Sneller, hoger en sterker in Atlanta Een periode van bezinning Atlantal996 Olympisme wapen van wereldverbeteraars HGh oqp DINSDAG 16 JULI 1996 1 De tv-clip van het Internationaal Olympisch Comité spreekt duidelijke taal. Ondersteund door flitsende sportieve acties worden de woorden 'visie, competitie, fair play, vriendschap, samenwerking en vrede' op het scherm geprojecteerd. Deze elementen brengen volgens het spotje 'de wereld tot elkaar'. De ruim tienduizend deelnemers aan de Olympische Spelen in Atlanta kunnen dat straks in praktijk brengen. En hebben de plicht het later weer uit te dragen naar volgende generaties. Sport als heilzaam bindmiddel, als een soort religie en medicijn voor alle onrecht, armoe en wreedheden op deze aardkloot. De Olympische Spelen als topje van een ijsberg. Het sportfeest in Atlanta is slechts een opvallend speerpunt van een enorme, wereldwijde organisatie. De Olympische beweging is veel meer dan dat ene sportfeest in de vier jaar. De uit dragers van het zogenaamde 'olympisme' schermen met kreten als solidariteit, emancipatie, milieubescherming, ontwik kelingssamenwerking, kunst en cultuur en een leefbare samenleving. Een club van wereldverbeteraars dus. „Je moet een beetje idealist zijn", vindt Sjef Boon, secretaris van de bestuurscom missie Olympische Beweging van NOCNSF. „Het is toch geweldig om deel uit te maken van de olympische familie. Daar is niks mis mee. Het is een prachtige club. die bijdraagt aan een hoop goede za ken." De twee rondjes van atlete Ellen van Lan gen, de krachtige halen van de roeiers van de Holland Acht en de smashes van vol leyballer Ron Zwerver: zo simpel kijkt sportminnend Nederland vaak aan tegen de Olympische Spelen. De term olym pisch wordt echter aan een hele reeks an dere zaken, die veel minder in de belang stelling liggen, gekoppeld. De olympische gedachte is het waard om verbreid te wor den. Verbroedering „Kijk eens naar de sluitingsceremonie van de Spelen", maakt Boon een brug getje. „Daar is de verbroedering optimaal. Alle atleten lopen dan met elkaar en door elkaar en nemen afscheid van elkaar. Waar je ook vandaan komt. watje ras ook is, watje geloof ook is. het maakt niks uit. Iedereen met elkaar. Geen beter evene ment waar zoveel sporters met elkaar in contact komen, in gesprek raken en ideeën en meningen uitwisselen." Er zijn olympische academies, internatio naal. nationaal en mobiel. Puur om de filo sofie over te dragen. Het uitblinken en de gelijkwaardigheid, de waarden van de olympische beweging, worden op deze manier overgedragen op de maatschap pij. Boon: „Met de Nationale Olympische Academie richten we ons vooral op stu denten van sportacademies en cios'ers. Mensen die in de leer zijn om sport te gaan onderrichten. Zij moeten het gaan uitdra gen, zaken als fair play en respect voor el kaar." Jeugd-olympische dagen, olympisch mu seum, de 'gewone' Olympische Dag, de wereldwijde Olympic Day Run, zomaar wat instrumenten om de breedtesport te besmetten met het olympische virus. „Want topsport kan niet zonder breedte sport. Toppers zetten de breedte in bewe ging en de breedte heeft respect voor de topper." Sport als middel om de jeugd normen en waarden bij te brengen. Met die gedachte forceerde Pierre de Coubertin honderd jaar geleden de herintroductie van de Olympische Spelen. Het aanspreken van talenten en vermogens in de sport komt iedereen immers in zijn maatschappelijke leven van pas. Doorgeven Deelnemen aan de Olympische Spelen schept ook verplichtingen. „Vaak wordt dat vergeten", vindt Sjef Boon. „Iedere olympische sporter heeft een verantwoor delijkheid richting de jeugd. Hij dient zijn ervaringen door te geven aan een volgen de generatie. De boodschap is mooi: ont wikkel je talent en draag bij een een betere samenleving. Da's geen verkenner spraatje meer." Ook de atletencommissie van NOCNSF is om een actieve rol in het verbreiden van het olympisme gevraagd. „Zij zouden als soort ambassadeurs langs scholen kun nen gaan en him ervaringen kunnen over dragen. Zij spreken de jeugd aan. Dat is altijd beter dan het oplepelen van geve- vens uit een boekje." Nederlands meest bekende prediker van het olympisme is IOC-lid Anton Geesink. Boon noemt hem niet voor niets het boeg beeld van de olympische beweging. „Gee sink is heel erg gemotiveerd om juist de breedtesport te ondersteunen. De top sport kan zich wel redden, zegt hij altijd. Anton is een man met een respectabele staat van dienst als sporter en als bestuur der. Echt een drijvende kracht." Maar liefst 196 landen zullen in Atlanta hand in hand sport bedrijven. In de Griek se oudheid waren uiteraard minder lan den actief, maar werden wel elke vier jaar de oorlogen stopgezet om het evenement af te wikkelen. „Dat idee wordt nu weer opgepakt", weet Boon „De ex-schaatser Johann Olav Koss is daar heel druk mee bezig. Hij wil tijdens de Spelen in brand haarden in de wereld een wapenstilstand zien te bereiken, zodat de hulptroepen van het Rode Kruis zonder gevaar kunnen binnentreden. Prachtig als je zoiets met sport kunt bewerkstelligen. Een pas op de plaats, een periode van bezinning." Ronald Woudenberg „Waar je ook vandaan komt, watje ras ook is, watje geloof ook is, het maakt niks uit." foto Yannis Behrakis/Reuters foto Jasper Juinen/Reuters Citius, altius en fortius. Sneller, hoger en sterker. Waar is het einde van de overtreffende trap? Barcelona moest en zou beter worden dan Seoul. En werd beter. De komende weken opteert Atlanta voor de beste en indrukwekkendste Olympische Spelen ooit. Blijft er voor Sydney in 2000 nog wel iets om naar te streven? Uiteraard. Maar zover is het nog niet. De komende weken is de wereld in de ban van het eeuwfeest van de moderne Olympische Spelen in de Amerikaanse staat Georgia. Met de geestelijke vader Pierre de Coubertin aan het hoofd van de olympische familie kregen de Spelen uit het oude Griekenland in 1896 een nieuwe impuls. Bij de start van de eerste Olympiade 6 april 1896 in Athene had de Franse filosoof echter niet het flauwste benul wat voor uitwerking de Olympische Spelen honderd jaar later zouden hebben. Citius, altius en fortius. Wie dacht dat de olympische bakermat honderd jaar later ook de Centennial Games zou krijgen, kwam bedrogen uit. Athene kon niet verliezen, zo leek het. Maar het Internationaal Olympisch Comité van voorzitter Juan Antonio Samaranch koos ijskoud voor het commercieel aantrekkelijke Atlanta. De hoop van Griekenland op de organisatie van de gouden Spelen werd op 18 september 1990 gedoofd in Tokyo. De commercie won het ruimschoots van het Parthemon van de olympische gedachte. De invloed van het frisdranken-imperium Coca Cola was Athene te machtig. De uitslag kwam als een tragische logenstraffing voor de Grieken. De dollars regeerden. Het IOC zit er niet mee. Iedereen lijkt Athene al weer vergeten. Atlanta here we come. En Nederland wil in de hitte van het zuiden van de Verenigde Staten een danig woordje meespreken. Nog nooit stuurde de nationale sportkoepel NOCNSF zo'n grote delegatie naar de Olympische Spelen, nog nooit was het budget zo hoog. Het onverwachte succes van Barcelona smaakt naar meer. Atlete Ellen van Langen en de paardenploeg kaapten in Spanje goud weg. Hoe houden chef de mission André Bolhuis en de ruim 240 Nederlandse atleten en atletes zich? Nederland rekent op de succesvolste Olympische Spelen ooit. Citius, altius en fortius. Een garantie voor eremetaal is er nooit, maar het rijtje favorieten is in Nederland nimmer zo groot geweest. De volleyballers van Joop Alberda hunkeren naar het hoogste treetje, de roeiers van de Holland Acht regeren de mondiale wateren al maanden en amazone Anky van Grunsven is dé favoriete op het onderdeel dressuur. Zekerheden zijn er niet, vragen wel. De belangrijkste: is Ellen van Langen in staat haar olympische titel op de 800 meter te prolongeren? In deze bijlage wordt een voorschot genomen op de Olympische Spelen in Atlanta. Staatssecretaris Erica Terpstra verhaalt over haar olympische ervaringen. Beach volleybal Ier Michel Everaert uit Hulst, de enige Zeeuwse olympiaganger, hoopt op een verrassing. Bovendien wordt door komische en tragische gebeurtenissen teruggeblikt op honderd jaar Olympische Spelen. Ellen van Langen. TM, ©1992 ACOG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1996 | | pagina 15