes nog in het waterijs. Restaurant De Rustende Jager dat wij De Ruft ende Jager noemden, want wij wa ren toen van de woordspelin gen. Disco Palermo waar mijn grote broers naar toe gingen. Volleyballen tegen de vaders, zaklo- pen op het strand. Bad man Jaap die onver staanbaar Egmonds sprak. Oubolligheid troef, maar wat was ik er gelukkig. „En die heerlijk, volstrekt nutte loze bezigheid van het bouwen van zandkastelen en het graven van kuilen. De forten werden door de golven verzwolgen, de kuilen moesten 's avonds weer dicht. Het strand is als het leven zelf. Zin loos." 's Avonds kookte zijn moeder voor tien, maar vaker voor meer monden. „Vriendjes waren altijd welkom. Ik had ongelooflijk gast vrije ouders. Wat me uit die tijd is bijgebleven is het grote gevoel ZATERDAG 1 AUGUSTUS 2015 'In Egmond aan Zee was het altijd mooi weer' door Arno Gelder Rechtsboven: Youp van 't Hek als 2-jarige met zijn moeder in Egmond aan Zee. Grote foto: de vuurtoren in Egmond aan Zee. foto Koen van Weel/ANP

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 19