Wachten op nieuwe aidsremmers PZC PZC Nederlanders in Bosnië hebben te kampen met koude en mijnen t if Zwolse predikant wil scheiding van kansel afkondigen Groei Kort geding ontslag lid Pinkstergemeente door asielcentrum opinie Behandelende artsen en patiënten pleiten voor snellere registratie V DONDERDAG 4 JANUARI 1996 Voor patiënten die besmet zijn met het hiv-virus, zijn in de westerse wereld tientallen behandelingen met nieuwe aids- remmers beschikbaar. Maar als het aan minister Borst van VWS ligt. zullen ten dode opgeschreven patiënten nog lang moeten ivachten totdat de nieuwe generatie middelen offi cieel is goedgekeurd. Een aantal aidsbehandelaars. belan genorganisaties en de patiënten zelf zijn daar teleurgesteld over. door Taco Slagter Registratie van geneesmid delen door de overheid was dertig jaar geleden wereldwijd een wassen neus. Het moest wel puur gif zijn, wilde een ministe riële toetsingscommissie haar goedkeuring onthouden. Totdat begin jaren zestig de ontste kingsremmer Softenon ieder een wakker schudde. Het veel vuldig als slaapmiddel voorge schreven medicijn veroorzaak te ernstige afwijkingen aan de foetus van zwangere vrouwen. De wereld was te klein voor alle verontwaardiging over de laks heid waarmee overheden het middel op de markt hadden toe gelaten. Het schandaal leidde tot stren ge, wettelijke maatregelen voor registratie. Die frusteren nu on derzoek naar en behandeling met de nieuwe, veelbelovende generatie aidsremmers. Met de registratie van een nieuw medi cijn is zeker anderhalf jaar ge moeid. ,,En daar kunnen we niet op wachten", zegt de wereldver maarde aidspecialist prof. dr Joep Lange van het Academisch Medisch Centrum (AMC) in Am sterdam. ..Die nieuwe middelen zijn eigenlijk alweer van giste ren. We hebben snel alle be schikbare medicijnen nodig, wil len we de strijd tegen aids op den duur kunnen winnen". Die mogelijkheid is sinds het uit breken van de aids-epidemie, tien jaar geleden, voor het eerst reëel aanwezig. Het zijn de 'pro- tease-remmers' waarvan het Amerikaanse Ritonavir met een hoopvol resultaat is uitgepro beerd door het Academisch Zie kenhuis Utrecht (AZU) en het AMC. Inmiddels zijn er twintig van dergelijke remmers in ont wikkeling. Samen met de farma ceutische fabrikant Roche (Sa quinavir) en Merck (Indinavir) is Abott als ontdekker van Ritona vir daarin het verst gevorderd. Ook al denkt minister Borst mis schien dat die nieuwe middelen nog 'speeltjes' zijn van artsen en fabrikanten, klip en klaar is aan getoond dat die remmers de ei witmoleculen van het hiv-virus in de geïnfecteerde cel verhinde ren zich te klieven. Daardoor kunnen intacte stukjes virus de zieke cel niet meer verlaten en gezonde cellen besmetten. 'Oude' middelen als AZT, ddC, ddl. d4T en 3TC blokkeren een eiwit dat het virus nodig heeft aan het begin van zijn vermenig- vuldigingsproces in het zo be langrijke afweersysteem (T4-cel- len). Het probleem is echter dat ook de nieuwe middelen op den duur resistentie ontwikkelen te gen hiv. Combinaties Intussen zijn onderzoekers er ook achter gekomen dat het meeste succes is te behalen met een combinatie van aidsrem mers. AZT samen met 3TC geeft een spectaculaire daling van de virusdeeltjes in het bloed en een herstel van het immuunsysteem te zien. Volgens aidsdeskundigen moet Nederland het voorbeeld volgen van de Food and Drug Admini stration (FDA) in de VS. Deze commissie doet al lang niet meer moeilijk over werkzame anti-hiv- elen die aanvaardbare bijwer kingen hebben. „Tientallen mid delen zijn daar na een paar maanden ingeschreven", zegt Aijen Broekhuizen, eindredac teur van het aidsinformatie ma gazine Lust for Life. „In ons land zijn pas drie aidsremmers goed gekeurd". De gevolgen van de trage erken ningsprocedure zijn groot. Art sen zijn uitgeleverd aan de far maceutische industrie en pa tiënten die niet aan proeven meedoen, moeten de experimen ten uit eigen zak betalen. Regelen Ook verpleegkundig aidsconsu- lent in het AZU Henk Vrehen heeft ermee te maken. „Je krijgt na zo'n publikatie in de media over Ritonavir tal van verzoe ken het middel te mogen gebrui- door Janke Greving Als iemand gaat schei den, dan zou je dat moe ten afkondigen van de kan sel. Met deze opmerking in het tijdschrift Schuilplaats heeft dominee H. J. Selder huis, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Zwolle, deining ver oorzaakt. Hij werd aange sproken door zowel uitge sproken voorstanders als door faliekante tegenstan ders. „De predikant denkt dat de beroering is ontstaan uit vrees dat hij gescheiden mensen een etiket wil op plakken. „Dat je iets zou krijgen van: 'Kijk, daar zitten ze'. Terwijl ik juist vind dat je een echt scheiding uit die sfeer zou moeten halen", aldus de do minee. Toename Volgens ds Selderhuis. die de afgelopen zomer werd be noemd als hoogleraar aan de Theologische Universiteit in Apeldoorn (waar hij in 1992 promoveerde op het proef schrift 'Huwelijk en echt- scheding bij Martin Bucer') neemt het aantal scheidin gen ook in kerkelijke kring toe. Hij constateert dat veel ker ken daar niet zo goed raad mee weten. 'Vaak verschijnt er wel een adreswijziging in het kerkblad, soms zal een predikant er ook nog een stulye aan wijden, maar daar blijft het dan bij. Want wat kun je nog meer doen?' „Maak het bekend tijdens de zondagse samenkomst, net als je doet met een geboorte, een sterfgeval of een huwe lijk", stelt de predikant. „Want als je de gemeente hebt opgeroepen om erbij te zijn als het huwelijk wordt bevestigd, dan vind ik dat er ook een officiële mededeling mag volgen bij het failliet er van. Let wel, alléén als de betrok kenen daarmee instem men". Omzien Graag zou Selderhuis zien dat zo'n afkondiging de ge meente aanspoort om om te zien naar de betrokkenen. „Je zou de gemeente moeten vragen om voor die mensen te bidden, maar je moet ze ook oproepen tot bezinning. Want de schuld van een stukgelopen huwelijk hoeft niet alleen bij de echtelieden zelf te liggen. Je mag de mensen ook vra gen zich te bezinnen op de vraag wat zij eraan gedaan hebben om de scheiding te voorkomen". Oorzaken Volgens Selderhuis zijn het individualisme, het gericht zijn op het eigen gezin, het opgejaagd worden in de maatschappij en de weinige tijd die er voor elkaar over blijft, belangrijke oorzaken van het stuklopen van huwe lijken. „Partners die beiden werken, 's avonds moe thuis komen, het huishouden dan nog moeten doen en mis schien ook nog eens een kind te verzorgen hebben, hebben lang niet altijd zin om aan het eind van de dag nog eens te praten over de dingen waar ze tegenaan lopen", meent de Zwolse hoogleraar. In gesprekken met gemeen teleden constateert Selder huis ook een afnemende of ferbereidheid onder echte lieden. Of hij merkt dat men sen lijdzaam lijken toe te zien hoe hun relatie stuk loopt. „Echt, ik vind de redenen waarom mensen uit elkaar gaan soms vrij onbenullig. Ik ben niet in alle gevallen te gen een scheiding, want soms is die onvermijdelijk. Maar als je hoort welke rede nen mensen soms aange ven... 'Het gaat gewoon niet meer', hoor je dan. Dan denk ik: Wat heb je er dan aan gedaan om het te voorkomen?" „Het zijn echt kwalen van deze tijd. een gebrek aan trouw en offerbereidheid", stelt de dominee. „Je ziet het ook terug in heel andere dingen. Een prof voetballer die zijn hele car rière trouw blijft aan zijn club is vandaag de dag een zeldzaamheid. Want als hij bij een andere club duizend gulden in de maand meer kan verdienen, keert hij de eerste club zó de rug toe. ken", zegt hij. „Zou het al geregi streerd zijn, dan kan een arts het voorschrijven en krijgt de pa tiënt het vergoed". Niettemin proberen aidsspecia- listen en hun consulenten altijd naar een oplossing te zoeken. Ook al moeten ze er 'iets even voor regelen'. Ze hebben hun contacten binnen de farmaceu- tiche industrie, kennen de litera tuur op hun duimpje en weten soms waar het middel wel te ha len valt. „Wij verstrekken niets waar een specialist en de ethisch- medische commissie van het zie kenhuis niet achter staan", zegt Vrehen. „Maar we kunnen pa tiënten wel verwijzen naar in stellingen die er buiten de offi ciële kanalen om wel aan kun nen komen. We snappen maar al te goed dat aidspatiënten niets te verliezen hebben". Ook AZU-internist Borleffs stelt zich op dat standpunt. „Ik zou ook liever gewoon een recept uit schrijven dan tijdrovende tele foongesprekken te voeren met een fabrikant van een bepaald middel". De internist herinnert zich nog de strijd rond het mid del ddC dat pas sinds een jaar of ficieel bij de apotheek is te krij gen. „Toen we wisten dat dit me dicijn samen met AZT een ver betering bij de patiënt te zien gaf, moesten we de patiënten doorverwijzen naar de Stichting Fight For Life in Amsterdam die er al lange tijd mee experimen teerde". Experimenteel Onverkwikkelijke situaties waar oprichter van Fight For Li fe (FFL) Walter Kamp cynisch om moet lachen. „Legaal of ille gaal, daar hebben wij geen bood schap aan. Het gaat om een op lossing voor het aidsprobleem". Kamp heeft dan ook geen goed In het kader van de aidsbestrijding kreeg Manneke Pis in België een kostuum gemaakt van condooms. Waar hiv- geïnfecteerden echt op zitten te wachten, is de officiële goedkeuring voor nieuwe aidsremmende medicijnen, foto GPD Voorlopig door Gerard van Gils Talloze mijnen en extreme kou zijn op dit moment con crete bedreigingen die de Ne derlandse militairen van de Na- vo-troepenmacht in Bosnië te duchten hebben. De vijandige partijen houden zich volgens hoge Nederlandse officieren tot dusver bijna voorbeeldig aan de vredesafspraken. De inwoners van het voormalige Joegoslavië lijken geïmponeerd door de snelheid waarmee de Navo haar operatie uitvoert en door het militaire overwicht van het bondgenootschap. De Ne derlandse krijgsmacht wapent zich daarom op weg naar het oorlogsgebied de eerstkomende tijd vooral tegen onderkoeling en verborgen explosieven. Verkenners en kwartiermakers voor de in totaal 2100 Neder landse militairen die aan de IFOR-operatie gaan meedoen zijn de afgelopen weken al voor uit gereisd naar Bosnië. In hoog tempo volgt nu ook de hoofd macht, het gemechaniseerde ba taljon dat met pantserwagens en tanks in het noordwesten de vrede moet gaan bewaken. Een groep van 275 soldaten van de hoofdmacht kwam woensdag aan in de Kroatische havenstad Split. Veel tijd om uit te rusten hebben zij niet. Kort na aan komst kregen zij te horen dat zij in het holst van de nacht al moesten doorreizen naar Bos nië. De Navo wil gebruik maken van het gunstige tij in het vre desproces. Het zijn voornamelijk infanteris ten - Limburgse Jagers - die woensdag zijn neergestreken in hotel Medena in Split, door gangshuis voor Nederlandse en Britse Navo-eenheden. De helft van het in verval geraakte hotel wordt permanent bevolkt door Kroatische oorlogsvluchtelin gen. De meesten van de 275 Ne derlandse militairen slapen op veldbedden in wat ooit de sjieke conferentiezaal moet zijn ge weest. Terwijl achter hen een Duits legervliegtuig landt, lopen woensdag 270 Nederlandse militairen over de luchthaven van Split. foto Raymond Rutting/ANP Hij zal zijn collega's zonodig ook korte lessen gaan geven in 'win- tersurvival' bij temperaturen die tot 20 graden onder nul kun nen zakken. Craane: „Door onze regelmatige training in Noorwegen weten we hoe je moet omgaan met koud- weerblessures. Ook in Bosnië is het belangrijk datje weet watje moet doen als je met je voertuig op een afgelegen plek in de sneeuw komt vast te zitten en je dreigt te onderkoelen of te be vriezen. Wij hebben in Noorwe gen ook geleerd hoe je eventueel onder dat soort extreme om standigheden moet vechten." Laplanders Specialisten Klem in aantal, maar belangrijk qua taak zijn de specialisten die met de infanteristen meereizen: vier experts van het Explosie ven Opruimingscommando van de landmacht en twee mariniers die zich hebben bekwaamd in overlevingstechnieken onder barre weersomstandigheden. Mariniers-sergeant Craane is toegevoegd aan het landmacht bataljon om commandanten te adviseren hoe de militairen zich in het ijskoude Bosnische hoog gebergte kunnen handhaven. Ter voorbereiding voor wat in Bosnië zou wachten gaven de koud-weerspecialisten van de mariniers tips voor de aanvul ling op de uitrusting van hun landmacht-collega's. De mari niers leverden vervolgens uit hun magazijn de benodigde spullen. Sergeant Craane: „Je moet al tijd het rijtje in acht nemen: le ven, bewegen en opereren. Zorg datje altijd een thermosfles met een liter warme drank bij je hebt en een aluminium deken die be schermt tegen de kou. Als je pa trouilles loopt in 40 centimeter sneeuw moet je laplanders heb ben: een soort tennisrackets die je onder je laarzen bindt. Wacht lopen onder normale temperatu ren kun je makkelijk vier uur volhouden; bij extreme vrieskou moetje elkaar na een half uur af lossen. Verder heb je speciale handschoenen nodig, want je blijft als het zo koud is aan me taal vastkleven. Vervelend voor een monteur, levensgevaarlijk als je onverhoopt een handgra naat moet gooien." De krijgsmacht stuurt tien ex perts op de IFOR-operatie mee die verborgen explosieven kun nen opsporen en onschadelijk maken. Vier EOD'ers van de landmacht vallen rechtstreeks onder het Nederlandse bataljon, zes deskundigen van de lucht macht komen in een groep van 32 experts terecht die werkt voor de Britse divisie. Gevaarlijk Luitenant Bentvelzen en ser geant-majoor Soeters van de landmacht zien het als hun be langrijkste taak de NAVO-een- heden te beschermen tegen mij nen en andere explosieve val strikken die hun collega's tegen komen op patrouille-routes. „Als je praat over mijnen in Bos nië dan moetje denken aan aan tallen met zes cijfers. Er liggen er miljoenen. Allemaal van kunst stof. Die moet je met een prik kertje zien te vinden. Dat is erg gevaarlijk en intensief werk; je kunt het niet langer dan twintig minuten achter elkaar doen, want anders verslapt je aan dacht. Als er sneeuw en ijs ligt kunnen we ons werk al helemaal niet optimaal doen. Als je alles zou moeten opruimen heb je tientallen jaren nodig. Het is ver velend voor de plaatselijke be volking, maar wij gaan geen hele mijnenvelden ruimen." Ook kapitein Vingerhoets, com mandant van de luchtmacht-ex perts in explosieven. zegt dat het ondoenlijk is de burgerbe volking van Bosnië adequaat te helpen bij het snel mijnenvrij maken van het land. „Ik heb vijf maanden in Cambodja gezeten en toen hadden we nog maar een gebied van tien hectare in het vierkant te pakken." Vinger hoets' eenheid reist woensdag naar Bosnië. De avond voor het vertrek uit Split maken hij en zijn collega's nog een granaat onschadelijk die is gevonden op het terrein vanwaar de Nede- landse konvooien vertrekken. Als Vingerhoets woensdag het portier van zijn EOD-vrachtwa- gen dichttrekt om naar het oor logsgebied te vertrekken ver schijnt op de buitenkant de tekst: „Don't reach out your hand further than you can with draw it." ANP woord over voor het beleid van Borst die er naar zijn zeggen 'geen bal van begrijpt'. Tegen de zin van haar ministerie helpt de stichting al jaren tal van aidspa tiënten aan alternatieve en ex perimentele middelen. Samen met twee artsen van FFL dok tert Kamp uit welk middel voor produktie in aanmerking komt. Op een 'Nederlandse universi teit' laat Kamp dan zo'n middel fabriceren. Aan octrooirechten stoort hij zich niet. Zo ver wil aidspecialist prof. Joep Lange niet gaan. Zijn kruis tocht tegen het 'softenon-com- plex' van de minister wil hij langs legale weg bevechten. Hij bestrijdt op congressen en in het lobbycircuit de 'denkfout' die de overheid maakt. Behalve dat een middel moet werken en vei lig moet zijn, verbindt de be windsvrouw ook een verbetering van de 'levensverwachting' aan registratie van een medicijn. „Als destijds aan de goedkeu ring van een geneesmiddel tegen tbc de eis van een langer leven was verbonden", zegt Lange, „dan zou dat medicijn er nog niet geweest zijn." iiug /oa-w met 50 rwil i ee Aids is een immuunziekte. In dien als gevolg van een nieuw, veilig middel de virusdeeltjes in het bloed afnemen, dan moet dat volgens Lange voldoende zijn het medicijn voorlopig te re gisteren. „Zelfs het perfecte mid del hoeft niet tot een langer le ven te leiden". Wat minister Borst wil. is in de visie van Lange ondoenlijk. Zó lang middelen uitproberen totdat je iets meer te weten komt over de levens- wachting het klinisch eind punt genoemd - betekent voor de huidige ernstig zieke aidspa tiënten dat hun immuunsys teem voor altijd kapot is. „Ook al vinden we het wondermid del", licht hij toe, „dan is die ca tegorie niet meer te helpen" Het pleidooi van Lange voor snellere registratie van midde len klinkt geëmotioneerd. „Het is toch van de zotte dat tiendui zenden patiënten in de wereld een beproefd middel slikken, maar dat onze minister dat niet wil erkennen omdat het ooit met softenon is misgegaan. We heb ben het hier niet over simpele in fectie of een slaapprobleem, maar over een dodelijke ziekte. Dan is er, ondanks de grotere ri sico's, veel geoorloofd". Het aantal inwoners van Zeeland blijft, conform del— 1990 ingezette trend, stijgen. Met het oog op zowi het economisch als het maatschappelijk draagvls moet dat gegeven met gepast gejuich worden begroesyv Nederland is immers een natie waar de macht van hifj getal normatief is. Zeker als het gaat om het roven uit d staatsruif, oftewel om het binnenhalen van geld en voa-« zieningen. Meer mensen betekent meer gehoor en met armslag in Den Haag Brussel. De winst van 1.530 ii woners is als zodanig meegenomen. Heel leuk, maar v vreugde van korte duur. Er is namelijk sprake van e afnemende groei. Zeeland op de terugweg naar de jare tachtig? Toen werd in de provincie jaar op jaar een forszoi leegloop geregistreerd. De cijfers over 1995 zijn mindikeli gunstig dan die over 1994 (toename 2.050) en 1993 (totfel name bijna 2.675). De regio Zeeuws-Vlaanderen kamf an opnieuw met een daling aan ingezetenen. Op Walchere£vet zit de helft van de acht gemeenten in de min en ka;^ maar nét een plusje worden geboekt. Het is vooral avet regio Bevelanden/Tholen die zorgt voor het positievaan resultaat. Ook Schouwen-Duiveland is in trek als vesfoen gingsgebied. iond De cijfers bieden geen klip en klare verklaringen. WfHor zijn enkele ontwikkelingen te duiden. In het algemeqen beschikbare bouwgrond en situatie werkgelegenheid^ samen te vatten als: vestigingsklimaat. Er zijn specified gemeentelijke bepaalde factoren. Zo is de daling va'une Terneuzen met 298 inwoners zeker beïnvloed door h4pro< negatieve drugsimago van de gemeente. Het verdwfde e nen van arbeidsplaatsen in de chemiesector speelt metis a Maar ook beeldvorming is wel degelijk een factor va' belang. Zowel groeier Hulst (plus 208) als groeier Ax( (plus 46) doen het in dat opzicht beduidend beter dan T andere vijf Zeeuws-Vlaamse gemeenten. Zie ook Wa1"' cheren, waar het stadsgewest Middelburg/Vlissinge|(l( het aflegt tegen de plattelandsgemeenten. Dat Don burg in de min zit is, gelet op de bestuurlijke onmachjuxi niet verwonderlijk. Het stug doorgroeien van Goes o((AN de Bevelanden geeft aan dat centraal wonen in de prcFN1 vincie voor menigeen van belang is. Het verklaart oo pen mede de toename van het aantal inwoners op Tholecmi® dat een uitstraling richting West-Brabant heeft. VoeHet voor onderzoekers is de groei op Schouwen-Duivelandled' Meer werk in de recreatiesector of strijken meer senicpe res er neer voor een laatste levensfase? Opvallend, doei 199, verklaarbaar (gaat heen en vermenigvuldigt u) is d)stai groei van gemeenten met een stevige reformatoriscn35l bevolkingskern, als Arnemuiden, Bruinisse, Marieketren ke en Tholen. Vei De geringe groei toont weer eens duidelijk aan dat velg0 groting van het Zeeuwse draagvlak móet. De komst va) 01 Goeree-Overflakkee, waar de vier gemeenten ondanWoe verlies in Middelharnis een winst van 232 inwonenblij: boekten, is een belangrijke bijdrage. Met ruim 45.0(jled< inwoners erbij komt Zeeland dan ruim boven de 400.00 Tht Landelijk gezien stelt dat nog niet veel voor, maar in hacen land van Getallen is het mooi meegenomen. Ate Een lid van de pinksterge meente in Den Bosch heeft woensdag in kort geding voor de rechtbank haar baan bij het asielzoekerscentrum in Rosma len teruggeëist. Zij werkte bij het AZC, maar werd ontslagen omdat ze in haar vrije tijd asiel zoekers naar kerkdiensten van de pinkstergemeente bracht. Mevrouw Hehakaja, die bij het AZC werkte via een uitzendbu reau, meent dat zij onrechtma tig wegens haar geloof is ontsla gen. Zij beroept zich op de Wet Gelijke behandeling. De Asielzoekerscentra in Ne derland willen volgens direc teur J. van der Wijst van het centrum in Rosmalen, niet dat medewerkers politieke of gods dienstige bemoeienis hebben met de asielzoekers, ook niet buiten werktijd. Anders zouden er spanningen kunnen ontstaa omdat in de centra mensen va veel verschillende godsdie) sten en politieke achtergrondi bijeenwonen. De gedragscode zou landeli) voor alle 3000 medewerkers ge den. Ook mogen medewerkel niet als vrijwilliger diensté verlenen omdat dit tot verwal ring bij de bewoners zou leidei Het centrum stelde dat d vrouw na enkele waarschuw» gen is ontslagen omdat zij doo1 ging met haar vrijwilliger werk. Zij begeleidde vlucht lingen naar diensten van d Pinkstergemeente in Dei Bosch. Bovendien zou mi vrouw Hehakaja zich niet zak lijk genoeg opstellen in hai contacten met de bewoners. De rechtbankpresident doi w uitspraak op 11 januari. Directie: K. Scherphuis, W. F. de Pagter en F. van de Velde. Hoofdredactie: A. L. Oosthoek M. van Zuilen (adjunct) Vlissingen: Oostsouburgse- weg 10, Postbus 18, 4380 AA Vlissingen, Tel. (0118) 484000. Middelburg: Markt 51, 4331 LK Middelburg. Tel. (0118) 681000. Goes: Grote Markt 2, 4461 AJ Goes. Tel. (0113) 231800. Terneuzen: Axelsestraat 16, 4537 AK Terneuzen. Tel. (0115) 694457. Hulst: Servicepunt Boekhandel Duerinck, Gentsestraat 12, Tel (0114)314058. Axel: Nassaustraat 15. 4571 BK Axel Tel. (0115) 568000. Zierikzee: Oude Haven 41 4301 JK Zierikzee Tel. (0111)415380 Opening kantoren: Maandag t/m vrijdag van 8.00 tot 17.00 uur. Openingstijd Zierikzee 8.30-17.00 uur. Zaterdags in Vlissingen van 8.00 tot 10.30 uur. Centrale redactie: Postbus 18, 4380 AA Vlissingen, Tel (0118)484000; Redactiefax: (0118) 470102 's avonds op zondag t/m vrijdag, vanaf 19.00 uur; in het weekeinde: verwijzing via de telefonische boodschap op de kantoren. Bezorgklachten: maandag t/'m vrijdag: op de kantoren gedurende de openingstijden; zaterdags tot 14 00 uur: op de kantoren door de klacht in te spreken op de band of de verwijzing op te volgen. Overlijdensadvertenties: tijdens kantooruren en uitsluitend maan dag- t/m vrijdagavond van 20.30 tot 22.00 uur en zondagavond van 20.00 tot 22.00 uur: Tel. (0118) 484000. Fax (0118)470100. Abonnementsprijzen: per kwartaal 91,00, franco per post 119,00; per maand 33,00; per jaar 350,00; franco per post 460,00; bij automatische afschrijving per termijn f 1,50 korting; losse nummers maandag t/m vrijdag 1,60, zaterdag 2,50 p st. (alle bedragen inclu sief 6 pet. btw). Postrek.nr.: 3754316 t.n v PZC ab.rek. Vlissingen. Advertentietarieven: 1,76 per mm; minimumprijs per advertentie 26.40: ingezonden mededelingen 2,5 x tarief. Voor bneven bureau van dit blad 7,00 meer. Volledige tarieven met contractprijzen op aanvraag (alle advertentieprijzen exclusief 17.5 pet. btw). Giro: 35 93 00, Uitgeverij Provinciale Zeeuwse Courant B V. Vlissingen PZC-ombudsman: C. van der Maas. Auteursrechten voorbehouden Uitgave PZC

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1996 | | pagina 2