PZC
Vrees voor N-Korea
doorbreekt in Japan
taboe op de kernbom
China lijkt warm te lopen voor
Kanaal door landengte van Kra
Turken begrijpen
niets van amnestie
voor rebellen PKK
Problemen zijn het grootst op vmbo, mbo en instellingen met allochtonen
Tolerantie zou groeien
12 augustus 1953
dinsdag 12 augustus 2003
Herdenking
Duiven
Hand in hand
'jwimj.iii.miii.1 iMHifc.j'BMBBPbM
Kernexplosies
Naar Peking
Blijdschap
Homoseksualiteit taboe op school
In de Verenigde Staten
gaat na de zomervakantie
een school open, die ex
clusiefis bedoeld voor ho
moseksuele jongeren. De
reden: sommige homo's en
lesbo's worden op andere
scholen flink gepest en in
elkaar geslagen. Neder
land krijgt niet zo'n in
stelling, maar dat wil niet
zeggen dat homoseksue
len hier geen problemen
op school hebben.
door Maarten Molenaar
en Angelique Mulders
Nee hoor, dat hoeft niet. Op
onze school zijn er geen
problemen rond homoseksuali
teit. Volgens voorzitter Henk
Beerten van COC Nederland
krijgen voorlichters van deze
homobelangenorganisatie dat
vaak te horen als ze een school
benaderen voor een bezoek. De
werkelijkheid is heel wat min
der rooskleurig, benadrukt hij.
„Homo's hebben het vaak niet
gemakkelijk op school. Pesten,
naroepen en zelfs fysiek geweld
komen geregeld voor."
Beerten baseert zich onder meer
op de verhalen van COC-mede-
werkers, die met scholieren
hebben gesproken. „We vroegen
scholieren en docenten eind vo
rig jaar aan te geven hoe tole
rant hun school is op het gebied
van homoseksualiteit. Het viel
me vooral op, dat veel homosek
suele leerlingen zich in de steek
gelaten voelen door hun docen
ten. Ik ben daar erg van ge
schrokken."
Het homojongerentijdschrift
Expreszo hield in 2001 onder
homoseksuele tieners een inter-
net-enquête die toen ook al niet
positief stemde. De meerder
heid (61 procent) gaf aan zich
'nooit, bijna nooit of alleen
soms' veilig genoeg te voelen om
voor hun geaardheid uit te ko
men.
Beerten signaleert dat docenten
soms meedoen met de klas als er
grapjes over homo's worden ge
maakt. „En als een leerling in
een vertrouwelijk gesprek met
een docent aangeeft homo te
zijn, wordt geregeld geadvi
seerd dat maar niet al te duide
lijk te laten merken op school."
Beerten is ervan overtuigd dat
veel homo-scholieren hun ge
aardheid verzwijgen, omdat ze
bang zijn voor negatieve reac
ties. Dat bleek ook al uit het
Expreszo-onderzoekje. Vijfen
vijftig procent van de homo
scholieren vindt dat medeleer
lingen niet mogen weten dat zij
homo of lesbo zijn. Meiden zien
er nog meer tegenop dan jon
gens: 66 tegen 51 procent. Ter
vergelijking: in de directe omge
ving - niet de schoolomgeving -
verbergt negentien procent van
de homo-scholieren de seksuele
voorkeur. Ook docenten blijven
volgens de COC-voorzitter
steeds vaker 'in de kast' om pro
blemen te voorkomen.
Charlotte - uit privacy-overwe-
gingen is haar naam gefingeerd
- heeft dat besluit eveneens ge
nomen. Voor de docente aan een
Rijswijkse middelbare school is
het feit dat er veel allochtone
door Yuri Kaqeyama
Een paar jaar geledén was het
nog volstrekt ondenkbaar
dat er over kernwapens zou
worden gesproken in Japan, het
enige land dat een kernaanval
aan den lijve heeft ondervonden
en waar de herinnering aan ra
zende vuurstormen, verkoolde
lichamen en verschrikkelijke
tumoren in het collectieve ge
heugen gegrift staat.
Het vermoeden dat Noord-Ko-
rea er een kernwapenprogram
ma op na houdt heeft echter het
ondenkbare bespreekbaar ge
maakt in Japan, dat door zijn
naoorlogse grondwet aan han
den en voeten gebonden is: moet
Japan eigen kernwapens gaan
ontwikkelen?
„De mensen worden duidelijk
wakker", zegt parlementariër
Shingo Nishimura over de toe
nemende bereidheid het verbo
den onderwerp aan te roeren.
„Ze hebben het gevoel dat er iets
mis is met Japan."
Nishimura moest in 1999 aftre
den als staatssecretaris van de
fensie, omdat hij een debat over
kernwapens had voorgesteld.
Maar de tijden zijn veranderd
en nu mag de populaire opposi
tiepoliticus zijn standpunten
over kernwapens overal komen
uitdragen. Ook in het regerings
kamp is het onderwerp niet
meer taboe. Met name Yasuo
Fukuda en Shintaro Abe, voor
aanstaande leden van de rege
ringspartij en adviseurs van
premier Junichiro Koizumi,
hebben het onderwerp afgelo
pen jaar aangeroerd en het recht
van Japan verdedigd om kern
wapens te bezitten.
Vooral nu afgelopen week de
kernaanvallen op Hiroshima en
Nagasaki van 1945 werden her
dacht, een gelegenheid waarbij
herinneringen worden opge
haald aan de verschikkingen
van kernwapens en oproepen
gedaan voor een kernwapen-
vrije wereld, valt de veranderde
houding op.
„Kernwapens zijn geen pro
bleem als het gaat om het natio
nale belang", zegt Kinko Sato,
een 69-jarige advocaat in To
kyo. „Het kan onvermijdelijk
zijn voor zelfverdediging."
De meeste Japanners veraf
schuwen kernwapens en de
Japanse grondwet verbiedt ge
weld als middel om internatio
nale conflicten op te lossen. Op
een herdenkingsdienst voor Hi
roshima onderschreef Koizumi
donderdag nog eens het Japanse
verbod op fabricage, bezit en
vervoer van kernwapens. „Het
standpunt van ons land hier
over zal niet veranderen", zei de
premier. Japan zal blijven ijver
en voor kleinere kernwapenar
senalen en non-proliferatie en
eraan blijven werken om kern
wapens de wereld uit te helpen.
Dat kan echter veranderen als
Noord-Korea zijn kernwapen
programma verder opvoert. De
Amerikaanse vice-president
Dick Cheney zei in maart dat
Pyongyangs handelwijze een
wapenwedloop in de regio tot
gevolg kan hebben en dat 'ande
ren, bijvoorbeeld Japan' zich
gedwongen kunnen voelen te
overwegen of zij de nucleaire
dreiging niet moeten pareren.
Hoewel een nucleair bewapend
Japan als afschrikking tegen
over Noórd-Korea kan werken,
zou het China waarschijnlijk de
gordijnen in jagen en ook de re
latie veranderen met de Ver
enigde Staten, waar Japan tot
nu toe voor zij n nucleaire veilig
heid volkomen van afhankelijk
is geweest.
Het conservatieve tijdschrift
The Shokun heeft deze maand
meer dan veertig intellectuelen
uitgenodigd hun gedachten
over het onderwerp op papier te
zetten. Zelfs 'duiven' onder de
journalisten die een bijdrage le
verden, noemen het bezit van
kernwapens een legitiem mid
del voor Japan om zich politiek
sterk te maken, niet alleen te
genover Noord-Korea, maar
ook tegenover de VS en andere
landen.
Sommigen vragen zich af of Ja
pan de verantwoordelijkheid
wel aan kan, anderen vinden
een verdedigingssysteem tegen
kernraketten een beter idee.
Maar bijna iedereen is het er
over eens dat het geen kwaad
kan over Japan als kernmo-
gendheid te debatteren.
Volgens professor Tadae Taku-
bo, een van degenen die een
stukje schreven, moet Japan nu
al zeggen dat het misschien wel
kernwapens zal aanschaffen.
„Een land dat kernwapens hele
maal opgeeft, lijkt op een bokser
die de ring ingaat met de belofte
geen hoeken uit te delen." AP
leerlingen op haar school zitten
de belangrijkste reden om niet
te zeggen dat ze lesbisch is. „Ho
mo is een scheldwoord voor
leerlingen. En als Ahmed tegen
Emre roept dat hij een vuile ho
mo is, dan zeg ik dat er in mijn
klas niet gediscrimineerd
wordt. Maar ik laat niets van
mezelf zien. Ik kijk wel link uit."
Toen ze lesgaf in een andere stad
heeft ze daar genoeg vervelende
ervaringen mee gehad. „De
leerlingen kwamen erachter na
dat een van hen mij hand in
hand had zien lopen met een
vrouw. Dan kun je niet meer
zeggen dat het je zus is. Destijds
was ik jonger en dacht ik nog
'dat moet toch kunnen'. Daar
ben ik van teruggekomen."
De leerlingen scholden haar na
de 'ontdekking' onder meer uit
voor 'vieze pot'. „Het werd op
een manier gezegd in de klas dat
iedereen het verstond maar dat
ik niet kon horen wie het precies
zei."
Hand in hand lopen met haar
geliefde doet Charlotte niet
meer. „Al ervaar ik dat als een
beperking van mijn leven. Toch
weet ik dat er een moment komt
dat een leerling van mijn huidi
ge school ons een keer samen
ziet en het kwartje valt. Dan
moet ik maar zien hoe het loopt.
Hopelijk zit er een grote vakan
tie tussen en zijn ze het mis
schien vergeten."
Niet overal waar Charlotte
heeft gewerkt werd op zo'n ma
nier op haar geaardheid gerea
geerd. „Op een andere school
was ik gewoon 'out' en heb ik
nooit problemen gehad. Kinde
ren waren wel nieuwsgierig,
wilden van mij weten wanneer
je weet dat je homoseksueel
bent. Natuurlijk probeerden ze
me aan het begin van het jaar
uit. Keken ze hoe ver ze konden
gaan met een grap over homo's,
maar dan maakte ik ook zo'n
geintje en was het goed. Het leek
of ze er dan makkelijker mee
konden omgaan; dat het eigen
lijk niet zo anders is als ook ho
mo's een grap over zichzelf kun
nen maken."
Volgens COC-voorzitter Beer
ten zijn de problemen rond ho
moseksualiteit het grootst op
scholen voor voorbereidend en
middelbaar beroepsonderwijs
(vmbo/mbo) en onderwijsin
stellingen met veel allochtone
leerlingen. Charlotte onder
schrijft dit volledig. Beerten:
„Veel scholen en docenten we
ten niet goed hoe zij met homo
vijandige uitingen door alloch
tone leerlingen moeten om
gaan." GPD
Uit een recente enquête onder de tweede generatie allochtonen
in Den Haag kwam naar voren, dat de tolerantie ten aanzien
van homoseksualiteit is gegroeid. Turken en Marokkanen zouden
op dit gebied net zo verdraagzaam als autochtone leeftijdgenoten.
Woordvoerder Olaf Voorwinde van COC Haaglanden vraagt zich af
of dit echt zo is. „Er is niet gevraagd hoe een jongere reageert als zijn
broer of zus aangeeft homo te zijn. Dan zou de uitkomst waarschijn
lijk heel anders zijn geweest."
De Haagse homobelangenorganisatie wil onder meer door middel
van een maandelijkse 'tolerante scholieren-disco' de acceptatie van
homo's bevorderen. Het COC probeert daarnaast homoseksualiteit
bij meer scholen op de agenda te krijgen. GPD
Marinepersoneel patrouilleert regelmatig in de Straat van Malakka, een van de beruchtste vaarwegen ter wereld.
foto Jimin Lai/AFP
Een eeuwenoud plan voor
een Aziatische versie van
het Suezkanaal in Thai
land is uit de kast gehaald.
Redenen zijn de groeiende
oliebehoefte van de Chi
nese economie en de vollo
pende Straat van Malak
ka. Maar het prijskaartje
blijft astronomisch.
door Gert-Jan Broere
De Straat van Malakka tus
sen Indonesië en Maleisië
geldt als een van de beruchtste
vaarwegen in de wereld. Het is
er smal, soms nog geen 2,5 kilo
meter breed, overvol en gevaar
lijk. Het is favoriet werkterrein
van piraten en potentieel een
uitgelezen plek voor een terro
ristische aanslag. Toch blijven
de tankers komen, om bij Singa
pore naar het noorden af te bui
gen richting China en Japan.
Op papier bestaat er een alter
natief. Waarom zou je het
schiereiland Malakka ronden
als je duizend kilometer naar
het noorden een doorsteek kan
maken? In Thailand bevindt
zich de landengte van Kra, een
smalle strook land van soms nog
geen zestig kilometer breed die
de Indische Oceaan van de
Zuid-Chinese Zee scheidt.
Waarom graaf je dan geen ka
naal, wanneer je de scheepvaart
een kostbare en gevaarlijke om
weg kan besparen?
Nieuwerwetse dagdromerij?
Niet echt. De originele plannen
stammen uit 1667, toen de am
bassadeur van de Franse koning
Lodewijk XIV het idee opperde
om een diepe geul te graven
dwars door de landengte van
Kra. Door het ontbreken van de
techniek en de financiën ver
dween nimmer een spade in de
grond. Met enige regelmaat
werden de blauwdrukken uit
het archief opgeduikeld, bij
voorbeeld door de Britten in de
negentiende eeuw.
Amerika en Japan kwamen in
1973 weer op de proppen met de
Aziatische versie van het Suez-
en Panamakanaal. Ze stelden
voor nucleaire explosies te ge
bruiken om bergachtig terrein
te doorklieven in de hoop de
kosten te kunnen drukken. De te
verwachten fall-out zorgde er
voor dat Thailand nooit echt en
thousiast werd.
Dat enthousiasme is nog steeds
lang niet bij iedereen even
groot. Veel tegenstanders vre
zen de aantasting van het milieu
of hikken aan tegen de enorme
kosten, die met veel natte vin
gerwerk toch op minimaal 20
miljard dollar wordt geschat.
Maar toch lijken de bordjes ver
hangen. De belangrijkste reden
is misschien wel dat China plot
seling serieus interesse lijkt te
krijgen voor wat wel als het
laatste mega-project van de
mensheid wordt gezien.
Die Chinese belangstelling
komt voort uit de dorst van de
snel uitdijende industrie. China
is recent Japan gepasseerd op de
ranglijst van mondiale olie-im
porteurs en moet alleen de VS
nog voor zich dulden. Een groot
deel van die Chinese olie-import
moet door de Straat van Malak
ka. Het Kra-kanaal zou dus een
aanzienlijke tijdwinst en een
verlaging van de kosten op kun
nen leveren. Bovendien is het
kanaal veel beter te verdedigen
dan de Straat en dus veiliger.
De Thaise minister van Defen
sie en vice-premier Chavalit
Yongchaiyudh is verguld met de
Chinese belangstelling. Hij
geldt als de grootste pleitbezor
ger van het project en kreeg het
ook voor elkaar dat een duister
bedrijfje uit Hongkong een
haalbaarheidsstudie gaat uit
voeren.
Voor Chavalit Yongchaiyudh
staat buiten kijf dat Thailand
enorm zal profiteren van het
Kra-kanaal. De toekomstige
vaargeul zal zich ontwikkelen
tot een industrieel gebied, dat
een flink deel van de bedrijvig
heid zal wegkapen bij Singapo
re, dat nu nog geldt als de be
langrijkste overslaghaven van
de regio. Het is een gevaar dat
ook in Singapore wordt erkend.
Chavalit Yongchaiyudh heeft
inmiddels drie missies naar Chi
na laten gaan in de hoop Peking
meer bij het project te betrek
ken. De vice-premier is er van
overtuigd, en velen met hem, dat
de kostprijs flink gedrukt kan
worden als de Chinezen de uit
voering ter hand nemen. Met de
(financiële) steun van Japan en
mogelijk de VS is de realisatie
van een eeuwenoude droom
wellicht toch binnen handbe
reik. GPD
doorFidan Ekiz
Ze herinnert zich nog goed
hoe ze vijftien jaar gele
den afscheid hadden geno
men van haar zoon Ümit, die
als soldaat naar Oost-Tur-
kije werd gestuurd. Twee
nachten lang hadden de
lichtjes gebrand in de huizen
van de buren. Zowel binnen
als op straat werd gezongen
en gedanst, zoals gebruike
lijk is wanneer een jongen in
militaire dienst moet. Ümit
ging naar Sirnak, een stad in
het zuidoosten die toen ook
wel 'de hel' werd genoemd.
Zes maanden later kwam hij
terug... in een kist.
Ümit kwam om in de bloedi
ge strijd van het Turkse leger
tegen de Koerdische PKK-
strijders. En nu heeft het
Turkse parlement een wet
aangenomen die amnestie
verleent aan diezelfde rebel
len. Moeder Güner Süleyma-
noglu is woedend. „Hoe dur
ven ze de moordenaars van
mijn zoon te vergeven."
De Turkse regering hoopt dat
de amnestie zal leiden tot de
overgave van een groot aan
tal Koerdisch-Turkse rebel
len, die zich met hun families
in de bergen van Noord-Irak
bevinden. De strijders van
PKK-Kadek (de Koerdische
Arbeiderspartij) vochten van
1984 tot 1999 een bloedige
strijd voor onafhankelijk
heid. Ongeveer 37.000 men
sen kwamen daarbij om. Na
de arrestatie van hun leider
Abdullah Öcalan kondigde
de PKK een eenzijdig be
stand af en legde de wapens
neer. Desondanks wordt nog
steeds gevochten.
In Topkapi komen tal van
moeders die hun zonen heb
ben verloren in deze strijd el
ke zaterdag bijeen om hun
leed te delen. Maar niet al
leen familieleden van ge
sneuvelde Turkse soldaten
verzetten zich tegen de am
nestiewet. Veel Turken snap
pen niet waarom de regering
het de guerrillastrijders zo
makkelijk maakt.
„Ik snap dat de regering
eind wil maken aan de oor
met de PKK. Dat willen we
allemaal", zegt BerhanBek-
ci, een student die over twee
jaar in militaire dienst moet
„Ik vind het niet erg dat
Koerden die niet hebben ge
vochten of echt spijt hebben,
naar huis mogen terugkeren!
Maar PKK'ers moeten wel
levenslang krijgen.
Alleen Koerden die niet di
rect betrokken zijn geweest
bij de strijd worden gevrij
waard van rechtsvervolging,
De actief betrokkenen krij
gen een verkorte celstraf in
ruil voor informatie over
Koerdische rebellenbewe
gingen. De regering ver
wacht dat ongeveer de helft
van de naar schatting 450#
Koerdische strijders ziek
zullen overgeven.
Tegenover het verdriet en de
woede van de Turken is er de
blijdschap van de Koerden,
die na jaren worden herenigd
met gevluchte familieleden.
Die vertrokken tijdens de
burgeroorlog, aangemoe
digd door PKK-strijdeis,
naar Noord-Irak. Anderen
vluchtten uit angst voor re
presailles van het Turkse le
ger. „Mijn neven leven daar
al jaren in kampen", vertelt
Hasan
Acer. Hij zit met een groep
vrienden in het Fatih-park
waar Koerden vaak komen.
Hasan komt uit Siirt, een
stad in het zuidoosten.
Toch gelooft ook hij dat veel
Koerdische strij ders geen be
roep zullen doen op de am
nestiewet. „Ik geloof niet dat
PKK-leden er zo makkelijk
van afkomen en dat wetenze.
Mijn broer was jaren terug
naar Duitsland gevlucht we
gens een boek dat hij had ge
schreven. Zodra hij voet zet
te in Turkije pakten ze hen
opHij zit nog steeds in de ge
vangenis." GPD
BEZOEK JULIANA - Konin
gin Juliana heeft Zeeland be
zocht. Ze dronk limonade in
Bath en bezocht opa Kip in
Dreischor.
De 102-jarige opa Kip was be
zorgd. „Ik heb gehoord dat de
taxateurs Schouwen en Dui-
veland gaan verlaten en naar
Tholen vertrekken. Maar bij
mijn zijn ze nog niet geweest.
Ze zullen me toch niet verge
ten?"
VOETBAL - De belangstelling
voor voetbal is sterk vermin
derd. Dit blijkt uit cijfers over
de aantallen toeschouwers bij
diverse sportevenementen die
de directeur van het Olym
pisch Stadion in Amsterdam
bekendmaakte. Het aantal be
zoekers bij voetbalwedstrij
den bedroeg 392.945 in 1952
tegen 602.175 in 1951.
LIBERAAL SUCCES - De
algemene verkiezingen in Ca
nada hebben voor de vijfde
achtereenvolgende maal eer.
overwinning opgeleverd voor
de liberale partij
Dezepartij issinds 1935 aande
macht. De stemming is rustig
verlopen. Alleen uit Montreal
werden incidenten gemeld.
Daar werden zes mensen aan
gehouden, omdat ze gepro
beerd hadden om twee keer te
stemmen.
PZC
Hoofdredactie:
A L. Oosthoek
D. Bosscher (adjunct)
A. L. Kroon (adjunct)
Centrale redactie:
Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 315500
Fax: (0113)315669
E-mail: redactie@pzc.nl
Vlissingen:
Oostsouburgseweg 10
4382 NH Vlissingen
Tel. 06-54267110
E-mail redwalch@pzc.nl
Goes: Stationspark 28
Postbus 31
4460 AA Goes
Tel. (0113) 315670
Fax. (0113)315669
E-mail: redgoes@pzc.nl
Terneuzen: Willem Alexanderlaan 45
Postbus 145
4530 AC Terneuzen
Tel. (0115) 645769
Fax. (0115)645742
E-mail: redtern@pzc.nl
Hulst: Baudeloo 16
Postbus 62
4560 AB Hulst
Tel. (0114)372776
Fax. (0114) 372771
E-mail: redhulst@pzc.nl
Zierikzee: Grachtweg 23a
Postbus 80
4300 AB Zierikzee
Tel (0111)454647
Fax. (0111)454657
E-mail: redzzee@pzc.nl
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8.00 tot 17.00 uur
Zierikzee en Hulst:
8.30-17.00 uur
Internet: www.pzc.nl
Internetredactie:
Postbus 31
4460 AA Goes
E-mail: web@pzc.nl
Bezorgklachten:
0800-0231231
op maandag t/m vrijdag
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 12.00 uur.
Abonnementen
0800-0231231
(bij acceptgirobetaling geldt een
toeslag van 2.00)
per maand: 20.50
per kwartaal: 55,10
per jaar: €209,90
Voor toezending per post geldt
een toeslag.
E-mail: lezersservice@pzc.nl
Beëindiging van abonnementen
uitsluitend schriftelijk, 1 maand voor
het einde van de betaalperiode.
Losse nummers per stuk.
maandag t/m vrijdag.1,10
zaterdag: 1,65
Alle bedragen zijn inclusief 6% BTW
Bankrelaties
ABN AMRO 47.70.65.597
Postbank 35.93 00
Advertenties
Alle advertentie-orders worden
uitgevoerd overeenkomstig
de Algemene Voorwaarden van
Wegener NV en volgens de
Regelen voor het Advertentiewezen.
Overlijdensadvertenties:
maandag t/m vrijdag tijdens kantoorure
zondag: van 16,00tot 18.00uur
Tel. (0113) 315555
Fax (0113)315549
Personeelsadvertenties:
Tel. (0113)315540
Fax (0113)315549
Rubrieksadvertenties (kleintjesi
Tel. (0113) 315550
Fax: (0113)315549
Voor gewone advertenties:
Noord- en Midden-Zeeland
Tel (0113)315520
Fax:(0113)315529
Zeeuws-Vlaanderen
Tel: (0114) 372770
Fax: (0114)372771
lnternet:www.pzc.nl/adverteren
Auteursrechten voorbehouden y
Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant BV is een onderdeel van het Wegener-concern, De (KW
aan ons verstrekte gegevens hebben wij opgenomen in een bestand dat wordt gebruikt voor oru
(abonnementen)administratie en om u te (laten) informeren over voor u relevante diensten erP
ducten van de titels en de werkmaatschappijen van Wegener of door ons zorgvuldig geselectee
derden. Ais u op deze informatie geen prijs stelt dan kunt u dit schriftelijk melden bij PZC. atoe*v
lezersservice. Postbus 3229. 4800 MB Breda
Behoort tot ÜJGQGDGr
