PZC
S^N0
ISÉÊfr u
lljl
Rozen en kunst strijden
om aandacht bezoeker
Kunst voor kattenmensen
us
QSCHELDE
Openheid is volgens oud-bestuurder Van den Baar onnatuurlijk
'Miri 1H l ill
12
kunst
lezers schrijven
Bioindustrie
Kolonisten
Faunabeheer
Horeca III
Inktvis
donderdag 12 juni 2003
Dominant
Grondboer
Stoer
Heilig
Meerminnefeest
Waterlandkerkje
Opzet ESMII lang onduidelijk
door Wout Bareman en
Conny van Gremberqhe
TERNEUZEN - Het manage
ment van het havenschap Zee
land Seaports bleek over de
opzet van Exploitatiemaat
schappij Schelde Maas II heel
andere ideeën te hebben dan het
dageli jks bestuur, voorzitter en
gedeputeerde D. Bruinooge
voorop. Oud-bestuurslid P. van
den Baar: „De discussie spitste
zich toe op de vraag of de Ex
ploitatiemaatschappij Schelde
Maas II een logisch vervolg was
op ESM I óf een heel nieuw pro
ject. De Ondernemingsraad
stelde zich principieel op: Zee
land zou opnieuw de kar trek
ken. Maar het lag even anders."
ESM I richtte zich in de eerste
plaats op de uitgifte van gron
den in het Sloegebied. De pro
blematiek daar bestond al de
cennia lang en schreeuwde om
een oplossing. Samen met Rot
terdam zetten de Zeeuwse ha-
Het havenschap Zeeland Sea
ports is een instituut dat be
paald niet bekend staat om zijn
openheid. Maar het begint
scheuren te vertonen. Oorzaak
van interne ruzies is de intensie
vere samenwerking met het Ge
meentelijk Havenbedrijf Rot
terdam en de verschillende op
vattingen over koers en zeggen
schap van management, be
stuur en politiek. In een reeks
verhalen besteedt de PZC aan
dacht aan het havenschap, de
beslotenheid, de interne conflic
ten en de samenwerking met
Rotterdam.
venbestuurders er niet zonder
succes de schouders onder.
Vooral op het gebied van de ac
quisitie leverde Rotterdam be
langrijk werk. Van den Baar:
„Aanvankelijk had Rotterdam
helemaal geen interesse in een
vervolg, in ESM II dus. Het ge
beurde tóch, zij het op dringend
verzoek van toenmalig minister
Netelenbos van Verkeer en Wa
terstaat. Ja, het was bijna onder
dwang. Wij als havenschapsbe-
stuur hebben toen gezegd: okee,
maar dan brengen we nu niet al
leen de beschikbare grond aan
diep, open vaarwater in, maar
ook de grond achter de sluizen
van Terneuzen. Op die manier
kwam dus de Axelse Vlak
te/Autrichepolder in beeld."
Hoofdrolspelers in de soms felle
discussies over de opzet van
ESM II waren voorzitter Bruin
ooge en directeur J. Philippen.
Toen duidelijk werd dat 'Zee
land' niet voor de volle honderd
procent de scepter zou zwaaien
over de nieuwe exploitatie
maatschappij - en Philippen
dus geen 'baas' van dit samen
werkingsverband zou worden -
ginghetmis. De directeur stuur
de aan op ontslag en dat werd
hem ook verleend (met drie
jaarsalarissen, een afgekocht
pensioen en een vergoeding in
verband met het aangetaste toe
komstperspectief; in totaal iets
meer dan één miljoen euro).
De als 'gemoedelijk' omschre
ven Philippen legde het af tegen
de harde zakelijkheid van direc
teur W. Scholten van het Haven
bedrijf Rotterdam. Van den
Baar: „Die karakters botsten
natuurlijk. Behalve gemoede
lijk was Philippen ook een man
die een wetenschappelijke aan
pak voorstond. Scholten is
daarentegen iemand die zich
hoekig, dominant en puur zake
lijk opstelt. Zijn motto is 'niet
lullen, maar poetsen'. Tijdens
gesprekken herhaalde hij dat
zinnetje steeds opnieuw."
De oud-burgemeester van Sas
van Gent schetst een situatie
waarin behalve Bruinooge en
Philippen ook secretaris
R. Blacquière van het schap
mm
De Autriche-haven is ontwikkeld in het kader van ESM II.
(hoofd Economische Zaken van
de provincie) een rol speelt.
„Tussen Philippen en Blacquiè
re liep het allemaal prima. Het
leek een natuurlijke twee-een
heid. Maar het was tegelijker
tijd een uiterst kwetsbare ver
houding. Er hoefde immers
maar iets te gebeuren en Blac
quière zou in moeilijkheden ko
men. Hij diende immers wel loy
aal te zijnaan zijn directe 'baas',
Daan Bruinooge." Van den Baar
omschrijft Bruinooge als 'een
straatvechter, die binnen de
PvdA steevast zijn eigen weg
koos en niet in te delen viel bij
welke politieke stroming in de
partij ook'. „Daan is een prag
maticus, die je nooit binnen de
partij tegenkwam. Als het
moest, ging hij de straat op, met
een duidelijk doel voor ogen. Hij
was gedreven, iemand die het
debat niet aanging omdat hem
dat simpelweg niet nodig leek.
Dat hij ook resultaat boekte,
sprak natuurlijk enorm in z'n
voordeel."
Philippen sneuvelde op 'een
misverstand'. Van den Baar:
„Waar hij dacht dat de overstap
van ESM I naar ESM II niet
meer dan een automatisme was,
was er juist sprake van een heel
andere koers. Daarbij was spra
ke van een sterk verzelfstandigd
samenwerkingsverband. Rot
terdam wilde dat zo, niet an
ders."
Philippens notitie over de opzet
zoals die hem voor ogen stond,
werd dan ook van tafel geveegd.
„De OR voelde zich een oor aan
genaaid, want die ging uit van
de opzet zoals Philippen die hen
had voorgespiegeld. De OR kon
uiteindelijk niet anders dan ne
gatief adviseren. Te laat, want
de besluitvorming was op dat
moment al rond. Als in een eer
der stadium tegen de OR was ge
zegd: ESM II wordt anders dan
ESM I, was het vermoedelijk al-
foto Peter Nicolai
lemaal heel anders gelopen. Nu
werd dat, onder de druk van een
mogelijk kort geding, alsnog ge
zegd, maar wel in een veel later
stadium."
Het overleg tussen Rotterdam
en Zeeland werd vanuit Zeeland
voornamelijk gevoerd door een
aantal bestuurders. „Jan was
daar niet altijd bij, dus was
waarschijnlijk ook niet honderd
procent op de hoogte van de
richting die uiteindelijk werd
gekozen. Zeeland Seaports zou
in die nieuwe opzet opdraaien
voor het beheer van de gronden,
fungeren als een soort 'grond
boer met grond aan het water'.
De uitgifte zou ESM op zich ne
men." Volgens Van den Baar
maakt het het bedrijfsleven he
lemaal niks uit op welke leest
ESM is geschoeid. „Wie er com
missaris wordt? Barbé of Bruin
ooge? Het zal ze worst wezen."
door Ernstjan Rozendaa!
KATS - Sommige kunstwerken
gaan de concurrentie aan met
hun omgeving, andere stralen
op een mooie plek des te meer.
Dat is goed vast te stellen op de
zomertentoonstelling van de
Zeeuwse Rozentuin in Kats. Van
de vier bekende kunstenaars die
daar exposeren zijn de in Zee
land woonachtige Bert F rijns en
Leen Quist in dat opzicht tegen
polen. Frijns' toch al indruk
wekkende glaswerk lijkt in de
rozentuin twee keer zo mooi.
Wie de schoonheid van Quists
keramiek ten volle tot zich wil
laten doordringen, moet zich
juist een beetje van de omgeving
afsluiten.
Behalve van Frijns en Quist is in
de Zeeuwse Rozentuin ook werk
te zien van Helene Briels en de
Amerikaan Joseph Cals. Stuk
voor stuk zijn het gerenom
meerde kunstenaars. Door hun
werk in een natuurlijke omge
ving te presenteren, wil de
Zeeuwse Rozentuin laten zien
wat de gebruiksmogelijkheden
zijn voor de tuin.
Maar dat niet alleen, zegt mede
werkster Janet Dittmar. „Wij
denken dat mensen hier niet al
leen komen om rozen te kopen,
maar ook om van mooie dingen
te genieten. Van de tuinen na
tuurlijk, maar ook van kunst.
Vandaar dat we hier 's zomers
concerten organiseren en van
daar dat we een beeldenten
toonstelling hebben. We willen
dat de mensen hier iets kunnen
beleven."
Het opvallendst zijn de glas
werken van Frijns. De objecten
van de Schouwse kunstenaar
zijn over de hele rozentuin ver
spreid opgesteld. Zijn scheve
schalen en vazen, vrijwel alle
maal gevuld met water, doen
het in elke omgeving goed, maar
voor deze plek lijken ze gescha
pen. Op het vlakke Noord-Be-
Kunstwerk van Bert Vrijns in de Zeeuwse Rozentuin in Kats.
foto Willem Mieras
veland roept de waterlijn in zijn
glasobjecten onmiddellijk asso
ciaties op met de horizon. Glas
en water weerspiegelen het zon
licht, en als het regent zullen de
vallende waterdruppels er on
getwijfeld ook een mooi spel
mee spelen. Bij elke stap ogen de
glasbeelden anders. De grootste
objecten bieden een prachtig
perspectief op de omliggende
tuin. Wie op zo'n met water ge
vulde vaas afloopt, verwacht
zijn eigen spiegelbeeld te zien.
Totdat het besef doorbreekt dat
je er doorheen kijkt.
Het werk van Cals is stoer. Het
zijn elementaire objecten, soms
duidelijke verwijzingen naar
delen van woningen en soms
vrijwel abstract, met een vaak
ruwe, bronzen huid. De meeste
zijn in rozenperkjes geplaatst.
Afhankelijk van de grootte is
het soms zoeken, in andere ge
vallen domineren ze de omge
ving. Zoals het beeld dat ineens
opdoemt aan het eind van een
lange doorkijk. De wandobjec-
ten van Helene Briels - alle be
horend tot de serie 'Doolhof' -
zijn in het paviljoen van de
Zeeuwse Rozentuin te zien. In
vele, felle kleuren schildert ze
fijne geometrische patronen op
textiel. Daarvóór is glas ge
plaatst waarin hetzelfde pa
troon is geëtst. Het effect is in
derdaad dat van een doolhof:
een patroon van weerspiegelin
gen, verdubbelingen, schaduw
werking en lichteffecten dat
hallucinerend werkt.
Quist heeft zijn eigen grasveld
gekregen. Anders dan de beel
den van Frijns en Cals staan zijn
keramische objecten allemaal
bij elkaar. Ze zijn niet in perkjes
geplaatst, maar in vitrines op
pilaren. Ze sluiten zich eerder af
van de tuin dan dat ze er deel
van uitmaken. Dat heeft alles te
maken met de kwetsbare aard
van het werk, maar het is ook om
een andere reden een terechte
keuze. Zijn met blauwe lijnen
doorsneden dozen en vazen vra
gen om een geconcentreerde be
studering van dichtbij. Hun
glans, hun strenge ontwerp en
hun perfecte afwerking doen de
omgeving eventjes vergeten.
Zelfs als dat de Zeeuwse Rozen
tuin in Kats is.
De zomertentoonstelling in de
Zeeuwse Rozentuin in Kats is te zien
tot medio september, open di t/m za
van 10-17 uur.
Schaakspel in keramiek van Flora Verdunnen.
foto Camile Schelstraete
door Anita Tournois
PAAL - Wie van katten houdt, komt zeker aan zijn
trekken in Atelier De Paaien. Dit dier staat name
lijk centraal in de eerste van drie zomerexposities.
De kattige kat toont keramiek, aquarel, zijde
schilderen, zandschildering en fotografie. Ver
vaardigd door zes kunstenaars, ieder met een ei
gen discipline en visie.
Een statige kat met een grote rode strik staat uit
nodigend aan de ingang van de galerie. Eenmaal
binnen springt ogenblikkelijk een flink en opmer
kelijk schaakbord in het oog. De schaakstukken,
in dit geval natuurlijk katten, zijn gemaakt van
klei. De klei werd bewerkt met fijne rode kleislib
met als resultaat een warme terracotta tint. Daar
na werden sommige delen geglazuurd. De stuk
ken zijn herkenbaar aan de witte of zwarte kop
pen en staarten, speciale vormen als gebogen
ruggen, verschillende staarten, recht omhoog of
gekruld of een speciale versiering zoals de kraag
van de koningin. Torens zijn bijvoorbeeld herken
baar aan de rechtopstaande staart met streepjes.
Flora Verdurmen, eigenaresse van De Paaien en
maakster van het object: „Ik heb een zwak voor
schaakborden, werk er graag aan en ben al weer
bezig een nieuwe te bedenkendie moet passen bij
de volgende expositie." Een exemplaar met een
eenvoudiger vormgeving bestaat uit grijsblauwe
en naturel torens, die versierd zijn met sierlijke
herkenningstekens. De vormgeving doet enigs
zins Japans aan, evenals die van verschillende
schalen, kommen en potten.
Andere aardewerken gebruiksvoorwerpen wer
den met katten versierd of beschilderd. Kleine
schilderijtjes met tekeningen van katjes zijn er
van Lilian de Houx. Zij werkt met zeer fijn vogel-
zand, verkregen door vele malen zeven, dat wordt
ingekleurd met inkt. Het gebruik van bladzilver
en -goud maakt dit monnikenwerk extra fraai.
Beatrijs Ta venier maakte een opvallend schilderij
van twee mensenfiguren met kattenkoppen, geti
teld Als de rook om je hoofd is verdwenen. In eer
ste instantie denkt men aan een acrylwerk, maar
het is gemaakt op zijde en geschilderd in zeer felle
heldere tinten. Een werk dat vragen oproept. Het
antwoord wordt verkregen in een telefoongesprek
met Beatrijs Tavenier, die momenteel in België
verblijft. Het merendeel van het jaar brengt zij
door in Abu Dhabi. De kat is daar een heilig dier.
Van haar hand is ook Ondeugende poes, eveneens
op zijde.
Justine Franken exposeert subtiele aquarellen
van katten in zand en zwarttenen. Kat achter de
geraniums is een wandobject in olieverf op hout
van Petronella Huijsmans. De fascinatie van wil-
lembarendboehlé - pseudoniem van de kunste
naar Willem Barend Boehlé - gaat vooral uit naar
het karakter van het dier. In zijn foto's van katten
koppen staan de ogen centraal. Geen kattige,
maar een kippige kat wordt getoond in een kat
met bril. Een fraaie tekening van een koninklijke
kat, de leeuwin, is gesigneerd met BS. Verdurmen
vond hem in een ver verleden op een zolder. De
maker is onbekend. Wie bij het zien van al deze
kattenadoratie nog niet overtuigd is van de gratie
en slimheid van dit dier, hoeft slechts het gedicht
te lezen dat aangebracht is op de openstaande
binnendeuren van een kastje. Volgens Verdurmen
is het een lied, dat zo oud is als de weg naar Rome.
De schepper blijkt eveneens onbekend.
Tentoonstelling t/m 28 juni in Atelier De Paaien, Paalse-
weg 6, richting Emmadorp, in Paal.
Openingstijden: do-, vr.-, za-, en zondagmidag van
13.00-18.00 uur
Deze rubriek is uitsluitend bestemd voor reacties op in de PZC
nen redactionele berichten, artikelen of commentaren. De
versche-
reactietijd
Over de 'transparantie en open
heid, dus controleerbaarheid'
heeft Van den Baar een duidelij
ke mening: „Welke vorm je ook
kiest, er zal altijd een zekere
vorm van geslotenheid blijven
bestaan. Onlogisch is dat niet,
gezien de alom heersende op
vatting dat de concurrentie al
tijd over je schouder meekijkt.
Je opereert in een wereldje,
waarin enorm geshopt wordt. Ik
heb het zelf meegemaakt in ver
schillende industrieschappen.
Je zit bij elkaar en praat over de
mogelijke komst van Nike en de
werkgelegenheid voor 2 0 0 men
sen die dat oplevert. Op hetzelf
de moment realiseer je je dat op
minstens drie andere plaatsen
zo'n soortgelijk industrieschap,
in het grootste geheim, over het
zelfde zit te vergaderen. Dat
hoort nu eenmaal bij de cultuur.
Die industrieschappen - en ook
de havenschappen - opereren
naar binnen gekeerd. We heb
ben geprobeerd daarin veran
dering te brengen, maar dan
werden er toch weer construc
ties bedacht om de beslotenheid
te garanderen. Bovendien heb je
te maken met de wensen van de
betrokken bedrijven, die pas in
de openbaarheid willen treden
op het moment dat zij er klaar
voor zijn en de tijd rijp achten."
Over de constructie van ESM II
zegt Van den Baar: „De vraag is
wie wie controleert. De commis
sarissen worden ingehuurd om
op de gang van zaken toe te zien.
Ik vind dat een commissaris niet
tegelijkertijd ook als vertegen
woordiger van de aandeelhou
ders in het algemeen of dage
lijks bestuur kan plaatsnemen.
Je controleert dan jezelf en dat
kan natuurlijk niet. De vraag is
wat Henk de Haas en Gert de
Kok straks doen. Barbé als com
missaris, dat is al in kannen en
kruiken, nu die twee andere
posten nog. Daarbij moet de
controlefunctie van de aandeel
houders duidelijk in het oog
worden gehouden. De directie
én de commissarissen van ESM
II moeten samen verantwoor
ding afleggen aan de aandeel
houders, de provincie en de
gemeenten. Je moet dit heel
doorzichtig maken."
beloopt uiterlijk 7 dagen. Plaatsing van bijdragen betekent niet.
redactie de meningen en stellingen van de inzenders onderschrijft"
Open brieven, oproepen, gedichten en anonieme inzendingen word»
niet geplaatst. Bijdragen mogen niet langer zijn dan 250 woorden. Der
dactie behoudt zich het recht voor inzendingen te bekorten. Over
weigerde brieven wordt niet gecorrespondeerd.
Wat wij, vurige tegenstanders
van de bioindustrie, altijd al
wisten wordt nu door een rap
port voor Wakker Dier (PZC 11
juni) weer maar eens bewezen.
Je kunt het niet bevatten maar
het gebeurt anno 2003 in het
'beschaafde' Nederland nog
steeds. Biggen worden nog
steeds onverdoofd gecastreerd,
de staartjes afgeknipt en per
manent opgesloten in donkere
hokken. Stro krijgen ze al hele
maal niet. Ondanks dat dit vol
gens de wet verboden is. De boe
tes hiervoor zijn zo laag dat de
boeren goedkoper uit zijn met
deze boetes (als ze deze al krij
gen, want er wordt nauwelijks
op gecontroleerd) dan dat ze de
wet na gaan leven. De AID is er
niet bij wanneer het varkentje
wordt gecoupeerd of gecas
treerd dus kan ze later bij een
routinecontrole ook niet meer
nagaan of dit volgens de regels is
gebeurd. Het couperen van
staartjes wordt gedaan omdat
varkens uit verveling en agres
sie aan eikaars staarten gaan
vreten. De bioindustrie moet ge
woon zorgen dat de varkens af
leiding hebben, bijvoorbeeld
door stro in de hokken en meer
ruimte zodat er geen verveling
ontstaat. En in ieder geval ook
daglicht. In de biologische var
kensbedrijven is deze situatie
niet aan de orde. Van de var-
kensboeren zullen we niets ver
wachten maar de mensen (con
sumenten) die kunnen er wel
wat aan doen. Heel simpel door
biologisch vlees te kopen en de
producten van de bioindustrie
te laten liggen.
Rob Ossewaarde
Prins Bernhardstraat 25
Oud Sabbinge
Binnenkort verlaten honderd
duizenden kolonisten, de mees
te N ederlanders maar ook ande
re Europeanen, hun huis of land.
Zij zullen zich voor een bepaal
de periode vestigen in hun ei
gen, of een ander land.
Meestal gaat dit zonder slag of
stoot en op enkele formaliteiten
na, kan men zich op tienduizen
den kolonies vestigen. In alle
landen van het continent, dat
zich met vereende krachten tot
een Unie tracht te verenigen,
zijn de kolonisten van harte
welkom. Op sommige buiten
posten aan de Middellandse Zee
iets minder, maar dat komt om
dat de kolonisten daar iets jon
ger en te nadrukkelijk de aan
dacht op zich vestigen. Tevens
maken zij gebruik van reeds be
staande appartementen of ho
tels. Tegen de tijd dat de (lokale)
overheid het tijd vind dat de ko
lonisten vertrekken, vanwege
hun overduidelijke aanwezig
heid, zijn ze ook weg. (Als geld
geen rol speelde zouden ze best
veel langer willen blijven. Voor
al als het weer goed is). Tenten
en caravans zijn echter binnen
no time opgeruimd. Dit voor
komt ontruiming met geweld
door justitie of het militaire ap
paraat. Nu zul je een allochtone
jood zijn en dolgraag op het
plekje grond verblijven van je
voorouders. Je hebt een stacara
van, maar je mag niet meer op de
kolonie komen. De streek waar
je als allochtone jood wilt ver
blijven lust jou eenvoudigweg
niet en eist je vertrek. Je eigen
regering komt je gewoon ver
wijderen, omwille van de goede
vrede. Als allochtoon denk je:
„In mijn eigen land is onze
buurman toch ook allochtoon?
En hij/zij kan daar werken, wo
nen, leven, leren, zelfs een eigen
partij hebben en in vrede leven.
Maar ik word in hun gebied niet
getolereerd, ik zal wel te na
drukkelijk aanwezig zijn. Ik lig
hun gewoon niet zo."
Erik Bolle, Haymanstraat 8
Middelburg
Wat is goed faunabeheer? Na
mens Gedeputeerde Staten van
Zeeland mag men met een ver
gunning niet alleen dieren, die
schadelijk zouden zijn, doden
maar ook verwonden. Dat laat
ste is voor mij en vele anderen
onbegrijpelijk en wel erg dier
onvriendelijk!
G. Gast-de Winter
Schuitkade 6, Brouwershaven
Advertentie
Vrijdag: Chris Bartier
Schefdetheater, Er zijn nog
kaarten verkrijgbaar 19,-
Porgy Bess
Do.-vr. -zat. 13,-
zo. 6,-
www.scheidejazz.nl
Bij de discussie over een
naamd rookverbod in de horêc;
blijkt er, getuige enkele reactie
in de PZC, sprake te zijn van es
misverstand. Waar het hier
kelijk om gaat is het recht opeg
rookvrije werkplek voor allelic
recapersoneel en dus evides;
niet over het recht op een rooi
vrije horeca voor de consument
In het eerste geval heeft onder
zoek uitgewezen dat tachtij
procent van het horecape®
neel rookt en dat het merendeel
tegen een dwingend opgelegd?
totaal rookvrije horeca is. Ink'
tweede geval moet vermeli
worden dat iedere consumer
geheel vrijwillig welk horecs-
bedrijf dan ook bezoekt. In bei-
de gevallen geldt dat welden
kende mensen de betuttelende
bemoeienis van de overheit
kunnen missen als kiespijn,
ker waar voldoende alternatie
ven voorhanden zijn. Als er wer
kelijk behoefte zou bestaan aar
geval 1 en/of 2 zal de markt ge
woon z'n werk doen: of wezitten
binnenkort zonder personeel
zonder gasten. Laat dat dus,zo
als tot heden nog het geval i;
over aan de ondernemer, de me
dewerkers en de consume®
Gezonde zelfregulering derhal
ve. Tenslotte dient er met na
druk op gewezen te worden,
geen wetenschappelijk onder
zoek heeft uitgewezen of mee»
ken al of niet schadelijk is. Wei
wordt, al of niet zonder grond,
aangenomen dat meeroken enig
nadelig effect zou kunnen
ben, echter in een sterk verdun
de concentratie verwaarloos
baar klein zou zijn. Ergo: waar
gaat dit nu weer over.
E. J. P. Izeboti
Westduin 1
Koudekerk
Met verbazing las ik de tekst
op gezag van de bioloog van het
Arsenaal - bij de fraaie foto van
een inktvis (PZC 5-6). Als zee-
bioloog moet ik vaststellen dat
het inderdaad niet om een octo
pus met acht even lange armen,
maar om een decapode gaat, een
inktvis met tien armen, acht
korte en twee lange vangarmen
Binnen deze groep kennen wij
ruwweg twee ondergroepen:
vrijzwemmende pijlinktvissen,
slanke gestroomlijnde dieren,
waartoe inderdaad de op de
Noordzee zeer gewone Logilo
vulgaris behoort, maar ook de
reuzenpijlinktvis (kraak) met
een lengte van ruim tien metet
van de open oceanen en onder
meer voer voor de potvis. Het
dier op de foto behoort totdebo-
deminkt vissen en heet Sepia of
ficinalis L. De inwendige schelp
is in de nazomer vaak op het
strand te vinden en wordt in ka-
nariekooien voor kalksuppletie
gebruikt, terwijl de bruinige
inkt als Sepia inkt/kleur ge
bruikt/bekend staat.
Dr. W. H. Dudok van
Boulevard de RuyterïU
VHssingen
WATERLANDKERKJE - Wa
terlandkerkje staat morgen, za
terdag en zondag voor de 26ste
keer in het teken van de Meer
minnefeesten.
Het feest begint morgen met hei
oplaten van ballonnen bij het
dorpshuis, Hierna is er een
rondgang door het dorp 'achter
de muziek aan', samen met
Sluisse stadsomroeper Cees
Blaecke. Om 20.00 uur gaat de
kermis van start. In de feesttent
aan de Philipsweg verzorgen DJ
Cor Arjen B van 22.00 tot 2.00
uur een après-ski party.
De rommelmarkt begint zater
dag om 7.00 uur. Om 13.00 u®
beginnen de trekkertrekwed-
strijden. Deelname staat oper
voor tractoren in zes verschil
lende gewichtsklassen. De win
naars plaatsen zich voor het
Open Nederlands kampioen
schap.
Ook zijn er demonstraties var?
speciale voertuigen. De finale
van de trekkertrekwedstrijden
begint om 16.00 uur, de trainin
gen om 10.00 uur. Het Meermin-
nebal in de feesttent verwel
komt vanaf 20.00 uur Pater
Moeskroen, Nhelley Dela
René Shuman, Dario en One
Two Trio.
Op zondagmiddag wordt tussen
14.00 en 17.00 de Idol van Wa
terlandkerkje gekozen. Tijdens
deze playbackwedstrijden, êe'
baseerd op het tv-programroa
Idols, wordt gestreden in de
leeftijdscategorieën onder en
boven de zestien jaar.
Speciaal voor de Meerminne-
feesten zet Connexxion op vrij
dag- en zaterdagavond vanun
zowat alle plaatsen in Wes-
Zeeuws-Vlaanderen de disco-
bus in.
S