Mooie Moeite vraagt provincie verlies uitgave te dekken EMANCIPA TIE IN HET ZIEKENHUIS Florence Nightingale bestaat niet meer... Beneluxverdrag van groot belang voor de Kanaalzone STEUN VANUIT CULTURELE RAAD PZC/ provincie Fondsen van provincie voor cultuur raken uitgeput SECRETARIS-GENERAAL KRUIJTBOSCH: Voor twee mille aan goederen uit auto gestolen Oud-conrector J. van der Woude in Goes overleden Hond gestikt bij brand Biervliet HOORT ZIET 14 RP18 maakt de laatste vaartocht op Oosterschelde Systeem RUIM 13.000 GULDEN Karavaan Eén geheel WOENSDAG 17 JUNI 1987 Kunstenaars verlangen ber oepskostenvergoe ding MIDDELBURG Beeldende kunstenaars in Zeeland blijven hardnekkig proberen om van het provinciebestuur een beroepskostenvergoeding los te krijgen. De provincie zou daarvoor een gedeelte moeten benutten van de rijksbijdrage ter bevordering van de beeldende kunst. daan via het tentoonstellingsproject van de Zeeuwse Culturele Raad. Met deze twee voorstellen is jaarlijks een bedrag gemoeid van in totaal 121.000 gulden. Dat blijkt uit voorstellen die zijn gefor muleerd door de sectie beeldende kunst van de Zeeuwse Culturele Raad. Veel kunstenaars worden in hun be- roepsbestaan bedreigd doordat hun sociale voorziening, de Beeldende Kunstenaars Regeling (BKR) de afge lopenjaren is geamputeerd en per 1 ju li helemaal wordt opgeheven. Ter compensatie krijgt de provincie jaarlijks een rijksbijdrage. Dit jaar gaat het om ongeveer 360.000 gulden. Nog geen maand geleden lieten gede puteerde staten weten dat ze er niets voor voelen om beroepskostenvergoe dingen te verstrekken. Zoiets name lijk. zou teveel weghebben van een WEMELDINGE - De groep We- meldinge van de rijkspolitie te water neemt donderdag 25 juni afscheid van de RP 18. Deze boot is sinds 1954 onafgebroken in het Oosterscheldegebied in actie ge weest. Hoewel de RP 18 nog steeds uitstekend functioneert, beginnen de onderhoudskosten zodanig op te lopen, dat besloten is het schip uit de vaart te ne men. Een schip met zo'n staat van dienst kan niet zonder meer wor den stilgelegd, vonden de mede werkers van de waterpolitie in Wemeldinge. Daarom is voor vol gende week donderdag een laat ste vaartocht met de RP 18 geor ganiseerd. Voor deze finale pa trouille op de Oosterschelde zijn onder anderen de oud-politie mensen uitgenodigd die in 1954 de bemanning van het schip vormden. De vaartocht, die om 13.30 uur begint bij de kleine sluis in Wemeldinge, wordt gevolgd door een bijeenkomst in hotel Vredebest in hetzelfde dorp. De RP 15 zal de RP 18 opvolgen. Wat er met het oude schip gaat gebeu ren is nog niet duidelijk. Mogelijk zal de dienst der domeinen van het ministerie van financiën het verkopen. nieuwe, of afgeleide BKR-regeling. Liever besteedt het college de gelden aan de aankoop van Zeeuwse kunst, subsidiëring van de Zeeuwse Kunst uitleen, ondersteuning van gemeente lijk kunstbeleid en de subsidiëring van particuliere kunstaankopen. BROUWERSHAVEN - Uit de auto van R. de G. uit Zonnemaire is dins dag tussen 14.00 en 14.30 uur voor ruim tweeduizend gulden aan goede ren gestolen. De auto stond geparkeerd aan de Ha ven zuidzijde. De daders sloegen een zijruitje kapot en probeerden de radio cassetterecorder eruit te halen. Dat lukte niet, maar het apparaat werd ge heel vernield. Verder namen de daders twee ademautomaten van een duik- uitrusting en kleding mee. Van de passagier F. T. R. H. uit Duits land verdwenen zijn kentekenbewijs, paspoort, vaarbewijzen, rijbewijs en een bos sleutels. Daarmee, aldus de ZCR-sectie, zijn de beeldende kunstenaars nog niet gehol pen. Kunstenaars met onvoldoende inkomsten zijn straks aangewezen op een bijstands- of een werkloosheids uitkering. Dat betekent dat het voor hen nog moeilijker wordt om in be roepskosten (atelier- en materiaalkos ten) te voorzien. De provincie zou daarom een subsidiemogelijkheid moeten scheppen om 'de continuëring van de beroepspraktijk van beeldende kunstenaars althans enigszins veilig te stellen'. De ZCR-sectie stelt een systeem voor dat jaarlijks maximaal 20 Zeeuwse kunstenaars aan een beroepskosten vergoeding kan helpen van maximaal 5.000 gulden. Het Voorzieningsfonds voor Kunstenaars in Den Haag zou daarbij als doorschuifluik kunnen die nen. Daarvoor zou 6.000 gulden op ta fel moeten komen. Verder zouden jaar lijks maximaal 10 kunstenaars in aan merking moeten komen voor een bij drage van 1.500 gulden in de kosten van tentoonstellingen en presentaties. Met dit laatste zijn de afgelopen jaren op beperkte schaal al ervaringen opge- GOES - De oud-leraar en voormalige conrector van het Goese Lyceum drs J. van der Woude is maandag op tach tigjarige leeftijd in zijn woonplaats Goes overleden. De heer Van der Wou de werd in 1939 in Goes benoemd. Voordien was hij, na zijn studie Ne derlands en geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Utrecht, leraar in Utrecht, Haarlem en Eindhoven. Van 1956 tot zijn afscheid in 1972 was hij conrector en in die periode ook twee keer waarnemend rector. De heer Van der Woude was oprichter van de leerlingenvereniging Vlam en regisseerde jarenlang de toneelstuk ken van de school. De leraar Neder lands vond het belangrijk culturele waarden op jonge mensen over te dra gen. Echt onderwijs was volgens hem anti-maatschappelijk. De persoon van de leraar moest naar zijn mening naast grondige vakkennis een brede culture le bagage hebben. De begrafenis is vrijdag op de algeme ne begraafplaats in Goes. MIDDELBURG De Stichting Kunstpromotie Zeeland heeft het pro vinciebestuur gevraagd het verlies te betalen dat vorig jaar is geleden met de uitgave van het Zeeuws kunstma gazine Mooie Moeite. Het gaat om een bedrag van 13.600 gulden. De sectie culturele zaken van de Zeeuwse Cul turele Raad heeft inmiddels geadvi seerd om aan het verzoek te voldoen. Zoals gemeld is de verschijning van het Uit-maandblad Mooie Moeite en kele maanden geleden opgeschort, na dat ook in de eerste maanden van dit jaar verliezen ontstonden. Volgens de stichting liep de advertentiewerving in het honderd. De Vlissingse zaken man-galeriehouder Luc Markies, die nog enkele maanden probeerde om de advertentiewerving en promotie van nieuwe impulsen te voorzien, haakte af omdat deze activiteiten hem uitein delijk 'te weinig revenuen' bleken op te leveren. Onderhandelingen met de di rectie van de PZC over een overname van de drukwerkzaamheden en de ex ploitatie leidden niet tot resultaat. De onderhandelingen sprongen af op de financiële consequenties. De stichting is nu doende 'een deugde lijke financiële basis te leggen opdat het tijdschrift eventueel in wat aan gepaste vorm zo spoedig mogelijk weer kan verschijnen'. Het is de bedoe ling de redactionele ruimte in te krim pen en een nog groter accent te leggen op Zeeuwse aspecten. Ad de Jong, één van de twee part-time redacteuren en 'geestelijke vader' van Mooie Moeite, heeft zich teruggetrokken omdat hij zich niet in de nieuwe opzet kan vin den. Bij de start van Mooie Moeite, ander half jaar geleden, legde de provincie een subsidie op tafel van 25.000 gul den. Het Anjerfonds droeg 5.000 gul den bij. Deze subsidies waren bedoeld om een aanloopperiode van twee jaar te overbruggen. Daarna, zo veronder stelde men, zou Mooie Moeite zichzelf wel kunnen bedruipen. Gedeputeerde van cultuur mr J. P. Boersma, inmiddels opgevolgd door G. de Vries-Hommes, bood de stich ting begin dit jaar uitzicht op een aan vullende subsidie waarmee het tekort van vorig jaar gedekt zou kunnen wor den. Maar hij wees een verzoek om ex tra subsidie van de hand. Bij de provincie ligt inmiddels ook een verzoek om 37.500 gulden subsidie voor een 'goodwill-actie', die bedoeld is om de begin dit jaar ontstane ver liezen weg te werken. Het gaat om een 'varende cultuur-Karavaan', die in augustus/september een tiental Zeeuwse plaatsen aan zou moeten doen. Podiumkunstenaars en beel dend kunstenaars uit Zeeland treden dan op tegen onkostenvergoeding. Dit plan is ook nog van gemeentelijke bij dragen afhankelijk. Elke gemeente die het programma 'afneemt' zou een 'uitkoopsom' van 3.750 gulden op tafel moeten leggen. De sectie theater van de Zeeuwse Cul turele Raad heeft deze aanvraag in middels van een positief advies voor zien. Daarbij is de suggestie gedaan een deel van de subsidie te putten uit het onlangs ingestelde toeristisch-re- creatief ontwikkelingsfonds. Het pro vinciebestuur zal er waarschijnlijk in juli een beslissing over nemen. KWF-hoofdbestuurder A.A.J. Koppe reikte aan de collectanten mevrouw J. Pleijte-Baaijens en de 91-jarige heer A.P. Baljeu een speld met respectievelijk de bronzen legpenning en de zilveren krab uit. MIDDELBURG „Middelburg is een goede stad voor het Koningin Wilhelmina Fonds. Het is de koploper van Zeeland bij de ledenopbrengst en bij de collecte opbrengst". Dat zei de heer A. A. J. Koppe, lid van het hoofdbestuur van het KWF, die tijdens een bijeen komst, dinsdagavond, waarop hij een groot aantal on derscheidingen mocht uitreiken. Ruim vijftig collectanten kregen een onderscheiding voor het feit dat zij al tien jaar lang collecteren voor de kankerbestrij ding. Mevrouw J. Pleijte-Baaijens, die al twintig jaar collec teert, kreeg een speldje en de grote bronzen legpenning, en de 91-jarige A. P. Baljeu ontving een speldje en de zilveren krab uitgereikt voor 25 jaar collecteren. Deze hoogste onderscheiding die een collectant kan krijgen bij het Koningin Wilhelmina Fonds, was er eveneens voor de 89-jarige J. de Keijzer, die om gezondheidsrede nen niet aanwezig kon zijn. MIDDELBURG Ook dit jaar moet het Zeeuws provinciebestuur ruim 100.000 gulden extra uittrekken om tegemoet te komen aan de roep om geld voor 'waardevolle' culturele eve nementen. De bestaande fondsen, waarin jaarlijks in totaal 365.000 gul den wordt gestopt, zijn zover leeg dat subsidie-verzoeken niet of nauwe lijks meer in behandeling kunnen worden genomen. De statencommissie voor welzijnsza ken wil nog één keer met de hand over het hart strijken, maar volgend jaar zullen gedeputeerde staten toch orde op zaken moeten stellen. Met name het commissielid J. van Zwieten (VVD) heeft dit aan het college te verstaan ge geven. Hij vindt dat het college de fondsen beter moet gaan voeden, of be ter op de centen moet gaan passen. „Het is haring of kuit, maar zo kan het niet langer". Met name de omstandigheid dat zich de laatste jaren enkele grote geld-op- slokkers hebben aangediend, zorgt er voor dat de fondsen snel leeg zijn. Van Zwieten noemde de Zomerevenemen- ten Vlissingen (dit jaar 75.000 gulden) en het Jeugdtheater Dodd (60.000 gul den). Het commissielid G. J. Elenbaas- Murre (CDA) heeft de indruk dat er on evenredig veel geld wordt gestoken in Walcherse evenementen. Volgens gedeputeerde van cultuur G. de Vries-Hommes (PvdA) wordt het extra beschikbaar te stellen geld ge neutraliseerd doordat aan het eind van het jaar steeds blijkt dat toegezeg de garantie-subsidies niet volledig hoeven te worden uitgekeerd. Ze bena drukte dat dit jaar al beknibbeld is op de subsidie voor de zomerevenemen- ten in Vlissingen. De bijdrage was vo rig jaar namelijk 25.000 gulden hoger. Ze geeft toe dat er inderdaad veel geld naar Walcheren gaat. Dat komt omdat de gemeenten daar ook zelf meer geld in culturele evenementen stoppen. „Als er uit de andere regio's geen aan vragen komen, dan kunnen wij daar ook niets aan doen". BIERVLIET - Een hond is dinsdag avond om het leven gekomen bij een brand in de keuken van de familie T. A. M. D. aan de Middenweg te Bier vliet. De oorzaak van de brand was een pan, die op het elektrische kook- fornuis was blijven staan, oververhit raakte en in brand vloog. Een deel van 'de keuken waaronder de afzuigkap, werd vernield. De brand doofde zichzelf door gebrek aan zuurstof. Wel was er een grote rookontwikkeling, waardoor de hond stikte. Ten tijde van de brand waren er geen mensen in de woning. De eige naar ontdekte de brand bij thuis komst. De brandweer van IJzendijke kwam ter plaatse en ging met pers lucht naar binnen. De schade is vol gens postcommandant van de IJzen- dijkse brandweer M. Cauwels groot, door de roetafzetting door het hele huis. Een geluk was volgens Cauwels, dat alles goed afgesloten was, waar door de brand stikte. Verpleegkundigen aan het werk op de afdeling orthopedie in het Sluiskilse Elisabethziekenhuis. Het begon met een wet uit 1919: „Het hoofd of de bestuurder eener on derneming is verplicht te zorgen dat aan eene vrouwelijke arbeider die een borstkind heeft en hiervan aan hem kennis gegeven heeft, behoor lijk gelegenheid gegeven wordt, haar kind te zoogen." Wie zoekt vindt wel iets, dachten drie verpleegkundigen uit de Zeeuws-Vlaamse ziekenhuizen en stapten naar de personeelschef. Volgens Nicole Habraken, Nel Florusse en Ellen Pavlovic ontbreekt het in de ziekenhuizen van Oostburg, Terneu- zen, Sluiskil en Hulst aan een beleid dat op de voornamelijk vrouwelijke werknemers van de ziekenhuizen is afgestemd. Het beeld van Florence Nightingale, de Engelse die vol medelijden en zelfopoffering zieke en gewonde mi litairen verpleegde, is volgens de drie verpleegkundigen achterhaald. Het ziekenhuis van vandaag is een hoofdzakelijk technische wereld. De computer beheerst ook de operatie kamers, laboratoria en verpleegza- len. De verpleegkundigen lijken een steeds minder belangrijke rol in de verzorging en begeleiding van de pa tiënten te spelen. Toch hoort het verpleegsterskoffertje, compleet met uniform, bij het favoriete speel goed van veel meisjes, ook anno 1987. „En als ze dan wat ouder zijn gaan ze de verpleging in zoals ze het zich hebben voorgesteld. Maar de meesten beseffen niet, dat de situa tie die op medisch en technisch ge bied met de dag verandert, op de werkvloer voor de verpleegkundige geen maatschappelijke wijzigingen met zich meebrengt," meent Ellen Pavlovic. Voor Ellen, Nel en Nicole, intussen werkzaam in een werkgroep Eman cipatie in het Ziekenhuis, betekende het wetje uit 1919 de eerste aanzet tot 'positieve actie'. „Het gaat er niet alleen om dat vrouwen de gelegen heid krijgen hun borstkind onge stoord te voeden. Wij willen dat emancipatie in het ziekenhuis ein delijk vorm krijgt." Het drietal heeft niet alleen kritiek op de ontbreken de kinderopvang. Ook een betere re geling van het ouderschapsverlof, betere kansen voor promotie en een verandering van het scholingsbeleid staan op de verlanglijst van de ver pleegkundigen. „Het is toch te gek dat in een ziekenhuis waar 85 pro cent van de werknemers vrouwen zijn het beleid op de resterende vijf tien procent mannen is toegespitst," meent Nicole Habraken uit Hulst. Volgens haar begint de weg van een verpleegster meestal al met veel moeilijkheden. De beginnende ver pleegkundige moet naast het be hoorlijk zware werk een pittige op leiding volgen en wordt al gauw in de rol van een zich zelf opofferende ver pleegster zoals Florence Nightinga le gedrukt. „Het is voornamelijk kor- te-termijndenken waarmee je tij dens de opleiding begint. Eerst kijk je alleen naar je opleiding, dan naar je kadertraining en vervolgens naar een vaste positie. Veel jonge vrou wen komen dan ook met zich zelf in de knoei omdat aan de andere kant van de medaille trouwen en kinde ren staan. Maar die mogelijkheid kun je als verpleegkundige maar be ter vergeten." Een part-time baan lijkt een ideaal alternatief. Maar de werkgroepleden ontkennen dit ten stelligste. „Als je part-timer bent heb je geen kansen op een kadertraining. Deze oplei ding mag je alleen maar met een full time baan volgen. En daar begint de vicueuze cirkel. Een volledige baan met een 38.5 urige werkweek plus een zware studie kun je gewoon niet combineren met de huishouding en een gezin. Dus dat is ook de reden waarom zoveel ongetrouwde ver pleegkundigen of juist mannen op de hogere posities zitten", stelt Nel Florusse. „Wil je dus carrière maken moetje of een soort van werkmachi- ne zijn of anders maar geen kinderen hebben." Nel FLorusse is verpleegkundige in Terneuzen. Zij werkt uitslui tend in de avonddienst en heeft geen volledige baan. „Ik heb meer dere malen geprobeerd een kader opleiding te volgen maar dan moet ik terug naar honderd procent." Haar collega Ellen Pavlovic is ook werkzaam als verpleegkundige in het Julianaziekenhuis in Terneu zen. Zij betrekt binnenkort een an dere baan in een opleidingsinsti tuut voor verpleegsters. „Voor mij geldt hetzelfde als voor zovele jon ge verpleegkundigen. Toen ik als verpleegster begon dacht ik zelf standig te kunnen werken. Maar aan die illusie kwam gauw een ein de. Ik kreeg nooit de begeleiding en waardering voor mijn werk die ik nodig had." Nicole Habraken is een buitenbeen tje in het trio. Zij is mentrix in het Liduinaziekenhuis in Hulst. Haar man verzorgt het huishouden en de kinderen in de tijden dat zij werkt. „Toch heb ik vooral in het begin van mijn werk veel schuldgevoelens ge had. Het is voor vrouwen altijd een keuze die heel ingrijpend is. Ik kan daarom ook de vrouwen heel goed begrijpen die zeggen: dan maar lie ver geen carrière. Het bleef voor de verpleegkundigen niet bij dat ene wetje uit 1919. Sa men met Antonie de Beaumont van Vrouw en Werk Zeeland en Diny van Vooren, medewerkster van het Vrouwengezondheidscentrum Ka- telijne in Terneuzen, organiseren zij op 27 juni een studiedag over het on derwerp. In een aantal workshops zullen op de studiedag verpleegkun digen en verpleegkundigen in oplei ding discussiëren over de situatie in de Zeeuws-Vlaamse ziekenhuizen. Volgens de initiatiefgroep zijn er vol doende ideeën van de medewerk sters ten aanzien van het emancipa tiebeleid in het ziekenhuis aanwe zig. De thema's op de dag zijn onder meer: ouderschapsverlof en kinde ropvang, deeltijdarbeid, carrière planning en scholing. Aan de hand van de resultaten van de studiedag wil de groep een rapport uitbrengen over emancipatie in het ziekenhuis. Toen de werkgroepleden naar aan leiding van het wetje met de perso neelschef een gesprek voerde, vond deze volgens hen dat de verpleeg kundigen nogal veeleisend waren met hun kritiek. Volgens Ellen, Nel en Nicole was het antwoord type rend: „Maar dames toch, als ik dit allemaal doorvoer dan moet ik mijn hele beleid veranderen." Sabine Verburg (Van onze correspondenti GENT „Laat ons hopen dat het Be neluxverdrag voor grensoverschrij dende samenwerking in de kanaalzo ne Gent-Terneuzen nog dit jaar wordt geratificeerd". Dat zei dinsdag drs E. Kruijtbosch, secretaris-generaal van de Benelux Economische Unie, tij dens de maandelijkse bijeenkomst van de Ankerclub, een informeel overlegorgaan van mensen uit het maritieme milieu in Gent en Terneu zen. Het Benelux-verdrag maakt op officiële basis samenwerking moge lijk tussen de gemeenten in het grens gebied, de provincies Zeeland en Oost-Vlaanderen en de landelijke au toriteiten op het vlak van beheer van het kanaal, douaneformaliteiten, mi lieu. ruimtelijke ordening, cultuur enzovoort. Het verdrag inzake samenwerking tus sen lagere besturen, zoals gemeenten en provincies in de grensgebieden van de Benelux, dateert van september 1986. In Nederland en Luxemburg werd het reeds door het parlement goedgekeurd. In België ligt het ter ad vies bij de Raad van State. De Bene- luxovereenkomst zal de bestaande in formele contacten over de grens heen een juridische basis geven en maakt verdere contacten op velerlei terrei nen mogelijk. Tevens biedt het de mo gelijkheid zaken op te lossen die met de hogere overheden besproken moe ten worden (zoals bijvoorbeeld de bouw van een nieuwe sluis in Terneu zen). Secretaris-generaal Kruijtbosch dins dag: „Voor wat de kanaalzone betreft is het een heel belangrijk verdrag. Bel gië en Nederland dienen het zoveel mogelijk met elkaar eens te zijn indien het zeekanaal zijn centrale plaats in de regio wil bewaren". Zo kan er worden gesleuteld aan de beheersvorm van het kanaal. Inzake de administratieve formaliteiten aan de grens, wordt aan kanaalbeheerders, douane-admini stratie en sluisbeheerders gesugge reerd na te gaan of met gebruik van moderne informatica een aantal grenspapieren niet achterwege kan blijven. De douane-formaliteiten voor het binnenkomend- en uitgaand bin- nenvaartverkeer worden thans aan de grenspost in Zelzate geregeld, en voor de zeevaart gebeurt dat in Gent. In de nieuwe formule zouden twee nationale grensformaliteiten door één enkele verstrekking van gegevens kunnen worden vervangen. Voorts is nauwere samenwerking mogelijk inzake mi lieu-verontreiniging en ongevallen. In zake het beschikken over materieel en de financiering van de rampenbestrij ding kan de Beneluxovereenkomst een nuttig overlegkader bieden. Ook de zaak van het vervoer van amonium- nitraat per binnenschip zou in dit ka der kunnen worden opgelost. Kruijtbosch wees erop dat de kanaal zone economisch een geheel vormt, een gebied dat wordt geconfronteerd met een, aan elk land eigen sociaal- economisch beleid. Daaronder vallen onder meer ruimtelijke ordening, wa tervoorziening, milieunormen en ver keersinfrastructuur. „Bij de aanpak van de problemen zal rekening moe ten worden gehouden met het feit dat de landsgrens artificieel is en de ka naalzone geografisch één geheel, waardoor optimale oplossingen niet alleen landelijk doch ook met de na buur moeten worden besproken", zo zei hij. „Het is een goede zaak dat de Tractaatweg is afgewerkt, maar het openbaar vervoer in de kanaalzone laat nog veel te wensen over. Er is een busverbinding tussen Zierikzee en Sas van Gent, maar wie verder wil, dient in Zelzate te lang op een aan sluiting te wachten. Ons secretariaat in Brussel zal trachten de betrokken busmaatschappijen tot een rationeler verbinding te bewegen". Voorts kunnen gemeenten aan beidé zijden van de grens samenwerken op het vlak van sociaal-culturele voorzie ningen, onderwijs, sportinstallaties. hospitaalwezen, enzovoort. Kruijt bosch wees erop dat het in de kanaal zone en omgeving een gebied betreft met in totaal zo'n 600.000 inwoners en waarin de havens van Terneuzen en Gent samen ongeveer 35 miljoen ton goederen overslag realiseren. „Het zou een unicum zijn in de Benelux indien er een officieel lichaam wordt opge- richt dat de gemeenten toelaat dingen in gemeenschappelijk overleg te rege len. De kanaalzone is van alle grensge bieden in de Benelux daarvoor het meest aangewezen", aldus Kruijt bosch. „Laat ons gebruik maken van de mogelijkheden die de centrale over heden aan de gemeenten hebben gege ven. Thans is het aan de gemeenten het verdrag concreet in te vullen". Kruijtbosch liet zich tenslotte nog ontvallen, dat het plan Anselin (voor verbreding van het kanaal en bou» van een 125.000 tons sluis in Terneu zen) een 'te realistische benadering van de situatie is'.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1987 | | pagina 14