Herrijzenis Ninth Ward onzeker PZC Groeten uit een telecratie PZC Hoegaarden verliest zijn witbier Afro-Amerikaanse wijkbewoners vrezen voor spel van speculanten na Katrina-ramp Leider van Iraanse Taliban baart opzien 10 december 1955 zaterdag 10 december 2005 door Ans Bouwmans Roscoe McCormick (57) loopt door zijn pandje in de Lo wer Ninth Ward. Het is een his torische 'shotgun', een pijpenla: vier smalle kamers achter el kaar, met achterin de keuken. De huiskamer, met zijn paarse wanden en felgekleurde kunst aan de muur is al leeg. De rest van het huis is nog een warboel van modderige meubelen en stinkende troep. Het ziet er treu rig uit in en rond het huis. Ruim drie maanden na Katrina is er nog geen water en elektrici teit in deze twee keer ondergelo pen buurt, het thuis van vracht wagenchauffeurs, verpleegsters en Fats Domino. De Amerikaanse vlag die buiten aan het huis wappert, vertelt het verhaal van Rosco McCor mick: „Dit is thuis." Buurman Kevin Moses is al een stap ver der met het opknappen van zijn beschimmelde stulpje. In een helft van zijn dubbele blok heb ben werklui vandaag alle gipsen binnenmuren eruit gesloopt. Binnen een half jaar moeten vrouw en kinderen toch wel weer terug kunnen komen uit Houston, denkt de 32-jarige dok werker. Moses denkt dat wie huiseige naar is, een belang heeft in de toekomst van de wijk. Interesse is er genoeg, zegt hij. „Nu al kloppen er speculanten aan." McCormick en Moses zijn eens- geziend: de Lower Ninth Ward herrijst uit het water en wordt nog beter dan zij was. Twijfels Daar bestaan echter twijfels over. Overal in de Lower Ninth Ward zie je bordjes met 'niet bulldozeren' erop. Sommige ont heemde inwoners zijn bang dat ze tegen hun wil verdreven wor den, of pas zo laat aan de beurt komen voor reconstructie, dat wederopbouw een gepasseerd station is. Voor orkaan Katrina was 67 procent van de inwoners van New Orleans Afri kaans-Amerikaans. De verwach ting is dat een kleiner New Or- Roscoe McCormick en Kevin Moses, twee inwoners van de Lower Ninth Ward in New Orleans, zijn begonnen met het opknappen van hun huis. foto Ans Bouwmans/GPD leans blanker van samenstelling zal zijn. „De Lower Ninth Ward wordt afgeschilderd als een sloppen wijk met veel criminaliteit. We worden gedemoniseerd. Dat is om het idee te verkopen dat het niet zo erg is om deze buurt plat te gooien", zegt Tanya Harris, actief lid van Acorn, een organi satie die opkomt voor minderhe den en mensen met lage inko mens. Van het beeld klopt niets, zegt ze, zelf geboren en getogen in de Lower Ninth Ward. „Dit is van oudsher een arbeidersbuurt. Maar er woont hier van alles: ook artsen en musici." Bijna 60 procent van de buurtbewoners woont volgens Acorn in een ei gen huis, ook al leeft een derde van de bevolking hier volgens de statistieken onder de armoe degrens. „Het huizenbezit gaat van generatie over op genera tie", zegt Harris. Stedebouwkundigen hebben de vraag opgeworpen of het wel zinnig is om de laaggelegen ge bieden in de Mississippi-delta te herbouwen. Hams en haar ge loofsgenoten zijn naar een bij eenkomst van de Bring New Or leans Back-commissie in Baton Rouge getogen om hun stem te laten horen: zij willen terug naar de Lower Ninth Ward en New Orleans Oost, de twee over wegend zwarte wijken die in laaggelegen gebieden van de Mississippi-delta liggen en net als het naastgelegen St. Bernard Parish volledig overstroomden door Katrina. Dijken De Lower Ninth Ward en New Orleans Oost zijn niet gevaarlij ker dan andere wijken, tenmin ste niet als er deugdelijke dijken worden aangelegd, meent Har- ris. Zij voelt zich net als veel be woners van de stad verwaar loosd en niet gelijkwaardig be handeld, omdat er nog geen en kele sprake is van vooruitgang in haar buurt. Het argwaan te gen bestuurders is groot, ook te gen burgemeester Ray Nagin die zelf zwart is maar soms de in druk wekt dat hij liever toeris ten terugziet dan de minderbe deelde inwoners. Sommige zwarte bewoners me nen dat de dijkdoorbraken op zet wTaren, om van hen af te ko men. De achterdocht is aange wakkerd door de trage reddings operatie na Katrina. waardoor duizenden veelal zwarte eva cués gedwongen werden de nacht door te brengen op stuk ken snelweg, wachtend op bus sen. Niet terugkeren Volgens een opiniepeiling van Gallup willen lang niet alle in woners van New Orleans terug keren. Neem Phoebe Johnson, ongeveer 86 jaar oud. Haar leef tijd weet zij niet precies, maar wel hoe lang zij in de Ninth Ward heeft gewoond: 54 jaar. „Kijk hier is je auto, althans wat er van over is", zegt Barba ra Johnson tegen haar schoon moeder. De motorkap van de stoffige Chrysler Fifth Avenue is nog net te zien. Het huis van de overburen is van zijn sokkels geraakt en de weg over gedre ven om zich vervolgens in Phoe be's huis en garage te boren. „Het is een drama. Ik kan er niet eens in", zegt Phoebe. Het huis is al eens volledig onder wa ter gelopen, tijdens orkaan Betsy in 1965. „Toen ben ik te ruggekeerd, maar nu denk ik niet dat dat lukt. Hoe moet je dit opruimen? Er zit niets an ders op dan alles te bulldoze ren." Phoebe Johnson rekent erop dat zij wordt uitgekocht. Zij woont nu zolang in het huis van haar moeder, een lokale beroemdheid in Colfax, Louisiana, omdat zij de extreem hoge leeftijd van 116 bereikte. „Ik wil niet meer onder kanaal niveau leven. Ik denk dat ik maar in dat grote huis van ma ma blijf wonen. Ik heb nog wel een jaar of vijf waarin ik voor mezelf kan koken." GPD door Carel Goselinq De Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad is een man van grote woor den. Onlangs baarde hij op zien door er voor te pleiten Is raël van de wereldkaart te ve gen. Deze week vroeg hij zich ai' of de Holocaust wel had plaatsgevonden. En als dat in derdaad zo was, dan moesten de Europese landen Israël en alle inwoners maar naar Cen- traal-Europa verplaatsen. Zij hadden immers toch zo'n me delijden met de joden. Ahmadinejad werd in juni ge kozen tot president van Iran. Hij behaalde 62 procent van de stemmen. Zijn opponent, de hervormer Ali Rafsansja- ni, maakte geen kans. De con servatieve Ahmadinejad won het pleit dankzij de steun van de conservatieve geestelijken, revolutionaire jongeren en de armen. Hij reageerde op zijn verkie zing met de zinsnede, dat hij het een grote eer vond het gro te Iraanse volk te mogen die nen. Bij de oppositie was men minder enthousiast: 'De Iraan se Taliban komt er aan". Hoe die 'Iraanse Taliban' er uitziet, wordt langzaam dui delijk. Ahmadinejad be schouwt het Iraanse volk als uitverkoren. Hij wil werken aan het opbouwen van een voorbeeldige, ontwikkelde en krachtige Iraanse samenle ving. Een gemeenschap geba seerd op een conservatieve uit leg van de islam. Iran heeft in de ogen van Ahmadinejad een hoog gevoel van eigenwaarde en veel zelf vertrouwen. Hij hoeft zich dus door niemand de les te la ten lezen. Wat een rechtsstaat moet inhouden, maken de machthebbers in het land zelf wel uit. Vrijheid? Die komt van God. Bovendien heeft de Iraanse bevolking al vrijheid genoeg. Ahmadinejad (49) is de zoon van een smid. Hij studeerde verkeer en transport. In 1979 sloot hij zich aan bij de Re\^ lutionaire Garde die de islam, tische revolutie van Khomei ni 'bewaakte'. Tussen 1980e; 1988 zou hij tijdens de oorlcr met Irak in het ondergronds verzet actief zijn geweestft! gaan geruchten dat Ahnafr nejad betrokken was bij q( gijzeling van 52 Amerikanej in 1979. Keiharde bewijzen daarvoor ontbreken. Over de toestand in eiga land praat Ahmadinejad zd- den. Hij haalt hoogstens 't naar de buitenlandse 'vijan den van het islamitische sys teem", die binnen Iran «r wat aanhang hebben. Landge noten die meegaan in de wa ters propaganda en die dg Iraanse regering bekritiseren omdat die de Iraanse 'recb ten' verdedigt. Bij de strijdt gen de binnenlandse afvalt gen. rekent hij op 'de derdege- neratiejongeren', zoals hij on- langs in een rede aangaf Die zijn vastberadener om de ver- worvenden van de revolutie te verdedigen dan de jonge ren van voor 1990. Stuiptrekking Bij de NCRI, de Nationale Verzetsraad van Iran, be schouwt men Ahmadinejaè retoriek als een laatste stuip- trekking van een regime is verval. Naar buiten toe word: een show van kracht opge voerd, terwijl tegelijkertijdm eigen land de onderdrukking toeneemt. Zo proberen de mullah's het hoofd bovenwa ter te houden, nadat zij tot de conclusie zijn gekomen dat voorzichtige liberalisering tot het uiteenvallen van Iran zou leiden, aldus Maryam Rajavi NCRI-voorzitster. Rajavi rept over de geestelijke onvnj- heid, de onderdrukking van vrouwen en kinderen. Feite lijk is er sprake van een bruta le dictatuur. Volgens Ahmadi nejad is er niets aan de hand. „Rechtvaardigheid is de basis1 van een islamitische samenle-1 ving", stelt hij op zijn weba-1 te. „Zonder dat, is een ïslanu-1 tische regering zinloos." GPD j door Pascale Thewissen Als het aan Inbev ligt, wordt Hoegaarden voortaan ge brouwen in Jupille, bij Luik. Tot grote woede van werkne mers, dorpsbewoners en de uit vinder van Hoegaarden-witbier, de tachtigjarige Pierre Celis. „Als ik jonger was, begon ik ge woon opnieuw. Stampte ik een nieuwe brouwerij uit de grond in Hoegaarden. Maar ik ben tachtig jaar. Te oud", sombert Pierre Celis, de man die in 1965 in een koestal zijn eerste witbier brouwde en Hoegaarden wereld wijd op de kaart zette. Anno 2005 is Hoegaarden-witbier vol gens Celis op sterven na dood. Als het aan de huidige eigenaar Inbev ligt, dan wordt het bier voortaan gebrouwen in Jupille, bij Luik. Dat levert een forse besparing op. Van de 130 werknemers ver liezen 59 hun baan. In Hoegaar den en omgeving is met verbijs tering gereageerd op het nieuws. De werknemers legden spontaan drie dagen het werk neer. Burgemeester Eddy Poffé van het nabijgelegen Tienen kon digde aan dat hij naar de Euro pese Commissie stapt, omdat hij vindt dat Hoegaarden-witbier een beschermd merk is. „Als ech te parmaham afkomstig moet zijn uit Parma, als Champagne geproduceerd moet worden in een strikt afgebakend gebied, moet een internationaal ver maard, maar toch typisch streek eigen product zoals het Hoe- gaardse witbier ook in Hoegaar den worden geproduceerd", re deneren hij en zijn medestan ders. Jammer voor Poffé, maar voor Vlaamse bieren bestaat er nou eenmaal geen 'Apellation Controllée'. Op internet zijn dorpsbewoners een eigen websi te begonnen onder, de naam www.redhoegaarden.be. Uit on vrede met de sluiting van brou werij De Kluis gaan zij vandaag de straat op om te demonstreren voor het behoud van Hoegaar den-witbier. „Als dorpsgemeen schap, die zich veertig jaar met hart en ziel heeft ingespannen voor de promotie van het merk Hoegaarden, kunnen we niet werkeloos toezien hoe het wit bier van zijn bakermat ver dwijnt", zeggen zij. Pierre Celis klimt niet meer op de barrica des, maar hij is wel teleurge steld. Levenswerk „Mijn levenswerk wordt kapot gemaakt", zegt hij. „Al vijfhon derd jaar wordt in Hoegaarden bier gebrouwen. Aan die tradi tie komt nu een einde. Inbev heeft beloofd dat de vulafdeling in Hoegaarden gehandhaafd blijft. Maar u kunt zich inden ken dat dat niet lang gaat du ren. Inbev, dat zijn bankiers. Geen brouwers. Ze trekken zich niets aan van tradities. Denken alleen aan de centen", klinkt het verbitterd. Celis geldt in Bel gië als een autoriteit op bierge- bied. In 1965 - hij was toen melkboer - begon hij in een ko peren wasketel van zijn vrouw bier te brouwen. Hoegaar den-witbier groeide uit tot een wereldwijd succes. Maar in Pierre Celis, de inan die in 1965 zijn eerste Hoegaarden brouwde en het witbier beroemd maakte. foto Wim van Cappellen/GPD 1985 sloeg het noodlot toe. De brouwerij, ondergebracht in een oude frisdrankenfabriek, ging in vlammen op en Celis besloot zijn onderneming te verkopen aan Artois. Zelf vertrok hij naar Austin, Texas, in de Verenigde Staten, waar hij naam maakte met Celis Whitebeer. Celis keer de terug naar België, naar Hoe gaarden. Hij bleef brouwen. Zo maakte hij Grottenbier en Celi- sette, een grand cru. Hij schreef een autobiografie en werd uitge roepen tot ereburger van Hoe gaarden, hetgeen op 17 decem ber groots wordt gevierd. Ten minste: dat was de bedoeling. De beslissing van Inbev zet een flinke domper op de feestvreug de. 'Je hoeft mij niks wijs te maken. Ik weet dat het in de politiek gaat om je presentatie, hoe je op televisie over komt, om one liners. Het gaat over je kapsel, je bril. Nee, ik onderschat dat echt niet. Maar het is niet beslissend. Wat de doorslag geeft, is de inhoud.' Minister-president Balkenende verkon digde nog niet zo lang geleden een theo rie die aa n het Binnenhof officieel nog steeds met de mond wordt beleden, maar waar in de praktijk praktisch nie mand zich meer naar gedraagt: het gaat in de politiek in de allereerste plaats om de inhoud. 'It's the content, stupid.' Vraag er politici naar en ze zullen stuk voor stuk hun afschuw uit spieken over wat met dédain 'Amerika nisering' van de democratie wordt ge noemd, een politiek die zich versmalt tot strijd tussen 'talking heads' met ge likte 'sound bites'. Maar wie door die woorden heenkijkt, ziet dat personen al sinds jaar en dag belangrijker zijn dan programma's. Alleen al de op komst van de politieke klasse van com municatieadviseurs, voorlichters, woordvoerders, spin docters laat zien wat tegenwoordig het zwaarste weegt. Mediatraining is de drukst bezochte Haagse bijscholingscursus. Wie principieel, ongelovig of gewoon eigenwijs het in de inhoud zoekt, wordt er hardhandig aan herinnerd dat kie zers vooral af gaan op de buitenkant. Wat een minister of kamerlid zegt, doet er nauwelijks nog. zo blijkt steevast uit onderzoeken. Hoe hij het zegt. dat maakt het verschil. Slechts zeven pro cent van de televisiekijkers, zo is tij dens de Duitse verkiezingscampagne weer eens vastgesteld, reageert nog maar op uitspraken van politici - posi tief of negatief. Toon en stem beïnvloe den het oordeel voor bijna veertig pro cent. En meer dan de helft (55 procent) laat zich leiden door lichaamstaal, ge baar, opstelling en mimiek. Tja, dat trekt natuurlijk diepe sporen. Ais de kleur van je das er meer toe doet dan wat je te zeggen hebt, waarom het je dan in de Tweede Kamer nodeloos ingewikkeld gemaakt? Ja. dat is hoofdzakelijk de invloed van de televisie, een medium dat als geen ander de politieke werkelijkheid be paalt. Dat is al zo beslissend dat wie het op tv niet goed 'doet' geen veelbelo vende politieke carrière beschoren is. Nederland is al lang een telecratie. Dat is een moderne regeringsvorm, in de verte verwant aan de negentiende eeuwse parlementaire democratie, die ingewikkelde samenhangen en compli ceerde kwesties versimpelt tot archaï sche gevechten tussen helden en schur ken, redders en slachtoffers, moralisten en doeners. Naarmate de politiek on- doorgrondelijker en onoverzichtelijker wordt, groeit de behoefte om - met be hulp van de tv - enkele personen 'neer te zetten' als symbolen van integriteit, daadkracht en deskundigheid. Wie het spel niet meer kan volgen, identificeert zich met één van de spelers. Dat is niet alleen maar een verschra ling. De politiek heeft dankzij de televi sie een menselijker gezicht gekregen. Je kunt van heel dichtbij meekijken. Van heel dichtbij meemaken ook Alsof je op de schouder van koningin Bea trix, premier Balkenende en oppositie leider Bos zit, alsof je de ministerraad bijwoont, alsof je op de tribune van de Tweede Kamer zit. Overwinningen, ne derlagen, spanningen, emoties, ruzies, verzoeningen, compromissen - het vol trekt zich onder het oog van de kiezer. Op een bijna familiaire manier maakt iedereen het mee. De premier ken je toch als Jan Peter? Maar televisiedemo cratie maakt het Binnenhof niet alleen toegankelijker. Versimpelend als tv werkt, wekt het ook verwachtingen - dat je mee kunt doen. Of nog erger: mis verstanden. Met name het grote misver stand dat je er ook verstand van hebt. Zoals iedereen verstand heeft van voet bal en nog beter dan de bondscoach weet wie moet worden opgesteld of ge wisseld, zo wordt ook simpel over het politieke handwerk gedacht. Dat poli tiek een vak is, een ambacht, te vergelij ken met de kunst van het ivoordraaien - dat is een opvatting die onder invloed van de televisiedemocratie als voltrekt elitair, ouderwets, aan de kant is ge schoven. Iedereen waant zich minis ter-president En dat is een fataal mis verstand dat al een heleboel ellende heeft veroorzaakt. Nee. dat valt niet zo zeer de kiezer te verwijten als wel de gekozene. Het is de vooral politiek die z'n toevlucht neemt tot populaire, zelfs populistische methoden om de huiskamer binnen te dringen. Meestal goedbedoeld, maar daarom nog niet minder vervreemdend reduceert 'Den Haag' zich tot een thea ter van staat, een toneelstuk waarin be windslieden en parlementariërs optre den in een zelfgeénsceneerd script. Dat gebeurt meestal ook nog met een over gave, een toewijding en een passie die de kloof met de rest van Nederland al leen maar groter maakt. Waar gaat het onder die kaasstolp in vredesnaam over? Zelfs met de uitleg van Ferry Min gelen begrijp je het nauwelijks. Zo dreigt de telecratie vast te lopen in een zelfgecreëerde paradox: om de bur ger tegemoet te komen, maken politici zulke diepe buigingen dat het hoog geëerd publiek niet meer begrijpt waar ze aan het Binnenhof mee bezig zijn. Gevolg: het publieke onbehagen loopt nog hoger op. Waarop de politiek reageert met meer van hetzelfde. Nee, er is geen gemakkelijke uitweg uit die impasse van de telecratie. Terug keer naar een geïdealiseerd verleden waar de regering regeerde, het parle ment controleerde en de kiezer eens in de vier jaar meedeed, is zoiets als met je rug naar de werkelijkheid gaan staan. Maar wat een beetje kan helpen is om 'Den Haag' niet alleen te beoorde len op een gemakkelijke babbel, een kleurige das, een lekker kontje. Of bril en kapsel. Jan Schinkelshoek KOOPAVOND - Een groot deel van de ondernemers in Vlissingen is voor het instellen van een koopavond. Dat bleek gisteravond tijdens een bijeen komst van de middenstands centrale. De voorkeur gaat uit naar woensdagavond om de trek naar Middelburg op don derdag te verminderen. LOONVORMING - De rege ring versoepelt de strenge loon politiek. Ze wil een vrijere loonvorming en enkele be voegdheden aan het bedrijfsle ven overlaten. Dat heeft minis ter Suurhoff gistermiddag in de Tweede Kamer meegedeeld. EXPLOSIE - Het nieuwe wa tervliegtuig Sea master van de Amerikaanse marine is giste ren tijdens een proefvlucht ia de Chesapeake-baai in Ma ryland ontploft. Een van dt vier bemanningsleden kwam om het leven. VERBORGEN - In het Italiaan se Piedimonte is een vrouw in buikklachten in het ziekenhui; opgenomen. Tijdens de opera tie van haar maag vonddechi- rurg een bundel sleutels. De Italiaanse had de sleutel; verborgen, zodat haar i niet aan haar spaarcentjes kon komen. Hoofdredactie: A L. Oosthoek D Bosschee (adjunct) A. L. Kroon (adjunct) Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel: (0113)315500 Fax:(0113)315669 E-mail: redaclle@pzc.nl Lezersredacteur: A. J. Snel Stationspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel (0113)315660 Fax: (0113)315609 E-mail' lezersredacteur gpzc nl Middelburg: Buitenruslstraatl 8 Postbus 8070 4330 EB Middelburg Tel: (01181493000 Fax:(0118)493009 E-mail: redwalch@pzc.nl Goes: Stalionspark 28 Postbus 31 4460 AA Goes Tel. (0113)315670 Fax (0113)315669 E-mail. redgoes@pzc.nl Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45 Postbus 145 4530 AC Terneuzen Tel. (0115)645769 Fax. (01151645742 E-matl. redtern@pzc,nl Hulst: Baudeloo 16 Postbus 62 4560 AB Hulst Tel (0114)372776 Fax: 10114)372771 E-mail: redhulst@pzc nl Zierikzee: Grachtweg 23a Postbus 80 4300 AB Zierikzee Tel (0111)454651 Fax (0111)454657 E-mail: redzzee@pzc.nl Opening kantoren Goes, Zierikzee en hulst: Maandag t/m vrijdag van 8.30 tot 17.00 uur acceptgiro Internet: www.pzc nl Internetredactie: Postbus 31 4460 AA Goes E-mall: web@pzc.nl Bezorgklachten: 0800-0231231 op maandag t/m vrijdag gedurende de openingstijden; zaterdags tot 12.00 uur. Abonnementen: 0800-0231231 autom. afschrijving per maand: 20,55 n.v.t per kwartaal 59,75 f 62,00 per |aar €229 20 233,30 Voor toezending per post geldt een E-mail lezersservice@pzc.nl Beëindiging van abonnementen uitsluitend schriftelijk. 1 maand voortel einde van de betaalperiode. PZC, t.a.v. lezersservice. Postbus 31. 4460 AA Goes Losse nummers per stuk maandag t/m vrgdag 1,25 zaterdag. C 1,80 Alle bedragen zijn inclusief 6% 8TW Bankrelaties: ABN AMRO 47 70.65.597 Postbank 35.93.00 Advertenties: Alle advertentie-orders worden uitgevo overeenkomstig de Algemene Voorwaarden van Wegener NV i de Regelen voor het Overlijdensadvertenties: maandag t/m vrijdag tijdens kantooruren zondag; van 16 00 tol 18 00 uur Tel. (076)5312550 Fax. (076)5312340 Personeelsadvertenties: Tel: (076)5312240 Fax. (076)5312340 Rubrieksadvertenties (kleintjes): Tel (076)5312104 Fax. (076)5312340 Voor gewone advertenties: Noord- en Midden-Zeeland Tel. (0113)315520 Fax. (0113)315529 Zeeuws-Vlaanderen Tel-(0114)372770 Fax:(0114)372771 Business to Business/Onroerend go« Tel: (076)5312277 Fax (076)5312274 Internet: www.pzc.nl/adverteren in een bestand d; oi Wogoncr-concom. OeiW Auteursrechten voorbohouden Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is aan ons verstrekte gegevens hebben wi| opgenomen i.. ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig de derden. Als u op deze informatie geen zersservice. Postbus 314460 AA Goes Behoort tot WGGGNeR concern uc - gebruikt voor era I ue diensten «oO1» olijk melden bij

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2005 | | pagina 4