Altijd in opstand tegen onrecht buitenland 19 Ronald is een winnaar. Hij heeft zijn occasion helemaal voor niks. dinsdag 4 december 2012 Voormalige minister Albright beschrijft haar familiegeschiedenis in boek Praagse winter Madeleine Albright op 10-jarige leeftijd toen ze in een Zwitsers internaat zat. foto uit boek testants geworden bij mijn huwe lijk. Ik blijf toch een beetje een bui tenstaander aangaande de Joodse tradities. Godsdienst speelde in mijn jeugd geen rol." De Holocaust speelde dus niet een grote rol bij uw opvoeding? „Niet direct. Ik was natuurlijk op de hoogte van wat er was gebeurd in de oorlog, maar de geschiedenis die we kinderen leren, is nu een maal niet zo gecompliceerd als de werkelijkheid. Van mijn persoonlij ke betrokkenheid was ik me niet bewust. Het was een enorme schok toen ik in een synagoge in Praag de namen van mijn familiele den zag staan. In het Joodse Mu seum in Praag hangen tekeningen die mijn nichtje maakte in het kamp Terezin. Onwerkelijk. Het is echter geen goede zaak om haat door te geven aan de volgende ge neratie. Het is ook zaak om voor uit te kijken in plaats van alleen achterom." Hoe keek u als gevluchte Tsjech te gen de inval van de Warschau- pact-troepen aan die in 1968 een ein de maakte aan de Praagse lente? „Onze familie moest direct aan München denken omdat er weer niet ingegrepen werd door het Westen. Ik heb toen mijn docto raalscriptie gewijd aan de rol van de Tsjechische pers bij de invasie. Meer kon ik niet doen. Het heeft bij mij wel de overtuiging ver sterkt dat we niet over de hoofden van kleine naties heen politiek moeten bedrijven. Dat is een cen traal thema van het boek. Er werd in die tijd in Praag een communis me met een menselijk gezicht ge creëerd. Het had echt kunnen func tioneren. De Russen maakten met die invasie een einde aan de moge lijkheid tot verandering. Ik heb la ter tegen Gorbatsjov gezegd dat de Sovjet-Unie naar mijn mening daarmee het communisme eigen handig om zeep heeft geholpen. Hij was het met me eens." Was u door uw joodse achtergrond meer gemotiveerd om een einde te maken aan de etnische zuiveringen op de Balkan? „Ik was al heel erg bij Bosnië be trokken voor ik wist van mijn ach tergrond. Het zit in mijn aard om in opstand te komen tegen on recht. Van huis uit meegekregen. Het mocht nooit meer gebeuren, maar er waren toch weer concen tratiekampen op Europese bodem en er vonden etnische zuiveringen plaats. Omdat ik zo heftig protes teerde tegen deze 'schoonmaak', kreeg ik verwijten naar mijn hoofd geslingerd. 'En wat hebben de Tsjechen vlak na de Tweede Wereldoorlog met de Sude- ten-Duitsers gedaan?' Ik had onge wild mijn land geïdealiseerd. Wist eigenlijk niets van de onteigenin gen en vele moordpartijen die door wraak waren ingegeven. Het is begrijpelijk, maar niet goed te keuren. De massale deportatie kan men een misdaad tegen de mense Madeleine Albright kwam in 1937 in Praag ter wereld als Marie Jana Körbelova in wat toen nog Tsjechoslowakije heette, in die dagen een van de weinige Slavische naties met een duidelijk democratisch, westers ge richt beleid. Albright was bijna 60 jaar oud toen ze erachter kwam dat ze van Joodse afkomst was en dat zeker 25 familieleden tijdens de Holocaust omkwamen. Over haar jeugd in oorlogstijd schreef ze het boek Praagse winter, dat pas is uitgekomen. Ze had behoefte om haar ouders in de context van de tijd te plaatsen. Heeft u een idee waarom uw ouders dit altijd hebben verzwegen? „Mijn ouders en ik zijn eigenlijk tweemaal gevlucht. In 1938, na het verraad van München waarbij het Sudetenland door Frankrijk en En geland verkwanseld is aan Hitier, vertrokken we naar Londen. Na de oorlog keerden we terug naar Praag. Mijn vader, Josef Körbel, werd aangesteld als ambassadeur in Joegoslavië. Toen in februari 1948 de communisten de macht grepen in Tsjechoslowakije, vroeg hij asiel aan in de VS. Mijn ouders waren echte democraten en liepen dus gevaar. Dat bleek wel uit de dossiers die ik als minister heb kunnen inzien. Hij was bij verstek ter dood veroordeeld. Ik vermoed dat mijn ouders mij een zo nor maal mogelijk leven hebben wil len geven. Ik denk dat na de oor log, toen duidelijk werd dat er mil joenen Joden zijn vermoord, mijn ouders definitief de woorden kwijt raakten om het te vertellen." Absorbeert u nu alles wat met het Jo dendom te maken heeft? „Ik ben katholiek opgevoed en pro lijkheid noemen, al staat deze exo dus niet in verhouding tot de gru welijke daden van de nazi's. Juist in de nasleep zou je de eer aan je zelf moeten houden. President Va clav Havel heeft zich in 1992 bij de regering in Berlijn verontschuldigd voor de wandaden van kort na de Tweede Wereldoorlog. De actie van een waar democraat en een groot leider, maar het kostte hem veel goodwill. Het communisme was immoreel. Havel heeft ge tracht het land weer humaan te maken. Hij wilde graag dat ik hem zou opvolgen als president. Dat leek me geen goed idee, want ik heb maar een paar jaar in Praag ge woond, ben toch ook echt een Amerikaanse. En je treedt toch in de voetstappen van een groot staatsman." Wat vindt u ervan dat Europa dit jaar de Nobelprijs voor de Vrede is toegekend? „Een beetje ironisch in het kader van de grote budgettaire proble men. Het is een soort aanmoedi gingsprijs geworden. President Obama werd immers ook direct na zijn aantreden gelauwerd. Er is kennelijk een politieke agenda in Zweden. Ik hoop dat de prijs als een katalysator kan werken. Een sterke EU is ook goed voor de VS. Als de Europese leiders de verschil len enigszins kunnen uitbannen, dan kan het werken." Hillary Clinton als eerste vrouwelij ke president? „Voormalig vice-president Walter Mondale was in 1984 bij de verkie zingen de democratische kandi daat. Hij had het lef om een vrouw, Geraldine Ferraro, als 'run ning mate' te kiezen. Zij plaveide de weg die anderen hopelijk bin nenkort kunnen gaan volgen. Ik voer eigenlijk al campagne sinds mijn kinderjaren. Wanneer Hilla ry Clinton besluit om zich kandi daat te stellen, zal ik haar zo goed als mogelijk steunen, net zoals ik de afgelopen maanden achter presi dent Obama heb gestaan. Ik ken Hillary al van voordat haar man president was. In feite heb ik mijn post aan haar te danken. 'Doe het nu maar,' zei ze tegen Bill. 'Ze kan het aan en bovendien maak je jouw moeder er erg blij mee.' Madeleine Albright, ex-mi- nister van Buitenlandse Za ken van de VS (1997-2001), schreef het boek Praagse win ter, dat over haar tragische familiegeschiedenis gaat. door Guus Bauer Win ook je aankoopbedrag terug! Koop in december of januari een occasion viaAutoTrack.nl en win net als Ronald, winnaar van 2010, het aankoopbedrag terug. Kijk op AutoTrack.nl voor de actie en de voorwaarden

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2012 | | pagina 9