Een schone taal in 't verdomhoekje
DELTA'S communicatieprobleem
PZC
Rekenkamer twijfelt
aan effect subsidies
plattelandsprojecten
Welzijnsorganisatie
mist afdeling voor
levensbeschouwing
Bureau helpt boeren
bij uitwerken ideeën
zeeland
17
Nutsbedrijf kan aandeelhouders maar niet overtuigen van nut wijzigen statuten
HILDERNISSE
Zuid AfRil<A
Per FIes: 7,95
6 Hessen: 45,-
donderdag 19 juni 1997
door Frank Balkenende
Zuid-Europees gekwetter in
de tuin van Maurizio Dessi.
Hij, Raimondo en Lino maken
pijlsnelle grapjes in het Campi-
danees, de streektaal van zui
delijk Sardinië. Sprak één van
de drie Nuorees, dan lag er een
communicatieprobleem. „Dat
is heel moeilijk te verstaan, zo
iets als het Fries voor de Zeeu
wen."
Tegen de klippen op trachten
linguïsten en fonologen het
door vele varianten gespleten
Sardijns te redden. Veel kinde
ren zijn hun dialect verloren en
spreken alleen nog Italiaans.
Lino, Maurizio en Raimondo
wonen al twintig tot dertig jaar
in Goes. Met lede ogen zien ze
aan hoe de Sardijnse taal, cul
tuur en identiteit verweekt. Ver
van hun geboortegrond zijn de
ze waarden nauwelijks te con
serveren. „Ik wilde mijn doch
ter tweetalig opvoeden, maar
daardoor kreeg ze op school
moeite met Nederlands. Dan
stop je ermee."
Lino Grussu (49 jaar, lasser)
verliet Sardinië dertig jaar ge
leden. Hij wilde avontuur, wat
van de wereld zien en belandde
in Zeeland, want 'daar gingen
veel Sardijnen heen'. Voor Rai
mondo di Bella (42 jaar, com
ponist/dirigent) vormde zijn
moederland - alles wat 'mama'
heet, is er heilig - absoluut geen
voedingsbodem voor de jazz-
popband waarin hij toen speel
de. Op zijn negentiende jaar
landde hij na omzwervingen in
Goes. „Je kon je hier vrij ont
plooien. In Italië stond avant-
garde gelijk aan extreem
links." Maurizio Dessi (41 jaar,
lasser) vluchtte als 17-jarig
joch voor de dienstplicht. „Ita
lië was toen hard en stug. In
Rome kocht ik een interrail
voor een tientje, m'n enige tien-
tje."
Voor zijn grootste minder
heidstaal heeft Italië het min
ste respect. Sardijns werd
jarenlang behandeld als het
taaltje van stommelingen.
Dom is de bevolking aller
minst, onderstreept Maurizio.
„In een periode van twintig
jaar heeft Sardinië drie Itali
aanse presidenten geleverd:
Segni, Cossiga en Saragat."
Maar toch, wie op Sardinië
vooruit wilde komen, diende
zijn eigen taal zo min mogelijk
Maurizio Dessi (1), Lino Grussu (m) en Raimondo di Bella (r) proberen hun moerstaal in ere te houden.
te gebruiken. Er zijn nauwe
lijks nog mensen die alleen
Sardijns spreken. Tachtig pro
cent van de 1,6 miljoen inwo
ners beheerst één van de vier
hoofddialecten: het Campida-
nees in het zuiden, het Nuorees
in het centrum, het Logudorees
in het noorden en het Gallurees
in het noordoosten.
Minachting
Voor de helft van die tachtig
procent is Sardijns nog de eer
ste taal, maar bijna alle kinde
ren spreken eerst Italiaans en
dan pas dialect, als ze dat ten
minste nog hebben geleerd.
Niet alleen jarenlange Itali
aanse minachting, ook de jon
gerencultuur is daar volgens
Raimondo debet aan. „De
nieuwe generatie beschouwt
het Sardijns als ouderwets,
boerig, dom. Jongeren willen
zo internationaal mogelijk
zijn. Engels is hip. Maar ze ma
ken een denkfout. Sardinië is
prachtig, de taal ook. Het is de
oudste cultuur van Italië, ou
der dan het Romeinse rijk. On
ze roots zijn stokoud, dat wordt
te vaak vergeten.
Het Sardijns is een volwaardi
ge Romaanse taal, die in de
derde eeuw voor Christus is
ontstaan uit het volkslatijn.
Verschillende dialecten, die
foto Willem Mieras
zich vooral onderscheiden
door him uitspraak, zijn beïn
vloed door de talen van de
Sphanse en Catalaanse over
heersers. Er zijn ook leenwoor
den uit het Punisch, Arabisch,
Byzantijnse Grieks en zelfs het
Baskisch. Die variatie is het lo
gische gevolg van het feit dat
standaardisering nooit heeft
plaatsgevonden. Taalkundi
gen vinden dat meer eenheid
binnen het Sardijns nodig is op
de opmars van het Italiaans te
stuiten. Daarom is vorig jaar
aan de Universiteit van Am
sterdam de Sardinian Langua
ge Group opgericht. De daarin
verenigde vijftien taalkundi
gen willen een soort stan
daardtaal scheppen met res
pect voor de varianten. Twijfel
bij de Zeeuwse Sardijnen:
„Een eenheidstaal? Onmoge
lijk. Een Nuorees zal nooit een
Campidanees woord of schrijf
wijze gebruiken. Sardijnen
zijn te trots. Het wordt een fias
co. De enige oplossing is vier
taalboeken te schrijven." Maar
kan zo'n eenheidstaal niet fun
geren als cultureel bindmid
del? Lino: „Jazeker, alleen om
zo'n standaardtaal te maken is
heel, heel moeilijk."
Terug
Zeeland telt naar schatting nog
twintig Sardijnen van de grote
groep gastarbeiders die in de
jaren zestig en zeventig naar
Nederland trok. Velen keerden
na verloop van tijd terug. Lino,
Maurizio en Raimondo zijn nog
echt Sardijn, hun kinderen
voelen zich Nederlanders.
„Pas later", zegt Lino, „tijdens
vakanties kregen m'n kinderen
interesse voor mijn taal." Mau
rizio: „Twee van mijn dochters
kennen wat woorden, geleerd
toen ze op vakantie waren bij
m'n moeder." Raimondo vult
aan: „M'n dochter kreeg het
moeilijk op school doordat we
thuis Italiaans spraken. De g
werd zjee. Toen zijn we ermee
gestopt, het remde haar."
Ze zijn geïntegreerd, hebben
hun werk hier, hun gezin, hun
leven. Nederland is goed voor
hen geweest. Maar toch, heim
wee besluipt hen af en toe.
Maurizio: „De humor van de
Sardijn is warmer, je voelt je er
direct thuis. Als ik de lotto win,
ga ik terug." Lino wil de voor-
en nadelen afwegen. „Ik kreeg
laatst een uitnodiging voor een
reünie van vrienden en familie.
Daar wil je dan dolgraag bij
zijn, maar de reis kost gewoon
teveel geld. Aan de andere kant
ken ik een hoop familieleden
niet meer." Raimondo weet het
niet precies:.Het is een dubbel
gevoel. Hier heb ik me in de
muziek kunnen ontwikkelen,
daar heb je meer familieleven.
En wat ik zo erg mis, is het eten.
Ik ben een echte fijnproever. De
Sardijn serveert alles zo natu-
relmogelijk, dan proef jewat je
eet. Nederlanders maskeren de
smaak door saus. Die moet er
altijd op."
van onze Haagse redactrice
Lianne Sleufjes
DEN HAAG - De Rekenkamer is
er niet zeker van dat Europese
subsidies voor plattelandspro
jecten in onder meer Zeeland
echt bijdragen aan de ontwik
keling van het platteland. Niet
elk project geeft aan wat het uit
eindelijk beoogt. Daardoor is
moeilijk na te gaan of het pro
ject ook effect heeft.
De Rekenkamer stelt in een rap
port dat bij de huidige werkwij
ze een 'efficiënte en effectieve
inzet van de middelen onvol-
.doende is gewaarborgd' De
voorbereiding van de projecten
is slecht, volgens de onderzoe
kers die in totaal 95 projecten
bekeken. Naar al deze projecten
gaat tussen 1994 en 1999 in to
taal 300 miljoen gulden aan Eu
ropese subsidies. Bij de start is
vaak onvoldoende bekend hoe
de situatie is. Hoe de selectie van
de projecten in zijn werk gaat is
niet echt helder.
Zeeland
Van de 300 miljoen gulden aan
Europese subsidies gaat bijna
24 miljoen gulden naar Zeeland
De Zeeuwse plattelandsprojec
ten. bedoeld om de ontwikke
ling en de structuur van het
platteland aan te passen, ont
vangen alles bij elkaar bijna 100
miljoen gulden. Rijk (13 mil
joen), provincie (30 miljoen) en
particulieren (32 miljoen) dra
gen ook geld bij.
Een van de Zeeuwse projecten
waar de Rekenkamer moeilijk
inzicht kreeg in het effect ervan
was 'Leren Herstructureren
1996'. Het project is vooral ge
richt op het verschaffen van be
drijfskundige kennis aan boe
ren over nieuwe zaken als agro-
toerisme, natuur- en land
schapsbeheer en marktgericht
telen. Het project kost 3,8 ton.
Brussel draagt daar anderhalve
ton aan bij.
Vrouwen
Een ander onderdeel van dit
project probeert de arbeidskan
sen voor vrouwen in de agrari
sche sector te verbeteren via
cursussen. Daar had de Reken
kamer wel een complimentje
voor over. Er wordt samenge
werkt met een arbeidsbureau
om vraag en aanbod van werk
neemsters op elkaar af te stem
men. Deze resultaten zijn goed
te meten aan de hand van het
aantal vrouwen dat een baan
vindt, aldus de Rekenkamer.
De Rekenkamer had ook waar
dering voor het Zeeuwse project
Herinrichting Vlasketens dat in
totaal 1,6 miljoen gulden kost.
Er zit dik vier ton Europees geld
bijDoel is het versterken van de
concurrentiepositie in de vlas-
vezelmarkt door economische
en ecologische verbetering van
de productie en verwerking van
vlas.
Volgens de Rekenkamer is goed
nagedacht over de economische
en milieuaspecten van de sterk
verouderde vlasindustrie. Het
milieuprobleem - lozing van af
valwater - zal bij de nieuwe ma
nier van werken verdwenen
zijn. Straks moet per bedrijf
blijken of en met hoeveel het
rendement is verbeterd.
Concurrentie
Het succes van het project
Melkrobot Cadzand is afhanke
lijk van de afzetmogelijkheden,
aldus de Rekenkamer. Het gaat
er hier om de productie van een
automatisch melksysteem in
een fabriek. Het voornaamste
effect dat wordt nagestreefd is
een groei van de werkgelegen
heid. Met hoeveel die dan zal
toenemen, is echter niet aange
geven. De verwachtingen waren
volgens de onderzoekers niet
hooggespannen toen zij het pro
ject bezochten. De markt wacht
af en er is concurrentie. Het pro
ject kost in totaal 2,8 miljoen
gulden. Daarvan komt zeven
ton uit het Europese Regionaal
Fonds.
Ministeries
Volgens de Rekenkamer zouden
de drie betrokken ministeries
(Landbouw, Natuurbeheer en
Visserij, Economische Zaken en
Sociale Zaken en Werkgelegen
heid) zich actiever moeten op
stellen om zo de voorbereiding
van de projecten te verbeteren.
Vooral minister Melkert van So
ciale Zaken zou zich meer moe
ten bemoeien met het platte
landsbeleid. Deze voert echter
aan dat dat een taak is van de
Arbeidsvoorziening. De Reken
kamer blijft er echter bij dat ook
Melkert zijn verantwoordelijk
heid moet nemen.
door Ben Jansen
t: p|e NV DELTA Nutsbedrij-
6 Lr ven voert sinds enige tijd
een nieuw motto: verrassend
veelzijdig. Deze zinspreuk
prijkt op brochures, jaarversla-
i| gen en andere publicaties. Het
:e verrassend veelzijdige van
i-: DELTA zit 'm in de vele taken
i die het bedrijf naast de traditio-
c nele levering van elektriciteit,
gas en water op zich heeft geno-
a men en nog van plan is aan te
ii pakken, zoals afvalwaterzuive-
c ring, inzameling en verwerking
d van afval en allerlei diensten via
a de kabel. DELTA wil duidelijk
meer zijn dan een nutsbedrijf.
Dat is prijzenswaardig, omdat
de onderneming taken op zich
neemt die anders wellicht niet
zouden worden opgepakt en
omdat daarmee de werkgele
genheid wordt bevorderd.
Behalve een verrassende veel
zijdigheid heeft DELTA ook een
verrassend communicatiepro
bleem, Niet met haar afnemers -
hoewel de jaarlijkse afrekenno-
ta niet bepaald als een staaltje
van klantvriendelijke toegan
kelijkheid valt te duiden - maar
met haar aandeelhouders (de
provincie Zeeland en de ge
meenten). Al twee jaar lang pro
beren directie en raad van com
missarissen de statuten van de
Advertentie
wijnhandel
B. dc Graauw. Plein 1940 no. 10, Middelburg
Telefoon: 612769
VerIorenvIeI
PilNOTACjE
VI NT ACj E 1996
Een inooiE, volle, soepeIe
wij uiï dE KAApSTREEk
onderneming gewijzigd te krij
gen. Naar hun mening behoeven
de reglementen aanpassing om
dat DELTA geen semi-over-
heidsbedrijf meer is zoals haar
voorgangers, de Provinciale
Zeeuwse Elektriciteits Maat
schappij, de Zeeuwse Gasmaat
schappij en de Watermaat
schappij Zuidwest-Nederland,
dat waren.
Monopolie
DELTA is niet langer een nuts
bedrijf dat in haar verzorgings
gebied een monopoliepositie
heeft. Grote klanten kunnen
hun elektriciteit nu al buiten
DELTA om kopen en in de toe
komst krijgen ook de kleinver
bruikers die mogelijkheid.
DELTA fungeert binnenkort
ook niet slechts meer als leve
rancier van door de Gasunie ge
wonnen aardgas. Het bedrijf
gaat - om te beginnen in de
Zeeuws-Vlaamse Kanaalzone -
via België aangevoerd Brits gas
leveren en tast daarmee op zijn
beurt het tot nu toe bestaande
alleenrecht van de Gasunie op
de Nederlandse markt aan.
Om in de concurrentiestrijd
over de energievoorziening in
Zeeland overeind te blijven zal
DELTA naar de overtuiging van
directie en raad van commissa
rissen zich steeds meer als een
commerciële onderneming
moeten opstellen. Deze opvat
ting wordt nog versterkt door
dat DELTA ook de rol van me
dedinger heeft, gekozen op
teireinen die niet tot de tradi
tionele nutstaken zijn te reke
nen. Daarom begeeft het bedrijf
zich tot ergernis van de water
schappen in de zuivering van
afvalwater. Daarom neemt
DELTA deel in het haven- en
afvalverwerkingsbedrijf Ver
stra eten en Verbrugge in Ter-
neuzen. En daarom gaat DEL
TA telefonie-, Internet- en
andere elektronische diensten
via de kabel leveren.
Verankeren
DELTA is al deze nieuwe activi
teiten niet begonnen uit louter
zucht tot uitbreiden. De top van
het bedrijf kan gedreven onder
nemerschap niet worden ont
zegd, maar dat werd aanvanke
lijk toch vooral ingegeven door
de drang DELTA hechter in de
Zeeuwse samenleving te veran
keren en daarmee de werkgele
genheid veilig te stellen. Tot
voor kort was er nog sprake van
dat de drie nutsbedrijven in de
zuidelijke pi'ovincies zouden
fuseren. In zo'n situatie was het
Bouw vaxx zuiveringsinstallatie voor afvalwater in Vlissingen-Oost, in opdx-acht van DELTA Het be
drijf begeeft zich steeds meer op terreinen die niet tot de traditioxxele nutstaken zijn te rekenen.
foto Ruben Oreel
niet denkbeeldig dat een groot
aantal functies van het gefu
seerde nutsbedrijf op één plaats
zou worden geconcentreerd en
die plaats zou dan zeker niet het
ver van Noord-Bx-abant en Lim
burg gelegen Middelburg zijn.
Die ver-gaande vorm van samen
werking is evenwel van de baan:
DELTA laat de fusie over aan
haar zusterondernemingen in
de twee andere zuidelijke pro
vincies.
In de kringen van aandeelhou
ders is instemmend gereageerd
op het streven van DELTA haar
positie te versterken. De manier
waarop en de gevolgen die dit
beleid naar de mening van di
rectie en raad van commissaris
sen voor de verhouding tot de
aandeelhouders dient te heb
ben, zijn echtereen voortduren-
de bron van onbegrip en daar
door ergernis. DELTA slaagt er
nu al twee jaar lang niet in haar
aandeelhouders overtuigende
argumenten te presenteren
waarom zij op wat grotere af
stand van de onderneming moe
ten komen te staan en hun nei
ging moeten onderdrukken zich
te bemoeien met zaken die van
daag de dag in het bedrijfsleven
tot de beslissingsbevoegdheid
van de directie en de raad van
commissaiïssen behoren.
Aarzelingen
Allerlei rapporten, notities, in
formatieve vergaderingen en
zelfs een studiereis naar Enge
land ten spijt blijven de aan
deelhouders grote aarzelingen
houden besluiten te nemen die
leiden tot vermindei*ing van hun
invloed in DELTA Het is op
merkelijk - of, in de termen van
DELTA. veiTassend - dat die
aandeelhouders zo behoud
zuchtig zijn. De participanten
in het nutsbedrijf zijn in feite
Provinciale Staten en de raden
van de Zeeuwse gemeenten. Die
bestaan toch over het algemeen
uit weldenkende lieden die va
ker taaie kwesties voorgescho-
teld krijgen en de consequenties
daarvan in breder perspectief
kunnen plaatsen.
De sterke reserves jegens een
wijziging van de statuten ko
men voort uit grote betrokken
heid van staten en raden bij
DELTA en uit een lichte mate
van wantrouwen. De aandeel
houders hebben zich steeds
sterk gemaakt voor zo laag mo
gelijke tarieven voor de klein
verbruikers. Ook hebben ze het
begrip 'overwinst' geïntrodu
ceerd: als de winst boven 25 mil
joen gulden uitkomt, moet dat
hogere gedeelte worden terug-
gegeven aan de kleinverbrui-
kex-s. Dat die kleinverbmiker
maar in beperkte mate bij
draagt aan het resultaat van
DELTA speelt daarbij nauwe
lijks een rol. Statenleden en ge
meenteraadsleden wekken de
indruk dat ze er weinig vertrou
wen in hebben dat DELTA zich
evenzeer om de positie van de
kleinverbruiker zal bekomme
ren wanneer de aandeelhouders
invloed hebben moeten pxïjsge-
ven.
De argwaan waarmee de aan
deelhouders het beleid van
directie en raad van commissa
rissen bekijken, blijkt bijvoor
beeld uit de kritiek die is geuit-
op de manier waarop de deelne
ming in Verstraeten en Verbrug-
ge is geregeld. Het zette begin
vorig jaar veel kwaad bloed dat
DELTA aankondigde met het
Terneuzense bedrijf in onder
handeling te zijn op het moment
dat directie en raad van com-
missai-issen met de aandeelhou
ders in gesprek waren over nut
en noodzaak van een nieuwe
stnictuur voor de onderneming.
De 31 miljoen gulden goodwill
die voor de deelneming van Ver-
straeten en Verbrugge moest
worden betaald, is in één keer op
het resultaat over 1996 afge
schreven. In het bedrijfsleven is
het niet ongebruikelijk te ver
mijden dat dergelijke immate
riële zaken op de balans moeten
worden gezet. Het is evenwel te
kenend voor de betrekkingen
tussen DELTA en haar aandeel
houders dat deze laatsten de af
schrijving zien als een boek
houdkundige truc om te winst
tot een zodanige hoogte te be
perken dat er geen afdracht aan
de kleinverbruikers hoefde
plaats te vinden.
Maandag praat de aandeelhou
dersvergadering voor de tweede
keer over een voorstel van direc
tie en raad van commissarissen
van DELTA een statutenwijzi
ging voor te bereiden. Uit de re
acties in Staten en raden blijkt
dat de onderneming er ander
maal niet in is geslaagd duide
lijk te maken waarom de in
vloed van de aandeelhouders op
het bedrijf dient te worden inge
perkt. Van het namens DELTA
geuite argument dat vergelijk
bare bedrijven niet de mogelijk
heid kennen dat de aandeelhou
ders de directie regelrecht
aanwijzingen geven, is tot nu
toe niemand onder de indruk
geraakt. De Zeeuwse Staten en
gemeenteraden willen nadruk
kelijk betrokken blijven bij
DELTA en ze zijn pas bereid in
vloed in te leveren als helder is
waarom dat moet gebeuren.
DELTA weet de warme belang
stelling van de Zeeuwse politiek
tot op zekere hoogte wel op
waarde te schatten, maar er
vaart ingrepen in het bedrijfs
beleid toch vooral als lastig. Zo
blijft een verrassend communi
catieprobleem bestaan.
van onze verslaggever
Henk Postma
MIDDELBURG - In de nieuwe
Zeeuwse welzijnsorganisatie,
die op 1 januari van start gaat,
dreigt het geestelijk welzijn ver
waarloosd te worden. Met die
waarschuwing wendde hel Oe
cumenisch Centrum voor
Jeugd- en Jongerenwerk in Zee
land (OCJZ) zich tot de Staten
commissie voor welzijnszaken.
Volgens vice-voorzitter H. van
Waveren, kan het euvel worden
verholpen door de welzijnsor
ganisatie uit te rusten met een
speciale afdeling voor levensbe
schouwelijk werk.
De nieuwe welzijnsorganisatie
slokt vrijwel alle door het pro
vinciebestuur gesubsidieerde
welzijnsinstellingen op. Ook het
OCJZ moet ex-aan geloven. Het
provinciebestuur wil namelijk
niet langer allerlei doelgroepen
subsidiëren, maar het welzijn
bevorderen van alle Zeeuwen.
Het OCJZ is daar uiteindelijk
schoorvoetend mee akkoord ge
gaan, maar wil wel gewaar
borgd zien dat 'zingevingsas
pecten' behouden blijven.
Het provinciaal welzijnsbeleid
is erop gericht de deelname van
burgers aan maatschappelijke
activiteiten te bevorderen.
Maar, waarschuwde Van Wave-
ren. dan moeten die burgers wel
actief kunnen zijn binnen orga
nisaties waarin ze zich herken
nen. Hij wees op de enorme be-
trokkenheid waarmee leden van
levensbeschouwelijke organi
saties vrijwilligerswerk doen.
Dat rechtvaardigt volgens hem
de oprichting van een speciale
afdeling voor de ondersteuning
van levensbeschouwelijk vrij
willigerswerk. Ook de achter
bannen van instellingen voor
maatschappelijk activerings-
werk, scouting en andere vrij
willigersorganisaties zouden
daarmee gediend zijn. Zo'n af
deling zou onderdeel kunnen
zijn van de welzijnssectie maat
schappelijke organisatie.
Statenleden zoals M. Wiersma
(Delta Anders) ondersteimden
het pleidooi. Maar de meeste
commissieleden reageerden af
houdend. S. de Pauw (PvdA):
„We moeten niet vervallen in
apartheidsbeleid."
van onze verslaggever
GOES - De provincie Zeeland
eix de Zeeuwse Land- en Tuin
bouw Organisatie (LTO) richten
een bureau op dat agrarische
ondernemers moet helpen met
het uitwerken en uitvoeren van
nieuwe ideeën.
Aanleiding is de indruk die zo
wel bij de provincie als bij de
LTO bestaat dat agrarische on
dernemers wel ideeën hebben,
maar vaak niet weten waar ze
moeten aankloppen voor onder-
steuning en uitvoering. Het gaat
om ideeën op het gebied van be-
di*ijfsontwikkeling, agro-toe-
risme en agrarisch natuurbe
heer Daardoor wordt menig
idee in de kiem gesmooi'd.
Om daar een eind aan te maken
wordt in het landbouwhuis te
Goes een bureautje ingericht
waar twee deeltijdwerkers de
ondernemers gratis ondersteu-
nen. Dat bureau krijgt de naam
AGRidee. De medewerkers
moeten niet alleen ondersteu
ning bieden, maar tevens stimu
leren dat agrarische kennis ver-
spreid wordt. Ook moeten ze
behoeften op het gebied van on
derzoek en voorlichting signa
leren, overheid en agrarisch
bedrijfsleven met elkaar in
contact brengen op lokaal en re
gionaal niveau en op een rijtje
zetten wat er aan lopende en af-
geronde projecten is.-
Convenant
LTO en provincie draaien geza
menlijk voorde kosten op. Ieder
betaalt 70.000 gulden per jaar.
Voor de secretariële ondersteu
ning betaalt de provincie nog
eens 4.500 gulden aan de LTO.
Gedeputeerde D. Bruinooge
(landbouw) en H. van der Maas
van de LTO ondertekenden
woensdag een convenant voor
de oprichting van AGRidee.
Het bureau krijgt een proefpe
riode van twee jaar. Zolang
duuxl de financiering van pro
vincie en LTO. Op dit moment
wordt overleg gevoerd met de
kenniscentra over een financië
le bijdrage aan AGRidee voor
het boekjaar 1998.