io tatoeages
Inkt aan de vingers
Foto's van
\Jr^
-j V c
m'n leven
Hulp van bovenaf
Trends
ft%
i p mijn borst staat
i 1 "1 apa overleed toen ik 17
jaar was. En sindsdien
A heb ik heel vaak het ge
voel dat ik hulp van bovenaf krijg.
Ik heb zo vaak mazzeltjes gehad,
met school, baantjes en huizen.
Vorig jaar gebeurde er weer iets.
Normaal fiets ik zomer en winter
met mijn jas open. Maar op een
winteravond kort voordat ik ging,
ritste een collega voor de grap
mijn jas met hoge kraag helemaal
tot boven dicht. Ik wilde mijn jas
nog open ritsen maar om de een
of andere reden heb ik dat niet ge
daan. De weg was glad, ik viel en
kwam heel hard op mijn kin en
hals terecht. Maar omdat mijn jas
Het is zomer en c
toeages die in de w
ven. Waren het vrc
lui en motorrijders,
dereen er een hee
drie vrouwen verte
ter hun perma
ft
zaterdag 21 augustus 2010
Officieel moet je in Nederland 18
jaar oud zijn om een tatoeage te
kunnen laten zetten. De prijs is af
hankelijk van de grootte, de af
beelding en de tatoeëerden Uur-
prijzen variëren van 100 tot 250
euro per uur.
Er zijn verschillende redenen om
een tatoeage te laten zetten:
esthetisch: de tatoeage wordt als
een sieraad beschouwd.
I 1 'Born to lose, live to
win' van Motörhead.
Het was de lievelingsmuziek van
mijn beste maat die op zijn 31ste
aan leukemie is overleden. De tat
too is een eerbetoon aan hem. Op
de binnenkant van mijn arm heb
ik een kakkerlak laten zetten. Een
beest dat nooit zal uitsterven, hoe
veel tegenslag het ook te verwer
ken krijgt. Daar herken ik mezelf
wel in. Ik heb op jonge leeftijd al
van veel mensen afscheid moeten
nemen, maar mij krijgen ze niet
klein. Ik ben wel eens afgewezen
voor een opdracht vanwege mijn
zover dicht zat, vielen de verwon
dingen mee. Ik dacht: zie je wel, er
zit een engeltje op mijn schouder.
En ik denk dat het papa is."
„Ik heb een tattoo laten zetten van
een engeltje dat eigenlijk meer op
een elfje van Tolkien lijkt, daar
hield mijn vader erg van. Het elfje
heeft spitse oren en groene ogen,
dat hebben papa en ik allebei. Het
elfje is omringd door drie bloe
men die staan voor mama, mijn
zus en mijn stiefvader. Omdat zij
me zoveel hulp geven van heel
dichtbij. Ik vind hem supermooi.
Hoe oud en verrimpeld ik ook
word, dit blijft voor mij altijd bij
zonder."
Paul Boom (43)
foto Willem Mieras
sen (35)
altij
jou
door Mo
uiterlijk maar daar zit ik niet mee.
Iedereen neemt me maar zoals ik
ben."
„Op mijn arm staat de naam van
mijn dochter met mangameisjes.
Er ligt al een tekening klaar voor
een tattoo met de naam van mijn
zoon, maar ik lig in scheiding en
heb even geen geld. De naam van
mijn aanstaande ex stond onderop
mijn voet maar die is vanzelf weg
gesleten. Daar ben ik niet rouwig
om, al zou ik 'm nooit bewust la
ten weghalen. We hebben ook
mooie tijden gedeeld. Ik
zie tattoos als een foto
album van mijn leven."
ijk ben geboren met inkt aan
I de vingers. Ik heb de grafi-
A sche school gedaan en wist
al snel dat ik tatoeëerder wilde
worden. Zelf zit ik ook helemaal
onder. Het is een uitdrukking van
mijn leven. Alleen in mijn gezicht
heb ik er geen: mijn kop is al apart
genoeg. Maar ja, wie weet zet ik er
daar ook ooit een paar. Als ik bij
zondere mensen ontmoet, geef ik
ze een tattoo-apparaat en laat ze
een handtekening zetten op mijn
onderbeen. Zo ben ik de trotse ei
genaar van krabbels van Herr See-
le en Kamagurka."
„In de twintig jaar dat ik tatoeëer
der ben, heb ik veel zien verande
ren. Vroeger zag ik vooral stoere ke-
Erna van Eerdewijk (35)
foto Blrgitta Hermans
reis, nu komt iedereen in mijn ta-
too-shop: van opa's en oma's tot
hele nette dames. Dat komt mis
schien omdat ze tattoos zien bij
voetballers, popsterren, in de film
en de reclame. Een tijdje waren
dikke tribals op de onderrug erg
populair. Nu zie je veel vlindertjes
op de enkel en tekstjes op de
pols."
„Ik ben kunstenmaker, geen kun
stenaar. Sommigen aarzelen nog
terwijl ze in mijn winkel staan.
Dan denk ik: ga lekker thuis zitten
twijfelen. Want er is geen weg te
rug hè. Niet voor niets is een der
de van mijn werk het bedekken
van tattoos waar mensen spijt van
hebben, met nog grotere."
status: de omgeving van de dra
ger (en de drager zelf) ontleent
een bepaalde waarde aan de ta
toeage, zoals bij de Nieuw-Zee-
landse Maori de Ta moko.
identificatie: de drager hoopt
aan de hand van zijn tatoeage te
worden herkend, na bijvoorbeeld
verdrinking. Dit was de gebruikelij
ke reden voor zeelui. Tijdens de
Tweede Wereldoorlog kregen de
meeste gevangenen in Auschwitz
een identificatienummer op hun
arm getatoeëerd, en de overleven
den droegen dat als ereteken. Bij
leden van de SS, het elitekorps
van nazi-Duitsland, werd hun
bloedgroep onder de oksel geta
toeëerd.
medisch: de drager hoopt gevrij
waard te blijven van bepaalde ziek
ten door het dragen van een ta
toeage. Zo had de ijsmummie
Ötzi tatoeages op gewrichten, re
den waarom men vermoedt dat
hij aan artrose leed.
cosmetisch: littekens, brandwon
den of wijnvlekken kunnen door
middel van tatoeages minder op
vallend gemaakt worden. Ook
worden verdwenen wenkbrauwen
vervangen door tatoeages.
intimidatie: de drager geeft aan
lid te zijn van een bepaalde crimi
nele organisatie zoals de Yakuza
in Japan. Soms heeft de tatoeage
