16 ZOMER
Dwars door Europa fuiven verslaggevers Carla en
Hanneke deze zomer elke dag mee met een feestje.
Klein of groot, festival of verjaardag, als er iets te vieren
valt, zijn ze erbij. Vandaag: koeiengevecht in Bayonne.
MAANDAG Vakantieliefdes I DINSDAG Langs de Nederlandse kust i WOENSDAG Waar is dat feestje? l DONDERDAG Vakantieliefde
WAAR IS DAT FEESTJE? DEEL 18
Ze is zwart, razendsnel en
boos. Heel boos. Opgehitst
door talloze mannen in
rood-witte kleding, die in het
Franse Bayonne om haar heen
dansen, haar uitdagen, pesten,
totdat ze helemaal door het dolle is. En nu
staan wij op dit vijfdaagse Baskische stads
feest midden in een arena tegenover de
schuimbekkende koe, die het ondanks de
menigte toch echt op ons voorzien lijkt te
hebben.
In een nanoseconde zijn we elkaar kwijt.
We denken nog maar één ding - ren voor
je leven! - en stuiven er vandoor. Ieder een
andere kant uit; op dit moment nemen de
wat meer primaire functies van ons
lichaam het over. We kunnen alleen maar
hopen dat die zodanig werken dat we dit
bakbeest voor blijven. Angst jaagt ons zo
lukraak door de arena, dat het wel lijkt als
of niet de koe, maar wij worden opgejaagd.
Hanneke schiet rechtsaf, de camera dap
per in de handen geklemd om alles nog
'even' op de kiek te zetten. Later blijkt ze
vooral de grond te hebben gefilmd. Ze rent
als een bezetene.
Bungelend
Daar, een bar. Stoere mannen springen er
angstig bovenop, maar er is amper plek.
Half bungelend boven de grond kijkt ze
achterom. Pas als de furieuze 'dame' voor
bij is, denkt ze aan Carla.
Die is één rechte lijn bij de koe weggesto
ven. Maar wanneer kan ze stoppen met ren-
En Peter krabbelt zowaar weer
op, zonder hulp. Goed, hij
heeft een gebutste elleboog
en een kapotte schouder
nen? Voorzichtig werpt ze een blik over
haar schouder, waardoor ze ziet dat het dol
gedraaide rund inmiddels in een hele ande
re hoek haar slag slaat. Op haar gemak kijkt
ze toe, maar het beest is snel. Daar is het
monster weer! Ditmaal stuift ook zij naar
de bar, waar ze zich slippend over een hek
werk smijt en terechtkomt tussen een gro
te groep bange vrouwenlijven, die zich gil
lend van links naar rechts bewegen. Daar
hebben die zich dus verschanst - we zagen
al zo weinig andere dames in het heetst
van de strijd.
Dweilorkesten
Eén van de mannen in het midden van
de arena is Peter Kay (27) uit Oostenrijk,
die wordt geflankeerd door zijn Nederland
se vriend Ruben ter Haar. Nog voor deze
koeienrace met een luide knal als geopend
is verklaard, nemen zij plaats in de rijen,
die de mannen vormen bij de poort waar
door de koeien worden losgelaten. Arm in
arm staan ze te wachten, op een activiteit
die in schril contrast staat met de gezellig
heid van dweilorkesten, eten en drinken
om de arena heen.
Ondersteboven
Het is Peter die even later recht in twee
koeienogen kijkt. Hij heeft zijn petje achter
stevoren op zijn lange blonde haren gezet.
'Ik kan dit. Ik kan dit,' zegt hij tegen zich
zelf, als ware het een mantra. En dan doet
hij een greep naar de hoorns. Heeft beet.
En komt dan tot de rauwe, maar nuchtere
conclusie dat de losgeslagen koe tegenover
hem een stuk sterker is dan hij. Het bange,
in het nauw gedreven dier stoot naar voren.
Geef haar eens ongelijk. Ze priemt haar
hoorns in Peters lichaam en zorgt dat de
grond onder zijn voeten verdwijnt. Als de
Oostenrijker ondersteboven ligt, stampt ze
met twee paar keiharde koeienhoeven over
hem heen.
Vol afschuw kijken we toe, strategisch
Jg --
Hard wegrennen voor een
Hanneke probeert
angstvallig nog wat
beelden te schieten,
maar achteraf blijkt
ze voornamelijk de
grond te hebben ge
filmd. Om de arena
heen is het een en al
gezelligheid.
En dan doet
hij een greep
naar de hoorns.
Heeft beet. En komt
dan tot de rauwe, maar
nuchtere conclusie dat
de losgeslagen koe
tegenover hem
een stuk sterker
is dan hij
W
Sa*
