PZC 17 18 18 19 19 Vliegenvangers beginnen zittend aan hun jacht Getijdepoelen Neeltje Jans weervvcora Witrik en melkschaap overleven Dialect op visserijfeest in Breskens Vlinders in de schaduw Rusthoeve bloeit op in de zomer dinsdag 12 augustus 2003 as ié. -*v« 1, Het weder op Sint Cassiadn houdt nog dagen aan Allure HET TUINTJE VAN Advertentie-exploitatie: Noord-en Midden-Zeeland: 0113-315520; 7Peuws-Vlaanderen: 0114-372770; Nationaal: 020-4562500. Redactie: 0113-315680 www.pzc.nl E-mail: redactie@pzc.nl postbus 31,4460 AA Goes. j Getijdepoelen in de vroegere bouwdokken bij Neeltje Jans. Op de achtergrond het nieuwe vogeleiland, dat in februari gereed is gekomen. Het onderwaterleven komt boven Bij de bouwdokken op het voor malige werkeiland Neeltje Jans overheerst de stilte. Dankzij een hooggelegen terrein is er wei nig te merken van de nerveuze drukte die de bezoekers van attrac tiepark Waterland teweegbrengen. Van het met vetplanten belegde dak van het nieuwe Delta Plaza is maar nét een randje zichtbaar. Het water in de bouwdokken rimpelt om de reserve-pijler van de storm vloedkering. Twee scholeksters protesteren luid kwetterend tegen de verstoring van hun rust en in de lucht sluit een paartje visdieven zich daarbij aan. Afblijven - dit is van ons, lijken de vogels te roepen. Jammer, maar ze zullen eraan moeten wennen dat er bij de dokken, waarin de pijlers van de ke ring gebouwd zijn, meer dan voorheen mensen komen. Er zijn namelijk vier getijdepoelen aangelegd, die bedoeld zijn om kennis te nemen van het leven in de Oosterschei de. Overigens is er ook aan de vogels gedacht: ze hebben sinds enkele maanden de beschikking over een splinternieuw vogeleiland en daar zijn mensen taboe. De aanleg van de getijdenpoelen en het vogeleiland is onderdeel van de land schappelijke afwerking van Neeltje Jans, evenals de herinrichting van de binnenhaven waar een zandstrand is gemaakt en de havendammen worden verlengd. Regelmatig, als er geld voor beschikbaar is, voert Rijkswaterstaat een deel van het afwerkingsplan uit. Uitgangspunt daarbij is zoveel moge lij k werk met werk te maken, waardoor kosten worden gespaard. Het vogeleiland, bijna twee hectare groot, is in februari gereed gekomen. Een bouwdokdam is ongeveer drie me ter afgegraven en afgewerkt met een dikke laag grind en kokkelschelpen. Tussen de wal en het eiland gaapt een 100 meter brede waterbarrière, om te voorkomen dat ratten het eiland kun nen bereiken. De eerste kustbroedvo- gels hebben het nieuwe eiland al ont dekt, vertelt Anton van Berchum van Rijkswaterstaat: dwergsterns en vis dieven maakten er nesten.,Dat is voor een eerste seizoen mooi meegenomen." In april was het werk aan de getijde poelen klaar. Vier bassins met een tota le oppervlakte van 70 bij 50 meter. Van Berchum is er zeer mee in zijn sas. Het is volgens hem een uniek project, nooit eerder in Nederland toegepast. Hij werd op het idee gebracht door de na tuurlijke getijdepoelen langs de Atlan tische rotskust. „Die zijn geweldig in teressant en ze barsten van het leven. Ze zijn ook heel gevarieerd. Een poeltje dat hoog in de getijdezone ligt, bevat heel andere organismen dan een poel die lager ligt." Zo'n natuurlijke rotskust ontbreekt in de Deltawateren. Wel zijn er door de mens aangebrachte glooiingen van de zeeweringen en die zogenaamde 'harde substraten' huisvesten, uiteenlopende en bijzondere levensvormen. Van Ber chum noemt wieren, anemonen, zak pijpen, sponzen, slakken, poliepen, krabben, vissen en schelpdieren. Via de getijdepoelen moet deze wondere flo ra- en faunawereld zich makkerlijker laten zien aan de mens. „We proberen de situatie, zoals die aan de rotskusten is, hier in de praktijk te brengen. Het is een mooie combinatie met natuureducatie en goed in te pas sen in de natuurwandelingen die op Neeltje Jans gehouden worden", zegt Van Berchum. „Het is niet zo afstande- lijk als in een aquarium. Je kunt met je handen zo het water in en je hebt geen duikuitrusting nodig om te kunnen zien wat er onder water allemaal leeft Met opzet verschillen de getijdepoelen van elkaar. Er zijn twee smalle (18 bij 36 meter, 50 centimeter diep) en twee brede (31 bij 36 meter, 1 meter diep). En ze liggen op verschillende hoogte: 30 centimeter +NAP en 1,30 meter NAR Dat zorgt voor variatie in begroeiing en organismen. Gelet op de contouren van het bouwdok is gekozen voor vierkante poelen. Van Berchum: „Het is een beet je een knipoog naar de oesterputten van vroeger in Yerseke. Dit is een mo derne variant." Sint Cassiaan is op 13 augustus) Nieuwe weerwoorden zijn welkom bij de redactie PZC, postbus 31, 4460 AA, Goes, fax 0113-315669, e-mail reclactie@pzc.nl. foto Dirk-J an G jeltema Met uitzicht op de klimpijler. In de poelen worden nog drijvende stei gers aangelegd en op een plateau in het midden komt een excursiegebouw van stichting Het Zeeuwse Landschap en Vereniging Natuurmonumenten. Van Berchum vindt het een goede gedachte om te kijken of ook elders dergelijke ge tijdepoelen kunnen worden aangelegd. „Ik juich dat zonder meer toe. Wellicht is er iets te combineren met de komende versterking van de glooiingen langs de Oosterschelde." Chiel Jacobusse van Het Zeeuwse Landschap deelt het enthousiasme van Anton van Berchum. „Het is iets heel bijzonders, iets van allure. Waar kun je een getijdepoel van deze omvang vin den? Het is een soort dierentuin. Je ziet er wezens die je normaal gesproken nooit ziet. Dankzij de open verbinding met de Oosterschelde en de invloed van eb en vloed, gaat zich er leven ontwikkelen dat ik uiterst bijzonder vind. De medewerker van Het Zeeuwse Landschap laat weten dat het ontwerp voor het excursiegebouw al klaar is. Dit naj aar wordt een beslissing over een subsidie verwacht. Als die rond komt, kan het gebouw in 2004 in ge bruik zijn. Het krijgt twee verdiepin gen: de bovenste is bedoeld als vogelobservatiepunt en op de beneden verdieping wordt informatie over het onderwaterleven verstrekt. In de zo mer zal het gidsenteam van Neeltje Jans gevraagd worden om voor de be zetting te zorgen. Pas als de voorzienin gen klaar zijn, kunnen de poelen be zichtigd worden. Rinus Antonisse Buitengebied is een wekelijkse bijlage over natuur en landschap, land- en tuinbouw, streektaal en streekcultuur, visserij, recreatie en vrije tijd. Vragen, opmerkingen en suggesties zijn welkom bij de redactie Buitengebied van de PZC, postbus 31, 4460 AA, Goes, fax 0113-315669, e-mail redactie@pzc.nl Het is een warme middag. We zitten in de schaduw van de els en hebben vandaaruit zicht op het weilandje dat aan onze tuin grenst. Zinderend staat de warme lucht boven de open ruimte. Zelfs de vlinders schij nen de schaduwpartijen in de tuin op te zoeken, maar daar zijn ze dan ook behoorlijk ac tief. Boven het weiland zijn an dere insecten als zweefvliegen, horzels en bijen, wespen en li bellen druk in de weer. Een ge dekte tafel voor de insectene tende vogels. Geen wonder dat de grauwe vliegenvangers hier voor even hun jachtterrein heb ben uitgekozen. Drie of vier van deze vogels zit ten op enkele meters afstand op de draden van de afrastering. Wel enkele meters uit elkaar maar ze horen duidelijk tot een familie. Misschien een ouder paar dat nu met de jongen rond zwerft, zoals ook de kool- en pimpelmezen die in de bomen en struiken onopvallend op zoek zijn naar insecten. Zo nu en dan zijn hun contactroepjes te horen waarmee ze elkaar laten weten waar ze zijn. Vliegenvangers hebben een on miskenbare jachttechniek, die we nu schitterend kunnen waarnemen. Bijna rechtop zit tend op de draad, het 'gezicht' naar de open ruimte, zijn de vo gels op jacht. Dat klinkt wat ei genaardig: zittend op jacht zijn. Maar voor de grauwe vliegen vangers is dit de enige en speci fiek bij de soort horende jacht techniek. Je wacht rustig af wat er aan insecten voorbij komt vliegen en wanneer zo'n prooi zich in je buurt waagt, sla je bliksemsnel toe. Soms hap je mis en moet je met fladderende vlucht corrigeren maar meestal is het raak. Een effectieve me thode die veel insecten - inclu sief de schitterende vlinders - fataal wordt. Naderhand zoek je weer ongeveer dezelfde uit kijkpost om hetzelfde ritueel te herhalen. Voortdurend allert en soms eenstarthouding aanne mend om dan weer rustig af te wachten als een aanval waar schijnlijk verspilde enrgie is. Voor ons een boeiend schouw spel, mede doodat de vogels zo met de jacht bezig zijn dat ze hun schuwheid lijken te verlie zen. Ook nachtvlinders zijn actief. Zo nu en dan ontwaren we meermalen het gamma-uiltje. De razendsnelle vleugelslag on derscheidt deze algemeen voor komende nachtvlinder onmid dellijk van de dagvlinders. Het dier bezoekt allerlei kruidachti ge gewassen en als het even stil zit is op de voorvleugels duide lijk een sierlijk gevormde Y te zien. Het latijnse symbool voor de letter Gamma. Vandaar ook de naam van het dier. Overigens wordt het ook wel pistooltje ge noemd naar de vorm van de Y. Of het door de warmte komt of dat het toevallig is, maar 's a- vonds vliegt er een grote vlinder met rode achtervleugels door de tuin. Onrustig fladdert het dier heen en weer, de vlucht is anders dan die van de dagvlinders. Hoewel we qua kleurtekening denken met een atalanta te doen te hebben, blijkt dit - wanneer de vlinder tot rust komt op een muur - helemaal mis te zijn. Het mooie rood is op slag verdwenen een grauwbruine driehoekvorm hangt nu aan de muur. Ook nog zo'n duidelijk kenmerk van de nachtvlinders. Zij vouwen de voorvleugels schuin naar achte ren in rust en de achtervleugels zijn dan practisch onzichtbaar. We proberen voorzichtig nader bij te komen maar voordat we goed en wel kunnen zien met welke soort we te maken heb ben, vliegt het dier weer weg. Opnieuw duidelijk de prachtige rode kleur van de achtervleu gels tonend. Het kan niet anders dan een 'Rood weeskind' zijn- .Het is de eerste keer dat we het dier waarnemen. De naam dankt het aan Amsterdamse weeskinderen die in vroeger eeuwen gekleed waren in zwart en rood. De natuur blijft voor boeiende verrassingen zorgen, ook op de kleine oppervlakte van onze tuin en waarschijnlijk ook de uwe. Adri Karman Adri Karman heeft achter zijn huis een kleine tuin, waar toch van alles ge beurt. In 'Het tuintje van' schrijft en tekent hij elke week over de belevenissen in de natuur rondom het huis.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2003 | | pagina 17