Nederland verliest voorsprong
PZC
Brits scenario voor opblazen
EMU door valutaspeculatie
Rotterdamse bajes
staat op springen
Offer
Chirac spreekt kwaad van drugsbeleid dat zijn land graag overneemt
Euthanasie toegestaan in
bijna alle ziekenhuizen
Het topoverleg over de drugs tussen premier Kok. de Duitse
bondskanselier Kohl en de Franse president Chirac is uitge
steld. Naar verluidt zou Chirac alleen willen komen als Ne
derland het in Franse ogen veel te liberale drugsbeleid flink
aanscherpt. Nederland lijkt niet ongevoelig voor de perma
nente druk van buitenaf. Over een maand behandelt de
Tweede Kamer de drtigsnota van het kabinet, een behou
dend werkstuk dat terdege rekening houdt met de kritiek
van de buitenlandse hardliners. ..Intussen raken we binnen
Europa achterop met ons drugsbeleid", zegt Hedy d'Ancona.
oud-minister van welzijn en volksgezondheid en tegenwoor
dig iveer PvdA-Europarlementarier. ..We laten ons te veel in
een hoek zetten door figuren als Chirac". Tijd vooreen tegen
offensief.
door Harm Harkema
en Maurice Wilbrink
Als de naam van de Franse
president Jacques Chirac
valt schiet de verontwaardi
ging in de stem van de Euro-par-
lementarier. Hedy d'Ancona:
..Nederland wordt vanwege z'n
liberale drugsbeleid door men
sen als Chirac voortdurend in
de beklaagdenbank gezet. En
dat maakt op Europees rege
ringsniveau nog indruk ook."
Goed, een klein land moet wat
gedempter op de trompetjes bla
zen, realiseert ze zich. Maar wat
er nu gebeurt is ..een omkering
aller dingen". Wordt het niet tijd
voor een Hollands tegen-offen
sief?
Want ga maar na: ..Wie heeft er
nou meer succes met de aanpak
van het drugsprobleem? Neder
land heeft het laagste percen
tage harddrugsverslaafden van
Europa. Het percentage HIV-be-
smette spuiters is lager dan in
landen waar het beleid repres
siever is. Het aantal scholieren
dat met soft drugs experimen
teert is in de VS bijna zes keer
hoger dan hier! In Zweden, het
land van de harde aanpak, sterft
twaalf procent van de verslaaf
den na de gedwongen afkick
door overdosis of zelfmoord."
En Frankrijk blijft maar roepen
dat Nederland de poel des ver-
derfs is. d'Ancona: „Chirac wil
de War on Drugs. Zijn antwoord
is repressie. En als wij daar niet
aan mee doen, dan zou Frank
rijk daar last van hebben? Wie
zuchten nou eigenlijk onder de
Franse repressie? Nederlandse
steden zoals Terneuzen en Rot
terdam dragen als gevolg van
het rigide Franse beleid overlast
van Franse junkies en handela
ren."
Als Chirac roept dat tachtig pro
cent van de drugs in Frankrijk
uit Nederland afkomstig zijn,
dan barsten haar Franse en
Spaanse Euro-collega's spon
taan in lachen uit, zegt d'An
cona. Zoveel onzin in één uit
spraak horen ze zelden, want de
route via de Frans-Spaanse
grens of via de haven van Mar
seille is echt korter. Maar in de
beeldvorming is de schade dan
wel aangericht.
Onkunde
Hedy d'Ancona, die namens de
grote socialistische fractie in
Brussel het woord voert inzake
drugsbeleid, merkt wel vaker
dat regeringsfunktionarïssen -
Wim Kok incluis - verkrampt
reageren als het drugsbeleid ter
sprake komt. Men is bevreesd
voor verlies aan status, voor di
plomatieke schade. Maar de
reacties worden vaak ook inge
geven door pure onkunde en
emotie.
Elders, bij lager geplaatste (ge
meente (bestuurders die wel met
twee benen in de samenleving
staan, is het denken minder ver
stard. Ook in het Europees Par
lement heeft d'Ancona een grote
kentering meegemaakt in het
denken over de drugsproblema
tiek. „In 1986 was liberalisering
van het drugsbeleid nog onbe
spreekbaar in Brussel. Een tijde
lijke werkgroep kwam indertijd
met een spijkerharde rappor
tage waarin niets van de ge
nuanceerde Nederlandse drug-
saanpak was terug te vinden."
d'Ancona schrok toen van de
aversie die men Euro-breed
koesterde tegen de liberale Ne
derlandse houding jegens drugs.
„Een grote meerderheid in die
commissie weigerde zelfs een
vergelijkend onderzoek te doen
naar de effekten van de verschil
lende vormen van drugsbeleid."
Maar anderhalf jaar geleden,
door Joop Spanjersberg
Het is Siberisch koud
voor het huis van be
waring aan de Noordsingel
in Rotterdam, maar het we
kelijkse bezoek voor de ge
detineerden wil maar al te
graag zijn mening kwijt.
„Beangstigend", noemt een
middelbaar echtpaar uit
Zwijndrecht de reeks recen
te zelfmoorden in de 'bajes'.
Ze zijn zojuist bij hun gede
tineerde zoon geweest en
kregen bij die gelegenheid
van een bewaarder toege
fluisterd dat het 'vandaag of
morgen ploft in de gevange
nis'. „Je weet niet hoe je je
jongen volgende week weer
aantreft". verklaart de
vrouw haar bezorgdheid.
Haar echtgenoot, een blo
zende vijftiger, koestert an
dere gedachten - van zijn
zoon hoorde hij dat er tij
dens het luchten 'moorde
naars' naar de bewaarders
was geschreeuwd. „De lie
den die dat deden, konden
gelijk inrukken en naar bin-
In enkele maanden hebben
in het huts van bewaring drie
gedetineerden zelfmoord ge
pleegd. Een vierde stierf on
der verdachte omstandighe
den. Nagenoeg alle bezoe
kers die gistermiddag bij de
toegangspoort van het huis
van bewaring willen reage
ren. spreken van 'een ge
spannen sfeer' in het verou
derde Rotterdamse gevan
geniscomplex. De door
gaans weinig vriendelijke
bewaarders zijn nu nog min
der toeschietelijk, klinkt
het. En het gonst van de ge
ruchten.
Dwingend
..Vooral de bewaarders zijn
heel dwingend", vult een 43-
jarige Schiedammer aan. die
eens in de drie weken een ge
strafte kennis komt bezoe
ken. „Je moet dit en je moet
dat. En je mag niks terugzeg
gen. Toen ik dat laatst wel
deed. zeiden ze: nog zo'n op
merking en de volgende keer
word je de toegang gewei
gerd" Maar. relativeert hij
prompt, bij een gevangenis
horen nu eenmaal spannin
gen.
Slechts een handvol bezoe
kers doet er liever het zwij
gen toe maar over één ding
zijn de meningen onverdeeld
- het is het laatste jaar stuk
ken strenger in de bajes aan
de Noordsingel. Een straffer
regime, beperkte vrijheden,
meer drugs en geweld en veel
jonge gevangenbewaarders
die 'overal schijt aan heb
ben'. Een man met een hoed
je knikt heftig. Oudere be
waarders gaan nog wel. weet
hij uit ervaring. „Daar kun je
normaal mee praten. Maar
die jonge gasten zijn ongeïn
teresseerd. Die halen het
bloed onder je nagels van
daan. Daar kan je heel wei
nig tegen zeggen".
Nummers
„De sfeer is hier hard", ant
woordt een vrouw op de
vraag waar het mogelijk aan
schort in het uit de vorige
eeuw daterende cellencom
plex. Ze kan het weten. Haar
zoon heeft inmiddels in vijf
andere gevangenissen geze
ten waaronder die in Hoorn,
Lelystad en Scheveningen
maar in alle gevallen ging
het daar anders toe dan in
Rotterdam - relaxter. en
vooral vriendelijker. „In de
Noordsingel zitten geen
mensen - het is een blok met
nummers". Haar zoon was
indirect betrokken bij een
van de recente zelfmoordge
vallen, zegt ze „Het gebeur
de in de cel tegenover de zij
ne. Het werd 's nachts bij een
controle ontdekt. Het was
onmiddellijk een geren van
bewaarders - maar daar heb
je heel weinig aan als iemand
al even hangt".
Personeel dat de gevangenis
in de tussentijd verlaat,
houdt de kaken stijf op el
kaar. „Met zelfmoord be
moei ik me niet" en „We heb
ben een spreekverbod, bel de
persdienst maar" wordt
meegedeeld. Eén bewaarder
wil. op weg naar zijn auto,
wel iets kwijt. Dat het werk
in de Noordsingel zwaarder
is geworden, dat er steeds
vaker halve en hele psychia
trische gevallen binnenko
men en ook. dat de gemid
delde leeftijd van de bewaar
ders tot zijn genoegen weer
is gestegen - van onder de 30
naar ongeveer 40 jaar.
Dat neemt niet weg, erkent
hij, dat de serie zelfmoorden
'nogal bizar' is. Kent hij de
reden? Nee, die kent hij niet.
„Het is hier hollen of stil
staan", voegt hij eraan toe.
„Een paar jaar geleden had
je hier ook ineens een aantal
zelfmoorden achter elkaar".
toen ze in Brussel terugkeerde,
was de stemming in het Euro
pees Parlement omgeslagen.
„Dat vergelijkend onderzoek
moest er nu wél komen. Een gro
te meerderheid van de inmid
dels permanente commissie die
over drugs gaat. had zich intus
sen afgewend van de zogeheten
War on Drugs. Want ondanks die
oorlog, ondanks die enorme ex
tra uitgaven aan justitiële appa
raten, waren de drugsproblemen
alleen maar gegroeid. Het Euro
parlement heeft toegegeven: de
oorlog tegen de drugs is verlo
ren."
De rapporteur van de Europese
commissie Volksgezondheid,
een Italiaanse christendemo
craat. heeft inmiddels openlijk
de illusie opgegeven dat een
drugsvrije samenleving moge
lijk is, en roemt de Nederlandse
drugsaanpak. Het Europarle
ment wenst drugspreventiepro
gramma's, iets dat tien jaar gele
den nog ondenkbaar was.
Inmiddels hebben enkele tien
tallen Europese steden - waaron
der de grote Nederlandse vier,
ook Nijmegen is geïnteresseerd -
een samenwerkingsverband ge
sloten om te komen tot nieuwe
vormen van drugsbeleid. De ver
tegenwoordigers van deze ste
den hebben in een gezamenlijke
resolutie gepleit voor een libera
lisering van het drugsbeleid, en
hun samenwerking wordt nota
bene gesubsidieerd door de Eu
ropese Commissie.
„We spelen dat Nederland met
haar liberalere beleid geïsoleerd
staat. Overal zijn er experimen
ten bezig met bijvoorbeeld vrije
verstrekking aan problemati
sche verslaafden. In Franse,
Britse. Duitse steden. Vaak gaat
het om projekten die veel verder
gaan dan wat wij in Nederland
doen. We worden door de hulp
verleners daar geprezen om het
voorbeeld dat wij jarenlang heb
ben gegeven. Maar we raken die
voorsprong kwijt."
d'Ancona vreest dat drugs in Ne
derland steeds meer een politiek
issue worden. Tien jaar geleden
was er een brede maatschappe
lijke en politieke overeenstem
ming over de wijze waarop
drugsbeleid moest worden ge
voerd. Maar nu gaan er partijen
op de loop met dit onderwerp.
Angst
„Mijn zorg is dat angst en onwe
tendheid met betrekking tot
drugsproblematiek blijven
voortbestaan. Burgers worden
overspoeld met berichtgeving
over drugsproblemen en maken
zich terecht zorgen over hun om
geving, over hun kinderen. Tege
lijkertijd wordt dat grote pu
bliek verwaarloosd: er is uitslui
tend aandacht voor overlast en
niet voor oplossingen."
Justitie heeft daarnaast het ini
tiatief in de drugsbestrijding
overgenomen van volksgezond
heid. „Het beleid in Nederland
was gestoeld op een benadering
die drugsproblemen zag in ter
men van volksgezondheid. Van
daar de spuitomruil, de metha-
donprojekten. Maar toen drugs
beleid in Europa op de agenda
kwam. trokken Justitieminis
ters dit naar zich toe. Vanaf dat
moment verschoof het beleid
ook in Nederland langzaam in de
richting van justitie. Cellen-
bouw wordt dan de oplossing.
Nou. daar ben ik niet tegen, als
het hélpt. En het helpt niet. De
twee D66-ministers Sorgdrager
(justitie) en Borst (volksgezond
heid) hebben die beweging he
laas ook niet kunnen stoppen."
Volgens d'Ancona dreigen nu
landelijke politici en bestuur
ders geheel voorbij te gaan aan
de rationele argumenten die in
kringen van medici, hulpverle
Hedy d'Ancona:„Wordt het geen tijd voor een Nederlands tegenoffensief?"
foto Roland de Bruin/GPD
door Marien van den Bos
Als er maar genoeg mensen,
met genoeg geld, denken
dat die 'euro' en die monetaire
unie er toch niet komt, dan
komt-ie er ook niet. Investeer
ders houden immers niet van
onzekerheden en zullen hun toe
vlucht zoeken tot bastions van
stabiliteit als de Duitse mark of
de Nederlandse gulden. Maar de
Franse frank zal zeker onder
druk komen. De centrale ban
ken houden zo'n massale
stroom van kapitaal niet lang
tegen - dat hebben de valuta-cri
ses van 1992 en 1993 wel geleerd
en de frank kan niet anders dan
devalueren. Weg EMU, weg
euro.
Het. is een scenario waarover de
laatste dagen openlijk wordt ge
speculeerd in de Britse finan
ciële kranten en tijdschriften.
'Vaarwel, EMU schreeuwt de
omslag van het gezaghebbende,
zeer liberale The Economist. Uit
het daaronder getekende oog,
dat de Europese Unie voorstelt,
biggelt een dikke traan.
Een krokodillentraan, dat is dui
delijk. Want The Economist - en
met het blad ook het financiële
hart van Londen, 'The City' -
heeft nooit veel opgehad met dat
continentale gedram over poli
tieke en economische eenheid in
Europa. Maar het is ook dezelfde
City, met het Amerikaanse Wall
Street op de achtergrond, waar
genoeg mensen, mét genoeg
geld, rondlopen om van dit sce
nario werkelijkheid te maken.
„Een forse aanval op de franc
kan de munt binnen enkele uren
tot een forse devaluatie dwin
gen". Het hele omslagverhaal
van het blad is één lange waar
schuwing tegen wat gebeuren
kan. De gedachte is allesbehalve
nieuw en zeker bij de monetaire
beleidsmakers in de landen
waar het gebeuren moet - Duits
land. Frankrijk, maar ook Ne
derland - wordt hier dagelijks re
kening mee gehouden.
Nieuw is de onverbloemde, drei
gende taal van een degelijk blad
dat traditioneel een spreekbuis
is van het maximale vrije-markt-
denken in de City van Londen.
Een marktdenken waarbij het
verdwijnen van een aantal na
tionale munten gewoon bete
kent dat er een inkomstenbron
opdroogt. Niet zozeer uit het wis
selen van de munten in het
grensoverschrijdend verkeer,
maar vooral de forse speculatie
winsten die te behalen zijn tegen
centrale banken die hun munt
proberen te verdedigen
Door in een hectische, nachtelij
ke vergadering in Brussel de
Handelaren op de Londense beursvloer, waar de EMU volgens het doemscenario om zeep geholpen kan
worden. foto Kevin Lamarque/LRTR
bandbreedte tussen de Euro
pese munten op te rekken van
2,25 tot 15 procent, kwam er
sinds zomer 1993 uiteindelijk
rust op het valutafront. De Fran
se franc zakte aanvankelijk ge
vaarlijk weg. maar is ook al weer
een tijdlang min of meer terug in
de oude bandbreedte met de D-
mark. De gulden bleef toen als
enige ook officieel de nauwe
band met de D-mark houden. In
de praktijk heeft de gulden een
groot deel van die periode zelfs
iets boven de harde Duitse munt
gestaan.
De waarschuwing uit Londen
betekent echter dat menigeen
denkt dat die marge van 15 pro
cent best te kraken is. Ook als
Bundesbank. Banque de France
en wat kleinere partners als De
Nederlandsche Bank er samen
de schouders onder zetten. Pro
minente politici als de Duitse,
christendemocratische fractie
leider in de Bondsdag. Wolfgang
Schauble. zeiden dezer dagen
wat dat betreft een 'onrustig
jaartje' te verwachten.
Op zijn beurt wakkert Schauble
zo de onrust verder aan. Het
vuurtje dat de afgelopen paar
weken al door Euro-grootvaders
als Helmut Schmidt en Valery
Giscard d'Estaing, door openlijk
te praten over het uitstellen van
de excercitie, was aangestoken,
wordt van extra zuurstof voor
zien. Het is geen toeval dat de
collega's van The Economist in
New York, van de Wall Street
Journal, veel aandacht besteden
aan de Duitse politicus. 'De cri
sis loert vlak om de hoek', zette
de krant maandag op de voorpa
gina.
Overval
Bij Nederlandse financiële ana
listen wordt inmiddels de opge
lopen lange rente verklaard uit
deze Euro-onrust. De feitelijke
valuta-handel lag er dinsdag
weliswaar nog heel rustig bij.
Zelfs van een aankondiging van
onrust tussen Europese valuta's
was nog geen sprake. Maar een
licht hogere rente op de kapi
taalmarkten. op dit moment, be
tekent niets anders dan dat er
extra premie betaald moet wor
den voor toegenomen 'onzeker
heid'. Van fundamentele veran
deringen. als een plotseling ster
ker oplopende inflatie, is immers
geen sprake
ners, lokale bestuurders en poli
tiecommissarissen opklinken.
„Daar hoor je het rationele plei
dooi voor verdere liberalisering.
Gecontroleerde verstrekking
aan verslaafden als oplossing
voor de overlast. Maar tegelij
kertijd redeneren landelijke po
litici steeds maar weer op basis
van emoties en morele opvattin
gen. Drugsbeleid vanuit het on
derbuik-gevoel. Dat is schade
lijk, daar schieten de jeugd, de
omwonenden en de hulpverle
ners in probleemwijken hele
maal niks mee op."
d'Ancona volgt dan ook met gro
te interesse de ontwikkelingen
in de Rotterdamse wijk Span
gen, waar grote drugsproblemen
spelen. In Spangen is een groep
mensen onder leiding van be
woonster Annie Verdoold be
gonnen met de opvang van de
'eigen' drugsverslaafden, in door
de buurt ingerichte ruimten.
Junks van elders houdt men bui
ten de wijk.
„Het is erg belangrijk dat de pu
blieke opinie te horen krijgt wat
de resultaten zijn van dit soort
creatieve oplossingen. De erva
ringen van Annie Verdoold zijn
zo ontzettend veel interessanter
en belangrijker dan de opvattin
gen van meneer Chirac."
Een week nadat de Eerste Kamer onder zware druk
van het kabinet akkoord ging met afschaffing var.
de Ziektewet per 1 maart, is het eerste rumoer al
barsten. De werkgeversvereniging van de grootmetaal
FME-CWM adviseert haar leden zo vlug mogelijk
stoppen met het aanvullen van de uitkeringen vooi
zieke werknemers. De Industriebond FNV is laaiender
stapt naar de rechter, onder toejuiching van staatssec
teraris Linschoten van sociale zaken die verwacht dal
de werkgevers in het ongelijk gesteld zullen worden
Volgens de bewindsman moeten zij de afspraak die inde
lopende cao staat over doorbetaling bij ziekte tot hon
derd procent nakomen. Hij vindt de opstelling van de
FME-CWM ongebrijpelijk.
Dat is dan mooi van Linschoten, maar hij had gevolgen
zoals die zich nu voordoen, kunnen zien aankomen. Om
dat dat zijn vak is en anders wel omdat hij genoeg waar
schuwingen heeft gekregen. De afschaffing van de Ziek
tewet zal nog lang nawerken in het maatschappelijk be
stel.
Kleine bedrijven zullen in de komende tijd uitermate
terughoudend zijn bij het aannemen van mensen die
iets mankeren. Zij kunnen een kostbare verzekering
sluiten om het risico af te dekken dat ze lopen als hui
werknemers ziek worden. Veel kleinere ondernemen
kunnen zich dat niet permitteren. Zij zullen hun kans op
schade verkleinen door sollicitanten zeer scherp op
zondheid te selecteren. Zij kunnen er ook de voorkeur
aan geven tijdelijke contracten aan te bieden. In dal
geval blijft namelijk de Ziektewet van kracht. Het gaai
daarbij om een keus tussen the devil and the deep blut
sea. Scherpe selectie maakt mensen die tot voor kor
nog enig perspectief hadden, kansloos. Het aangaat
van tijdelijke contracten heeft tot resultaat dat kleinen
ondernemingen met een steeds wisselende bezetting
zullen gaan werken. Dat zal de kwaliteit van produkter
en diensten niet ten goede komen.
Bij grotere ondernemingen zal in de loop van de tijd dt
onrust groeien. Het is aannemelijk dat de rechter inhei
conflict tussen vakbeweging en grootmetaal inderdaac
tot de slotsom zal komen dat de cao moet worden nage
leefd. Maar collectieve arbeidsovereenkomsten hebber
een beperkte looptijd. In alle sectoren zal te eniger tijc
over nieuwe cao's worden gesproken. De privatisering
van de Ziektwet legt een zware, extra hypotheek op dit
onderhandelingen. Werkgevers en werknemers zullei
met verhitte koppen tegenover elkaar komen te staai
als moet worden uitgemaakt wie de kosten voor herste
gaat betalen.
De PvdA heeft vorige week in de Senaat het hoofd gebo
gen en in ruil voor wat schamele toezeggingen van dt
zijde van de regering ingestemd met de afschaffing. Da;
gebeurde na enig vertoon van staatsrechtelijke acroba
tiek en onder de doem van het regeerakkoord waaraan
de coalitiepartijen zich hebben gebonden. De politid
van het laatste woord hebben een duur offer aan Paan
gebracht. Te duur, naar zal blijken.
De directies van vrijwel alle
ziekenhuizen en ruim twee
derde van de verpleeghuizen
staan euthanasie en hulp bij
zelfdoding toe. De meeste zie
kenhuizen en verpleeghuizen
hebben een beleidsstandpunt
over die kwesties op papier
staan. Van de instellingen voor
geestelijk gehandicapten en
psychiatrie heeft minder dan de
helft zo'n schriftelijk stand
punt.
Dat blijkt uit een onderzoek van
de Inspectie voor de Gezond
heidszorg, dat minister Borst
van volksgezondheid woensdag
naar de Tweede Kamer heeft ge
stuurd. Ze wil met de Hoofdin
specteur overleggen over aanbe
velingen voor instellingen.
Aan het onderzoek werkten 606
ziekenhuizen, verpleeghuizen,
instellingen voor geestelijke ge
handicapten, psychiatrische zie
kenhuizen en psychiatrische af
delingen van algemene zieken
huizen mee. Dat is 85 procent
van alle instellingen.
Uit het onderzoek blijkt dat ver
pleeghuizen die euthanasie en
hulp bij zelfdoding verbieder;
vaak een levensbeschouwelijk
signatuur hebben. De meeste
ziekenhuizen en verpleeghuizen
delen hun standpunt mee aar
artsen en verpleegkundigen
Lang niet alle verpleeghuizen
maken hun beleid ongevraagd
bekend aan patiënten, zieken
huizen doen dat nauwelijks
Slechts weinig instellingen heb
ben een schriftelijk beleids
standpunt over levensbeéindi
ging zonder verzoek.
De meeste instellingen ontberer
schriftelijke richtlijnen over be
slissingen rond het levenseind!
die tot het normaal mediscl
handelen behoren, behalve ah
het gaat om een besluit
ten niet te reanimeren. Meer dar
de helft van de ziekenhuizei
heeft daarvoor een richtlijn. Br
tehuizen voor verstandelijk ge
handicapten zijn euthanasie er
hulp bij zelfdoding nauwelijfc
een thema, omdat de meestebe
woners wilsonbekwaam zijn. al
dus de onderzoekers. ANP
Onzekerheid overigens die al
langer bestaat over het mone
taire experiment in Europa. Mi
nister Zalm van financiën
maakt daar inmiddels handig
gebruik van. Op staatsleningen
die na 1999 aflopen, en waarvan
dus niet zeker is in welke valuta
ze terugbetaald worden, worden
hogere rentes gevraagd dan op
leningen die eerder, in guldens,
worden afgelost. Door langer lo
pende leningen tegen korter lo
pende 'over te sluiten' verdient
de schatkist naar schatting zo'n
150 miljoen gulden.
Maar handig gebruik maken van
is nog heel iets anders dan abso
lute zekerheid verschaffen over.
Dat vraagt meer dan een regel
matige. politieke 'herbevesti
ging' van de plannen. Mocht er
de komende twee jaar opnieuw
een nachtelijk crisisberaad in
Brussel nodig zijn. dan blijven er
eigenlijk maar twee opties over:
uitstel van het hele project óf
meteen mark, gulden en franc
definitief aan elkaar klinken.
Een sprong vooruit in het onge
wisse. nooit eerder vertoond, of,
in de woorden van The Econo
mist: een overval bij nacht.
Directie:
K. Scherphuis,
W. F. de Pagter en
F. van de Velde.
Hoofdredactie:
A. L. Oosthoek
M. van Zuilen (adjunct)
Vlissingen: Oostsouburgse-
weg 10. Postbus 18.
4380 AA Vlissingen.
Tel. (0118) 484000.
Middelburg: Markt 51,
4331 LK Middelburg
Tel. (0118) 681000
Goes: Voorstad 22-24.
4461 KN Goes.
Tel. (0113) 231800.
Terneuzen: Axelsestraat 16.
4537 AK Terneuzen.
Tel. (0115) 694457
Hulst: Servicepunt
Boekhandel Duerinck.
Gentsestraat 12.
Tel. (0114) 314058
Axel: Nassaustraat 15,
4571 BK Axel.
Tel. (0115) 568000.
Zierikzee: Oude Haven 41
4301 JK Zierikzee
Tel. (0111)415380.
Opening kantoren:
Maandag t/m vrijdag
van 8 00 tot 17.00 uur.
Openingstijd Zierikzee
8 30-17 00 uur.
Zaterdags in Vlissingen
van 8.00 tot 10.30 uur
Centrale redactie: Postbus 18.
4380 AA Vlissingen.
Tel. (0118) 484000:
Redactiefax- (0118) 470102.
's avonds op zondag t/m
vrijdag: vanaf 19 00 uur;
in het weekeindeverwijzing via
de telefonische boodschap op de
kantoren.
Bezorgklachten: maandag
t/m vrijdag: op de kantoren
gedurende de openingstijden;
zaterdags tot 14.00 uur-
op de kantoren door de klacht
in te spreken op de band of de
verwijzing op te volgen.
Overlijdensadvertenties: tijdens
kantooruren en uitsluitend maan
dag- t/m vrijdagavond van 20.30
tot 22.00 uur en zondagavond
van 20.00 tot 22.00 uur:
Tel. (0118) 484000.
Fax (0118)470100.
Abonnementsprijzen: per
kwartaal 91.00, franco per post
119,00; per maand 33,00,
per jaar 350.00; franco per pos!
460,00; bij automatische
afschrijving per termijn f 1.50
korting: losse nummers maandag
t/m vrijdag 1,60. zaterdag
2,50 p.st. (alle bedragen inclu
sief 6 pet. btw).
Postrek.nr 3754316 t.n.v. PZC
ab.rek Vlissingen.
Advertentietarieven: 176 cent
per mm. minimumprijs per
advertentie 26.40; ingezonden
mededelingen 2,5 x tarief.
Voor brieven bureau van dit
blad 7.- meer. Volledige
tarieven met contractprijzen op
aanvraag (alle advertentieprijzen
exclusief 17,5 pet. btw).
Giro: 35 93 00. Uitgeverij
Provinciale Zeeuwse Courant BV
Vlissingen
PZC-ombudsman:
C. van der Maas. Telefonisch
spreekuur maandag t/m vrijdag
9.30-12.00 uur.
Tel. (0118) 484401.
Auteursrechten voorbehouden
Uitgave PZC
