Herrijzenis Ninth Ward onzeker
PZC
Groeten uit een telecratie
PZC
Hoegaarden verliest zijn witbier
Afro-Amerikaanse wijkbewoners vrezen voor spel van speculanten na Katrina-ramp
Leider van Iraanse
Taliban baart opzien
10 december 1955
zaterdag 10 december 2005
door Ans Bouwmans
Roscoe McCormick (57) loopt
door zijn pandje in de Lo
wer Ninth Ward. Het is een his
torische 'shotgun', een pijpenla:
vier smalle kamers achter el
kaar, met achterin de keuken.
De huiskamer, met zijn paarse
wanden en felgekleurde kunst
aan de muur is al leeg. De rest
van het huis is nog een warboel
van modderige meubelen en
stinkende troep. Het ziet er treu
rig uit in en rond het huis.
Ruim drie maanden na Katrina
is er nog geen water en elektrici
teit in deze twee keer ondergelo
pen buurt, het thuis van vracht
wagenchauffeurs, verpleegsters
en Fats Domino.
De Amerikaanse vlag die buiten
aan het huis wappert, vertelt
het verhaal van Rosco McCor
mick: „Dit is thuis." Buurman
Kevin Moses is al een stap ver
der met het opknappen van zijn
beschimmelde stulpje. In een
helft van zijn dubbele blok heb
ben werklui vandaag alle gipsen
binnenmuren eruit gesloopt.
Binnen een half jaar moeten
vrouw en kinderen toch wel
weer terug kunnen komen uit
Houston, denkt de 32-jarige dok
werker.
Moses denkt dat wie huiseige
naar is, een belang heeft in de
toekomst van de wijk. Interesse
is er genoeg, zegt hij. „Nu al
kloppen er speculanten aan."
McCormick en Moses zijn eens-
geziend: de Lower Ninth Ward
herrijst uit het water en wordt
nog beter dan zij was.
Twijfels
Daar bestaan echter twijfels
over. Overal in de Lower Ninth
Ward zie je bordjes met 'niet
bulldozeren' erop. Sommige ont
heemde inwoners zijn bang dat
ze tegen hun wil verdreven wor
den, of pas zo laat aan de beurt
komen voor reconstructie, dat
wederopbouw een gepasseerd
station is. Voor orkaan Katrina
was 67 procent van de inwoners
van New Orleans Afri
kaans-Amerikaans. De verwach
ting is dat een kleiner New Or-
Roscoe McCormick en Kevin Moses, twee inwoners van de Lower Ninth Ward in New Orleans, zijn begonnen met het opknappen van hun
huis. foto Ans Bouwmans/GPD
leans blanker van samenstelling
zal zijn.
„De Lower Ninth Ward wordt
afgeschilderd als een sloppen
wijk met veel criminaliteit. We
worden gedemoniseerd. Dat is
om het idee te verkopen dat het
niet zo erg is om deze buurt plat
te gooien", zegt Tanya Harris,
actief lid van Acorn, een organi
satie die opkomt voor minderhe
den en mensen met lage inko
mens.
Van het beeld klopt niets, zegt
ze, zelf geboren en getogen in de
Lower Ninth Ward. „Dit is van
oudsher een arbeidersbuurt.
Maar er woont hier van alles:
ook artsen en musici." Bijna 60
procent van de buurtbewoners
woont volgens Acorn in een ei
gen huis, ook al leeft een derde
van de bevolking hier volgens
de statistieken onder de armoe
degrens. „Het huizenbezit gaat
van generatie over op genera
tie", zegt Harris.
Stedebouwkundigen hebben de
vraag opgeworpen of het wel
zinnig is om de laaggelegen ge
bieden in de Mississippi-delta te
herbouwen. Hams en haar ge
loofsgenoten zijn naar een bij
eenkomst van de Bring New Or
leans Back-commissie in Baton
Rouge getogen om hun stem te
laten horen: zij willen terug
naar de Lower Ninth Ward en
New Orleans Oost, de twee over
wegend zwarte wijken die in
laaggelegen gebieden van de
Mississippi-delta liggen en net
als het naastgelegen St. Bernard
Parish volledig overstroomden
door Katrina.
Dijken
De Lower Ninth Ward en New
Orleans Oost zijn niet gevaarlij
ker dan andere wijken, tenmin
ste niet als er deugdelijke dijken
worden aangelegd, meent Har-
ris. Zij voelt zich net als veel be
woners van de stad verwaar
loosd en niet gelijkwaardig be
handeld, omdat er nog geen en
kele sprake is van vooruitgang
in haar buurt. Het argwaan te
gen bestuurders is groot, ook te
gen burgemeester Ray Nagin die
zelf zwart is maar soms de in
druk wekt dat hij liever toeris
ten terugziet dan de minderbe
deelde inwoners.
Sommige zwarte bewoners me
nen dat de dijkdoorbraken op
zet wTaren, om van hen af te ko
men. De achterdocht is aange
wakkerd door de trage reddings
operatie na Katrina. waardoor
duizenden veelal zwarte eva
cués gedwongen werden de
nacht door te brengen op stuk
ken snelweg, wachtend op bus
sen.
Niet terugkeren
Volgens een opiniepeiling van
Gallup willen lang niet alle in
woners van New Orleans terug
keren. Neem Phoebe Johnson,
ongeveer 86 jaar oud. Haar leef
tijd weet zij niet precies, maar
wel hoe lang zij in de Ninth
Ward heeft gewoond: 54 jaar.
„Kijk hier is je auto, althans
wat er van over is", zegt Barba
ra Johnson tegen haar schoon
moeder. De motorkap van de
stoffige Chrysler Fifth Avenue
is nog net te zien. Het huis van
de overburen is van zijn sokkels
geraakt en de weg over gedre
ven om zich vervolgens in Phoe
be's huis en garage te boren.
„Het is een drama. Ik kan er
niet eens in", zegt Phoebe. Het
huis is al eens volledig onder wa
ter gelopen, tijdens orkaan
Betsy in 1965. „Toen ben ik te
ruggekeerd, maar nu denk ik
niet dat dat lukt. Hoe moet je
dit opruimen? Er zit niets an
ders op dan alles te bulldoze
ren."
Phoebe Johnson rekent erop dat
zij wordt uitgekocht. Zij woont
nu zolang in het huis van haar
moeder, een lokale beroemdheid
in Colfax, Louisiana, omdat zij
de extreem hoge leeftijd van 116
bereikte.
„Ik wil niet meer onder kanaal
niveau leven. Ik denk dat ik
maar in dat grote huis van ma
ma blijf wonen. Ik heb nog wel
een jaar of vijf waarin ik voor
mezelf kan koken." GPD
door Carel Goselinq
De Iraanse president
Mahmoud Ahmadinejad
is een man van grote woor
den. Onlangs baarde hij op
zien door er voor te pleiten Is
raël van de wereldkaart te ve
gen. Deze week vroeg hij zich
ai' of de Holocaust wel had
plaatsgevonden. En als dat in
derdaad zo was, dan moesten
de Europese landen Israël en
alle inwoners maar naar Cen-
traal-Europa verplaatsen. Zij
hadden immers toch zo'n me
delijden met de joden.
Ahmadinejad werd in juni ge
kozen tot president van Iran.
Hij behaalde 62 procent van
de stemmen. Zijn opponent,
de hervormer Ali Rafsansja-
ni, maakte geen kans. De con
servatieve Ahmadinejad won
het pleit dankzij de steun van
de conservatieve geestelijken,
revolutionaire jongeren en de
armen.
Hij reageerde op zijn verkie
zing met de zinsnede, dat hij
het een grote eer vond het gro
te Iraanse volk te mogen die
nen. Bij de oppositie was men
minder enthousiast: 'De Iraan
se Taliban komt er aan".
Hoe die 'Iraanse Taliban' er
uitziet, wordt langzaam dui
delijk. Ahmadinejad be
schouwt het Iraanse volk als
uitverkoren. Hij wil werken
aan het opbouwen van een
voorbeeldige, ontwikkelde en
krachtige Iraanse samenle
ving. Een gemeenschap geba
seerd op een conservatieve uit
leg van de islam.
Iran heeft in de ogen van
Ahmadinejad een hoog gevoel
van eigenwaarde en veel zelf
vertrouwen. Hij hoeft zich
dus door niemand de les te la
ten lezen. Wat een rechtsstaat
moet inhouden, maken de
machthebbers in het land zelf
wel uit. Vrijheid? Die komt
van God. Bovendien heeft de
Iraanse bevolking al vrijheid
genoeg.
Ahmadinejad (49) is de zoon
van een smid. Hij studeerde
verkeer en transport. In 1979
sloot hij zich aan bij de Re\^
lutionaire Garde die de islam,
tische revolutie van Khomei
ni 'bewaakte'. Tussen 1980e;
1988 zou hij tijdens de oorlcr
met Irak in het ondergronds
verzet actief zijn geweestft!
gaan geruchten dat Ahnafr
nejad betrokken was bij q(
gijzeling van 52 Amerikanej
in 1979. Keiharde bewijzen
daarvoor ontbreken.
Over de toestand in eiga
land praat Ahmadinejad zd-
den. Hij haalt hoogstens 't
naar de buitenlandse 'vijan
den van het islamitische sys
teem", die binnen Iran «r
wat aanhang hebben. Landge
noten die meegaan in de wa
ters propaganda en die dg
Iraanse regering bekritiseren
omdat die de Iraanse 'recb
ten' verdedigt. Bij de strijdt
gen de binnenlandse afvalt
gen. rekent hij op 'de derdege-
neratiejongeren', zoals hij on-
langs in een rede aangaf Die
zijn vastberadener om de ver-
worvenden van de revolutie
te verdedigen dan de jonge
ren van voor 1990.
Stuiptrekking
Bij de NCRI, de Nationale
Verzetsraad van Iran, be
schouwt men Ahmadinejaè
retoriek als een laatste stuip-
trekking van een regime is
verval. Naar buiten toe word:
een show van kracht opge
voerd, terwijl tegelijkertijdm
eigen land de onderdrukking
toeneemt. Zo proberen de
mullah's het hoofd bovenwa
ter te houden, nadat zij tot de
conclusie zijn gekomen dat
voorzichtige liberalisering tot
het uiteenvallen van Iran zou
leiden, aldus Maryam Rajavi
NCRI-voorzitster. Rajavi rept
over de geestelijke onvnj-
heid, de onderdrukking van
vrouwen en kinderen. Feite
lijk is er sprake van een bruta
le dictatuur. Volgens Ahmadi
nejad is er niets aan de hand.
„Rechtvaardigheid is de basis1
van een islamitische samenle-1
ving", stelt hij op zijn weba-1
te. „Zonder dat, is een ïslanu-1
tische regering zinloos." GPD j
door Pascale Thewissen
Als het aan Inbev ligt, wordt
Hoegaarden voortaan ge
brouwen in Jupille, bij Luik.
Tot grote woede van werkne
mers, dorpsbewoners en de uit
vinder van Hoegaarden-witbier,
de tachtigjarige Pierre Celis.
„Als ik jonger was, begon ik ge
woon opnieuw. Stampte ik een
nieuwe brouwerij uit de grond
in Hoegaarden. Maar ik ben
tachtig jaar. Te oud", sombert
Pierre Celis, de man die in 1965
in een koestal zijn eerste witbier
brouwde en Hoegaarden wereld
wijd op de kaart zette. Anno
2005 is Hoegaarden-witbier vol
gens Celis op sterven na dood.
Als het aan de huidige eigenaar
Inbev ligt, dan wordt het bier
voortaan gebrouwen in Jupille,
bij Luik.
Dat levert een forse besparing
op. Van de 130 werknemers ver
liezen 59 hun baan. In Hoegaar
den en omgeving is met verbijs
tering gereageerd op het
nieuws. De werknemers legden
spontaan drie dagen het werk
neer. Burgemeester Eddy Poffé
van het nabijgelegen Tienen kon
digde aan dat hij naar de Euro
pese Commissie stapt, omdat hij
vindt dat Hoegaarden-witbier
een beschermd merk is. „Als ech
te parmaham afkomstig moet
zijn uit Parma, als Champagne
geproduceerd moet worden in
een strikt afgebakend gebied,
moet een internationaal ver
maard, maar toch typisch streek
eigen product zoals het Hoe-
gaardse witbier ook in Hoegaar
den worden geproduceerd", re
deneren hij en zijn medestan
ders. Jammer voor Poffé, maar
voor Vlaamse bieren bestaat er
nou eenmaal geen 'Apellation
Controllée'. Op internet zijn
dorpsbewoners een eigen websi
te begonnen onder, de naam
www.redhoegaarden.be. Uit on
vrede met de sluiting van brou
werij De Kluis gaan zij vandaag
de straat op om te demonstreren
voor het behoud van Hoegaar
den-witbier. „Als dorpsgemeen
schap, die zich veertig jaar met
hart en ziel heeft ingespannen
voor de promotie van het merk
Hoegaarden, kunnen we niet
werkeloos toezien hoe het wit
bier van zijn bakermat ver
dwijnt", zeggen zij. Pierre Celis
klimt niet meer op de barrica
des, maar hij is wel teleurge
steld.
Levenswerk
„Mijn levenswerk wordt kapot
gemaakt", zegt hij. „Al vijfhon
derd jaar wordt in Hoegaarden
bier gebrouwen. Aan die tradi
tie komt nu een einde. Inbev
heeft beloofd dat de vulafdeling
in Hoegaarden gehandhaafd
blijft. Maar u kunt zich inden
ken dat dat niet lang gaat du
ren. Inbev, dat zijn bankiers.
Geen brouwers. Ze trekken zich
niets aan van tradities. Denken
alleen aan de centen", klinkt
het verbitterd. Celis geldt in Bel
gië als een autoriteit op bierge-
bied. In 1965 - hij was toen
melkboer - begon hij in een ko
peren wasketel van zijn vrouw
bier te brouwen. Hoegaar
den-witbier groeide uit tot een
wereldwijd succes. Maar in
Pierre Celis, de inan die in 1965 zijn eerste Hoegaarden brouwde en het witbier beroemd maakte.
foto Wim van Cappellen/GPD
1985 sloeg het noodlot toe. De
brouwerij, ondergebracht in een
oude frisdrankenfabriek, ging
in vlammen op en Celis besloot
zijn onderneming te verkopen
aan Artois. Zelf vertrok hij naar
Austin, Texas, in de Verenigde
Staten, waar hij naam maakte
met Celis Whitebeer. Celis keer
de terug naar België, naar Hoe
gaarden. Hij bleef brouwen. Zo
maakte hij Grottenbier en Celi-
sette, een grand cru. Hij schreef
een autobiografie en werd uitge
roepen tot ereburger van Hoe
gaarden, hetgeen op 17 decem
ber groots wordt gevierd. Ten
minste: dat was de bedoeling.
De beslissing van Inbev zet een
flinke domper op de feestvreug
de.
'Je hoeft mij niks wijs te maken. Ik
weet dat het in de politiek gaat om je
presentatie, hoe je op televisie over
komt, om one liners. Het gaat over je
kapsel, je bril. Nee, ik onderschat dat
echt niet. Maar het is niet beslissend.
Wat de doorslag geeft, is de inhoud.'
Minister-president Balkenende verkon
digde nog niet zo lang geleden een theo
rie die aa n het Binnenhof officieel nog
steeds met de mond wordt beleden,
maar waar in de praktijk praktisch nie
mand zich meer naar gedraagt: het
gaat in de politiek in de allereerste
plaats om de inhoud.
'It's the content, stupid.'
Vraag er politici naar en ze zullen
stuk voor stuk hun afschuw uit
spieken over wat met dédain 'Amerika
nisering' van de democratie wordt ge
noemd, een politiek die zich versmalt
tot strijd tussen 'talking heads' met ge
likte 'sound bites'. Maar wie door die
woorden heenkijkt, ziet dat personen
al sinds jaar en dag belangrijker zijn
dan programma's. Alleen al de op
komst van de politieke klasse van com
municatieadviseurs, voorlichters,
woordvoerders, spin docters laat zien
wat tegenwoordig het zwaarste weegt.
Mediatraining is de drukst bezochte
Haagse bijscholingscursus.
Wie principieel, ongelovig of gewoon
eigenwijs het in de inhoud zoekt, wordt
er hardhandig aan herinnerd dat kie
zers vooral af gaan op de buitenkant.
Wat een minister of kamerlid zegt, doet
er nauwelijks nog. zo blijkt steevast uit
onderzoeken. Hoe hij het zegt. dat
maakt het verschil. Slechts zeven pro
cent van de televisiekijkers, zo is tij
dens de Duitse verkiezingscampagne
weer eens vastgesteld, reageert nog
maar op uitspraken van politici - posi
tief of negatief. Toon en stem beïnvloe
den het oordeel voor bijna veertig pro
cent. En meer dan de helft (55 procent)
laat zich leiden door lichaamstaal, ge
baar, opstelling en mimiek.
Tja, dat trekt natuurlijk diepe sporen.
Ais de kleur van je das er meer toe doet
dan wat je te zeggen hebt, waarom het
je dan in de Tweede Kamer nodeloos
ingewikkeld gemaakt?
Ja. dat is hoofdzakelijk de invloed van
de televisie, een medium dat als geen
ander de politieke werkelijkheid be
paalt. Dat is al zo beslissend dat wie
het op tv niet goed 'doet' geen veelbelo
vende politieke carrière beschoren is.
Nederland is al lang een telecratie.
Dat is een moderne regeringsvorm, in
de verte verwant aan de negentiende
eeuwse parlementaire democratie, die
ingewikkelde samenhangen en compli
ceerde kwesties versimpelt tot archaï
sche gevechten tussen helden en schur
ken, redders en slachtoffers, moralisten
en doeners. Naarmate de politiek on-
doorgrondelijker en onoverzichtelijker
wordt, groeit de behoefte om - met be
hulp van de tv - enkele personen 'neer
te zetten' als symbolen van integriteit,
daadkracht en deskundigheid. Wie het
spel niet meer kan volgen, identificeert
zich met één van de spelers.
Dat is niet alleen maar een verschra
ling. De politiek heeft dankzij de televi
sie een menselijker gezicht gekregen.
Je kunt van heel dichtbij meekijken.
Van heel dichtbij meemaken ook Alsof
je op de schouder van koningin Bea
trix, premier Balkenende en oppositie
leider Bos zit, alsof je de ministerraad
bijwoont, alsof je op de tribune van de
Tweede Kamer zit. Overwinningen, ne
derlagen, spanningen, emoties, ruzies,
verzoeningen, compromissen - het vol
trekt zich onder het oog van de kiezer.
Op een bijna familiaire manier maakt
iedereen het mee. De premier ken je
toch als Jan Peter? Maar televisiedemo
cratie maakt het Binnenhof niet alleen
toegankelijker. Versimpelend als tv
werkt, wekt het ook verwachtingen -
dat je mee kunt doen. Of nog erger: mis
verstanden. Met name het grote misver
stand dat je er ook verstand van hebt.
Zoals iedereen verstand heeft van voet
bal en nog beter dan de bondscoach
weet wie moet worden opgesteld of ge
wisseld, zo wordt ook simpel over het
politieke handwerk gedacht. Dat poli
tiek een vak is, een ambacht, te vergelij
ken met de kunst van het ivoordraaien
- dat is een opvatting die onder invloed
van de televisiedemocratie als voltrekt
elitair, ouderwets, aan de kant is ge
schoven. Iedereen waant zich minis
ter-president En dat is een fataal mis
verstand dat al een heleboel ellende
heeft veroorzaakt.
Nee. dat valt niet zo zeer de kiezer te
verwijten als wel de gekozene. Het is
de vooral politiek die z'n toevlucht
neemt tot populaire, zelfs populistische
methoden om de huiskamer binnen te
dringen. Meestal goedbedoeld, maar
daarom nog niet minder vervreemdend
reduceert 'Den Haag' zich tot een thea
ter van staat, een toneelstuk waarin be
windslieden en parlementariërs optre
den in een zelfgeénsceneerd script. Dat
gebeurt meestal ook nog met een over
gave, een toewijding en een passie die
de kloof met de rest van Nederland al
leen maar groter maakt. Waar gaat het
onder die kaasstolp in vredesnaam
over? Zelfs met de uitleg van Ferry Min
gelen begrijp je het nauwelijks.
Zo dreigt de telecratie vast te lopen in
een zelfgecreëerde paradox: om de bur
ger tegemoet te komen, maken politici
zulke diepe buigingen dat het hoog
geëerd publiek niet meer begrijpt waar
ze aan het Binnenhof mee bezig zijn.
Gevolg: het publieke onbehagen loopt
nog hoger op.
Waarop de politiek reageert met meer
van hetzelfde.
Nee, er is geen gemakkelijke uitweg uit
die impasse van de telecratie. Terug
keer naar een geïdealiseerd verleden
waar de regering regeerde, het parle
ment controleerde en de kiezer eens in
de vier jaar meedeed, is zoiets als met
je rug naar de werkelijkheid gaan
staan. Maar wat een beetje kan helpen
is om 'Den Haag' niet alleen te beoorde
len op een gemakkelijke babbel, een
kleurige das, een lekker kontje. Of bril
en kapsel.
Jan Schinkelshoek
KOOPAVOND - Een groot
deel van de ondernemers in
Vlissingen is voor het instellen
van een koopavond. Dat bleek
gisteravond tijdens een bijeen
komst van de middenstands
centrale. De voorkeur gaat uit
naar woensdagavond om de
trek naar Middelburg op don
derdag te verminderen.
LOONVORMING - De rege
ring versoepelt de strenge loon
politiek. Ze wil een vrijere
loonvorming en enkele be
voegdheden aan het bedrijfsle
ven overlaten. Dat heeft minis
ter Suurhoff gistermiddag in
de Tweede Kamer meegedeeld.
EXPLOSIE - Het nieuwe wa
tervliegtuig Sea master van de
Amerikaanse marine is giste
ren tijdens een proefvlucht ia
de Chesapeake-baai in Ma
ryland ontploft. Een van dt
vier bemanningsleden kwam
om het leven.
VERBORGEN - In het Italiaan
se Piedimonte is een vrouw in
buikklachten in het ziekenhui;
opgenomen. Tijdens de opera
tie van haar maag vonddechi-
rurg een bundel sleutels.
De Italiaanse had de sleutel;
verborgen, zodat haar i
niet aan haar spaarcentjes kon
komen.
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
D Bosschee (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel: (0113)315500
Fax:(0113)315669
E-mail: redaclle@pzc.nl
Lezersredacteur: A. J. Snel
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel (0113)315660
Fax: (0113)315609
E-mail' lezersredacteur gpzc nl
Middelburg:
Buitenruslstraatl 8
Postbus 8070
4330 EB Middelburg
Tel: (01181493000
Fax:(0118)493009
E-mail: redwalch@pzc.nl
Goes: Stalionspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113)315670
Fax (0113)315669
E-mail. redgoes@pzc.nl
Terneuzen:
Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115)645769
Fax. (01151645742
E-matl. redtern@pzc,nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel (0114)372776
Fax: 10114)372771
E-mail: redhulst@pzc nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454651
Fax (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren
Goes, Zierikzee
en hulst:
Maandag t/m vrijdag
van 8.30 tot 17.00 uur
acceptgiro
Internet: www.pzc nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mall: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen:
0800-0231231
autom. afschrijving
per maand: 20,55 n.v.t
per kwartaal 59,75 f 62,00
per |aar €229 20 233,30
Voor toezending per post geldt een
E-mail lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk. 1 maand voortel
einde van de betaalperiode.
PZC, t.a.v. lezersservice.
Postbus 31. 4460 AA Goes
Losse nummers per stuk
maandag t/m vrgdag 1,25
zaterdag. C 1,80
Alle bedragen zijn inclusief 6% 8TW
Bankrelaties:
ABN AMRO 47 70.65.597
Postbank 35.93.00
Advertenties:
Alle advertentie-orders worden uitgevo
overeenkomstig de Algemene
Voorwaarden van Wegener NV i
de Regelen voor het
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag
tijdens kantooruren
zondag; van 16 00 tol 18 00 uur
Tel. (076)5312550
Fax. (076)5312340
Personeelsadvertenties:
Tel: (076)5312240
Fax. (076)5312340
Rubrieksadvertenties (kleintjes):
Tel (076)5312104
Fax. (076)5312340
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel. (0113)315520
Fax. (0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel-(0114)372770
Fax:(0114)372771
Business to Business/Onroerend go«
Tel: (076)5312277
Fax (076)5312274
Internet: www.pzc.nl/adverteren
in een bestand d;
oi Wogoncr-concom.
OeiW
Auteursrechten voorbohouden
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is
aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen i..
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig
de derden. Als u op deze informatie geen
zersservice. Postbus 314460 AA Goes
Behoort tot WGGGNeR
concern uc -
gebruikt voor era I
ue diensten «oO1»
olijk melden bij