VEGIN-VOORZITTER KALAND: ZUINIG ZIJN GOEDE ZAAK vrijdagkrant 2 wonen 3 energie de vrij(e)dagkrant PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT eindig absurd kernenergie voorlichting wie weet de weg nog in het oerwoud van regelgeving op het gebied van huursubsidie, een nieuwe wet moet duidelijkheid verschaffen. zuinig stoken: de laatste loodjes, de stichting 'bewust wonen' bouwt energiezuinige woningen hersenwerk met schaken, dam men, bridgen en puzzelen en een nieuw wekelijks recept: dit maal kleurige paassalades fietsvakanties winnen steeds meer terrein, niet alleen in ons land maar ook bijvoorbeeld in marokko de honda-jazz verdwijnt: gevolg van de 'kwaliteitsautopolitiek' de nieuwe culturele agenda voor uitgaan in zeeland en het programma van de zeeuwse bioscopen met een selectie uit het aanbod nieuwe films. I\\\ mi m Voor A. J. Kaland uit Zoute- lande - alweer zo'n vijftien Ijaar voorzitter van de Vereni- Iging van Exploitanten van Gas- ibedrijven in Nederland/Vegin - lis het heel vanzelfsprekend. iNiet omdat hij als de stereotype l'zuinige Zeeuw' door het leven (gaat. Maar gewoon omdat ver- Ispilling volgens hem nergens [toe leidt. „Zorgvuldig omgaan [met produkten waar je voor Imoet betalen is mij uit het hart I gegrepen. Of het nu aardappe len zijn bijvoorbeeld, of gas". ITegen die achtergrond ziet Ve- I gin-voorzitter Kaland een actie 1 als Zuinig Stoken zonder meer Izitten. „Zuinig zijn is te allen I tijde een goede zaak. We moe iten voorzichtig zijn met alle I consumptieve bestedingen, die I liggen nog altijd te hoog. Het I financieringstekort van de i overheid bedraagt nog altijd 25 [miljard gulden". Het inzakken van de oliemarkt [en navenant de prijzen, zorgt lvandaag-de-dag voor een nieu- Iwe situatie. Het jaarlijkse ge- vecht van de Vegin tegen de minister van economische za- i ken over de verhoging van de I aardgasprijzen, wordt omgezet in een strijd over de verlaging van de tarieven. Want dat het vechten blijft, staat voor Ka land als een paal boven water (Vegin laag, regering hoog). „Wij worden als Vegin onterecht be handeld. Daar blijf ik bezwaar tegen maken, of het nu op een niveau van 60 of 50 cent per kubieke meter gas gebeurt. Ik blijf tegen het systeem als zoda- nig". Halverwege '86 is er voor het eerst een verlaging van de prijzen te verwachten. Kaland voorspelt dat het slechts een begin is. „Ik verwacht dat de verlaging per 1 januari 1987 nog hoger zal zijn dan die per 1 juni 1986". Toen Kaland aan zijn Vegin- periode begon (als eerste neu trale voorzitter van de gefuseer de Samenwerkende Regionale Organen voor Gasvoorziening/ SROG en Vereniging voor Ex ploitanten van Gasbedrijven/ VEG), besteedden consument en politiek nauwelijks aandacht aan aardgas. Het was er volop en het werd probleemloos tegen een redelijk betaalbare prijs ge leverd. „Energievraagstukken? Geen hond had er belangstel ling voor", herinnert Kaland zich. De oliecrisis van 1973 ver anderde dat drastisch. De om vang van de aardgasvoorraden en de prijs zijn vaste 'items' geworden. „Het is werkelijk - literatuur, congressen, sympo sia - enorm wat er gebeurt. Het leeft overal". Het betekent dat ook het beleid van de Vegin ingrijpend gewijzigd is. Ver koopbevordering is vervangen door besparing. „Samen met de Gasunie hebben we er miljoe nen guldens voor uitgegeven", Vegin-voorzitter A. J. Kaland zegt Kaland. „Op zich is dat typisch: een verkooporganisatie geeft veel geld uit om minder te verkopen. Maar dat is nu juist de openbare nutsfunctie". De eerste besparingsacties na dat de oliecrisis had toegesla gen, appelleerden vooral aan het eindig zijn van de wereld voorraden gas, olie en kolen. Dat kwam, met de crisis vers in het geheugen, goed over. Ka land: „Veel is eindig. Ik denk ook fossiele brandstoffen. Of daarmee ook energie eindig is, is nog de vraag. Maar goed, we moesten zuinig doen. Er zijn vele reklame-acties geweest. Op een gegeven moment heb ben we gezegd: we moeten de bakens verzetten en de aan dacht richten op de portemon nee, de stijgende kosten. De boodschap over de eindigheid kwam niet over. Allerlei be richten over nieuwe vondsten maakten het ook niet makkelij ker". De voorzitter van de Vegin gaat ervan uit dat door de dalende olieprijs andermaal een nieuwe situatie ontstaat. „Met eindig- vrijdagkrant verspilling leidt tot niets heid hoef je niet meer aan te komen. Er is overal volop aan bod. De prijzen gaan dalen, de economie trekt wat aan, dus leve de lol. Als er geld komt, consumeert men. Eenmaal op een bepaald niveau aangeko men is het moeilijk terug te gaan, vooral voor degenen die minder niet gekend hebben. Dat risico is ook aanwezig bij gas verbruik; lage prijzen, meer be steden". Kaland merkt op dat de Vegin zich eerlijk moet opstellen. „Als iemand liever 4000 kub ver stookt dan 2000 kub en niet met vakantie naar het buitenland gaat, dan is dat een keuzevrij heid die ik ieder individu graag gun. Of je het aan gas, elektra of een buitenlandse vakantie wilt besteden, is een persoonlijke zaak. Als je het zo micro be schouwt, zal iedereen het daar mee eens zijn. Als je macro erover denkt, dan zeg je: er komt toch weer een andere tijd en moeten we dus structureel bezig zijn met maatregelen voor zuinig omspringen met gas? Die vraag is niet makkelijk te beant woorden". De Vegin-voorzitter vindt dat de besparingsactivi teiten op een aantal terreinen moeten doorgaan, zoals het iso leren van nieuwe woningen. „Aan de andere kant staan de incidentele beslissingen die men neemt, hetzij in het be drijfsleven, hetzij in het huis houden. Een aantal projecten staat op de tocht. Het is een rekensommetje, en terecht. Als een investering X-guldens kost en een besparing van X-guldens oplevert, dan doet men het. Als de besparing X-min is, dan doet men het niet. In die sfeer is het wat moeilijk om beslissingen te nemen". Als voorbeeld noemt Kaland de aanschaf van een hoog-rendement ketel. Erop ge richt 25 percent minder gas te verbruiken, wél duurder in aan schaf en die investering moet natuurlijk terug te verdienen zijn. De rigoreuze daling van de olie prijzen is naar de overtuiging van menigeen een absurde toe stand, die niet lang zo kan blijven. De prijzen vliegen straks weer omhoog, voorspel len de pessimisten, van wie er nogal wat in het ministerie van economische zaken huizen. Zo niet Kaland. Bij de sombere verwachtingen zet hij een groot vraagteken. „De paar jaar die achter ons liggen - dat was een absurde toestand. We moeten niet doen of die toestand nor maal was en nu abnormaal". De voorzitter van de Vegin wijst erop dat een barrel olie vóór de oliecrisis 3 dollar kostte en in middels is beland op circa 15 dollar, terwijl er voor de toe komst al prijzen van 40 dollar en meer werden voorzien. Hij geeft aan dat bij een daling de overheid - en dat geldt in de hele wereld - als eerste de dupe is en in veel mindere mate de oliewinners zelf. „Nou is de vraag waar je wint en wat de kosten zijn. Ik denk dat voor 15 dollar nog een heleboel activi teiten gewoon doorgezet zullen worden. Dat de prijs in de ko mende 10 jaar op 30 tot 35 dollar komt, daar is géén spra ke van". Voor die rotsvaste opvatting ba seert Kaland zich op 'de markt'. Hij gelooft dat de olieproduce rende landen elkaar niet mak kelijk zullen vinden. „Vergeet het maar. De Opeclanden, de niet-Opeclanden, Rusland, En geland, Noorwegen -de concur rentie gaat werken. Dat is een goede zaak". Het mislukken van het overleg tussen de Opeclan den in Genève (al heet het offi cieel een verdaging) lijkt hem daarin te staven. „Een prijs tus sen 15 en 20 dollar per vat vind ik veel normaler dan een prijs van 40 dollar waar iedereen op gerekend had. Ik vind het niet abnormaal dat we op 15 dollar zitten. Ik vind het alleen abnor maal dat de prijs zolang zo hoog is geweest en dat de monopolie positie van de Opec zo lang heeft geduurd", aldus de Vegin- voorzitter. De prijsontwikkeling speelt huishoudens en bedrijfsleven in de kaart. De Nederlandse rege ring zit ermee in de maag. En of de kernenergielobby er zo blij mee is? Daarover wil Kaland - hij stond aan de wieg van de eerste kerncentrale bij Borssele en is voorstander van meer kerncentrales in Nederland - wel wat kwijt. „Ik zeg al jarenlang dat de prijs van kernenergie niet centraal gesteld moet worden. Je moet de diversificatie en ze kerheid voor de toekomst cen traal stellen". Kaland erkent dat op het moment dat nieuwe kerncentrales in gebruik geno men worden, de prijs van con ventionele energie wel eens la ger kan zijn. „Toch blijf ik voor stander van diversificatie en dat betekent doorgaan met kern energie. Je bouwt kerncentrales niet voor de jaren 1995 en 1996, maar voor 30 jaar. In die tijd kan er een heleboel veranderen. Er kan bijvoorbeeld inflatie ko men. Dat is iets heel anders dan een monopoliepositie. Inflatie werkt bij kernenergie minder door. Je mag de kaarten niet alleen op stookolie en gas zet ten". Tot zover het intermezzo kernenergie; terug naar zuinig stoken. De actie Zuinig Stoken begon in een periode van almaar stij gende olieprijzen en derhalve ook stijgende gasprijzen. Moet er na de ommekeer verder ge gaan worden? Kaland geeft op die vraag twee antwoorden ('ook al is dat niet prettig'). Hij is van mening dat voorlichting over verstandig gebruik van energie gehandhaafd moet blij ven. „Blijf zuinig stoken, want dat spaart de portemonnee". Terzijde voegt Kaland eraan toe dat dit uitgangspunt niet alleen voor energie geldt, maar voor meer zaken. De voorzitter van de Vegin meent dat de bouwvoorschriften (isolatie) zeker niet naar beneden bijge steld mogen worden. Hij is er voorstander van dat technolo gisch onderzoek doorgaat. „Ook in de planologie moet men met het ontwerpen van bestemmingsplannen rekening houden met zuinig gebruik van energie. Al dit soort dingen, daar moet men mee doorgaan". Kaland is persoonlijk niet be reid om terwille van de bespa ring op het gebruik, de gasprijs te verhogen. Bijvoorbeeld met accijns, btw of zonder meer. „Daar ben ik mordicus tegen; géén kunstmatige prijs. En ik ben er ook tegen dat het rijk grote bedragen geeft om onren dabele investeringen gericht op energiebesparingen tóch moge lijk te maken". Dat beschouwt hij als dwaasheid. „Je moet geen grote scheppen geld leggen bij iets wat commercieel te duur is". Een mogelijk voorbeeld is het aanleggen van een windmo lenpark, waarbij de kiloWatt- uurprijs dankzij forse subsidies betaalbaar wordt gemaakt. Ka land beklemtoont dat omrin gende landen, zoals België en West-Duitsland, daar niet aan beginnen. „Ik voel niks voor kunstmatigheid op de interna tionale zakenmarkt. Ik ben er hartstikke tegen. Ik heb het niet over onderzoek, maar wel over iets dat alleen met scheppen gemeenschapsgeld commer cieel te verwezenlijken is". De ontwikkeling van de olieprij zen heeft voor drukke tijden gezorgd bij de Vegin. Met de Gasunie is onderhandeld over de verlaging die mogelijk is. De gasbedrijven willen verder gaan dan de leverancier. Tussendoor speelt de houding van de rege ring, die vooralsnog denkt aan een verlaging van ongeveer 5 cent per kubieke meter gas. Een 'bod' waar Kaland weinig geluk kig mee is ('het is een en al pogen om zoveel mogelijk de touwtjes in handen te houden'). De Vegin staat in elk geval op het standpunt dat de gasprijs flink omlaag kan. Wat het zal worden, is koffiedik kijken. Voorzitter Kaland taxeert het niet optimistisch. Het is geen wet van Meden en Perzen dat de laagste prijs uit de bus komt. „Terwille van een schotel linzen is er wel meer gebeurd. Een aangeboden verlaging weigeren, daar is een beetje karakter voor nodig". RINUS ANTONISSE SüllU mmmamm redactie PZC-bijlagen Walstraatpromenade 56-60 4381 EG Vlissingen tel. 01184-15144 (toestellen 217 en 218) advertentie en administratie: Middelburg: Markt 51 4331 LK Middelburg tel. 01180-27651 Vlissingen: 4381 EG Vlissingen 'Valstraat 56-60 tel. 01184-15144 Goes: Grote Markt 2 4461 AJ Goes tel. 01100-31800 Terneuzen: Nieuwstraat 22 4351 CW Terneuzen tel. 01150-94457 Hulst: Steenstraat 6 4561 AS Hulst tel. 01140-14058 opening kantoren: Van maandag t/m vrijdag van 08.00 tot 17.00 uur. VRIJDAG 28 MAART 1986 V

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1986 | | pagina 41