DOODSCHOP I het voetbal wordt steeds onbeschofter. \ornverlegging verlamd Wm&g vermoorden karateslag bandage peter de jonge RT 'OOI AllRDAG 12 MAART 1988 Td'tbal hard? De gemiddelde I \|)etbaltrainer schudt gedecideerd zijn ioffl, duikt vervolgens diep in de Wette kraag van zijn lichte regenjas en lit verontwaardigd in de dug-out. Een Mmechanische handeling. Trainers die m spelers opdracht geven een Ëastander met een welgemikte trap uit akelen zouden al helemaal niet stijan. Degenen die het toegeven zijn even jiinrs als de hondebezitter, die erkent dat jn liervoeter ongeneerd een hoop op het pj»ir laat vallen. Voetbal is, zo laten de RbS-rs weten, een mannensport. itmirlijk wordt er wel eens een rertmfinkje gemaakt en raakt er wel eens jn tegenstander gewond, maar de swering dat er op de velden wekelijks Binaire schoppartijen plaatsvinden akt olgens hen kant nog wal. at® elk jaar 500.000 sportbeoefenaars (op A miljoen geregisteerde sporters) met unsportletsel bij huisarts, EHBO of plinedisch Adviescentrum komen en er Mr schattingnog eens zo'n aantal luis doktert aan een blessure kan dus nooit jHe hardheid veroorzaakt worden. Dat n Jlemaal spelers, die over graspolletjes Welen, spontane botbreuken oplopen of iori) ugelukkige bewegingen hun spieren |®ren. Want van opzet is geen sprake en Ktaat zeker geen trainer die spelers iJoe aanzet. Toch gaf J aap van Maris, Kneester van zondag tweedeklasser Kens, dit jaar toe, nadat één van zijn ||I's wegens het onderuithalen van een Hstander uit het veld was gestuurd: Kre verdediger maakt in zo'n situatie die 'erf- ding. Sterker nog, dit is een M eding die hij van mij moet maken als n Jjitsis doorgebroken." en loorbeeld van normvervaging in het nafcurvoetbal, al haasten collega's van ank ris zich te verklaren dat zij „zoiets Kzouden propageren." Maar ook ®rs die zich in gesprekken ontpoppen Buisvaarders voor schoon voetbal likken er niet voor terug om in datzelfde spiek te onthullen dat in een bepaalde fflpndigheid een speler „die wedstrijd loilhad uitgespeeld. Of ik had 'm zelf een Kchop gegeven, óf ik had één van mijn ns dat laten doen." erobskerke-Hoek 2-6. Twee spelers uit het eld j estuurd, zes boekingen. Commentaar an de beide trainers: „De sfeer was er niet aarpm zoveel boekingen uit te delen." En: Des telers stonden elkaar niet naar het K." Belde trainers zaten waarschijnlijk irifialdelijk met de ogen dicht, want de mastering dat met name voor rust van P» kanten geschopt werd naar alles wat ewoog, wensten ze niet te pdersehrijven... Verslag PZC19 oktober 1987 atji jgldsrechter Sjaak Uitterhoeve uit -Gr: ivenpolder noteerde tijdens dat duel og a wat spelers in zijn boekj e. Mede naar Biding van die wedstrijd werd beweerd at niet de toegenomen hardheid, maar een Ijgnvoudiging van het boeking-systeem irbit ers hoeven nu geen tijdrovend rapport teer ;e schrijven, maar kunnen volstaan iet het aankruisen van de soort Beding) de oorzaak van het jègenomen aantal waarschuwingen zou jn. K Uitterhoeve: „Daar geloof ik niet in, ant iatzou op gemakzucht duiden. Er zijn Be oorzaken. Er is sprake van iHerruwing. Ik fluit nu zo'n vijftien, ïstienjaar en als je terugkijkt op die Bde kom je tot die conclusie. Dat komt oor Ie normverlegging. En het $t|affingssysteem draagt er ook toe bijNu rijgje een schorsing als je drie boekingen fcfehaam hebt staan, vroeger was het zo voor één boeking meteen ook een sing kreeg. De jongens verleggen hun en en dat kan nu ongestraft omdat het im daar de ruimte voor geeft. Ik heb, at ik scheidsrechter werd, ook - Btbald en in al die j aren heb ik twee keer enw aarschuwing gehad. In deze tijd zou lat if gehouden hebben dat ik nooit gestraft ouziin. Bovendien spelen er nu zo veel ndei e factoren een rol. Het geld ijvoi irbeeld. Je merkt in de wedstrijd dat er an e. :n noodrem wordt getrokken in het wjaë van het resultaat, het geld. Er zijn N§ns. die van buitenaf komen en niet bij en club zijn gaan spelen omdat ze er rien len hebben. Die hebben maar één eden en dat is dat geld. Er wordt prestatief Meld. In de wedstrijd van Serooskerke |S|f Hoek zat Serooskerke net in een EWle dat er zeer slecht gepresteerd werd Jath idde tot een stukje irritatie en nvrede. Dan volgen er overtredingen. Ik Bt toen vrij snel een norm stellen, want jsjedat niet doet ga je als scheidsrechter apo Je krijgt dan later te horen datje de pflftrijd niet aanvoelt, want trainer en Dur zetten de zaak onder druk en als het B hand loopt ben je als scheidsrechter et Pispaaltje. Dat hoor je later in de Efflurskamer, al viel het nu nog al mee. De B die na die wedstrij d P#skerke-Hoek zijn boekje te buiten ging asde trainer van Serooskerke, meneer ®neester. Die kwam nog eens vertellen B'i er van vond en bepaald niet op een TDale, fatsoenlijke manier. Er was gjjand van het bestuur, die daar actie ondernam. Toen heb ik zelf maar !d: Nu zwijgje, ga je weg of ik boekje ig. Het valt me altijd tegen wat trainers die langs de kant naar zo'n wedstrijd i te kijken. Ze zien precies welke speler aet rode lint dreigt te gaan en ze blijven I massief. In de 20 tot 22 wedstrijden, die ien seizoen fluit, komt het maar zeer n voor dat een trainer zo'n jongen naar nt haalt. Aan een trainer of een oerder heb je niet veel steun. Een ~r ziet je eerder nog als een I - .-gander danalsiemanddiehet spel in B ea'banen moet leiden. Ik vind dat er duidelijke en betere richtlijnen moeten komen van de bond. Die krijgen we op dit moment niet. Dit probleem moetje collectief aanpakken." Mevo Bevelanders 1-1. „...De tweede helft was te hard. Weliswaar is het gelijke spel terecht, maar de thuisclub kreeg die gelijkmaker nadat doelman Wim Kruf met een knie in de rug tegen de grond werd gewerkt. Hij werd ter observatie naar het ziekenhuis gebracht, waar zaterdagavond het gevoel in de benen al weer terug was..." PZC 2 november 1987 Wim Kruf (30) voetbalt sinds kort weer, maar nog altijd ondervindt hij hinder van die charge op het veld in Zierikzee. „Er kwam een voorzet kort voor de goal en toen ik de bal wilde pakken sprong een speler van Mevo met zijn knie in mijn rug. Of het met opzet gebeurde weet ik niet. Ik hoop van niet, want dan kun je beter stoppen met voetballen. Maar ik heb er bepaalde gedachten over. De scheidsrechter zag er in elk geval geen overtreding in, want ik liet de bal los en er kwam een doelpunt uit voort dat werd goedgekeurd. Mijn linkerbeen is een tijdje verlamd geweest, want mij is verteld dat door die klap mijn onderste rugwervels verschoven waren. Het scheelde maar een paar millimeter of het was een dwarslaesie geweest. Dankzij de goede behandeling van de fysiotherapeut van de club ben ik nog redelijk snel hersteld. Ik voetbal al vanaf mijn vijfde jaar, de laatste zes jaar- bij Bevelanders. Bijna al die tijd heb ik op doel gestaan. Ik heb niet de indruk dat keepers tegenwoordig harder aangevallen worden dan vroeger. Die wedstrij d tegen Mevo was een uitzondering. Je kon niet normaal voetballen, wantje werd gewoon de wedstrijd uitgeschopt. Het ligt bij een keeper ook aan zichzelf, of je aarzelend overkomt. Je moet niet bang naar een bal springen, maar er overtuigend ingaan. Met je knie naar voren, anders ben je zelf de pineut. Dat schrikt af. Het mag wel niet, maar het is me wél altijd zo geleerd. De blessure die ik heb opgelopen, heb ik gekregen door een slag in mijn rug. Aan die kant van mijn lichaam heb ik nu eenmaal geen knieën zitten." foto lex de meester Sluiskil SCO. „...Sluiskil en SCO liggen elkaar kennelijk niet en dat uitte zich binnen de krijtlijnen in tal van overtredingen, elleboogstootjes achter de rug van de scheidsrechter en opstootjes kriskras over het veld. Vijf agenten waren na het slotsignaal ter plaatse om eventueel onheil in de kiem te smoren. Scheidsrechter Jochcms uit Nieu w-Vossemeer zei na afloop zelfs: 'Ik bel vanavond nog op dat ik nooit meer fluit'..." PZC 5 oktober 1987 De arbiter gaf in die wedstrij d vier boekingen, waarvan twee aan dezelfde speler, die daardoor het veld moest verlaten. De boekingen werden in de karakteristiek onder het verslag gemeld bij de bijzonderheden, wat op zich al bijzonder is want boekingen zijn in het hedendaagse voetbal eerder regel dan uitzondering. Scheidsrechter Joop Jochems fluit nog steeds. Was de telefoon die avond stuk? „Ik heb dat natuurlijk in een opwelling gezegd. En dan nog zoiets van' als het zo moet, fluit ik niet meer. Er gebeurden allerlei dingen, die ik als scheidsrechter niet kon constateren. Het was mijn eerste wedstrijd inde tweede klas en ik dacht dat het keurig voetbal zou zijn. Achteraf hoorde ik dat het een voortvloeisel was uit een wedstrijd van de vorige competitie, toen het een puinhoop was geworden. Dat wist ik niet. Misschien zou de KNVB scheidsrechters wat beter moeten instrueren en informatie geven als er zoiets is gebeurd. Dan zou ik zeker beter om me heen gekeken hebben, want achter mijn rug gaven spelers elkaar elleboogstoten. Het voetbal wordt steeds onbeschofter, ze nemen het niet zo nauw meer. Vroeger waren fotopieterhonhoff ze bang voor een schorsing, dat is nu niet meer zo." MiddelburgBreskens 2-1. „...Een verontwaardigde trainer Jaap van Maris foeterde na afloop: 'Dat wegsturen was een veel te zware straf. Iedere verdediger maakt in zo'n situatie die overtreding. Sterker nog, die is een overtreding die hij van mij moet maken als een spits is doorgebroken..." PZC 22 februari 1988 De aanvaller, die de euvele moed heeft door de verdedigerslijn van de tegenstander heen te dringen weet dat hij op de lafste tegenactie kan rekenen: een aanval in de rug. De verdediger die zijn meerdere erkent in zijn tegenstander wordt gewisseld wegens om zijn gebrek aan kwaliteit te verdoezelen..." PZC 15 februari 1988 De harde tackle van weleer is de grove charge van nu geworden. De voetbalwereld lijkt vergeven van Nobby Stiles-figuren, het kleine, tandeloze ettertje van Manchester United dat in de jaren zestig door zijn onsympathieke tronie en bikkelharde overtredingen, die steevast gevolgd werden door een gemene grijns, het levende voorbeeld was van hoe het nooit zou mogen worden. Dat het toch die richting op is gegaan ligt niet aan Stiles Jaap van Maris: „Vroeger had je dat veel minder, maar nu speelt iedereen het man-op-man voetbal. In mijn tijd had je als vleugelspeler nog wel een back voor je, alleen liet die je de bal wél aannemen. Nu wordt er al geduwd en getrokken voordatje de bal toegespeeld krijgt. De actie wordt al verstoord voordat ie begonnen is. Ik geef toe dat het voetbal harder is geworden, dat de techniek minder verzorgd is. Je ziet de meeste overtredingen bij de minder technische ploegen. Bij Vlissingen komt het veel minder voor. Dat trainers opdracht geven om overtredingen te maken? Nee, dat geloof ik niet. Ja, ik heb wel gezegd dat mijn verdediger tegen een doorgebroken spits een overtreding moet maken. Er is een duidelijk verschil in de soort overtreding. Iemand die tot twee keer toe met zij n noppen vooruit naar het been van een tegenstander springt moet anders gestraft worden, dan een speler diezijn tegenstander met zijn lichaam tegen de grond werkt. Dat er opdrachten worden gegeven om iemand te blesseren.... Ik ken in Zeeland geen trainer die dat doet. Wat wel voorkomt is dat er wordt gezegd wanneer een bepaalde speler geblesseerd is: 'pak die vent in het begin maar gelijk goed aan'. Iemand die een bandage om heeft loopt het risico vrij snel in een wedstrijd een tik te krijgen. Je zag het ook in de Europa Cup-wedstrijd van Bordeaux tegen PSV. Tigana werd een paar keer flink hard aangepakt. Voor mij is er op dat gebied geen verschil tussen prof- en amateurvoetbal. Voor allebei bestaan dezelfde regels." gebrek aan inzet. Hij had minstens naar het shirt moeten grijpen, maar liever nog met zijn lichaam de speler uit zijn evenwicht moeten brengen en dus tegen de grond moeten werken en als ook dat niet lukt met een „doodschop" de kans moeten verijdelen. Natuurlijk haast elke oefenmeester zich te verklaren dat de charge, hoe grof een meedogenloos ook, slechts de bedoeling heeft een actie te onderbreken. „Je mag elkaar best eens vermoorden, als je 't maar gezellig houdt", zong Freek de Jonge al in de show Neerlands Hoop Interieur. Jaap van Maris, de trainer van Breskens, over zijn uitspraak na het wegzenden van Willy de Jaeger die een tegenstander onderuit haalde: „Als ik dat zeg bedoel ik niet datje iemand lichamelijk letsel toe moet brengen. De verdediger moet zijn lichaam gebruiken om iemand neer te leggen. Als je naast of eigenlijk net voor zo'n doorgebroken speler komt kun je 'm op je heup nemen. Om 'm uit balans te brengen. Dan zal ie heus geen letsel oplopen. Het kan natuurlijk wel en de kans is ook groter dat het gebeurt als je iemand laat vallen dan dat je hem door laat lopen, maar we vallen wel op een grasmat, hè! En het zijn sportieve, atletische kerels. Nee, het mag niet. Dat staat in de spelregels. Je kunt daar wel rekening mee houden, maar als je zo'n vent laat lopen benadeel je wel je clubje medespelers, je trainer. Die willen namelijk winnen. Als we té sportief gaan spelen komt er ook ellende van. Dan ga je elke wedstrijd de boot in. Behalve als iedereen het zou doen, ja. Maar de trainers van het betaald voetbal komen ook elk jaar bij elkaar en spreken dan af dat ze aanvallender gaan spelen. De eerste vijf wedstrij den gaat dat goed, maar dan begint die ene club die nog nul punten heeft toch maar een mannetje extra achter te houden en probeert ten koste van alles een punt te pakken. Voor je een maand verder bent doet de helft van de clubs dat. Je moetje natuurlijk aan de regels proberen te houden, dus moetje in een situatie van aanvaller tegen verdediger ook zien datje die man met de bal voor je houdt. Maar als je snelheid te kort komt, moetje dat hardhandig doen. Dat was vroeger al zo." AZVVHoek 0-1. „...Zo mocht Philippe Wolfert (AZVV) van geluk spreken, omdat hij Ad de Rijke ongestraft een vuistslag mocht toedienen en ook Frank van Drongelen mocht niet mopperen dat hij een serie smerige overtredingen mocht maken KloetingeHoek 2-1. „...Spijkerharde duels, veel overtredingen en tal van andere onvriendelijkheden maakten van de Zeeuwse derby bijna een ware veldslag. Kloetinge-trainer André Wurth: 'Ik vond Hoek erg gemeen spelen.' Zijn eigen formatie deed trouwens niet onder voor Hoek. 'Inderdaad, als een ploeg hard speelt moet je daar wat tegenover zetten'. Kloetinge-aanvoerder Diederick Hiensch moest na een aanvaring met Gi js Lokhorst het veld verlaten..." PZC 7 maart 1988 André Wurth is in de week na de ontmoeting nog altijd hevig verontwaardigd over de wijzer waarop de wedstrijd uit de hand is gelopen. „Er zijn dingen gebeurd, die de scheidsrechter niet goed gezien heeft. Diererick Hiensch kreeg een harde karateslag op zijn rug. Henk van Sabben werd een keer vol in zijn gezicht geschopt. Je kunt niet altijd van „expres" uit gaan, maar als j e ziet dat Gijs Lokhorst Hiensch met de volle vuist op zijn rugwervels slaat...Ik vind dat dat in het amateurvoetbal niet mag gebeuren. Als dat twintig jaar geleden was gebeurd had die Lokhorst de wedstrijd niet uitgespeeld. Ofikhad hem zelf een doodschop gegeven, óf ik had het één van mijn spelers laten doen. Nu kon ik me inhouden, al kookte ik inwendig. Zo'n weloverwogen, gemene rotstreek hoort op het voetbalveld niet thuis. Wanneer ik zou zien dat een speler van mij zo'n overtreding maakte, haalde ik 'm er uit. Dat heb ik wel eens gedaan toen ik bij Dosko zat. Een speler liep na te trappen. Die wissel je omdat de grens van het toelaatbare overschreden wordt. Natuurlijk ook omdat je merkt dat die vent er anders uitgestuurd zal worden. Ik vond deze wedstrijd trouwens een uitzondering. Met Kloetinge speel ik al helemaal niet zo en wordt het zeker niet gepropageerd. Deze wedstrijd was maar één affaire waarvan ikzeg: datwasniet netjes. Of het opdrachten zijn of niet: ik vind dat iedereen een eigen verantwoordelijkheid heeft. Befehl ist Befehl kun je op een voetbalveld niet zeggen." Middelburg—GPC 3-1Alleen het nodige geluk zorgde er voor, dat niemand ernstig geblesseerd het veld moest verlaten..." PZC 7 maart 1988 Dennis Lintvelt (GPC) werd een minuut voor het laatste fluitsignaal wegens belediging van de scheidsrechter uit het veld gestuurd. De hardheidsgraad van de ontmoeting tegen de koploper valt voor hem inde categorie „redelijk". „Ik vond het wel meevallen. Ik heb wel gekkere dingen gemaakt. Nu was het een wedstrijd tegen de koploper en dan wordt er altijd wat scherper in de duels gespeeld. Maar tegen een degradatiekandidaat als SVD gaat het er nog een stuk steviger aan toe. Ik heb bij Arnemuiden in de tweede klas van het landelijk zaterdag voetbal gespeeld en daar krijg je minder schoppen, al werden er ook wel grove overtredingen gemaakt. Qua voetbal was dat leuker, maar nu heb ik meer spelvreugde, ook al krijg je meer schoppen. Ik deel trouwens zelf ook genoeg uit, dus moetje ook wat kunnen incasseren. Ik heb in elk geval een basissplaats, zodat ik iedere week kan spelen." Vraag het de voetballer, de trainer of de bestuurder.Het valt allemaal best mee en als het escaleert is het de schuld van de scheidsrechter, die de wedstrijd niet aanvoelt. Zoals volgens de verklaringen van de hondebezitters poep op stoep alleen maar optisch bedrog kan zijn, berust verruwing van het voetbal op een foutieve waarneming. Toch moet de brancard dit weekeinde weer bij elk veld gereed staan. Als rekwisiet bij een mannelijke spelletje.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1988 | | pagina 33