Vorm om de vorm
is niets voor mij
Moderne tuinier kiest doorkijkplanten
Stekkers
Ontwerper Steven Schilte
W 3
ONDER DE PANNEN
Badwand zonder franje
Dekbed met bamboe
Naam: Steven Schilte
Leeftijd: 44 jaar
Werkt: in Bussum, woont in Naarden
Opleiding: Industriële vormgeving in Eindhoven
Bijzonderheden: Steven Schilte heeft zes jaar
samengewerkt met Jan des Bouvrie.
Hij heeft onder andere ook ontworpen voor
Molinari, De Sede en Ikea.
dan kun je ook aan een collectie
,w,erken,. Natuurlijk, een collec
tie maken kan iedereen. liet is
lastiger om een collectie te ma
ken die ook nog eens aan
spreekt."
Dat hij sinds 2004 verbonden is
aan Machalke dankt hij aan zijn
contact met Teun van Zanten,
die tot de aanstelling van Schil
te verantwoordelijk was de col
lectie van de Duitse meubelpro
ducent. Enigszins tot zijn eigen
verbazing durfde Machalke het
met hem aan. En hoewel hij in
middels verschillende collecties
getekend heeft, ziet Schilte het
nog steeds als uitdaging. „Is het
een keer minder, dan krijg je
heus nog wei een tweede kans.
Maar pis je er honderd procent
naast, dan is het over."
Hij wil de consument meene
men, ze langzaam vertrouwd ma
ken met zijn opvatting. „Maar
ik wil ook verrassen. Het mooi-
Zithoek Crack 3001 foto's GPD
ste compliment is dat mensen
herkennen dat een ontwerp van
jou is." Hij omschrijft zijn hand
schrift als 'anders, maarniet tp-,--.
experimenteel'. „Vorm óm de
vorm is niets voor mij. Ik zoek
naar flexibele oplossingen, zon
der dat deze direct zichtbaar
zijn." Voorbeeld daarvan is
Black Jack, een serie bankstel
len waarvan de leuningen met
behulp van magneten verstel
baar zijn. Voor zijn eigentijdse
ontwerp ontving Schilte vorig
jaar een Red Dot Award, één
van de belangrijkste Duitse ont
werpprijzen. Black Jack werd
tevens genomineerd voor de
prestigieuze Designpreis der
Bundesrepublik Deutschland.
„Black Jack is ontworpen bin
nen de collectie, maar blijkbaar
is het ontwerp zo sterk, dat het
er toch uitspringt. Dat is mooi."
Paul Geerts
Zijn ontwerpen zijn wereldwijd ver
krijgbaar en gaan ook nog eens grif
)ver de toonbank. In dienst van Machal-
iezijn de ontwerpen van Steven Schilte
in jaar uit verantwoordelijk voor
nieuwe collecties. Toch gaat bij de naam
Steven Schilte amper een belletje rinke
len. „Misschien ben ik te Nederlands.
Doe maar gewoon, dat is in de ogen van
veel buitenlanders al gek genoeg."
Zijn bescheiden studio in het
centrum van Bussum oogt
als een woonkamer. De riante
zithoek is van zijn hand, evenals
de ontwerpen voor onder andere
Sony en Molinari waarvan af
beeldingen aan de wand han
gen. Personeel heeft ontwerper
Steven Schilte niet in dienst.
Hij houdt het liever klein en
overzichtelijk, omdat het de ma
nier is waarop hij het beste pres
teert.
En' presteren, dat doet hij. Een
kleine drie jaar is hij bij de Duit
se meubelproducent Machalke
Polsterwerkstatten verantwoor
delijk voor een belangrijk deel
van de collectie. Afgelopen ja
nuari, tijdens de Internationale
Meubelbeurs in Keulen, was het
grootste deel van de omvangrij
ke stand van het bedrijf dan ook
gevuld met meubilair van zijn
hand.
Dat doet hem wel iets, moet
Schilte bekennen. Nee, nee, met
arrogantie heeft dat niets van
doen. Hij is eerder bescheiden.
Waarom? Omdat de ontwerper
vindt dat zijn werk voor zich
moet spreken.
Van dat werk kunnen meubel
liefhebbers wereldwijd kennis
nemen, omdat Machalke een be
hoorlijke speler op de internatio
nale meubelmarkt is. Toch is
Schilte ondanks die niet geringe
prestatie in eigen land maar ma
tig bekend. „Eigenlijk ben ik
pas een paar jaar zelfstandig be
zig", verklaart hij. „Voor die
tijd was ik vooral sidekick en
ideeënspuier."
Auto's
Begin jaren tachtig studeerde
hij af aan de opleiding Indus
triële Vormgeving (tegenwoor
dig Design Academy) in Eindho
ven. „Eigenlijk wilde ik auto's
ontwerpen. Ik heb stage gelopen
bij Volvo en daar de beperking
gezien." Dus belandde Schilte
na zijn opleiding op een heel an
dere plek; in de studio van Jan
des Bouvrie.
„Jan is zelf vooral meubelont
werper, toch wilde hij de breed
te in." Zes jaar zat Schilte ach
ter de tekentafel waar hij 'op de
achtergrond' onder meer tassen,
waterkoelsystemen en brillen
ontwierp. „Investeren in de toe
komst", noemt hij het. „Het op
doen van ervaring. Daarna ben
ik mijn eigen studio begonnen."
Omdat Schilte graag zoveel mo
gelijk verschillende producten
ontwerpt, is zijn aanpak sinds
dien nauwelijks gewijzigd. „Het
maakt eigenlijk niet uit wat je
ontwerpt", legt de designer uit.
„In alle gevallen moet je herken
nen waarom een bepaald pro
duct interessant is voor een be
paalde doelgroep. Kun je de
emotie van anderen aanvoelen,
De bank die in de prijzen viel, Black Jack..
zaterdag 24 juni 2006
Bij het bouwen van een woning komt veel kijken. In de Goese wijk
Ouverture ivordt gewerkt aan het project Luminoso; 12 vrijstaande
energiezuinige huizen. Verslaggever en toekomstige bewoner Jef
frey Kutterink schrijft wekelijks over zijn ervaringen.
Altijd kom je er te kort: stopcon
tacten. Het is een van de vele
waarschuwingen van collega's
en vrienden die over onze schou
ders met de bouw meekijken.
Sommige hanteren er zelfs een
formule voor. Ga na hoeveel je
er maximaal denkt nodig te heb
ben, vermenigvuldig dat met
een factor twee en pas dan heb
je het juiste aantal contactdo
zen.
Luminoso is standaard aardig
voorzien: op de meest logische
plekken staan stekkerdozen in
getekend. Ze zijn ook nog eens
redelijk over de ruimte ver
deeld. Op het eerste oog geen
klagen. Dachten we.
Een gewaarschuwd mens telt
voor twee. Dus zijn we kamer
voor kamer stekkers gaan tel
len. De hoeveelheid is schrikba
rend. Nooit hebben we ons ge
realiseerd dat we zo veel stek
kers in wandcontactdozen heb
ben gestoken. Het toilet is zo
wat het enige hokje dat niet is
voorzien van een stopcontact. In
elke ruimte - van woon-, slaap-
en studeerkamer tot zolder en
garage - barst het van de stek
kers. Ze zijn van lampen, ra
dio's, televisies, wekkers, koffie
zetters en computers. Maar ver
geet niet dat er ook vrije stekker
dozen moeten zijn: voor de stof
zuiger, het strijkijzer, de mixer
en het kunnen opladen van mo
biele telefoons en laptop.
Met dat in gedachten bogen we
ons opnieuw over de bouwteke
ningen en kwamen tot een ver
ontrustende conclusie: er zijn te
weinig stopcontacten. Boven
dien zitten er geen op plaatsen
waar ze buitengewoon handig
kunnen zijn, zoals in de hal on
der de trap. Een plek waar we
graag een lamp neerzetten.
Ruimte voor ruimte zijn we op
papier nagelopen. Met telkens
in het achterhoofd wat we met
die kamer gaan doen, wat er aan
elektrische apparaten moet ko
men en op welke plek die beho
ren te staan. Een lastige klus om
dat we nog niet precies het hele
huis hebben ingedeeld. Dat wil
len we op voorhand ook niet.
Maar bouwen is nu eenmaal
vooruit zien en nu we het nog
kunnen zeggen, is het van be
lang met zoveel mogelijk dingen
rekening te houden.
Dus teken die stekkerdozen
maar in. Maar zo eenvoudig is
het ook weer niet. Althans, we
moeten ook de begroting in de
gaten houden. Het plaatsen van
een extra wandcontactdoos kost
100 euro. Gelukkig zitten er
standaard al de nodige stekker
dozen ingebouwd, maar dat
neemt niet weg dat dit grapje ra
zendsnel in de papieren loopt.
Op meerwerk wordt snel en een
voudig geld verdiend.
Naar ons idee staan er op papier
nu wel voldoende stopcontacten
ingetekend. Anderen die eerder
een nieuwbouwhuis hebben ge
kocht, horen dat met een glim
lach aan. Hun reactie is niet al
tijd even geruststellend: 'dat zul
len we nog wel eens zien'.
Ik mag graag naar politici luis
teren, niet om hun standpun
ten, maar om hun taalgebruik.
Nergens worden woorden zo
snel van een ander overgenomen
als in de politiek. Modewoorden
van het huidige kabinet zijn
transparant, helder, en het wat
archaïsche klaar. Standpunten
van volksvertegenwoordigers
zijn zonder uitzondering trans
parant en helder en nergens
wordt zoveel klare wijn geschon
ken als in ons parlement. In troe
bel water vissen is er niet bij,
als je de politici moet geloven.
Taalgebruik dat in het parle
ment wordt uitgevonden, filtert
langzaam door naar de rest van
de samenleving. Eerst gaan amb
tenaren zich helder uitdrukken,
daarna beginnen winkels een
transparant prijsbeleid te ont
wikkelen, totdat tenslotte in de
verste uithoeken van de samenle
ving klare wijn op tafel staat.
Een van de laatste regionen
waarin de taalmode zich mani
festeert is de tuinwereld. Maar
denk niet dat tuinen niet aan
mode onderhevig zijn, ook wij
hebben onze borders tegenwoor
dig het liefst transparant. Plan
ten met een losse en luchtige
groeiwijze worden steeds vaker
toegepast.
Voorbij is de tijd van stevige pol
len margrieten en helianten die
als een solide pudding in de bor
der staan, een tuinier die met
zijn tijd meegaat, kiest voor
transparante siergrassen en
luchtige vaste planten die dan
sen in de wind. Niet ieder sier-
gras is transparant. De populai
re Miscanthus bijvoorbeeld-
ook wel eens smalend tuinarchi
tectengras genoemd - is verre
van doorzichtig. Het is een gras
dat eerder in de weg staat dan
dat het doorzicht verleent. Maar
grassen als Molinia (pijpenstroo-
tje) en Stipa (sierhaver) zorgen
voor het gewenste doorkijkef-
fect: plaats deze grassen in een
border op de voorgrond en je
ziet de andere planten als door
een luchtige vitrage.
Doorkijkplant
De meest populaire doorkijk
plant is sinds jaar en dag Verbe
na bonariensis. Dit is een hoge,
spaarzaam vertakte vaste plant
met kleine lila bloemhoofdjes
die minstens zoveel vlinders
trekken als de gelijktijdig
bloeiende vlinderstruik. Verbe
na bonariensis is niet betrouw
baar winterhard, maar zaait
zichzelf zo uitbundig uit dat de
plant ook na een strenge winter
altijd wel weer terugkomt. Mis
schien is het wel een zegen dat
oude planten af en toe doodvrie-
zen, anders zou iedere tuin al
snel boordevol Verbena bona
riensis staan. In sommige tuinen
begint het daar trouwens wel op
te lijken.
Door het planten van doorkijk
planten schep je diepte in de
tuin.
Meestal worden planten in een
perk of in een border gerang
schikt als een voetbalelftal dat
op de foto moet: de eerste rij lig
gend, de tweede knielend en de
achterste staand. En zo hoort
het ook: de langste planten ach
teraan. Maar hoge doorkijkplan
ten kunnen ter afwisseling soms
ook vooraan. Zo schep je verras
singen en creëer je dieptewer
king. Wie weieens iets anders
wil dan het cliché van Verbena
bonariensis zou kunnen uitkij
ken naar de Thalictrum, een
manshoge vaste plant met wei
nig blad en ranke, zich einde
loos vertakkende bloemstengels
waaraan honderden bloempjes
bengelen die aan mini-akeleien
doen denken.
De mooiste Thalictrum is Thalic
trum delavayi, met een waas
van kleine lila bloemen. Het is
zo'n plant die iedereen meteen
wil hebben als hij hem ziet,
maar de ellende is dat Thalic-
trums alleen goed groeien op
voedzame vochthoudende
grond. Op zandgrond wordt het
niks. En dat zou tot troost kun
nen dienen voor diegenen die op
klei moeten zwoegen en met een
beitel het onkruid uit de harde
kluiten moeten bikken terwijl
hun collega s op zand fluitend
de onkruidjes uit de grond wip
pen. Je rug mag dan gebroken
De Thalictrum delavayi doet het goed op kleingrond.
zijn, na een dag tuinieren, maar
nergens staan de Thalictrums
mooier dan op de klei. Naast de
gewone Thalictrum delavayi be
staat er een dubbelbloemige
vorm, 'Hewitt's Doublé', die
vroeger zeldzaam en prijzig was
maar die dankzij de moderne
weefselkweekmethoden nu bin
nen ieders bereik is gekomen.
Romke van de Kaa
Geen poespas. Dat is het
idee van Sphinx achter de
Atlanta badwand.
In tegenstelling tot de meeste an
dere wanden is de Atlanta trans
parant. Volgens de producent
zou een kleine badkamer daar
door grote ogen. Doordat een
profiel ontbreekt zou de wand
bovendien gemakkelijker
schoon te maken zijn.
De badwand is in verschillende
breedtes (tot 136 meter) verkrijg
baar. De hoogte is standaard
140 centimeter. De prijs begint
bij 450 euro.
Aan de buitenkant is er niets
aan te zien, maar vulling
en tijk van het nieuwe dekbed
Silvana Temperite Hawaii is
zonder meer bijzonder.
Het is niet gemaakt van katoen,
dons of wol, maar van bamboe.
Volgens leverancier Jade wordt
dat materiaal al toegepast in on
der andere badtextiel en heren
kostuums.
Waarom? Omdat de vochtregula-
tie optimaal is, zo zegt Jade. Het
dekbed zou dan ook vooral ge
schikt zijn voor warme zo
mernachten.
„Bamboe is bovendien schim
mel- en bacteriewerend, het
kreukt minder dan katoen en
het is wasbaar op 60 graden."
Het is te koop vanaf 79 euro.
Informatie: www.jade.nl
