Op de fiets door Berlijn 21 reizen 's Ochtends warme chocolade met wodka en de twee trappen in het Bodemuseum worden er vier. Museumbezoek 'wordt leuk met een glaasje op. En musea genoeg in Berlijn, merkte Ivo Weyel. De stad is arm aber sexy' kSHl reizen@wegener.nl |SI- 024-3650360 PZC Zaterdag 18 oktober 2008 Autotorijden, vliegen of treinen naar Berlijn Met de auto rijdt u vanaf de grens in zes uur naar Berlijn. Er is een directe treinverbinding met Berlijn. De snelle ICE doet er zo'n zes uur over. Vertrek vanaf Schiphol, Amsterdam, Amersfoort, Deventer en Hengelo, (www.nshispeed.nl) Vliegen is de snelste manier om in Berlijn te komen. Er zijn tal van maatschappijen (waaronder KLM en Transavia) die vanaf meerdere luchthavens in Nederland naar Berlijn vliegen. Informeer bij het reisbureau of boek online via bijvoorbeeld www.cheaptickets.nl. Meer informatie op www.duitsverkeersbureau.nl (ook voor hotels) H_ et is pas half elf in de ochtend, maar de ver leiding is te groot. Op de kaart staat warme chocolade met slag room en een scheut wodka. Het is best fris in het Bodemuseum, dus dat neem ik dan maar als excuus. Het glijdt naar binnen. De koffie- annex wodkajuffrouw heeft een gulle hand van schenken. De ma jestueuze dubbele trap, waar het ca fé als het ware tussen hangt, veran dert al snel in vier trappen. Maakt niet uit. Dit neo-barokke marme ren trappenhuis, met zacht glooien de vormen en sierlijke koperen leu ningen onder een enorme koepel, is één van de mooiste van Berlijn. Dit in 1904 voor keizer Friedrich gebouwde en eind 2005 heropende museum, biedt Byzantijnse, Egypti sche en prehistorie beelden, een munten- en een'medailleverzame ling en een paar kerkstukken uit de Renaissance. Het is er zelden druk. Tip: zorg dat je vóór tien uur ergens binnen bent in Berlijn, want dan is de entree gratis en staan er nog geen rijen toeristen. De suppoosten hier weten van de hoed en de rand en grijpen elke aarzeling aan je alles uitgebreid uit te leggen. Berlijners zijn ongekend aardig en behulpzaam. Taxichauf feurs dragen je koffer, obers ren nen je achterna omdat ze de fooi aanzien voor vergeten wisselgeld. Dat laatste gebeurde in restaurant Berlin St. Moritz, een klein buurt- restaurant aan de Regensburger- strasse 7. In een soort verbouwde huiskamer en suite eet je er de ster ren van de hemel en eigenaar/sommelier Anton Ste- fanov schenkt er uit een van de mooiste wijnkelders in de stad. Berlijn is een happening. Nieuwe hotels, musea, galeries, restaurants, clubs en cafés schieten als padden stoelen uit de grond. Hoe dat kan, is mij een raadsel. Want Berlijn is officieel failliet. „Arm aber sexy", zei de burgemeester tijdens de ope ning van het gigantische, honder den miljoenen kostende glazen Hauptbahnhof, het grootste trein station van Europa. Het blijken vooral buitenlandse in vesteerders die brood zien in Ber lijn. Want de stad heeft iets wat an dere Europese hoofdsteden niet hebben: plek zat. En betaalbare plekken bovendien. De Berlijnse kunstcriticus Niklas Maas: „Hier vind je het kloppend hart nog letterlijk middenin de stad. In de wijk Mitte of daarnaast, in Prenzlauer Berg." Oude en verlaten fabrieksterreinen worden omgetoverd tot culturele broedplaatsen. Appartementen zijn ruim en (nog) betaalbaar. Ook jonge kunstenaars kunnen daar door middenin de stad blijven wo nen. In de lobby van het spiksplinter nieuwe hotel De Rome neem ik nog een warme chocolade met wodka. Even later marcheert een bataljon obers naar mijn tafel. De eerste zet een heel groot kristallen glas neer. Een ander laat daar een klein kristallen glaasje met wodka in wegzakken. Dan schenkt een derde er tergend langzaam warme, stroperige chocolademelk in, waar door de wodka gaat dansen in zijn" glaasje. Nummer één topt het af met een gulle lepel slagroom en raspt er een regenbui van bittere chocolade overheen. Regelmatig zijn er festivals in Ber lijn, de stad die overloopt van kunst en cultuur. Er zijn meer dan vijfhonderd galeries, meer dan Lon den, Parijs of zelfs New York. Na de val van de Muur, nu al weer Het Holocaust Memorial is zonder luidruchtige be zoekers indrukwekkend. Foto links: voor dag en dauw kun je baantjes trek ken in het Badeschiff. foto's EPA achttien jaar geleden, trok iedereen naar Oost-Berlijn. Daar gebeurde het. Daar werden theaters, winkels en restaurants gebouwd en geo pend. Daar was het nieuw en on ontgonnen. Maar de incrowd is op zoek naar een nieuwe impuls. De internatio nale kledingmerken keren terug naar de Kurfiirstendamm, daar waar het voor de Wende allemaal plaatsvond (het daar gelegen KaDe- We, Europa's grootste warenhuis, is ook weer helemaal in zwang). En de galeries verhuizen mee. De leukste manier om de galeries langs te gaan, is per fiets. Berlijn is een fijne fietsstad en overal zijn fietsen te huur. Begin niet te vroeg op de dag, want galeries openen laat. Voor sportievelingen die voor dag en dauw baantjes willen trek ken, is er het Badeschiff, een prach tig openluchtzwembad dat in de Spree drijft. Bij slecht weer wordt het zwembad spectaculair over dekt met rupsachtige schuifdaken, bestaande uit drie doorzichtige ova le buizen. Het Holocaust Memorial, het open luchtherdenkingsmonument voor de slachtoffers van de Tweede We reldoorlog, dat bestaat uit 2.700 be tonnen blokken waar je tussen door kunt laveren als in een dool hof, is uitgegroeid tot een van de grootste toeristische trekpleisters, met miljoenen bezoekers per jaar. Maar het scheurt en verzakt aan al le kanten en maakt zich op voor een megarestauratie. Intussen skaten schoolkinderen ertussen door, spelen ze er verstoppertje en klappen busladingen bezoekers massaal in de handen of roepen luid 'joehoe' om de weergalmende akoestiek te testen. 'Dit is een her- denkingsplek' staat op een bord, maar daar maalt niemand om. Her denkingsplaats? Speelplaats zul je bedoelen. De oorlog is al zo lang geleden. Toch? Nou dan. Reageren? redactie.reizen@wegener.nl Holocaust Men t

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2008 | | pagina 119