Actiebereidheid schippers groeit mmmm almanak .politiehond in handen van een leek is hartstikke gevaarlijk. Eis zeven jaar in moordzaak Axel Taxichauffeurs overvallen DRESSUUR PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT PROVINCIE BLIJFT BIJ STANDPUNT TEGEN EIGEN VERVOER VERLADERS Petitie V. HOGER BEROEP VOOR HOF Weerzien DINSDAG 29 SEPTEMBER 1987 [\ctie tegen sluiten van Zonneveld ■MIDDELBURG - Onvermurwbaar koerst het Zeeuws provin ciebestuur af op sluiting van het zeehospitum Zonneveld in Öostkapelle. Die conclusie restte maandag toen de statencom missie voor welzijnszaken over een protestbrief heen walste Ijie ondersteund werd door 15.021 hantekeningen. ROTTERDAM/TERNEUZEN - De ac tiebereidheid onder de Nederlandse binnenschippers neemt met de dag toe. De schippers reageerden maan dagmiddag furieus op een medede ling van het verladersbedrijf Grana- ria, dat de aanvankelijke plannen om lading met eigen duwbakken te gaan vervoeren, gewoon doorgaan. Grana- ria kreeg daarvoor overigens al eer der toestemming van het ministerie van verkeer en waterstaat. Volgens de schippersorganisaties, die zich nu voorlopig afzijdig houden en de zaak hebben overgedragen aan een spe ciaal actiecomité, is die toestemming rechtstreeks afkomstig van minister N. Smit-Kroes van verkeer en water staat zelf. Vrijdag en zaterdag kwamen boze schippers, die bang zijn dat hun posi tie steeds verder wordt ondermijnd door verladers die hun lading buiten de beurs om vervoeren, al in actie in Rotterdam. Ze verstoorden een con gres, waar werd gesproken over de toe komst van de binnenvaart en demon streerden zaterdagmiddag in de haven (Slot zie pagina 11 kolom 1 ■laar liefst acht insprekers probeer- len de commissieleden ervan te over tuigen dat het centrum voor kinderre- lalidatie en mytylonderwijs te Oost- lapelle een beter lot verdient. Maar lun soms zakelijk getoonzette, dan lieer emotioneel geladen betogen prachten de politici niet aan het twijfe- jDe verantwoordelijke gedeputeerde Don (pvda) erkende: „Dit is geen l van vreugde. Ik heb begrip voor de ■noties. Ik besef dat met dit besluit lerdriet wordt aangedaan. Maar we lunnen op emotionele gronden geen ieleid voeren. Het doet pijn, maar het lal de gezondheidszorg in Zeeland ver- Ieteren". En zo dachten ook de com- Juissieleden erover. Ze schaarden zich inaniem achter het voornemen om de pderrevalidatie en de mytylschool laar Goes te verplaatsen. Daar is dan log maar plaats voor 10 van de 80 Zon- leveld-bedden. laar staat tegenover dat Zeeland met leze operatie een centrum voor klini- jche volwassenenrevalidatie (25 bed ien) kan binnenhalen, eveneens onder Ie brengen in Goes. Bovendien opent Ie operatie de deur voor een depen- lance in Terneuzen, waar zowel vol wassenen als kinderen dagbehande- ing kunnen ondergaan. Don verzeker- te de ongeruste ouders, personeelsle- len, bestuursleden en andere betrok kenen -massaal aanwezig op de publie- le tribune in de statenzaal- dat er nog plop mogelijkheden zijn om mee te Vrolijk fluitend stond de man in de aankomsthal van Schip hol. Gezond gebruind, in de ene hand z'n paspoort in de andere een koffer vol presentjes en flessen drank voor al die vrien den die hij destijds in Neder land had achtergelaten. Vier jaar geleden was hij sa men met vrouw en kinderen voorgoed uit Zeeland vertrok ken om z'n toekomst in zonni ger oorden te zoeken. Het had hem, vorige maand, aangenaam getroffen. Toen hij op een fraai terras aan één van de Spaanse kusten achter een goed glas nog wat oude pape rassen doornam, kwam hij tot de conclusie dat-ie nog een vriendelijk bedragje van de Nederlandse fiscus tegoed had. En omdat hij weet dat het doorgaans moeizaam corres ponderen is over dit soort za ken, pakte hij het vliegtuig om het geld maar even op te halen. Toch leuk om weer even in Ne derland te zijn, riep hij de beambte van de paspoorten controle opgewekt toe. Dat ge voel bleek wederzijds. „Er staan nog twee bekeuringen van u open, meteen afrekenen graag", sprak de douanebe ambte, nadat hij routineus en kele handelingen op de compu ter had verricht. Tweehonderd gulden armer sleepte de man zijn koffer naar de uitgang. Nee hoor, niets aan te geven. Fout dus. Hij had veel te veel flessen wijn bij zich. Of- ie er maar een paar wilde inle veren. Getergd dreef de man een uur later het wijzertje van de snel heidsmeter van zijn huurauto naar de honderdveertig. Hij schoot lekker op. Tot hij op de Grevelingendam werd aange houden door een nors ogende politieman. Of meneer dacht dat-ie alleen op de wereld was. Met de bekeuring in zijn ach terzak en een ernstig gedeukt humeur stapte meneer het be lastingkantoor binnen. Het werd een hartelijke ontvangst. Het clubje belastingambtena ren barstte nog nét niet in een spontaan gejubel uit, maar wat waren ze blij hem weer eens te zien, daar hadden ze na al die jaren niet meer op durven ho pen. Of hij misschien een kopje koffie met gebak beliefde. Dan kon-ie op zijn gemak de aan slag doornemen die de fiscus voor hém had klaarliggen. Gisteren is de man weer met het vliegtuig naar Spanje ver trokken. Uitgezwaaid door een legertje vrienden en kennissen, die één ding zeker weten: ze zullen hem nooit meer in Ne derland terugzien. praten over alle 'ins en outs'. Daartoe zal nog vóór september 1988 een be leidsnota worden geproduceerd. In de ze nota zullen ook voorwaarden wor den opgenomen die de kwaliteit en de continuiteit van de kinderrevalidatie moeten waarborgen. Blijft alles bij het oude, zo verzekerde Don zijn gehoor, dan zal Zonneveld uiteindelijk geheel verdwijnen en kan geen centrum voor klinische volwasse nenrevalidatie worden gerealiseerd. Hij schermde daarbij met een brief van staatssecretaris Dees, die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat: de landelijke normen staan niet toe dat Zonneveld blijft voortbestaan. „Zee land is te klein", aldus Don, „voor een aparte jeugdrevalidatie en een aparte volwassenenrevalidatie. Daarom is ge kozen voor concentratie van de revali- datievoorzieningen. Anders zou Zee land alles kwijt raken". Gedeputeerde W. Don (links) in discussie met enkele ouders van kinderen die op Zonneveld behandeld worden. Diverse insprekers zeiden gisteren dat het provi'ciebestuur zich door Dees laat chanteren. De voorzitter van de oudervereniging, mevrouw G. G. L. Schilperoord-Stehouwer, zei gis terochtend bij de overhandiging van de petitie en de daarbij behorende 15.021 handtekeningen: „Gedeputeer de staten hebben toegegeven aan de dreigementen van staatssecetaris Dees. Ze tonen geen enkel begrip voor de positie van[ouders en kinderen". De handtekeningenactie werd op touw gezet door de oudervereniging. De ondertekenaars wijzen op een kapi taalvernietiging van vele miljoenen in Oostkapelle en vervolgens op de enor me kosten, die in Goes moeten worden gemaakt om daar een nieuw revalida tiecentrum te realiseren. „De zorg voor het gehandicapte kind", aldus de peti tie, „wordt in onze provincie volstrekt ondergeschikt gemaakt aan andere belangen". Don stelde daar tegenover: (Slot zie pagina 11 kolom 2) CADZAND-BAD De duik- en demonteerploeg van de Konink lijke Marine uit Vlissingen heeft maandagmorgen een anti-tank mijn en een granaat onschade lijk gemaakt op het strand te Cadzand-Bad. De explosieven waren daar ge vonden tijdens werkzaamheden aan de dijk. Omdat de explosie ven direct achter het Strandhotel op de boulevard lagen, werden de bovenste twee verdiepingen van het hotel ontruimd. Alleen de bo venste twee moesten vrij ge maakt worden, omdat deze bo ven het duin uitsteken. Eventue le scherven, die lager rondvlogen, kwamen in het zand terecht. De operatie verliep overigens vol gens plan. Afgezien van wat vogels met de schrik in de vleugels verliep het on schadelijk maken van explosieven bij Cadzand-Bad geheel naar wens. DOMBURG Jaren geleden ver- kocht-ie Arno, een kruising tussen een Mechelse en een Duitse herder, aan de Amsterdamse politie. Niet lang daarna zag hij Arno terug. Op de televisie. Tijdens een reportage over rellen op de Dam. „Toen ik die beelden zag, dacht ik: wat ben ik blij dat ik 'm zo goed heb afgericht; wat er allemaal niet naar zo'n hond wordt toegegooid - alleen een hond met karakter kan zoiets hebben." Het afgelopen weekeinde werden in Goes en Kapelle-Biezelinge de Zeeuwse kampioenschappen voor politiehonden gehouden. Eén van de keurmeesters was C. Minderhoud (67) uit Domburg. Deze gepensio neerde bankdirecteur is behalve keurmeester ook secretaris van de achtduizend leden tellende landelij ke Koninklijke Nederlandse Politie honden Vereniging (KNPV). Daar naast is hij voorzitter van de afdeling Zeeland van de KNPV en secretaris/ penningmeester van de politiehon denvereniging Randduin. Het zal duidelijk zijn: Minderhoud weet veel, zo niet alles van het africhten van honden. Het dresseren van politiehonden is niet uitsluitend weggelegd voor poli tiemensen. Integendeel zelfs, zegt Minderhoud. „Er zijn twee landelijke verenigingen. De Bond van de Neder landse Diensthond staat alleen open voor de politie en voor mensen in overheidsdienst. Onze vereniging be staat voor het merendeel uit particu lieren, die het africhten zuiver als een sport beschouwen. Moeilijk, om zo'n hond af te richten? „Daar wordt nogal eens licht over ge dacht. Maar je moet niet denken dat je een hond binnen een paar maan den hebt afgericht. Je moet veel ge duld hebben. Je bent zeker twee jaar met zo'n hond bezig voordat-ie een certificaat kan halen." Wat is er de zin van? „Die is tweeledig. In de eerste plaats de sport. Het dresseren is voor de meesten een hobby. Er zijn er een he leboel die hun hond, zodra ze hem hebben afgericht, onmiddellijk aan de politie of bewakingsdiensten ver kopen om weer opnieuw te kunnen beginnen. Pure liefhebberij, dat is dus de ene kant. Aan de andere kant: met iedere goed afgerichte hond krijgt de politie er werkelijk een col lega bij. Een afgerichte hond is voor de politie gewoon een wapen. Daar om zijn we er ook ontzettend kien op wie we in onze vereniging halen. Ik beweer niet dat er binnen onze ver eniging geen mensen rondlopen die we eigenlijk liever niet zouden willen hebben. Maar als iemand zich aan meldt, gaan we na of hij ooit met de politie of justitie in aanraking is ge weest. Is dat het geval, dan hangt het er een beetje vanaf, maar we durven nogal eens nee te zeggen, zeker als het om geweldsdelicten blijkt te gaan." C. Minderhoud: ...nauwelijks uitwassen.. Een afgerichte politiehond is - zei u - een wapen. Iemand met een katapult op zak loopt het ri sico een bekeuring te krijgen. Maar iedereen kan zonder enig probleem zo'n hond kopen. Zouden daar geen regels voor moeten komen? „Een politiehond in handen van een leek is hartstikke gevaarlijk. Maar er worden weinig afgerichte honden aan particulieren verkocht. De mees te gaan naar de politie en bewakings diensten. En of je dat aan allerlei re gels moet gaan binden - ik weet het niet, er komt ook een stuk privacy om de hoek kijken. Wanneer het echt uit de hand zou lopen, wordt het wat anders. Maar er hebben zich tot nu toe nauwelijks uitwassen voorge daan." E?i die pitbulls dan? „Die hebben wij niet. In ons bestand zul je niet één pitbull-terrier tegenko men. Het hoofdbestuur bepaalt wel ke rassen wel en welke rassen niet worden toegelaten. En de pitbulls vallen daarbuiten omdat ze levens gevaarlijk zijn." Welke hondenrassen laten zich het best africhten? „De Mechelse herder en alle kruisin gen daarvan. De Duitse herders, die zijn minder geschikt voor ons werk, als die een opdonder krijgen zijn ze zo weg. En vroeger de bouviers. Da's jammer, maar daar is heel veel ver keerd mee gefokt. Ze zijn te veel op schoonheid gefokt en te weinig op karakter. En karakter, moed en durf, dat zijn voor ons de belangrijkste ei genschappen van een hond." Voor de meeste leden van uw vereniging is het africhten van honden een hobby. Enig idee hoe de honden daar zelf over denken? „Die vinden het prachtig. Als je ziet hoe ze tekeer gaan op het oefenter rein; ze doen dat 't liefst van al." Ondanks de stokslagen waar ze wel eens tegenaan lopen? „Ik kan me voorstelen dat daar soms wat schuin tegenaan gekeken wordt. Maar het valt allemaal best mee. In die twee jaar dat ze getraind worden, krijgen ze misschien vijf keer een - wat wij noemen - dragelijke stokslag. Wij moeten die honden klaarmaken voor de praktijk. In die praktijk kun nen ze ook wel eens een klap krijgen. En als een politiehond voor de eerste de beste klap wegloopt heb je er niks aan. Zo is het toch?" Willem J. van Dam DEN HAAG/MIDDELBURG De procureur-generaal van het Haagse Gerechtshof, mr H. A. Holthuis, heeft maandag wegens doodslag zeven jaar gevangenisstraf geëist tegen de 24-ja- rige H. B. Door de rechtbank in Mid delburg was de man in eerste instan tie eveneens tot zeven jaar veroor deeld. De verdachte had op 25 novem ber 1985 in Axel met een klauwhamer een man de schedel ingeslagen. Het slachtoffer, W. J. Jansen, overleed vrijwel onmiddellijk. Voor het Hof verklaarde de 24-jarige man eerst, dat tijdens het werk een ha mer was gevallen op het hoofd van het slachtoffer, dat dronken zou zijn ge weest. Voor de Middelburgse recht bank en tegenover de politie echter, had hij verklaard Jansen wel degelijk op het hoofd te hebben geslagen. Deze verklaringen hield de voorzitter van het Hof, mr A. J. M. de Groot, hem voor. De verdachte betwistte deze ver der niet. Het latere slachtoffer had B. meegeno men naar een café en daarna naar zijn kamer boven dat café. Hier maakte de man tegenover B. avances. Deze werd agressief, pakte een hamer, wikkelde die in doeken en sloeg in blinde woede op het hoofd van Jansen. De procureur-generaal vond het de vraag of de verdachte wel in blinde woede had gereageerd. B. zou vaker bij zijn slachtoffer op de kamer zijn ge weest. Verder merkte de procureur-ge neraal op dat verdachte regelmatig rondhing in homobars in België en Ne derland. „Hij houdt zich niet voor niets in dat soort café's op", vond de procureur. „Als B. niet van toenadering was ge diend, had hij er niet moeten komen". De vertegenwoordiger van het open baar ministerie stelde vast: „Het slachtoffer is tragischer wijze het slachtoffer geworden van zijn homo- sexuele geaardheid". Hij noemde B. een gevaar voor de maatschappij. De raadsman van de verdachte, mr S. C. M. Asselbergs, vond dat de recht bank indertijd wat gemakkelijk over de persoon van zijn cliënt had geoor deeld. Tijdens zijn daad was hij vol gens het psychiatrisch rapport, ver minderd toerekeningsvatbaar. „Mijn cliënt was niet altijd gediend van enige toenadering. Daarbij slikte hij ten tij de van het gebeurde pillen en had veel gedronken". Verminderd toereke ningsvatbaar zou zijn strafverminde ring moeten opleveren. De raadsman voerde verder aan dat het slachtoffer chantage niet uit de weg ging. Wanneer B. iets niet wilde, dreigde hij de politie te bellen en hem aan te geven wegens illegaal verblijf in Nederland. Het Hof zal 12 oktober arrest wijzen. VLISSINGEN Twee Vlissingse taxichauffeurs zijn zondagavond het slacht offer geworden van beroving. Het eerste delict begon rond een uur of zeven 's avonds. Taxicentrale Vlissingen werd gebeld en gevraagd of twee mannen bij een café aan de Nieuwendijk opgehaald konden worden. De 25-jarige C. J. W. vervoerde hen naar het woonwagenkamp aan de Windhoek. Daar werd de chauffeur besprongen door de twee mannen. Ze sloegen hem in zijn g;ezicht en eisten geld. W. heeft zijn portefeuille met een inhoud van ongeveer 550 gulden afgegeven. Rond kwart over elf pikte de Vlissingse chauffeur R. M. van Taxi Blaakman twee mannen op die naar de Windhoek wilden. Rijdend door de Paul Kruger- straat spraken de mannen de 25-jarige fietser A. J. R. aan. De wielrijder ging niet op het geschreeuw in en reed door. De twee passagiers verzochten chauffeur M. ter hoogte van de Bloemenlaan te stoppen. Eén van de twee stapte uit, hield de fietser aan en sloeg hem vol in zijn gezicht. De jongeman gooide zijn fiets neer en probeerde zich te verweren; toen de tweede man echter uitstapte rende hij weg. De twee mannen zetten tevergeefs de achtervolging in en stapten weer in de taxi. De chauffeur vervoerde hen naar hun bestemming. In plaats van geld kreeg M. daar een paar flinke klappen. Onder dwang heeft hij zijn portefeuille af moeten staan. Hoeveel de inhoud daarvan bedroeg is onbekend, want de politie heeft de taxichauffeur nog niet kunnen spreken, doordat hij ter observatie in het zieken huis is opgenomen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1987 | | pagina 9