r&b in Middelburg
op muziekmarathon
TUNNEL ZONDER
VLUCHTSTROOK
Youp van 't Hek
blijft in eigen
kunnen geloven
PZC/ kunst/cultuur 9
MM!
Moralisme
Veel geld
verloop
Raadsel
D
9^DONDERDAG 2 OKTOBER 1986
THE CREW
Onno Molenkamp en Youp van 't Hek, duo in een tunnel zonder vluchtstrook.
U hoort nog van me" en: „Ik wil beroemd worden". Twee uitspraken
die een gedreven en van ambities vervulde jongen van een jaar of
achttien eens uit zijn mond heeft laten rollen. Youp van 't Hek want hij
was die jongeman vertelt het wat geamuseerd en toch ook met zekere
voldoening. Zelden zijn uitspraken zo bewaarheid als deze twee zinnetjes.
„U hoort nog van me", sprak hij vol zelfvertrouwen toen hij de directieka
mer van de kleinkunstacademie verliet, waar hij een week op een oriënta
tiecursus had gezeten. Hij had toen juist gehoord dat hij wel weer kon op
krassen, omdat de academie niet kon toestaan dat een leerling al hier en
daar een aula van een school of voor honderd gulden een zaaltje huurde om
te kunnen optreden. Voorstellingen overigens waar soms niet meer dan
twee man in de zaal zaten: een broer en zijn vriend Pieter van Empelen, die
nu zijn nieuwste programma regisseert. En „Ik wil bero^pid worden" zei
Youp van 't Hek tegen de impresario van Fons Jansen als'verklaring voor
zijn verzoek of hij niet eens een weekje met Fons op diens tournee mee mocht
reizen. Het mocht en sindsdien koestert hij een warme vriendschap met
Fons Jansen.
Youp van 't Hek kan dus tevreden
zijn. Niet alleen op de kleinkunstaka-
demie hebben ze nu van hem gehoord
en in de wereld van het Nederlandse
cabaret heeft hij thans een zekere be
roemdheid, voor zover je dit woord in
Nederlandse verhoudingen kunt be
zigen. 'Meer geluk dan wijsheid' was
de titel van een van zijn eerste, nog
heel stuntelige programmaatjes, die
nauwelijks of geen publiek trokken.
Een titel die Youp van 't Hek nu, zo
veel jaren later, haast als symbolisch
beschouwt voor zijn artistieke carriè
re. „Ik heb vooral ontzettend veel ge
luk gehad," verklaart hij zijn succes
Veel geluk, natuurlijk, maar succes
komt niemand zo maar aanwaaien.
Ook Youp van 't Hek niet. Pas de
laatste paar jaar is hij doorgebroken.
Daarvoor is het veel sappelen ge
weest. Voorstellingen in onooglijke
zaaltjes, spelen voor een publiek van
anderhalve man en een paardekop.
Maar toch stug doorgaan, omdat je
gek bent van het vak, omdat je meent
iets te zeggen te hebben. Sommige
schouwburgdirecteuren, zoals Gerrit
ter Horst van de Leeuwarder Harmo
nie, zagen wat in hem, gaven hem met
zijn toenmalige cabaretgroepje 'Nar'
kansen. Youp van 't Hek heeft die
kansen altijd met beide handen aan
gegrepen, heeft zijn enthousiasme
nooit verloren, is steeds blijven gelo
ven in eigen kunnen. De zinnetjes: „U
hoort nog van me" en „Ik wil be
roemd worden" moeten hem toch al
tijd ergens door het achterhoofd heb
ben gespeeld.
Met 32 jaar is Youp van 't Hek een ge
vierd cabaretier, een bekende per
soonlijkheid die in een broodjeswin
kel wordt aangesproken en op straat
gegroet door volslagen onbekenden.
Nu Freek de Jonge, met wie hij veel
maar niet altijd terecht is vergeleken,
niet meer optreedt, staat hij duidelijk
aan de top van het strijdbare, zo men
wil 'linkse' cabaret. Zijn faam heeft
hij de laatste paar jaar rotsvast ge
vestigd met programma's als 'Man
vermist' en 'Verlopen en verlaten',
voorbeelden van wat nog waarlijk ca
baret mag heten, omdat het bijtend
en scherp is, alert en actueel, schok
kend en vrijmoedig, ongebonden
maar toch met een onmiskenbare
geëngageerdheid en een solidair me
dedogen met de werkelijke slachtof
fers in deze wereld.
de, wat is ver? In anderhalf uur ben je
toch bijna overal."
Zijn nieuwe programma 'Tunnel
zonder vluchtstrook' speelt Youp
van 't Hek samen met de dertig jaar
oudere Onno Molenkamp, gepokt en
gemazeld in en op het toneel.
„Werken met Onno is waanzinnig
leerzaam, een begenadigd acteur die
gelouterd is in het vak. Ik heb, omdat
ik hem zo goed ken, heel geïnspi
reerd voor hem kunnen schrijven.
En hij doet het prachtig. Werkelijk,
ik denk dat Onno zal gaan schitte
ren."
In dit programma speelt Onno Mo
lenkamp een toneelmeester die vlak
voor zijn pensioen staat en de kans
grijpt een oude droom in vervulling te
doen gaan: zelf optreden. En Youp
van 't Hek heeft de rol van een scher
pe cabaretier die zijn idealen heeft
verloochend, tot een heel gelikte en
tertainer is geworden, die de Interna
tionale niet meer in zijn hoofd, maar
op een compact-disc heeft.
Youp van 't Hek heeft dit programma
afgelopen zomer tijdens zijn vakantie
in Frankrijk geschreven. Onno Mo
lenkamp is in dit programma beslist
geen 'aangever', maar hij heeft een
volwaardige rol. Toch blijft het een
optreden van Youp van 't Hek, dat
wel telkens zwaar verstoord wordt
door tegenhanger Onno Molenkamp.
En uit die verstoringen komen steeds
de nummers voort. De constructie
van dit programma is heel ingenieus,
misschien wat toneelmatiger dan de
vorige voorstellingen. Maar de toon
zetting is dezelfde. Het blijft voor al
les waarlijk op actualiteit geënt caba
ret, met harde grappen en uithalen
naar machthebbers, met angst om
het lot van de wereld, met twijfel en
vertwijfeling. Kortom, het blijft de
humor en de visie van Youp van 't
Hek. Vooral prachtig geformuleerde
verbale humor, want zegt hij: „Ik
moet het heel erg van taal hebben."
Ook in dit nieuwe programma be
wijst Youp van 't Hek dat hij schitte
rende teksten kan schrijven. Her
haaldelijk vragen collega's hem of hij
ook voor hen een tekst wil schrijven.
„En ik doe dat een enkele maal ook
wel, zoals bijvoorbeeld voor de show
van Martine Bijl. Maar meestal is het
zo dat als ik een goede tekst voor ie
mand heb geschreven, ik denk van:
Door Henk van der Meulen)
Toch zegt hij: „Ik haat moralisme. Ik
ga niet met een vingertje naar het
publiek wijzen en dan uitroepen dat
zij allemaal klootzakken zijn, omdat
zij niks doen tegen alle ellende en on
recht in de wereld." Hij wil niet pre
ken, maar hij meent wel iets te zeg
gen te hebben. „En dat wil ik g.v.d.
ook kwijt," roept hij uit. „In elke ar
tiest schuilt een normale dosis ijdel-
heid, maar als dat het enige motief
zou zijn om voor een zaal met men
sen te gaan staan, zou je na een jaar
of twee wel uitgepraat zijn, denk ik.
Je kunt je publiek niet blijvend be
driegen. Als je onwaarachtig bent,
hebben ze dat snel door."
Youp van 't Hek neemt zijn publiek
bijzonder ernstig, al wil hij het in een
voorstelling best ringeloren. Hij kan
ook slecht tegen het gezeur van ar
tiesten over al die verre afstanden die
zij moeten afleggen. Helemaal naar
Leeuwarden of Vlissingen. „Onzin.
Het is ten eerste je baan. En ten twee-
Youp van 't Hek: omwille van de geloofwaardigheid een aanbieding voor een
Sterspot, met 'zes cijfers poor de komma', afgewezen.
In het kader van de heropening
van de Middelburgse schouwburg
worden ook de popliefhebbers niet
vergeten. Vandaag (donderdag),
wordt een reeks culturele activitei
ten afgesloten met een optreden van
de Zeeuws-Vlaamse formatie Draf
ten Blues. Zoals bekend brengt deze
vijfmansband een aanstekelijke set
rhythm and blues, die enige verwant
schap vertoont met de vroegere All-
man Brothers band. Zowel bij de pre
sentatie als in de uitvoering is bij
Draften Blues een opvallende rol
weggelegd voor zanger Kees van
Hoof. Zijn 'schuurpapier strot' geeft
de groep - en dus ook het publiek -
duidelijk iets extra's. Aanvang 21.30
uur.
Het muziekseizoen in café De
Pompe in Goes begint met een optre
den met de Vlissingse Car Trouble.
Vanaf 21.30 uur brengen deze 'jonge
helden' een mengeling van verschil
lende muzikale stijlen. Onder het
motto 'kort maar hevig' wordt kern
achtige popmuziek gebracht, die vi
sueel ondersteuning krijgt door het
inmiddels in Zeeland bekende 'mon
teurs-imago' van de band.
Draften Bleus Car Trouble
„Zonde, die kan ik zelf ook wel gebrui
ken" en dan tegen die collega zeg:
'Jammer, maar ik heb niks kunnen
bedenken."
Hoezeer hij wellicht ook alleen als
tekstschrijver aan de bak zou kun
nen komen, hij peinst er vooralsnog
niet over om met optreden te stop
pen. „Ik blijf cabaretier," roept hij
strijdlustig. Honderdtachtig voor
stellingen staan voor het komende
seizoen in zijn agenda en het lijdt ei
genlijk geen twijfel of de bezettings
graad van de zalen zal evenals bij
zijn vorige programma "Verlopen en
verlaten" weer bijkans honderd pro
cent zijn.
„Ja, ik heb ontzettend veel geld ver
diend," geeft hij zonder schroom toe,
maar hij is er niet arrogant door ge
worden. Het geld heeft hem niet in de
macht gekregen, heeft zijn artistieke
credo niet aangetast. „Ik ben niet te
koop", verklaart hij en hij illustreert
dat door te vertellen dat hij een aan
bod om voor een bedrag met zes cij
fers voor de komma een Ster-spot te
maken voor een heel grote firma,
heeft afgeslagen. Hij zou, vindt hij,
zijn geloofwaardigheid bij het pu
bliek verliezen, als dat hem voor de
televisie een bepaald produkt zou ho
ren aanprijzen en hem later in de zaal
bij voorbeeld het doen en laten van
multi-nationals aan de kaak zou ho
ren stellen.
Telkens, als hij over zijn nieuwe pro
gramma praat, raakt Youp van 't Hek
in vuur en vlam. In de kale, armoedi
ge repetitiezaal in 'De Populier' in
Amsterdam speelt en leest hij her
haaldelijk brokstukken uit zijn nieu
we show voor aan de interviewer aan
de andere kant van de primitieve
houten schammel-tafel en vaak ver
geet deze dan even de weinig inspire
rende entourage, krijgt hij al een idee
hoe het straks zal zijn, op een toneel
met een ingenieus decor en in een
zaal met verwachtingsvol publiek,
dat overigens slechts één seizoen de
gelegenheid heeft Youp van 't Hek en
Onno Molenkamp in 'Tunnel zonder
vluchtstrook' te zien, al zal ook van
dit programma wel weer over zoveel
tijd een televisie-registratie komen.
Hierna komt er weer een solo-pro
gramma, heeft Youp van 't Hek nu
reeds vast besloten.
Komt hij ook nog eens op een oude
jaarsavond op de televisie, zoals
Freek de Jonge de laatste paar jaar?
„Twee jaar terug heeft de VARA mij
hierover al eens benaderd. Ik heb het
verzoek in mijn hoofd opgeslagen. Als
ik het ooit doe, wil ik er ruim de tijd
voor kunnen nemen. Voor het schrij
ven en het inspelen heb je zeker een
paar maanden nodig, wil je niet af
gaan. En in dat laatste heb ik geen
zin." De vele fans van Youp vanHek
fans in alle sociale lagen van de be
volking, in alle leeftijdsklassen ook
moeten wat dit betreft maar hopen
dat wat in Youps hoofd zit, niet ver
zuurt.
(Door Marius de Nobel)
In de binnenstad van Middelburg vindt zaterdag een ware popmarathon plaats. In negentien
café's treden evenzoveel groepen op die muziek variërend van rock and roll en skiffle tot jazz en
salsa maken. De organisatie is in handen van HAM (Horeca Aktiviteiten Middelburg) en het
muziekspektakel wordt gehouden ter gelegenheid van de officiële opening van de stormvloed
kering in de Oosterschelde. Eén van die negentien groepen is de uit Noord-Brabant afkomstige
blues-formatie The Crew.
Een groep, die regelmatig is te horen
op de BRT-radio, veel succes heeft bij
onze zuiderburen op rhythm and blues
festivals en in augustus haar eerste
langspeler uitbracht op het Belgische
blueslabel 'Blue Sting'.
„Dat wil uiteraard niet zeggen dat The
Crew alleen maar in België bekend is.
Wij treden ook veel op in Noord-Bra
bant en in Friesland. Maar ook Noord-
Frankrijk behoort tot het gebied waar
wij regelmatig te zien en te horen zijn".
Aan het woord is de zanger/gitarist/
mondharmonicaspeler Jan de Bruyn.
Hij is 28 jaar („Ik zie er veel ouder uit")
en speelt al vanaf zijn twaalfde gitaar.
Zijn zus Anneke zingt vanaf die tijd
met hem en samen zijn zij de spil van
ée groep.
in het kader van de zogenaamde
'Dammenroute' in de Middelburgse
binnenstad: in café Meccano treedt de
formatie Zon, Zee en Zuidvruchten
op. Deze uit 12 personen bestaande
band neemt de luisteraars mee op een
muzikale wereldcruise waarbij onder
meer de stijlen salsa, latin, reggae en
rock 'n' roll gespeeld worden. La Folie
wordt bezocht door de zydeco-band
Jole Blond. Jole Blond was eerder in
Vlissingen te zien tijdens het Straat
festival. Drie blazers, percussie, gita
ren en een zangstem brengen de bezoe
kers de muziek van Zuid- Amerika en
het zuiden van de Verenigde Staten. In
„De naam The Crew bestaat al negen
jaar. de bezetting zoals die nu is onge
veer vier jaar". The Crew bestaat nu
nèast broer en zus De Bruyn uit Pieter
van Bogaert (piano, hammond en ac
cordeon), John van Vessum (drums),
en Herman Peters (bas).
„Er was veel verloop in de band. Ik
vond het niet nodig om de naam
steeds te veranderen. Dat was meer
laksheid dan dat ik vond dat die naam
bekend moest worden of zo", vertelt
Jan de Bruyn. Hij is begonnen met
amusementsgroepjes en verdiende op
die manier gemakkelijk geld. „Dat is
wel leuk hoor, 'poenscheppen', want
dat is het eigenlijk wel als je in zo'n
bandje speelt", aldus Jan.
Toch heeft zijn muzikale carrière hem
uiteindelijk naar de rhythm and blues
gevoerd. De aanloop van negen jaar
heeft voor Jan de Bruyn en de zijnen
pas dit jaar werkelijk resultaat opgele
verd. Via een naar Frank van Rampel-
jrarg, bekend van de BRT-radio, opge
stuurde demo werden zij uitgenodigd
een elpee op te nemen. De elpee 'Doing
Overtime' loopt volgens Jan de Bruyn
goed. „Er zijn inmiddels al zo'n 2000
exemplaren van verkocht. De helft
van de nummers op de elpee is van on
ze hand. De andere helft zijn covers
van onder meer Big Mamma Thornton
en John Lee Hooker. Onze eigen num
mers zijn iets anders dan de 12-maten
blues schema's. Dus niet dat geijkte 'I
woke up this morning'-idee. Je hoort
oOk veel andere muziek en dat pik je
automatisch mee in je eigen composi
ties".
Waarom The Crew wel vaak op de
Belgische radio is te horen en slechts
weinig op Radio 3 is voor Jan een
raadsel. „Maar", voegt hij er aan toe,
„de laatste tijd is er ook meer blues op
de Nederlandse zenders te horen. Mis
schien heeft het te maken met de her
nieuwde belangstelling voor deze mu
zieksoort".
Naast The Crew die optreedt in café
De Poort spelen de volgende groepen
The Crew
The Oldies speelt de formatie Kalis.
Deze groep komt in plaats van de zan->
ger Dimitri van Toorn. Kalis speelt En
gelse, Schotse en Ierse ballads. De
bluesformatie Draften Blues treedt op
in de Bloesbak. Draften Blues is de
winnaar van het onlangs gehouden
Hit' m or Lose Festival in Vlissingen en
heeft in studio Ron Konings inmiddels
een single opgenomen, die als hoofd
prijs was verbonden aan het festival
Bluesliefhebbers kunnen diezelfde
avond terecht in Meneer Jansen en
daar de The California Kid beluiste
ren. De groep bestaat uit drie Ameri
kanen die op het moment door Neder
land toeren. Café 't Roosje is 's avonds
gereserveerd voor de Vlissingse rocka
billy formatie The Bobo's. Deze groep
zal de bezoekers terugbrengen naar de
muziek van de jaren '50. In Bar Ameri
can treedt de Brabantse groep Bertus
Staigerpijp op. Deze 'tegenhanger'
van Normaal speelt stevige rock 'n' roll
met Nederlands-talige teksten. Drie
oude bekenden van de Zeeuwse muzie
kwereld, Johnnny Caljauw, Ad
Meeuwsen en Henk Don treden op in
De Herberg. Het drietal speelt naast
eigen nummers ook covers. Trio Artu-
ro bestaat uit zeer ervaren muzikan
ten en speelt in de Mug. Het trio wordt
gevormd door een gitarist, een bassist
en een drummer en speelt Zuid-ameri-
kaans getinte gitaarmuziek waar veel
jazzharmonieën doorheen lopen. Café
De Klos swingt 's avonds op de klan
ken van Johnny and The Sukkels. De
ze groep speelt bekende nummers uit
de jaren '50 van onder meer Bill Haley
en Elvis Presley. De Goese formatie
Cafe Noir treedt op in De Hennepot.
Cafe Noir speelt rhythm and blues,
covers en funk. Cesar Zuiderwijk is de
grote attractie tijdens het optreden
van The Directors op het podium voor
Seventy Seven. The Directors bestaat
uit bekende mensen uit de Nederland
se filmwereld en heeft al eerder in Mid
delburg opgetreden. Het repertoire
omvat hits uit de zestiger jaren.
Q
n
Tina Turner
Van Tina Tuner werd na de succes
volle 'Private dancer' opnieuw het
nodige verwacht. Wie op een logisch
vervolg heeft zitten wachten kan met
'Break every rule' gerust zijn: Tina's
nieuwste heeft dezelfde hitpotentie en
levenslust. Hoewel ook deze keer met
verschillende producers is gewerkt
zijn de elf tracks toch weer zodanig op
de rockveterane toegesneden dat er
een eenheid ontstaat. Alleen Bowie's
'Girls' valt een beetje buiten het con
cept, omdat Terry Britten (twee hits
op 'Private dancer') een beetje té bom
bastisch in de weer is. Rupert Hine
laat in 'I'll be thunder' horen hoe het
ook kan. Voor het overige biedt 'Break
every rule' de te verwachten selectie
van krachtige, typiscliéxTina Turner
popsongs. Stuk voor stuk geschikt
voor Radio 3. Spanningvolle composi
ties als 'Afterglow' en 'Paradise is here'
zijn mij wat liever dan beukers als
'Back where your started' omdat miss
Turner hierin beter de kans heeft te la
ten horen dat ze veel meer kan dan een
keel opzetten. Maar in feite wist ieder
een dat natuurlijk al.
Tina Turner-'Break every rule' EMI
