unstenaarscentrum naar bibliotheek
Nieuwe stichting
Zoommeer in snel tempo
verzoeten voor landbouw
PZC/ provincie
'DA-MOTIE AANGEKONDIGD
VERVOER STRUIKELBLOK
SPORT GEHANDICAPTEN
HASJ UIT PANAMEES
SCHIP VERWIJDERD
IDERDAG 13 NOVEMBER 1986
ïrief van
Vurcan Fidan
rnn 'thuis'
HELPSTER ELS VERHAGE NA BEZOEK:
Zoontje
'IEUW ONDERKOMEN IN MIDDELBURG
ADVIES PROVINCIALE DIENSTEN:
17
HAAG De Turkse Nurcan Fidan mag niet terug naar Nederland. Van dit aan duidelijk-
i niets te wensen overlatende standpunt heeft staatssecretaris mr V. N. M. Korte-van Hemel
titie) de Tweede Kamer woensdag in kennis gesteld. De fracties van PvdA en CDA samen
meerderheid gaan hiermee niet akkoord. Mr A. Kosto (PvdA) zal mevrouw Korte van-
g, donderdag, opnieuw onder druk zetten, zo liet het Kamerlid woensdag weten. Dinsdag
dhij een klemmend beroep op mevrouw Korte om haar beslissing tot uitzetting van Nurcan
an ongedaan te maken.
Kritiek kamer op verbod
erugkeer Turkse vrouw
Van onze Haagse redacteur
staatssecretaris zegt in haar
iftelijke reactie daarop dat me-
w Fidan bij terugkeer niet van
vriend Burhan Yilmaz geschei-
ivil worden. Omdat Yiimaz in Ne-
ind brand heeft gesticht en steun-
ie gepleegd, en dus zeker niet voor
verblijfsvergunning in aanmer-
komt, zou de terugkeer van Nur-
fidan leiden tot een gezinssituatie
in de vrouw legaal en de man ille-
in ons land verblijft. „Ik ben niet
id mee te werken aan zo'n situa-
zegt mevrouw Korte,
ijst erop dat mevrouw Fidan na
uitzetting door bemiddeling van
■ederlandse consul-generaal in Is-
niiul is opgevangen. „Thans wordt
hn iuw overleg met het ministerie van
lui .enlandse Zaken en de Nederland-
jfliplomatieke en consulaire verte-
Svoordiging bekeken in hoeverre
rouw Fidan in Turkije verder kan
ien geholpen", aldus het ant-
rd. Mr Korte zegt overigens dat
broer van haar schoonzuster Nur-
in Istanbul 'heeft bijgestaan',
stelt dat het verzoek om een ver
svergunning voor Nurcan Fidan
iurhan Yilmaz tot in hoogste in-
tie is afgewezen en dat ook in een
stadium aan Yilmaz geen vergun-
kon worden verleend omdat hij
politie en justitie in aanraking is
eest. Vóór het besluit tot uitzet
ting van Yilmaz gaf de raadsman te
kennen dat mevrouw Fidan niet zon
der haar partner in Nederland wilde
achterblijven, waarop vervolgens aan
beiden het verblijf in Nederland werd
ontzegd.
[IDDELBURG Els Verhage
eeft bij haar terugkomst een
antal persoonlijke brieven van
urcan Fidan meegenomen, ge
lekt aan vrienden en kennissen
an de Turkse. Er is ook een alge-
me brief bij aan alle mensen
ie zich voor haar inspannen.
Ik weet niet hoe ik mijn gevoe-
ms uit moet drukken", schrijft
'urcan. „In mijn hele leven heb
me nog nooit zo alleen gevoeld
Is dat ene weekje in Istanbul.
)oor jullie telefoontjes voelde ik
ie iedere keer weer sterker.
)ank zij jullie is Els hier geko-
ien. Ze heeft alles gedaan om me
teer mee terug te nemen."
Ik weet niet hoe het komt maar
en stem binnen in mij zegt: „Je
aat weer terug naar waar je
oort."Ik voel me geen Turkse en
kzal hier nooit kunnen leven. Ik
eb er verdriet van dat Els af-
cheid neemt, maar dank zij jul-
ie komt er weer iemand en blijf ik
tiet alleen achter."
Ik zou honderden bladzijden vol
tunnen schrijven, maar ik wil
ullie geen hoofdpijn bezorgen
ioor mijn problemen en gevoe-
ens. Toch heeft het mij geholpen
ven mijn verdriet met jullie te
leien." Nurcan Fidan besluit
mr brief met iedereen die haar
lelpt te bedanken.
Nurcan Fidan met haar zoontje Murat voor het Nederlandse consulaat in Istan
bul.
Door onder te duiken en zich niet bij
zijn vriendin in Turkije te vervoegen
heeft Yilmaz 'een zware verantwoorde
lijkheid' op zich genomen temeer om
dat hij daar familie heeft wonen, aldus
de bewindsvrouwe.
De heer Kosto kondigt aan dat hij zijn
oproep aan mevrouw Korte vandaag
bij de voortzetting van het debat over
de justitiebegroting zal herhalen.
Mocht Korte voet bij stuk houden dan
zal Kosto steun zoeken bij de rege
ringsfracties CDA en VVD voor moge
lijke verdere stappen. Overigens er
kent hij dat de uiterste mogelijkheid
van een motie van afkeuring waar
schijnlijk van de coalitie geen steun
zal krijgen.
Hij vindt dat Korte haar antwoord 'te
sterk koppelt' aan de 'lotsverbonden
heid' van Nurcan Fidan met haar on
dergedoken vriend. „Een positieve be
slissing zou betekenen dat de vriend
impliciet ook toegelaten moet worden
en daar deinst ze voor terug. Eigenlijk
zegt de staatssecretaris: Als ze alleen
was kon het wel maar ik heb bezwaren
tegen de man", aldus Kosto.
De socialist erkent dat het uitzettings-
besluit juridisch gerechtvaardigd is en
dat de bewindsvrouwe met een 'dilem
ma' zit. „Zij vreest dat terugkomen op
haar besluit voor honderden andere il
legalen een vrijbrief is om een verblijfs
vergunning te vragen. Maar hier is
sprake van een dusdanig uitzonde
ringsgeval, vooral ook omdat de vrouw
al sinds haar zevende jaar in het wes
ten woont en volledig is verwesterd,
dat mevrouw Korte en haar ambtena
ren moeten tonen een ruim hart te heb
ben". Dat zou volgens Kosto op zuiver
humanitaire gronden kunne* gebeu
ren.
Ook het CDA-Kamerlid drs M. Beine-
ma, dat samen met J. Krajenbrink
eveneens CDA schriftelijke vragen
over de zaak stelde, zegt dat zijn frac
tie druk zal blijven uitoefenen op de
bewindsvrouw zolang de huidige 'ui
terst tijdelijke oplossing' (verblijf van
de vrouw met haar kind in een hotel in
Istanbul) niet is omgezet in een defini
tieve. „Onze indruk is dat op humani
taire gronden een andere oplossing
moet worden gevonden. Dat betekent
dat terugkeer van de vrouw moet wor
den overwogen". Beinema is het overi
gens eens met Kosto dat de staatsse
cretaris „op strikt juridische gronden
volledig in haar recht staat". VVD-
woordvoerder mr A. H. Korthals was
gisteravond niet bereikbaar voor com
mentaar.
Irecm Fidan en haar zoontje Murat
V het hotel in Istanbul, waar beiden
[blijven.
MIDDELBURG Vermoeid, terneer
geslagen door opnieuw het bericht
dat staatsecretaris Korte-van Hemel
onverbiddelijk bij de uitwijzing van
haar vriendin blijft, maar toch strijd
lustig en aan één stuk door pratend,
om de mensen in Nederland duidelijk
te maken dat het zo niet langer kan is
Els Verhage woensdag weer in Neder
land geariveerd.
Ze was tien dagen in Istanbul waar ze
zoals bekend de uitgezette Turkse
Nurcan Fidan en haar zoontje Murat
ondersteunde en allerlei acties onder
nam. Terug in haar huis in Middelburg
wordt Els geen minuut rust gegund.
Tijdens ons gesprek rinkelt constant
de telefoon. Middelburgers die willen
.weten hoe het met haar en Nurcan Fi
dan is. Els' maaltijd schiet er bij in om
dat er nog een camerateam van het
NOS-journaal op de stoep staat. Ze is
er blij om. „Ik heb hier nog een hoop te
doen", zegt Els. „Toen ik naar Istanbul
ging geloofde ik ook niet dat het zo erg
zou zijn. Maar nou zeg ik: dit is puur
onmenselijk. Ik heb het met eigen
ogen gezien. Ik moet het de mensen
duidelijk maken, dat Nurcan terug
moet, voor het behoud van haar en
haar zoon."
„Nurcan is zo Europees", verduidelijkt
Els de problemen. „Ze kan niet in Tur
kije leven. Het is een geweldig land
maar de zeden en gewoonten zijn heel
anders dan de onze. Toen Nurcan pas
aankwam heeft ze heel veel steun ge
had van een werkneemster van het ho
tel waar ze logeert. Maar die vrouw
moest haar echt leren hoe een Turkse
vrouw zich hoort te gedragen. Nurcan
is vanaf haar 8ste jaar in Europa. Laat
ik een voorbeeld geven van het ver
schil in opvattingen. Ik zelf gaf een
man in ons hotel een vuurtje omdat ik
zag dat hij zijn lucifers niet kon vinden.
Die man werd woest en de anderen die
er bij waren ook. Dat mag je niet als
nette vrouw."
„Je mag bijvoorbeeld ook niet 's
avonds alleen de straat op. Ik wilde
een pakje sigaretten gaan halen en
toen was het hele hotel in paniek. Uit
eindelijk is er een mannelijke gast met
me meegegaan. Maar mijn ogen wer
den steeds groter daar. Ik had wel wat
ervaring met andere culturen, heb ook
in Afrikaanse landen gereisd, maar je
ziet het dan met andere ogen. Nu heb
ik echt contact gehad met instellingen
en mensen uit het land zelf. En dan sta
je verbaasd."
„Nurcan durfde voor ik kwam niet
naar buiten. Ik vond dat een beetje
overdreven. Maar die ene keer dat ze in
de week toen ze alleen was de straat op
ging, om naar het consulaat te gaan,
werd ze gelijk door allerlei mannen
aangesproken. Die zagen haar voor
een hoer aan omdat ze alleen liep. Ik
heb de proef op de som genomen en
ben een keer achter haar gaan lopen
om te kijken of het echt zo erg was. Ge
lijk stopten er taxis en spraken ze haar
aan. Het is voor een vrouw alleen ge
woon onmogelijk om daar te leven."
„Ik maak me verschrikkelijk bezorg
om Murat", zegt Els. „Zijn moeder
kan hem echt niet opvangen in de toe
stand waarin ze zelf verkeerd. Hij
heeft nu al een knauw voor zijn leven
gehad. Hij begrijpt niet wat er met
hem gebeurt. Het is een knulletje van
vijf. Hij kan daar in het hotel ook ab
soluut zijn energie niet kwijt. Op
straat mag hij niet spelen want daar
is het verkeer te druk voor. Hij hangt
maar wat in het hotel en hij vraagt
maar wanneer hij terug mag."
Over de huisvesting van Nurcan Fidan
is Els Verhage redelijk tevreden. Al
leen is het in het hotel vol en gehorig en
is er alleen maar ontbijt te krijgen.
„Het zat toen ik er was vol met mensen
die gevlucht waren voor de oorlog in
Iran", zegt Els. "Ik heb nog nooit zo
veel ellende op een paar vierkante me
ter gezien. Een lawaai ook. Al die vrou
wen die tegen elkaar op krijsen en dan
staat er weer iemand in de hoek luid
keels te bidden. Soms ging ik gewoon
een poosje op de wc zitten om even tot
mezelf te komen."
Nurcan en Els hadden een vast dag
schema in Turkije. Iedere dag werd er
of telefonisch of door middel van een
bezoek, contact gezocht met het Ne
derlandse consulaat in Istanbul. Om
de passiviteit van de vice-consul
maakt Els zich nog kwaad. „Ieder ini
tiatief kwam van ons. Hij bleef maar
zeggen dat hij niets voor Turkse men
sen kon doen, alleen voor Nederlan
ders en dat hij op instructies uit Den
Haag moest wachten. Die kwamen
niet en op den duur vroeg hij aan ons:
„Hebt u al nieuws van uw club ontvan
gen?". Daar bedoelde hij dan het comi
té mee. Hij dacht dat zij eerder zouden
weten wat er in Den Haag gebeurde
dan hijzelf."
Wat er uit Den Haag kwam maakte Els
alleen nog verder laaiend. „Ik hoorde
van kennissen dat Korte-van Hemel
vond dat Nurcan maar in een 'Blijf van
Mijn Lijf huis' moest. Zo'n opmerking
over zo'n land. Dan vraag ik me toch
echt af of ze weet waar ze het over
heeft.
„Het was vreselijk moeilijk Nurcan
achter te laten", zegt Els. „Ik heb een
hele lijst met dingen die nog gebeuren
moeten achtergelaten voor mijn op
volgster. Zo is bijvoorbeeld Nurcans
paspoort ingenomen en we hebben het
nog niet terug gekregen. Daar zou het
consulaat weer voor moeten zorgen.
Maar ja
Els geeft de moed ondanks de tegen
slagen niet op. „Er zitten nu al zoveel
mensen achterheen", zegt ze. „Van
hoog tot laag wordt er gezegd dat Nur
can in Turkije geen toekomst heeft. B
en w van Middelburg hebben Korte-
van Hemel zelf bericht dat Nurcan bij
terugkomst in de stad een huis en
werk wachten en dat er opvang voor
Murat is. Ze moet ook gewoon terug,
want dit kan zo niet langer."
DDELBURG De stichting beheer
euws Kunstenaarscentrum (ZKC)
J' 1 januari 1987 een nieuwe exposi-
ïruimte betrekken in de Zeeuwse
bliotheek in Middelburg. Het ZKC
1 de ruimte naast het restaurant ge-
'el herinrichten met vitrines en
euwe (zwarte) wanden. Ook de aula
de expositieruimte boven zullen
J grote tentoonstellingen gebruikt
orden.
wrzitter Jan van Leeuwen van het
„Het enige bezwaar van de ruim-
waar we nu zitten (in de Kloveniers-
3ejen in Middelburg) is dat er te wei-
li bezoekers komen. Slechts een klei-
groep mensen weet dat het bestaat.
Voor nieuwe mensen is het te moeilijk
te vinden: eerst de poort door naar de
achterkant van het gebouw, dan een
paar deuren door, dat nodigt niet echt
uit. Straks zal iedereen die een boek
gaat halen de exposities zien. Het gaat
er niet om dat de mensen de tijd ne
men om het goed te bekijken, maar dat
mensen tegenkomen wat er aan kunst OOYtl£D
gemaakt wordt. Net zoals je in etala
ges kunt zien wat er te krijgen is, moet
je kunnen zien wat Zeeuwse kunste
naars maken."
mende voorjaar zullen er een honderd
tal foto's hangen van beroemdheden
uit de hele wereld. Ook de Vleeshal en
de Stichting Beeldende Kunst in Mid
delburg werken mee door tegelijker
tijd een fototentoonstelling te houden.
Behalve Zeeuwse kunst gaat het ZKC
ook exposities houden die hier ge
woonlijk nooit te zien zijn. In het ko-
„Eigenlijk zal er niet zoveel verande
ren. Het ZKC blijft doorgaan op de
zelfde wijze als voorheen. Het zal
kunst tonen die niet modieus is en
zweeft tussen de kunst met een hele
grote K en het pure ambachtswerk. In
samenwerking met de bibliotheek
Eén van de vrijwillige chauffeurs, de heer Polman, met zijn busje voor het Vlissingse golfslagbad.
Drie procent van de gehandicapten in Nederland sport. Uit een lande
lijk onderzoek is gebleken dat het vervoer voor veertig procent van
diegenen die aangeven wel te willen sporten het grootste probleem
vormt. De slechte bus- en bootverbindingen in Zeeland verergeren deze
situatie nog eens. Daarom is besloten de Stichting Vervoer Gehandicap
ten Sport Zeeland in het leven te roepen. Eind van het vorig sportseizoen
ging de Stichting, die gevestigd is in Middelburg, van start.
Stafmedewerker sportontwikkeling
van de Zeeuwse Sportraad en advi
seur van de stichting, de heer A. J.
Doorenbos stelt dat drie procent
veel te weinig is. „Toch is er sprake
van een flinke groei", meent hij. „In
1980 waren er in Zeeland nog maar
vier mogelijkheden voor gehandi
capten om te sporten, terwijl dat er
nu 24 zijn". Daarbij onderscheidt hij
drie richtingen: de lichamelijke, de
geestelijke en de zintuigelijke, waar
bij de laatste weer verdeeld wordt in
sporten voor visueel gehandicapten
en doven en slecht horenden. On
danks dit onderscheid benadrukt
Doorenbos dat sport in alle gevallen
hetzelfde blijft. „Neem nou basket
bal. Inhoudelijk maakt het geen ver
schil of de bal vanuit een rolstoel in
dat net wordt gegooid of al lopende,
zoals bij valide sporters. De punten
telling blijft hetzelfde".
Doorenbos onderschat de proble
men waarvoor de gehandicapten
sport zich gesteld ziet niet. Daarom
is de Sportraad in 1982 met een nota
gekomen waarin de knelpunten ver
meld stonden. Behalve voor de hand
liggende zaken als financiën, accom
modatie en speciaal opgeleide trai
ners kwamen daarin de problemen
rond het vervoer naar voren. Vooral
de specifieke Zeeuwse situatie met
de moeilijke verbindingen kreeg bij
de Sportraad de eerste aandacht.
Doorenbos: „Gehandicaptensport
heeft een sterk regionale en in Zee
land zelfs vaak een provinciale func
tie. In tegenstelling tot de valide
sporters kunnen gehandicapten
meestal geen lid worden van de voet
balclub in het dorp. Voor visueel ge
handicapten is er bijvoorbeeld uit
sluitend accommodatie in Kruinin-
gen. Er zal nooit een dergelijke ver
eniging bijkomen. Kortom, een
groot probleem voor mensen uit
Zeeuwsch-Vlaandéren". Belangrij
ke doelstellingen zijn dan ook de ge
handicapten zo min mogelijk hinder
van de slechte bus- en bootverbin
dingen te laten hebben en ten twee
de de onafhankelijkheid van de ge
handicapten te waarborgen, zodat
zij niet langer een wekelijks beroep
op familie of kennissen hoeven te
doen. Bijna een jaar geleden werd
besloten een stichting in het leven te
roepen waarvoor oud-burgemeester
van Vlissingen Th. J. Westerhout be
naderd werd. De oud-burgemeester
was bereid voorzitter van de Stich
ting te worden. „Van de provincie
kregen we een startsubsidie. Later
sloten ook de gemeenten zich hierbij
aan. We kregen werkelijk alle
steun", vertelt de heer Westerhout.
Zeeland werd verdeeld in vier ge
bieden waarin een coordinator
werd aangesteld. Deze beschikt
over een adressenlijst van vrijwilli
gers, die bereid zijn tegen reiskos
tenvergoeding de gehandicapten
naar hun sportclub te brengen. Zij
doen dit met hun eigen auto. Gehan
dicapten die aan hun rolstoel ge
bonden zijn worden opgehaald met
speciaal aangepaste busjes, die be
schikbaar zijn gesteld door ver
pleegtehuizen, ziekenhuizen en der
gelijke.
De heer Westerhout merkt op, dat
het belangrijk is dat de coordinator
het vervoer zo economisch mogelijk
regelt. „Hoe voller de auto's en bus
jes, des te beter". Het uitgangspunt
van de Stichting is de kosten voor de
gehandicapten op hetzelfde niveau
als het openbaar vervoer te houden.
Net als in de gewone bus wordt er af
gerekend met de chauffeur. „Toch
moet er vaak geld bij, maar de pro
vincie en de gemeenten staan garant
voor de extra kosten die niet in de
prijs voor de gehandicapten doorbe
rekend kunnen worden", voegt Wes
terhout toe.
Publiciteit blijft nog een moeilijk
punt voor de Stichting. Wel worden
in wachtkamers van huisartsen en
tijdens sportmanifestaties brochu
res verspreid maar het is de Stich
ting gebleken dat nog erg veel ge
handicapten in de provincie niet op
de hoogte zijn van de mogelijkhe
den. „Daar moet verandering inko
men maar we zijn hard op de goede
weg", besluit adviseur Doorenbos.
Marianne J. A. Stijman
komt er, behalve de fototentoonstel
ling, in het volgende najaar ook een
glastentoonstelling. Beide zijn ge
woonlijk niet te zien in Zeeland", al
dus Van Leeuwen.
De samenwerking met de Zeeuwse Bi
bliotheek kwam al eerder tot uitting
bij de literaire activiteiten. Onlangs
waren er een Renaissance-avond en
een discussie tussen twee literaire cri
tici in de bibliotheek. Op 28 november
is er een symposium over de streekro
man. De gehele dag zullen er sprekers
zijn (onder wie Hans Warren) en de be
geleidende tentoonstelling zal de om
slagen van die romans tonen.
MIDDELBURG Het nieuwe Zoom
meer, dat in het voorjaar 1987 achter
de nieuwe compartimenteringsdam-
men ontstaat, moet zo snel mogelijk
'ontzout' worden. De nadelen van een
langzame ontzilting zijn te groot. Wel
moet erop gelet worden dat bij het
doorspoelen van het Zoommeer met
zoet water uit het Hollandsch Diep, de
toevoer van giftige stoffen zo gering
mogelijk is. Ook is het zinvol om te
proberen de zogenaamde 'ecoschok' -
het veranderen van een bestaand mi
lieusysteem van zout naar zoet - zo
veel mogelijk te beperken. Er moet bij
voorkeur worden doorgespoeld als
het gehalte aan giftige stoffen in het
Hollandsch Diep-water (afkomstig
uit Rijn en Maas) zo laag mogelijk is.
In elk geval dient het Zoommeer zoet
te worden, omdat alleen dan de zoet
watervoorziening voor de landbouw in
de omringende of zelfs verder weg gele
gen Zeeuwse gebieden kan worden
verwezenlijkt. Mede daarom moet de
verzoeting in elk geval zijn afgerond
wanneer de voor de agrarische wate
ronttrekking noodzakelijke werken
(aanpassing waterlopen, pompgema-
len, en dergelijke) gereed zijn. Eén en
ander blijkt uit een ambtelijk advies
van verschillende Zeeuwse provincia
le diensten over de nota 'Het waterbe
heer in het Zoommeer na 1987'. Het ad
vies komt met aanbevelingen voor het
peilregime, het gebruik van de be-
heersmiddelen en de snelheid van het
ontzilten.
Bij het opstellen van het advies is uit
gegaan van enkele al eerder door het
provinciaal bestuur vastgestelde uit
gangspunten. Zo is de hoofdfunctie
van de huidige vaargeul in het Zoom
meer die van scheepvaartweg. Voor de
droogvallende gronden en de aangren
zende ondiepe watergebieden geldt
een natuurfunctie (plaatselijk samen
vallend met een oeverrecreatiefunc-
tie). Daarnaast verdient de zoetwater
voorziening voor de landbouw bijzon
dere aandacht. Bij het gebruik van de
beheersmiddelen is vooral de beïn
vloeding van andere watergebieden -
met name de Ooster- en Westerschelde
- van belang. Verder dient de water
kwaliteit in het toekomstige bekken
een voorname rol te spelen.
De ambtelijke diensten hebben een
voorkeur voor het handhaven van een
vast peil op Normaal Amsterdams
Peil op het Zoommeer. Dat lijkt meer
speelruimte te bieden in de beperking
van giftige stoffen. Bovendien is zo'n
peilregiem niet te kostbaar. In het ad
vies wordt het terugwinnen van wa
ter bij de Krammer- en Kreekrakslui-
zen van de hand gewezen, evenals het
doorspoelen. Wanneer gekozen wordt
voor het voortdurend terugwinnen
van water bij de sluizen, dan geeft dat
wisselende zoutgehaltes. Gedurende
het groeiseizoen - als de landbouw het
dringendst zoet water nodig heeft - zal
het zoutgehalte dan steeds te hoog en
daardoor onbruikbaar zijn. Erbij
komt dat voortdurend terugwinnen
(wat vooral een wens is van de na
tuurbescherming) langere schuttij-
den voor de scheepvaart veroorzaakt.
Vandaar het advies: niet terugwinnen
en niet doorspoelen.
Opgemerkt wordt dat het systeem lek
is. Door het schutten van schepen
wordt gemiddeld 30 a 40 kubieke me
ter/ per seconde zoet water uit het
Zoommmeer naar aangrenzende wate
ren afgevoerd. Dat verlies wordt van
uit het Hollandsch Diep gecompen
seerd.
Het advies beveelt aan geen al te star
beheersbeleid te kiezen. Zonodig toch
terugwinnen en doorspoelen. Er be
hoort naar gestreefd te worden de wa
terkwaliteit van de zuidelijke Delta
wateren zo min mogelijk te laten beïn
vloeden door de omstandigheden el
ders. Het inlaten van vuil water uit het
Hollandsch Diep moet zoveel mogelijk
worden afgestemd op de kwaliteit van
het beschikbare water. In dit verband
dient ook het schutbedrijf zo doelma
tig mogelijk worden ingericht. Zo wei
nig mogelijk schuttingen behoort uit
gangspunt te zijn. Volgens de advies
diensten moet erop worden aange
drongen dat de provincie zeggen
schap/inspraak krijgt bij het opstellen
van een uitvoerend beheersplan.
(Van onze Haagse re
dacteur
DEN HAAG/TERNEU-
ZEN De Haagse poli
tie en de douane-recher
che zijn woensdag in de
haven van Terneuzen de
hele dag bezig geweest
met het verwijderen
van de hasjvondst uit
het Panamese schip 'Ka-
the'. De lading zal door
de gemeentepolitie van
Terneuzen per vracht
wagen naar Roosendaal
worden vervoerd waar
zij wordt vernietigd.
Volgens een woordvoer
der van de Haagse poli
tie is de schatting dat
het om acht ton gaat niet
ver bezijden de
werkelijkheid. „Het kan
uiteindelijk negen ton
blijken te zijn, maar ook
zeveneneenhalve ton",
zei hij woensdag.
Het is nu vrijwel zeker
dat de hasj afkomstig is
uit Libanon. Het staat
nog niet vast wat de
groothandelswaarde
van de drugs is. Daartoe
zullen op het Haagse
hoofdbureau monsters
van de vangst nader wor
den onderzocht. De
waarde kan uiteenlopen
van 2000 tot 3000 gulden
per kilo. Ter vergelij
king: de prijs van Marok
kaanse hasj kan soms
oplopen tot wel 4000 gul
den per kilo.
Er zijn nog geen nieuwe
arrestaties - van bijvoor
beeld koeriers - verricht.
De verhoren van de zes
Nederlandse hoofdver
dachten gaan nog door.
3
