De twaalfjarige Edrian uit Kapelle mag niet naar een speciale middelbare school. Hij maakt een reuzensprong naar de reguliere vmbo-brugklas. Zijn moeder slaakt een hartenkreet 12 NIEUWS Moeder maakt zich zorgen over passend onderwijs 'Het is voor een kind heel lastig om te zeggen dat het te snel gaat. En het is moeilijk als je als enige uit een ander boek moet werken' Edrian. Een vrolijke jongen die veel kletst. Hij is het liefst buiten om te timme ren, houtjes te hakken of te dollen met hondje Tay lor. Nog even, dan gaat hij - hoogstwaarschijnlijk - naar de mid delbare school, het Ostrea Lyceum in Goes. „Ik heb er zin in", zegt hij. „Ik wilde altijd al op een gewone school zitten. Als je autisme hebt, dan lijk je wel hetzelfde als andere kinderen, maar je bent toch anders. Dat is best lastig. Ik wil graag meedoen met de normale kinderen." Edrian zit in groep 8 van OdyZee, een basisschool voor speciaal onder wijs in Kloetinge. Na de zomervakan tie maakt hij de overstap naar het voortgezet onderwijs. Hij hoort bij de eerste kinderen die de gevolgen mer ken van het passend onderwijs, dat op augustus vorig jaar ingevoerd is. „Hij is de laatste twee jaar enorm gegroeid, en zijn wens om naar een ge wone school te gaan is zó groot, dat we wilden kijken hoe we hem naar het Ostrea Lyceum zouden kunnen la ten gaan", zegt zijn moeder Veronique de Jonge. „We hebben samen met de school een plan bedacht. We zouden een halfjaar bekijken of het gaat op het Ostrea Lyceum. Zo niet, dan zou hij terug gaan naar OdyZee." Om terug te keren naar het voortge zet speciaal onderwijs op OdyZee, moet voor Edrian opnieuw een zoge heten toelaatbaarheidsverklaring afge geven worden. Een commissie van het samenwerkingsverband, waarin de scholen uit Oosterschelderegio vere nigd zijn, bepaalt of hij deze krijgt en wat het meest passende onderwijs voor Edrian is. Het plan dat de school en ouders be dacht hadden, gaat niet door. Edrian mag van de commissie niet terugke ren naar OdyZee, als dat nodig is. Vol gens Veronique zijn financiën de re den. Speciaal onderwijs is immers veel duurder dan regulier onderwijs. „Hij zou wel naar OPDC De Vliedberg in Goes mogen", zegt Veronique. „Maar dat willen we zelf niet, want die school sluit op augustus 2016. Het laatste wat je met een kind met au tisme moet doen, is pingpongen van de ene naar de andere school. Er is al zo met hem gesold." Voor Edrian zit er niets anders op dan in het diepe springen, zonder zwembandjes. Hij is aangemeld voor de brugklas vmbo-basis op het Ostrea Lyceum. „Ik heb vorige week met een knoop in mijn maag de formulieren opgestuurd", zegt Veronique. Ze is boos. „Passend onderwijs hoort passend te zijn. Maar er wordt niet gekeken naar het belang van het kind, maar naar het geld." En wat als het Ostrea Lyceum hem niet aan neemt? Veronique maakt een wanho pig gebaar. „Ik heb geen idee." Anders Vanaf de dag dat haar zoon geboren werd, wist Veronique dat er 'iets' was met Edrian. „Hij reageerde anders dan mijn oudste dochter. Hij was enorm gevoelig voor prikkels, sliep slecht, huilde veel, maakte geen oogcontact, maar wilde wel continu bij mij zijn." Toen hij opgroeide werd steeds dui delijker dat Edrian zich anders ontwik kelde. Uiteindelijk werd de diagnose gesteld: hij heeft autisme. „Edrian is verbaal veel sterker dan hij in gedrag om kan zetten. Doordat hij zo vrolijk babbelt, lijkt hij heel wat. Maar hij ver doezelt daarmee zijn beperkingen. Hij kan minder prikkels aan dan andere kinderen, is snel afgeleid. Op school heeft hij meer en duidelijke instruc ties nodig dan anderen." Als klein jochie zat Edrian op een medisch kinderdagverblijf en een spe ciale basisschool in Flevoland. Toen hij met zijn moeder en twee zussen naar Zeeland verhuisde, ging hij naar De Tunnel in Schore, een kleine dorps school. Maar ondanks alle aandacht van juffen en extra hulp van een am bulant begeleider, ging het niet goed. „Op school liet hij niet veel merken. Maar het is voor een kind heel lastig om te zeggen dat het te snel gaat. En het is moeilijk als je als enige uit een ander boek moet werken." Thuis was hij boos, neerslachtig en verdrietig. „Dat had grote invloed op ons gezin.", zegt zijn moeder. „En het ging ook ten koste van zijn leerpresta ties. Hij durfde op een gegeven mo ment niet meer te schrijven, door een opmerking van een klasgenootje. Het woord school leverde de hele zomer frustraties op. 'Na de vakantie móet ik weer', leek hij te denken. Maar als je zei dat het niet goed ging op school, dan was het niet waar." WAT IS PASSEND ONDERWIJS? Edrian mocht naar OdyZee in Kloe tinge. Een school met kleine klassen, veel begeleiding, een gebouw zonder prikkels en vaste juffen die gespeciali seerd zijn in het omgaan met leerlin gen die autisme hebben. Een wereld van verschil, zegt Veronique. „Hij heeft geleerd om aan te geven als hij boos is of iets moeilijk of spannend vindt. En hij accepteert nu dat hij au tisme heeft, maar dat hij ook andere kwaliteiten heeft. Hij vertelt thuis weer wat hij gedaan heeft. Dat had ik zó lang niet gehoord. Toen ik op een ochtend een zelfgeschreven briefje van hem op mijn kussen vond, heb ik echt zitten huilen." Overstap Edrian oefent inmiddels met huis werk maken en fietst naar zijn school in Kloetinge. „Ik train hem om 's och tends zelf op tijd wakker te worden. Alles ter voorbereiding op de middel bare school." Veronique hoopt dat haar zoon zich zo goed blijft ontwikkelen als de afge lopen twee jaar, maar ze denkt dat de overstap naar het reguliere onderwijs heel groot is. „Je moet zelf plannen, de lessen beginnen telkens op andere tij den, je hebt wisselende leerkrachten. Zij hebben natuurlijk wel een pedago gische achtergrond, maar het zijn vak docenten. Ze hebben niet de kennis en expertise om met kinderen als Edrian om te gaan. Zeker omdat zijn beperking niet opvalt. Ook op sociaal vlak zal het wennen zijn. Op OdyZee komt pesten bijna niet voor, want ie dereen heeft wel wat. In het reguliere onderwijs wordt verwacht dat je met de meute meegaat, maar dat gaat niet altijd. Dat was op een dorpsschooltje in Schore al moeilijk." Schrijnend Het verhaal van Edrian staat niet op zichzelf, weet Tonia de Groene, direc teur van OdyZee. „Ik heb huilende ouders aan de telefoon. Ze weten niet waar ze met hun kind naartoe moe ten. Ze hebben hele schrijnende verha len. Hun kinderen krijgen geen toelaat baarheidsverklaring voor het speciaal onderwijs. Ze mogen wel naar De Vliedberg, maar die school gaat slui ten." De ouders willen protest aanteke nen of een onderwijsconsulent inscha kelen. „Sommige ouders overwegen zelfs om hun kind thuis te houden. Het is heel erg wat er gebeurt." „We bekijken ieder dossier heel nauwkeurig", zegt Theo van Bokkem, voorzitter van het samenwerkingsver band voor middelbare scholen in de Oosterschelderegio. Er mogen nog steeds kinderen naar het speciaal on derwijs, zegt hij. „Maar we zoeken ook naar andere mogelijkheden. Daarbij kijken we wat het kind nodig heeft. We vragen scholen of ze de zorg aan het kind kunnen bieden. Zo niet, dan gaat de leerling niet naar die school. Natuurlijk speelt geld een rol. We heb ben één budget voor zesduizend leer lingen. Wat we aan de ene leerling uit geven, kan niet naar een ander." Edrian wil meedoen met gewone kinderen door Cornelleke Blok Veronique de Jonge moeder van Edrian 1 Edrian: „Als je autisme hebt, dan lijk je wel hetzelfde als andere kinderen, maar je bent toch anders." De Wet passend onder wijs is op 1 augustus 2014 ingegaan. Alle kinderen met een handicap, gedragspro blemen of een leerach- terstand, moeten de best passende onder- wijsplek krijgen. Scholen in een regio zijn verenigd in samen werkingsverbanden. De bedoeling is dat er minder kinderen door verwezen worden naar het (dure) speciaal on derwijs. Die sector moet geleidelijk aan kleiner worden. Scholen moeten in een ondersteuningsplan vastleggen welke zorg ze kunnen bieden. Ze kunnen kinderen niet meer weigeren. De school moet binnen zes tot tien weken met een voorstel komen voor een geschikte plek, ook al is dat buiten de school. Ouders die het niet eens zijn met het be sluit over toelating van hun kind of andere pro blemen hebben, kun nen bezwaar maken en/of een beroep doen op een onderwijsconsu- lent. Hij of zij bemiddelt tussen scholen en ouders.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 13