Eén waterschap is nog stap te ver
Het een roept het ander op
PZC
Nood-kaartjes
voor optreden
van Kamerkoor
Koeman schopt nieuw tehuis open
zeeland woensdag 28 februari 1996 i5
r
Gemeenten bepleiten
geleidelijke stijging
tarieven waterschap
Ontpoldering bij
Ellewoutsdijk moet
'onderop liggen'
Commissaris toont
zich geschrokken van
reacties natuurplan
Gedeputeerde afwachtend Dijkgraaf Terneuzen sceptisch over voordelen
kunst
examens
lezing
van onze verslaggever
MIDDELBURG - De vorming
van éen waterschap in Zeeland
is nog een stap te ver. Gedepu
teerde ing A. M. Dek is die me
ning toegedaan. „Boven de Wes-
terschelde moet het éne water
schap Zeeuwse Eilanden zich
nog zetten. In Zeeuws-Vlaande-
ren komt de discussie over fusie
tussen de drie waterschappen
net op gang. Laten we dat eerst
afwachten."
Dek zit met deze uitspraken op
dezelfde lijn als de CDA-fractie-
voorzitter in provinciale staten
S. Buijs, die zich half januari
'voorzichtig positief uitliet over
één Zeeuws waterschap. Werk
geversvoorzitter ir L. A. van Gel
der had kort daarvoor vanuit het
bedrijfsleven een pleidooi ge
houden voor één krachtige wa
terschapsorganisatie in Zee
land.
Aan de discussie is stof toege
voegd door het recente Zeeuws-
Vlaams onderzoek naar samen
werking/fusie tussen de drie wa
terschappen beneden de Wester-
schelde. De financiële voordelen
Leider Franse
akkerbouwbond
bezoekt Zeeland
van onze verslaggever
KRUININGEN - In dezelfde pe
riode dat in ons land de Neder
landse Akkerbouw- Vakbond
(NAV) werd opgericht, ontstond
in Frankrijk ook georganiseer
de oppositie tegen de bestaande
behartiging van landbouwbe
langen: de Coordination Rurale
kwam tot stand.
Over de doelstellingen van deze
Franse boerenvakbond en de si
tuatie in de Franse akkerbouw
houdt de NAV maandag 4 maart
in Kruiningen een bijeenkomst
waarop de voorzitter van de
Coordination Rurale. Jacques
Laigneau, aanwezig is.
Laigneau zal vragen van belang
stellenden beantwoorden. Wim
Smeenk, een Nederlandse boer
in Frankrijk, zorgt voor de verta
ling. Op de bijeenkomst in Ons
Dorpshuis zal ook NAV-voorzit-
ter Joop de Koeijer het woord
voeren. De aanvang is 20.00 uur.
blijken gering. Het goedkoopste
waterschap van Zeeland, De
Drie Ambachten in Terneuzen,
moet een bittere pil slikken.
Want door het samengaan met
de waterschapsorganisaties in
West- en Oost-Zeeuws-Vlaande-
ren zouden de heffingen aanzien
lijk stijgen. De vorming van één
waterschap in Zeeland, met ge
lijke tarieven voor alle inwoners,
maakt het voor de ingezetenen
van De Drie Ambachten onge
twijfeld minder duur, omdat het
dichtbevolkte Walcheren erbij
komt. De lasten kunnen dan
evenwichtiger worden verdeeld.
„Leuk, al die overwegingen",
stelt dijkgraaf W. A. Gosselaar
van De Drie Ambachten. „Maar
ik betwijfel of we gezamenlijk in
derdaad goedkoper uit zijn. Op
de functiegerichte taken, het be
heer van dijken en wegen, valt
niet veel te besparen. Daar blijf
je mee zitten."
Monstrum
Bestuur, dijkgraaf, secretaris,
sectorhoofden, staf-afdelingen:
op die posten zou 'winst' te beha
len zijn. Maar de Terneuzense
waterschapsvoorzitter blijft
sceptisch „Zeeuwse Eilanden
moet nog echt aan de slag. Daar
valt weinig van te zeggen. Eén
waterschap in Zeeland zou ook
een monstrum zijn: de kleinste
provincie met het grootste wa
terschap."
Gedeputeerde Dek bezigt an
dere argumenten. „De afstand
tot de burgers, de ingezetenen,
wordt plotseling erg groot. Bo
vendien vormt de Westerschelde
in Zeeland nog zo'n duidelijke
scheidslijn. Het meest logische
is twee waterschappen, één bo
ven en één onder de Wester
schelde."
Over het financiële aspect, gelij
ke tarieven voor alle Zeeuwse
belastingplichtigen en het ver
zachten van de pijn voor inwo
ners van De Drie Ambachten,
laat de gedeputeerde zich niet
uit. De gegevens daarover ont
breken hem. „Maar versta me
goed: voor de toekomst sluit ik
niets uit."
Interim-dijkgraaf drs H. Evers-
dijk van het fusie-waterschap
Zeeuwse Eilanden heeft eerder
laten wetén (nog) geen behoefte
te hebben aan wéér een fusie.
„We hebben nog de handen vol
aan onze eigen zaak. Maar we
staan natuurlijk altijd open voor
gesprekken."
MIDDELBURG, Concertzaal
Nederlands Kamerkoor onder lei
ding van Uwe Gronostay. Werken
van Schumann, Brahms. Röntgen en
Draeseke
door Leen de Broekert
Een opmerkeleijke figuur,
deze Felix Draeseke. Ie
mand. die in het Duitsland van
voor de eerste wereldoorlog een
enorm prestige bezat, maar die
nu vrijwel vergeten is. Het
enige wat ons nog te binnen
schiet bij het horen van de
naam Draeseke is de uitspraak
die hij over Robert Schumann
deed: „Hij begon als genie en
eindigde als talent".
Draeseke begon zijn carrière als
ultra-radicaal aanhanger van de
nieuw-duitse school van Liszt en
consorten. Hij verblijft een tijdje
als gast van Wagner in diens vil
la in Luzern en maakt met de
componist lange bergtochten in
de omgeving. Na verloop van
tijd begint hij eraan te twijfelen,
of de 'nieuwe wegen' die hij mu
zikaal gezien bewandelt voor
hem wel de juiste zijn. Hij kiest
voor een twaalfjarig exil in Zwit
serland om met zichzelf in het
reine te komen. Het is 'de hoogst
onbaatzuchtige, menslievende
persoonlijkheid' van Wagner,
die hem tenslotte 'terugvoert op
de natuurlijke weg'. Nadien
schrijft hij contrapuntisch ui
terst gecompliceerde muziek,
vrij van buitenmuzikale conno
taties. Hij wordt door zijn tijdge
noten beschouwd als 'de meest
gevreesde contrapuntist van
zijn tijd'.
Dirigent Uwe Gronostay hield
met zijn zangers een hartstoch
telijk pleidooi voor de uiterst
veeleisende Grosse Messe opus
85 van Draeseke. De eerlijkheid
gebiedt te zeggen, dat dit kolos
sale opus ons toch slechts ten
dele kon bekoren. Het Kyrie
bood een overtuigend evenwicht
tussen hoofd en hart. tussen con-
trapuntiek en expressiviteit.
Ook het Sanctus klonk geïnspi
reerd en 'aus einem Guss". In de
andere delen werkte de haast
obsessieve contrapunt-zucht ge
kunsteld en vermoeiend. Vooral
in het Gloria en het Credo kon
men zich niet aan de indruk ont
trekken, dat deze componist
niet schreef omdat hij moest,
maar omdat hij kon....
In dit opzicht is Draeseke zonder
twijfel verwant met Max Reger.
Buiten kijf stond de buitenge
wone competentie, waarmee de
keurtroep van Gronostay het ge
wrocht van Draeseke in klank
omzette.
De meest gezochte chromati
sche aberraties werden door de
zangers zorgvuldig geïntoneerd,
geen B ging de sopranen te hoog,
het extreem wijde dynamische
spectrum werd ten volle gereali
seerd.
Dynamiek
Over dynamiek gesproken. Ik
kon mij niet aan de indruk ont
trekken, dat men zich wellicht te
weinig rekenschap heeft gege
ven van de akoestische eige
naardigheden van de Middel
burgse Concertzaal. In de sterke
en zeer sterke dynamische gra
daties kreeg de koorklank een
ongewenste hardheid en meta
ligheid.
Vooral in de motetten van
Brahms en in de mis van Drae
seke was deze geforceerde
krachtpatserij storend. In mijn
herinnering was de koorklank-
op-zich van het ensemble enige
tijd geleden aanzienlijk ronder
en homogener dan het timbre
van de huidige koorbezetting.
Op sommige momenten leek het
Nederlands Kamerkoor gevaar
lijk veel op een verzameling zich-
uit-de-naad-zingende solisten.
De mooiste momenten van deze
avond waren te vinden in de
werken van Röntgen en Schu
mann. In het prachtige 'An die
Sterne' van laatstgenoemde
klonk het koor sereen, verzadigd
van timbre en ongeforceerd.
Jammer, dat men ook in zachte
passages de medeklinkers (voor
al de S!) zo explosief articuleer
de. De inzet 'Sterne' klonk zo
doende onnodig dreigend. De
twee werkeh van Julius Rönt
gen hielden zich te midden van
Schumann en Brahms recht
overeind. Vooral 'Kommt her zu
mir' bleek een geïnspireerd werk
met een rake tekstuitbeelding.
Het is verheugend, dat de zaal zo
goed gevuld was.
Het dreigement, dat het econo
misch niet meer verantwoord
zou zijn, het Nederlands Kamer
koor in Middelburg te laten op
treden bij een zo geringe pu
blieke belangstelling heeft blijk-
baar z'n uitwerking niet gemist.
De royale opkomst noopte de or
ganisatoren zelfs in allerijl nood-
kaartjes uit te schrijven Mooi
zoWe rekenen er nu op. dat het
Nederlands Kamerkoor in het
vervolg gewoon blijft komen.
Keeper Piet-Jan Wisse wist de eerste bal van Koeman te stoppen; de tweede strafschop bleek even later voor de 'Ajaxied' onhoud
baar. foto Ruben Oreel
van onze verslaggever
VLISSINGEN - Om te voorkomen dat de
Vlissingse Kalkhokstraat zwart zou zien
van de jeugdige voetbalfans, hadden ze er
zo weinig mogelijk ruchtbaarheid aan
gegeven. Maar hij was er dinsdagmiddag
echt: Ronald Koeman, 's lands waar
schijnlijk bekendste voetballer en sinds
zijn vertrek uit het Spaanse Barcelona
aanvoerder van Feyenoord. Hij opende
het vierde gezinsvervangend tehuis van
de Stichting GVT Walcheren.
Het idee was om voor de opening van het
nieuwe tehuis (dat grenst aan het al be
staande tehuis aan de Paardenstraat) een
voetballer uit te nodigen, want onder de
bewoners is de sport razend populair. Een
bekende voetballer was al heel mooi ge
weest, maar van een topspeler had nie
mand durven dromen. Tot ieders verba
zing liet Koeman, die toch wordt over
stelpt met dergelijke verzoeken, weten te
zullen komen. En geheel belangeloos,
want voor deze groep mensen had hij
graag een reisje van Rotterdam naar Vlis-
singen over. De vedette waagde zich in het
hol van de leeuw. Hij mocht dan worden
ontvangen met 'Hand in hand, kamera
den', het clublied van Feyenoord, maar de
bewoners zijn echte Ajax-fans. Het werd
dus een klassiek duel. Koeman nam het in
een soort 'strafschop' op tegen bewoner/
keeper Piet-Jan Wisse, die was gehuld in
Amsterdams tenue. De eerste bal wist de
Ajacied nog te stoppen, maar de tweede
ging op z'n Koemaniaans snoeihard 'in de
kruising'. Onhoudbaar voor de verbouwe
reerde Piet-Jan, die even nodig had om te
beseffen wat er was gebeurd.
Daarmee was het tehuis, waarvan de rui
ten ternauwernood heel bleven, geopend.
In de nieuwe locatie wonen zeven mensen
met een verstandelijke handicap. Zij heb
ben minder begeleiding nodig dan hun bu
ren in de Paardenstraat en leven een groot
deel van de dag zelfstandig. Voor het
nieuwe onderkomen was een groot
scheepse verbouwing nodig, die drie ton
heeft gekost. De Stichting GVT Walche
ren, die dit voorjaar tien jaar bestaat, rea
liseert binnenkort een vijfde gezinsver
vangend tehuis op de hoek van de Grave-
straat en de Korenstraat.
William Verstraeten toont binnen- en buitenkant
van onze verslaggever
MIDDELBURG - De neiging om zijn
werk van de muur te halen en om te
draaien, is nauwelijks te onderdrukken.
Onder de titel Pierrot toont de Middel
burgse kunstenaar William Verstraeten
zeven recente schilderijen in de exposi
tieruimte Molenwater 23 in Middelburg.
Het lijkt of ze allemaal omgekeerd han
gen: de beschouwer ziet het houten raam
werk waar achter het linnen is gespan
nen. Open en bloot zijn de nietjes te zien
waarmee het linnen op het hout is vastge
zet, soms hangen de rafels er nog bij. Door
het doek schemert een voorstelling. „De
ze manier van werken is not done", er
kent Verstraeten. „Maar binnen mijn
werk is het een logische stap.
De kunstenaar legt uit hoe hij te werk is
gegaan. „Deze werken zien er inderdaad
uit als omgekeerde schilderijen. Gewoon
lijk wordt het linnen opgespannen en
daarover wordt dan een grondlaag, de zo
genaamde grondering, aangebracht. Die
zorgt ervoor dat de verf op de voorkant
blijft zitten en niet in het doek doordringt
en wordt opgezogen. Bij deze schilderijen
is de grondering weggelaten, waardoor de
afbeelding door het linnen heen is ge
drukt. Als door een zeef."
Interpretaties
„Aan de achterkant is daardoor een grof
beeld ontstaan, een soort nabeeld. Door
de structuur van het linnen lijkt het op
een computertekening, of een pointillis
tisch schilderij Van dichtbij lijkt het ab
stract, van een afstandje is de voorstelling
duidelijker. Er zijn allerlei interpretaties
mogelijk. Uiteindelijk is het vlak dat nu de
achterkant is geworden, afgedekt met een
witte laag. Het is dus niet zo dat je twee
schilderijen in één koopt. Wat nu te zien is.
is wel degelijk de voorkant van het werk."
Verstraeten bewerkstelligt zodoende on
der meer dat de beschouwer zich afvraagt
wat een schilderij eigenlijk is. ..In principe
zou elk schilderij natuurlijk de reactie
moeten oproepen datje wilt weten hoe het
gemaakt is. Dat is een van de logische vra
gen die dit werk kan ingeven, maar het
heeft meer betekenislagen, hoor."
Grens
De kunstenaar geeft aan dat de schilderij
en in Molenwater 23 aansluiten bij kwes
ties die hem in eerder werk ook al bezig
hielden. „Het basisthema is altijd het zoe
ken naar de grens tussen binnen- en bui
tenwereld. tussen innerlijk en uiterlijk.
Soms letterlijk: het linnen is de grens en
wat is dan voorkant en wat is achterkant?
Iedereen maakt altijd onderscheid tussen
innerlijk en uiterlijk, maar volgens mij be
staat dat niet. Het sluit altijd naadloos op
elkaar aan. Met dat gegeven werk ik. in
sommige series op een heel banale ma
nier, in andere weer filosofisch."
Het thema is ook in de afbeeldingen terug
te vinden. Ze hebben allemaal iets idyl
lisch. maar tegelijkertijd zijn het ook tafe
relen van een bos dat is aangetast door zu
re regen, het oerwoud dat wordt wegge
kapt, luchtvervuiling, afvallozingen. Zelfs
Wiliam Verstraeten. Pierrot.
de geschilderde Pierrot blijkt te zijn geba
seerd op een foto van Caruso die als zoda
nig optrad voor gangsterbaas Al Capone.
Wreed
„Als mensen weten dat een mooie voor
stelling van een landschap in werkelijk
heid de weergave is van een dood. vervuild
riviertje, hangen ze het niet meer boven de
bank", verklaart Verstraeten. „Dat is een
interpretatieverschil, want het werk blijft
hetzelfde, even mooi of even lelijk. Deze
schilderijen laten ook verschillende inter
pretaties toe. Het werk voldoet aan veel
clichématige benaderingen van de schil
derkunst. maar er is meer. Dat zo veel
schoonheid zo wreed kan zijn, dat een
ogenschijnlijk mooi bos dood en afgestor
ven kan zijn. die dualiteit zit erin. Ik wil
daar niet moraliserend over doen. ik sla
eerder een ironiserende toon aan."
Verstraeten geeft wel toe geengageerd te
foto Dirk-Jan Gjeltema
zijn. „Als kunstenaar in deze tijd kun je
niet anders dan werk maken dat een rela
tie aangaat met problemen als bijvoor
beeld die rond het milieu Ik ben ook niet
iemand van één themaatje. van één ma
nier van werken die eindeloos wordt uitge
diept. waardoor je een klein bedrijfje
wordt met alle commerciële rompslomp
en boekhoudersproblemen van dien. Dat
heeft niks meer met kunst te maken."
„Ik heb thuis een fotootje uit 1968, toen
kunstenaars het Paleis voor Schone Kun
sten in Brussel bezetten Als ik dat bekijk,
denk ik: 'Waar zijn jullie nu? Valt er niets
meer te bezetten0 Waar is het elan om din
gen te durven die eigenlijk niet kunnen?'
Ik probeer steeds weer een stap verder te
zetten. Daarom verwijt men mij vaak dat
ik niet stijlvast ben. Dat klopt. In mijn
werk zit een lineaire ontwikkeling, het een
roept het ander op. Zo ontstaat mijn oeu
vre."
van onze verslaggever
SAS VAN GENT-De dagelijkse
besturen van de gemeenten Sas
van Gent, Axel en Terneuzen
vragen het waterschap De Drie
Ambachten 'uiterst terughou
dend te zijn bij het opleggen van
tariefverhogingen' als het
schap besluit te fuseren met het
Hulster Ambacht en Het Vrije
van Sluis.
De drie gemeentebesturen ac
cepteren dat bij het samengaan
van de drie waterschappen gelij
ke tarieven 'op termijn' onver
mijdelijk zijn. Maar de colleges
van de Kanaalzone vragen wel
om een ruime overgangstermijn
van acht tot tien jaar. „Aange
zien er ook bij een geleidelijke
tariefaanpassing een financieel
voordeel overblijft voor de overi
ge partners kunnen hiertegen
ons inziens geen overwegende
bezwaren bestaan", schrijven b
en w van Sas van Gent. mede na
mens hun collega's uit Axel en
Terneuzen.
Het Terneuzense college heelt
met de brief aan het dagelijks
bestuur van het waterschap al
vragen van de CDA-fractie
beantwoord voordat die vragen
bij b en w bekend waren. De Ter
neuzense confessionelen vroe
gen maandagavond om hetzelf
de. In hoeverre het waterschap
De Drie Ambachten aan de wen
sen van de de Kanaalzonege
meenten tegemoet kan komen,
wist dijkgraaf W. Gosselaar
dinsdag niet.
Gosselaar herinnerde eraan dat
gedeputeerde Dek vorige week
liet weten dat de provincie de fu
sie graag binnen enkele jaren be
klonken ziet. „Maar als de ge
meenten bepleiten dat ze graag
een overgangsperiode van acht
tot tien jaar willen voor geleide
lijke tariefstijgingen, dan nemen
wij dat als waterschap mee naar
de provincie. Met zo'n langere
termijn zal het provinciebe
stuur tenslotte akkoord moeten
gaan."
van onze verslaqggeefster
HEINKENSZAND - Gedepu
teerde J. G. van Zwieten, voor
zitter van het Bestuurlijk Over
leg Westerschelde, heeft dins
dagavond de ontpoldering van
de Van Hattumpolder/Everin-
genpolder nagenoeg uit de al-
ternatievennota geschrapt. Van
Zwieten, die na drie informatie
avonden, aan het begin van de
vierde, een tussenbalans wilde
opmaken, zei te zijn gegrepen
door het argument van stape
ling: veel ingrijpende zaken
treffen het dorp Ellewoutsdijk
en omstreken.
De WOV komt er aan land, de
school wordt bedreigd, op boe
ren wordt een wissel getrokken
in het kader van het Waardevol
Cultuurlandschap en het Bor-
selse dorp is ook al niet blij met
de nabijheid van indusiri"ele
ontwikkeling, kerncentrale en
Covra. Volgens Van Zwieten Stampvol
moet het ontpolderingsplan bij
Ellewoutsdijk in de belangenaf
weging 'onderop komen te lig
gen'.
tuurlijk. wij doen niet mee en de
Zeeuwse volksaard verdraagt
dit niet Het enige argument
dat tot nu toe effect gesorteerd
heeft, dat van de stapeling,
kwam niet uit de landbouwhoek
maar al drie weken geleden uit
de koker van de Borselse wet
houder P. J. Vollaard.
Dat tegenstanders van ontpol
dering. binnendijkse natuuront
wikkeling en de verdieping van
de Westerschelde in het alge
meen, ook minder beschaafd te
werk zijn gegaan, bleek uit een
oproep van H. van der Maars, se
cretaris van de ZMO. De boeren-
voorman riep zijn achterban op
om intimidaties zoals in Hulst
zijn voorgevallen, achterwege te
laten. Projectvoorlichter F Ha
verkort en indirect Van Zwieten,
kregen in Hulst bedreigende
woorden toegevoegd.
Andere toon
Met deze mededeling zette de
gedeputeerde een andere toon
voor de vierde informatieavond
maar veel argumenten leverde
het niet op. De tegenstanders
van ontpoldering en enig beslag
op landbouwgronden, beperk
ten zich ook nu weer voorname
lijk tot kreten. „Het is tegenna-
Aan het Zeeland College in
Vlissingen zijn M. Runhaar-Le-
poeter uit Kapelle en M. de Lij-
zer uit Zuidzande geslaagd voor
het examen activiteitenbegelei
ding.
In de stampvolle zaal van De
Stenge in Heinkenszand, onge
veer 500 mensen zaten en ston
den, duurde het geruime tijd
voordat de natuurbeschermers
een duit in het zakje deden. Pas
toen er van verschillende kanten
om werd gevraagd, legde Thijs
Kramer van de Zeeuwse Milieu
federatie uit hoe belangrijk de
natuurcompensatiemaatrege
len zijn.
„De ZMF heeft als enige be
zwaar gemaakt tegen de verdie
ping, want daar zijn we helemaal
met gelukkig mee. Maar er is een
democratisch besluit genomen
dat een economisch belang
moest prevalleren boven het in
ternationale natuurbelang van
de Westerschelde. We hebben in
Nederland, los daarvan, afge
sproken dat we grote aanslagen
op de natuur door infrastructu
rele werken zullen compenseren.
Daarom moeten we streven naar
een minimaal verlies aan natuur
en een maximale compensatie
van onze verslaggever
KAPELLE - Commissaris van
de koningin drs. W.T. van Gel
der is 'ontzettend geschrokken'
van de reacties op het Plan Her
stel natuur Westerschelde,
waarin wordt voorgesteld enig
gebied te ontpolderen. Hij liet
dat dinsdag weten in een lezing
voor het Zeeuws Agrarisch Jon
geren Kontakt.
Van Gelder vond het griezelig
dat mensen vanuit een vooringe
nomen instelling roepen dat ont
poldering on-Zeeu,ws is. „Dat is
geen open geest. Dat is benauwd
denken." hield hij de weinig
geestdriftige agrarische jonge
ren voor.
Volgens Van Gelder moet men af
van de gedachte dat wat dertig,
veertig jaar geleden werd uitge
voerd nu een voor honderd pro
cent onaantastbaar goed is. „Er
moeten correcties mogelijk zijn
op het Deltaplan. Er is altijd ge
keken vanaf het land naar het
water, waarbij altijd de neiging
heeft bestaan het water weg te
duwen.. Er zou nu gekeken moe
ten worden vanuit het water
naar het land. Men moet dyna
misch aankijken tegen de syste
men."
Schandalig
Van Gelder keerde zich fel tegen
de toon waarop op dit moment
de discussie gevoerd wordt. „Er
is al gezegd dat wie geen dialect
spreekt eigenlijk niet het recht
heeft mee te praten. Dat vind ik
schandalig." De commissaris
riep de jonge boeren op open te
staan voor veranderingen en
daar slim op in te spelen. „Want
als ondernemer bent u over het
algemeen meer gebaat bij wat
nieuw is. dan bij hoe het vroeger
Luca AiJanzi uit Utredht
houdt vandaag, woensdag 28 fe
bruari. op uitnodiging van de
Italiaanse vereniging Dante
Alighieri in de Zeeuwse Biblio
theek in Middelburg 119.45 uur)
een lezing onder de titel Canzo-
nissima Daarin worden muziek,
eonomische en culturele stro
mingen in Italië belicht. De le
zing is in het Italiaans; vragen
kunnnen in het Nederlands wor
den gesteld.
Het centrum Vrije Universi
teit en Samenleving houdt dins
dag 5 maart een lezing over De
ondergang van een veelvolke-
renstaat: historische achter
gronden van de Joegoslavische
burgeroorlog. Inleider is dr
G. R Zonderveld. docent
Nieuwste Geschiedenis aan de
Vrije Universiteit in Amster
dam Zeeuwse Bibliotheek. 20.00
uur.
De Belgische bioloog Stefan
Verswijvelt vertelt dinsdag 5
maart 19.30 uuri over orchi
deeën in het MEC-gebouw bij de
Hollandse Hoeve in Goes Ver
swijvelt kreeg in 1994 de Nij-
kampprijs voor zijn onderzoek
naar orchideeën. Voor de
werkgroep theologie van het Ko
ninklijk Zeeuwsch Genootschap
houdt dr W J. Hanegraaff dins
dag 5 maart de laatste in een se
rie lezingen over Gnostiek en
New Age. Aula Zeeuwse Biblio
theek in Middelburg. 15.30 uur.
