Genieten tijdens muzikaal blijspel n Kleintje in de PZC PZC Even invullen en opsturen. 10 Handel wint van Scarlatti bij concert Combattimento Consort Amsterdam Joop ter Heulaf en toe vertederend kunst cultuur Spannend werk tijdens concert seriële muziek De grootste veroorzaker van slechtziendheid en blindheid is diabetes GEEF VOOR DIABETES GIRO 5766 maandag 16 oktober 2000 MIDDELBURG, Minitheater veldt, door Het Middelburgs Thea ter, met o.a Ploneke Scholtsz, Peter Hoot, Pun Lokerse, Ans Schilders en Ronald Mondeel. Kostuums van o.a Sitah Lampert. decor van Gerard van der Hliek. Bewerking en regie van Carla Schroot door Willem Nijssen De hoeken van Joop ter Heul heb ik - ik zal het maar eer lijk bekennen - nooit gelezen. Ik was per slot van rekening een jongen, destijds. Van mijn zus sen herinner ik me wel vaag, dat ze er enkele gelezen hebben. I)at het iets bij ze losmaakte, heb ik nooit gemerkt. Maar wij hadden dan ook geen tv in die dagen, en de tv-bewerking uit de jaren zestig is voor mijn generatie waarschijnlijk van meer belang dan de boeken die nog stammen uit de jaren twintig. Bij Het Middelburgs Theater is nu een 'blijspel met liedjes' ge maakt naar die roemruchte Joop ter Heul-reeks. Het is een 'blijspel met liedjes' geworden, de favoriete term van Annie M G. Schmidt die zij prefereer de boven 'musical'. En inder daad is deze 'Joop ter Heul' geen musical, daarvoor is hij te klein van opzet. Een blijspel is het MIDDELBURG, Kloveniersdoelen Xenakis Ensemble onder leiding Lorre Lynn Trytten met werken van Babbitt, San, Goeyvaerts en Pous- seur door Douwe Eisenga Voor de tweede achtereenvol gende zaterdag stond het concert van Nieuwe Muziek in het teken van het serialisme. Ook nu weer werd er uitstekend gemusiceerd. Het Xenakis En semble bestaat uit louter top- musici. Twee composities over stegen de abstracte strengheid van het serialisme en haalden daarmee een moeizaam star tend concert uit het slop. Rond het midden van de vorige eeuw probeerden componisten het componeren nieuw leven in te blazen. Waar Schönberg de twaalf tonen van onze toonlad der in reeksen organiseerde, waar Messiaen dat vervolgens deed met verschillende lengtes en volumes van noten, daar gin gen de serialisten rond de jaren vijftig een stap verder. Alle ele menten waar muziek uit bestaat werden in series geordend en de aldus verkregen abstracte reek sen vormden de basis voor nieu we composities. Zeer strikt toe gepast werkt het voor geen meter In consequent doorge voerde senële muziek zijn alle muzikale gebeurtenissen volko men genivelleerd. De twee composities voor de pauze waren daar goede voor beelden van. In Composition for four instruments van de Ameri kaan Milton Babbitt staan bijvoorbeeld in de eerste acht maten maar liefst dertien dyna- micklekens genoteerd. Toch kent het geheel geen grote dyna mische bogen De componist Herman van San mag dan vol gens de programmatoelichting in zijn Sneden radicaal hebben gebroken met de seriële schrijf wijze door het gebruik van com plexe wiskundige technieken, het leverde weinig op. In deze muziek lijkt de abstracti geen middel, maar veel meer een ge heiligd doel. Na de pauze werd Opus 2 voor dertien instrumenten uit 1951 van de Belg Karei Goeyvaerts aangekondigd als het allereer ste werk uit de muziekgeschie denis waarin alles, maar dan ook alles serieel was geordend. Dat bleek gelukkig niet waar. De compositie bestaat voor een groot deel uit portamento ge speelde, elkaar soms overlap pende noten van verschillende lengte. In de verdeling van die noten over de musici maakt Goeyvaerts echter keuzes die niets met serialisme te maken hebben. Hij laat bijvoorbeeld de houtblazers als paren optreden, evenals de strijkers. Het laagste én hoogste instrument van het ensemble, de contrabas en de piccolo moeten het daarentegen alleen doen. De piano zwijgt als enige minuten lang om dan pas in het spel betrokken te worden Dit zijn allemaal keuzes die op muzikale gronden worden ge maakt en die zich onttrekken aan de keiharde systematiek van het serialisme Het zijn vooral deze keuzes die van Opus 2 een spannende compositie maken. Ook in het Ouinfef a la memoire d' Anton Webem van Henri Pousseur won de muzikaliteit het van de regelgeving, hetgeen een kort maar intrigerend werk opleverde. Diligente Lorre Lynn Trytten leidde het ensemble met bekwa me maatslag door de diverse werken. Het stuk van Goey vaerts omschreef ze als 'een seri eel werk, maar desondanks een goede compositie' Als je er goed over nadenkt is het een uiterst merkwaardige opmerking van iemand die de hele avond seriële stukken staat te dirigeren wel, in die zin dat er weinig op zienbarends of tragisch gebeurt en er af en toe wel inderdaad iets te lachen valt. soms een beetje vertederd. Is het omdat ik nog altijd te veel 'een jongen' ben of is het iets algemener wéór, wan neer ik zeg dat de anekdotische voorvallen die uit 'Joop ter Heul' gekozen zijn, niet erg spannend zijn. De club van meisjes (de Jopopienokiko-club wordt voorgesteld, en verder draait het om de verloving van Joops nauwelijks uitstaanbare zus Julie met Joops leraar Dr. Schmidt, een jaartje later ge volgd door Joops eigen verlo ving Een hoop gedoe om ver liefdheiden jaloezie, dat is alles. Zo wee en 'rosé', dat ik - als düt verliefd zijn is - nauwelijks meer verliefd durf te zijn. Het verhaal is dus van geen be lang, behalve dan voor hen - en hoeveel zijn dat er eigenlijk? - die nog weemoedige herinne ringen hebben aan die Joop ter Heul-tijd. Maar er zijn andere dingen te genieten Twee dingen vallen op: de liedjes en de kle ding. Drie eigenlijk, want ook de hoofdrol is bijzonder. Het valt niet mee om zulke opge wonden en licht ontvlambare jaren-twintig-pubers te spelen Toch lukt dat de cast van Het Middelburgs Theater heel aar dig, zeker Barbara Kouwijzer als Pop en Liesbet Mallekoote alsKit. Maar het allermooist - eigenlijk zonder een moment te verslap pen - is Ploneke Scholtsz in de hoofdrol als Joop. Als ik dat ja ren-twintig-woord één keer mag gebruiken: ze is'guitig' van begin tot eind. beweeglijk, sterk in lichaamstaal (mimiek) en perfect in die typische Joop mengeling van ernstig en vrolijk tegelijkertijd. Alleen al die Joop-creatie is de moeite waard. Nu dan de liedjes. Het zijn er niet zoveel, negen in totaal, maarzo zijn allemaal leuk, som mige bijzonder leuk: 'Het tele foonlied' bijvoorbeeld, met het aanstekelijke 'Ru, Ru. Ru'-re- frein. Goede teksten (Marianne Minnaard), lekkere muziek (Pe ter Adnaanse, urrangementen van Peter Westerhuis). En cho reografisch weliswaar sober, maar toch aangenaam om naar te kijken Tbt slot de kostume ring. Een lust voor het oog. De jaren twintig herleven daar op het toneel, met malle hoedjes, typische jurkjes (die eigenlijk japonnen genoemd horen te worden), keu rig geplooide broe ken en glimmende schoenen. Dat alles tegen een decor, dat deze keer niet zo bijzonder spec taculair of gewaagd is, maar wel erg feestelijk. Je kunt je voor stellen dat zo'n Joop ter Heul- project een hoop samenwer- kingsplezier en creativiteit heeft losgemaakt, en dat proefje ook wel aan de voorstelling. 'Joop ter Heul' is nog regelmatig - o.a 21, 28 en 29 (matinee) oktober en 4 november - te zien in het Minithea ter in Middelburg Het Combattimento Consort Amsterdam MIDDELBURG, Concertzaal Combattimento Consort onder lei ding van Jan Willem de Vriend met medewerking van Machteld Bau- maas. sopraan en Bernard Loo tten, tenor mei werken van A. Scarlatti en Hündel door Ellenqard Jense Alessnndro Scarlatti en de invloed van Italië op Hün del: zo zou kort samengevat het onderwerp kunnen luiden van het programs dat het Combattimento Consort Am sterdam zondagmiddag bracht in Middelburg. De jonge Hündel vertrok, na een periode in Hamburg, voor een drie jaar durende reis naar Italië. Daar maakte hij niet alleen kennis met het werk van vader Alessandro en zoon Domenico Scarlatti, maar leerde hij in Rome ook de conccrti grossi van Corelli kennen. Jaren la ter. toen hij zich al lang in En geland had gevestigd, vonden deze ervaringen hun weerslag in het componeren van de twaalf Conccrti Grossi opus 6. eigenlijk 'Grand Concertos' genoemd. De opening van het program ma bestond eveneens uit een instrumentaal werk, namelijk de tweede Sinfonla van Scar latti Het orkest, spelend op 'moder ne' instrumenten en dus ook in hoge stemming, werd hierin bijgestaan door de solisten Po Lindeke. trompet en Thera de Clerck, blokfluit. Het oratorium Humanitè e Lucifero van Scarlatti vormde echter de hoofdmoot van het programma. Twee solisten be zingen de strijd tussen hemel en hel, waarbij de verheerlij king van Maria staat tegen over de, uiteraard het derspit delvende, Lucifer. Ondanks de titel oratorium, voldoende stof voor een werk met dramatische lading, en in dat opzicht was de keuze van sopraan Machteld Baumans en tenor Bernard Loonen ze ker een goede. Haar grote be trokkenheid en partijvastheid dwongen respect af. maar haar heftige vibrato en enigszins scherpe stem dreigden op den duur wat vermoeiend over te komen. Ook Bernard Loonen ging vol ledig op in zijn 'rol', ondanks het feit dat dit concert ook 's morgens al in Roosendaal was uitgevoerd. Wellicht dat daar enkele uitschieters aan te wij ten waren? Hoewel zijn aan deel grote betrokkenheid ver eiste, lag ook hier het gevaar van een zekere overdosis aan enthousiasme op de loer. De strijkers, voortreffelijk bij gestaan door de eerste solisten De Clerck en Lindeke, musi ceerden aanstekelijk, hoewel de onderlinge zuiverheid niet altijd volmaakt was en er ook wel eens uitglijders waren. Klavecimst Pieter Dirksen kweet zich zeer betrouwbaar, en nergens opdringerig, van zijn begeleidende dan wel lei dende rol. Toch was voor mij niet Scar latti, maar Handel het hoogte punt van dit concert. Het tweede Concerto, in F grote terts, werd uitgevoerd door ai- leen de strijkers met klavecim bel. Stond dit stuk eerder op het programma en klonk het daar door gerijpter? In de vier delen liet men zich van zijn beste kant horen. Een mooie, volle klank en hechter samenspel deden hier de oren spitsen. Volgens de toelichting van De Vriend kwamen de Londena- ren soms meer voor de instru mentele intermezzi dan voor de opera's van Handel. Dit programma overziende (Hün del zat tussen beide delen van het oratorium in)vraag ik mij af of oude tijden soms toch herleven. Roemenen spelen loepzuiver en onsentimenteel MIDDELBURG, foyer Concertzaal Ad Libitum Kwartet (Adrian Bert. scu en Serban Mereutd. viool. B&y. dan Bisoc, altviool en Philip Rape, cello) in werken van Hugo Wolf. Gt- rages Enenscu en Franz Schubert. door Kees Cijsouw De tienjarige stichting Ka- mermuziek Zeeland had voor een jubileumcadeautje aas muziekliefhebbers attent inge- I haakt op de aanwezigheid van het Roemeense Ad Libtu® Kwartet, deze maand in Neder- land voor een toernee van veer tien optredens. Men wist het en semble zaterdagavond naar Middelburg te halen. Daar waj te constateren dat de vier musi- ci, individueel voortreffelijke professionals, gezamenlijk tot naadloos samenspel kwamen en dwingend musiceerden zonder aan het uiterste sprankje bezie ling toe te komen. Het valt te begrijpen, dat d« Roemenen van huis een export- f artikel wilden meenemen. De keuze daarvoor was gevallet op het tweede strijkkwartet uit opus 22 van Enescu (1881-1955 over de landsgrenzen vooral bekend als componist van Roe- meense rapsodieën. Het is een van zijn latere werken (1951 }ea bleek muziek, die pendelde tus sen reflectief en smachtend, ge- kruid was met aan de volksmu ziek ontleende passages, maar die - wat mij betreft - het kaliber miste van de strijkkwartetten van zijn tijdgenoot Béla Bartók. Tussen de schuimende opening van het programma in de vorm van Wolfs Italiaanse serenade en de dramatische lading van Schuberts kwartet Der Todund das Müdchen viel Enescu een beetje weg - met hoeveel inzet en vakmanschap het Ad Libi tum ook een pleidooi voor zijn muziek voerden. Al in het tintelende begin van Wolfs serenade viel het vermo gen van de Roemenen op om loepzuiver zacht te spelen, een kwaliteit die ook in Enescu trol Bijzonder effectief echter kwam het tot zijn recht in de eerste twee delen van Schuberts veer tiende strijkkwartet: in het eer ste deel zette men er de dynami sche contrasten mee aan, inde aangrijpende variaties overhel lied waaraan het werk zijn naam ontleent, zorgden die ge fluisterde frasen als het ware vanzelf voor voldoende expres sie. Je kunt je bij Schubert een romantischer benadering voor stellen dan de in wezen zakelij ke aanpak, die het Ad Libitum Kwartet bood. Maar effectief vond ik hun onsentimentele vertolking wel. Op het langdurige applaus rea geerden de Roemenen met eea ongewone, maar substantiële toegift: de beroemde Cavatine uit Beethovens strijkkwartet opus 130. Wat Schuberts en Beethovens kwartet gemeen hebben i/dater veel achter de noten staat. En waar de onsentimentele aanpak van het Ad Libitum Kwartet bij Schubert nog wel werkte, school ze in mijn beleving bij Beethoven tekort. Ze maakte dat de Cavatine vlakker klonk dan me lief was. t Herinner mij zoals ik was. maar niet in mijn sombere dagen Herinner ntij zoals ik was. in de stralende zon Hoe ik was toen ik alles nog kon Bedroefd delen wij u mede dat, na alle liefde en zorgen die wij van haar mochten ontvangen, plot seling van ons is heengegaan mijn lieve partner, on ze lieve moeder, schoonmoeder, oma en schoonzus I HDA I ION1I Df smi i levensgezellin van Augustinus Walkiers eerder weduwe van Sylvain Marie Buijssc •17.5-IWê 119*10 2000 llzcndijke Terneuzen Sas van Gent: Guust Walkiers Wcstdotpe: Rcsi en Frank Daclman-Buijssc Carl Martinc Wcsldorpe Petrus Walkiers Sa- van Gent, 15 oktober 2000 Amaliastrnat 9. 4551 IIP De plechtige uitvaartdienst, waarna begrafenis, zal plaatshebhen op donderdag 19 oktober om 10.00 uur in de parochiekerk van de Heilige Maria He melvaart te Sas van Gent. Samenkomst aan bovengenoemde kerk Er is gelegenheid om de familie te condoleren, na afloop van de begrafenis, in dc aula van dc begraaf plaats 'Si lans Schorre' tc Sas van Gent Zij die geen rouwbrief hebben ontvangen, gelieven deze aankondiging als zodanig tc beschouwen. t'l Is stil en toch is er muziek die niet gespeeld de harten warmt de oren streelt en ons onzegbaar lief omarmt Bedroefd, doch ook dankbaar dat een verder lijden haar bespaard is gebleven, geven wij u kennis dat toch nog onverwacht, zacht en kalm. van ons i- heengegaan onze lieve moeder, oma. overgrootoma cn zus MARIA LOUISA KINDT weduwe van Petrus Franciscus dc Maaijcr in dc leeftijd van bijna 79 jaar. Terneuzen: Mady en Kees Mecusen-Guinau Terneuzen: Nancy en Rene fochem, Meike. lirben Eindhoven: jörgcn cn Natascha Sas van Gent, 14 oktober 2000 Correspondentieadres: Churchilltaan 922, 4532 |G Terneuzen. IX' uitvaartdienst zal plaatsvinden op woensdag 18 oktober om 10.00 uur in de parochiekerk van de II Maria Hemelvaart te Sus van Gent, waarna de begrafenis volgt op dc begraafplaats aldaar. Moeder is opgebaard in het rouwccntrum Terneu zen'. Rooscveltlaan 6. Gelegenheid tot afscheid nemen maandag van 19.00 tot 19.30 uur Na de begrafenis is er gelegenheid tot persoonlijk condoleren in de aula van de begraafplaats Wilt u. indieh u geen kennisgeving heeft ontvan gen. deze aankondiging als zodanig beschouw* AI het werk in je leu n Al je zorgen en verdriet Daar was je tegen opgewassen Maar je ziek .ijn ontnam je alle kracht Moeder lief rust nu maar zucht. Bedroefd delen wij u mede dat. na een zorgzaam leven voor ons allen, van ons is heengegaan onze lieve moeder, schoonmoeder en oma bi rtha dif.rx weduwe van Constantinus lohannes Geernacrt in de leeftijd van 8 jaar Bres kens: Emmie en Dirk Lrik en Conehila Brcskens: Marie en lohan Brcskens Ronnie en Carina foke Brcskens. 14 oktober 2000 Correspondentieadres: A. M. de Kruiter-Ceernaert. Ringlaan 7. 4511 HD Brcsken- Gelegenhcid tut afscheid nemen op dinsdag 17 ok tober van 19.00-19 30 uur in het mortuarium van het Antonius Ziekenhuis te Oostburg. Dc plechtige Uitvaartdienst, waarvoor u wordt uit genodigd, zal gehouden worden op woensdag 18 oktober om 10 >0 uur in de R.-K Kerk tc Slijk- plaat, waarna de begrafenis zal plaatsvinden op de R.-K. begraafplaats aldaar. Na de begrafem- i- er gelegenheid de familie te condoleren in "t Wapen san Brcskens'. Grote Kade 33 tc Brcskens Samenkomst aan dc Kerk. Zij die geen rouwkaart hebben ontvangen, gelieven deze aankondiging als zodanig tc beschouwen. Dit is een van de mogelijke gevolgen van diabetes (suikerziekte). Hart- en vaatziekten en minder goed werkende nieren zijn andere complicaties. Onderzoek moet een oplossing brengen voor diabetes en bijkomende complicaties. Geef dit onderzoek dat extra zetje in de rug. Diabetes Fonds Nederland Amersfoort. Tel: (033) 46 22 055 Heel simpel. Als particulier kunt u zo invullen wat u te koop aanbiedt, 'n Wandelwagen, 'n naaimachine, "n bureau of misschien wel een auto. Het enige wat u daarna moet doen is de ze advertentie uitknippen en zonder postzegel opsturen aan: Advertentie-afdeling PZC', Antwoordnummer 123,4380 VB Vlissingen. FM 0118-470100 De accept girokaart knjgt u dan later v anzelf thuis. Maar u kunt deze tekst ook afgeven bij één van dc kantoren. W ELK VAKJE KOMT EEN LETTER LETTERTEKEN OF EEN SPATIE' De «rste 3*g« 14.06 '6.86 18.66 ƒ22.45 ƒ2525 28 05 PlaaUingsdatum: BRIEVEN 0N06R NUMMER 765 EXTRA Plaats Tetadoon

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2000 | | pagina 46