Gevangenisstraf en
dienstverlening voor
ontucht met kind
Spectaculair programma rond
viering boekenweek in Goes
Jan van Wilgenburg
Vervuiling Oranjebolwerk in
Hulst blijkt mee te vallen
PZC/ provincie
BESTUREN KLAGEN OVER TE WEINIG SUBSIDIE
KERAMISCH WERK:
STERK EN KWETSBAAR
AXELAAR VOOR RECHTER
Zeeuws gewest
Vereniging van
Huisvrouwen
Kaartverkoper
F. Brasser nam
afscheid PSD
OPVOERING TONEELSTUK VAN SLAUERHOFF
'S
HOOR'
ZIET A
9
f]
UITKOMST TWEEDE BODEMONDERZOEK:
13
VRIJDAG 7 MAART 1986
Middelburgse korpsen
smokkelen instrumenten
MIDDELBURG - De financiële nood in het wereldje van de Middelburgse muziekkorpsen is
inmiddels zo hoog gestegen dat er nu en dan instrumenten uit Engeland worden gesmokkeld.
Dat is een van de vele manieren waarop de eindjes aan elkaar worden geknoopt. Verder
steken de leden ontelbare uren in het ophalen van oude kranten en het leuren met stickers en
balpennen.
Bestuursleden van verschillende mu
ziekverenigingen brachten dit don
derdag uitgebreid ter sprake in een
vergadering van de commissie be
zwaar- en beroepschriften. Zij lichtten
daar hun bezwaren toe tegen de hoog
te van de voor dit jaar toegekende
subsidiebedragen. De korpsen vinden
al jaren dat ze te weinig steun krijgen
en achtergezet worden bij grensver
leggende kunsten en andere sectoren.
Verder wijzen ze naar gemeenten als
Domburg, Westkapelle en Vlissingen,
die veel milder zouden zijn.
Het verst in zijn kritiek ging voorzit
ter H. J. Wagenvoort van de christelij
ke brassband en jeugdorkest Onda.
Hij sprak van een beleid van willekeur
waarop ambtenaren grote invloed
hebben. Voor financieel minder
draagkrachtigen is het bijna niet
meer op te brengen om lid te worden
en zij worden in toenemende mate
van hun hobby uitgesloten. De kosten
van de muziekkorpsen lopen vooral
op door de uitgaven voor instrumen
ten. Vandaar dat er al meerdere ma
len materiaal naar ons land werd
gesmokkeld. Met name kwamen die
instrumenten uit Engeland, omdat de
prijzen daar soms tot de helft lager
liggen, alhoewel het dan om materiaal
met lichte beschadigingen gaat.
Wagen voort rekende voor dat leden
van Onda de laatste jaren voor 60.000
gulden aan instrumenten uit eigen
zak betaald hebben. Volgens hem
krijgt zijn vereniging subsidie op ba
sis van het niveau dat in 1971 gold. De
kosten zijn sindsdien echter fors ge
stegen. Drumkorps Blue Spirit haalde
vorig jaar door allerlei acties dertig
duizend gulden bijeen en kreeg van de
gemeente 1984,-. Voor 1986 is de
steun op 1550 gulden vastgesteld.
De heer C. J. Baan, secretaris van het
Middelburgs Muziekkorps, onder
steunde zijn pleidooi fotografisch.
Hij had een meer dan een halve eeuw
oude prent van de Schutterij Sint-
Joris meegebracht. „Wij zijn niets
anders meer gewend dan altijd maar
weer oud papier. Konden de leden
van de schutterij ons bezig zien, dan
zouden ze hun hoofden schudden
over deze degradatie van het muziek-
gebeuren", zo vond de secretaris.
Mevrouw I. Haan, bureau culturele
zaken gemeente, legde donderdag een
pleister op de wonde van de korpsbe
stuurders. Er is dit jaar achtduizend
gulden extra onder hun verenigingen
te verdelen. De gemeenteraad vroeg
MIDDELBURG Beschuit met
muisjes werden gisteren in de
Middelburgse concert- en ge
hoorzaal uitgedeeld om de op
richting van het Zeeuws gewest
van de Nederlandse Vereniging
van Huisvrouwen te vieren.
Desondanks ging het volgens
voorzitster E. M. Repko-Corne-
lis van het gewest 'Het Zuiden'
niet om een kind dat zelfstandig
wordt.
„Zeeland en Brabant gingen in
het gewest naast elkaar op en
leverden beiden kaderleden. We
hopen dat het contact niet ver
broken wordt", zei mevroüw
Repko.
Landelijk presidente van de ver
eniging mevrouw E. A. Blonet-
Heynekamp installeerde het
nieuwe gewestelijk bestuur.
Voorzitster werd N. Schepman-
van de Graaf, secretaresse is H.
Don-de Kuiper, vice-presidente
en publiciteitesmedewerkster H.
van de Most-Meyboom, mede
werkster kadertraining N. Dem-
menie-de Mol, peningmeesteres-
se J. Fokker-Bodemeyer, mede
werkster consumentenbelangen
B. Schreers-de Kaart en mede
werkster vorming M. de Wildt-
Habosch.
De nieuwe bestuursleden wer
den overstelpt met kadootjes
waaronder een verenigingsvlag
en een voorzittershamer. De da
mes werden toegesproken door
mevrouw Boertien, echtgenote
van de commissrais van de ko
ningin, mevrouw Westhoff-Hu-
bee namens de Zeeuwse Vrou
wenraad, mevrouw Weeda na
mens het gewest Limburg en
mevrouw Pieterman namens de
Zeeuwse afdelingen. Na de pauze
hield emancipatiewerkster G.
Stelpstra een lezing over
"Macht, hoe gaan wij er mee
om?"
MIDDELBURG - Drie maanden ge
vangenisstraf en 150 uur dienstverle
ning was de straf die de Axelaar W.
K. de B. donderdag op de zitting van
de politierechter in Middelburg
kreeg opgelegd voor ontucht met een
kind. De sexuele contacten tussen
hem het het meisje begonnen toen zij
nog maar zeven jaar was.
De B. paste in die tijd vaak op haar en
haar iets oudere zusje. Zijn advocaat
mr S. C. M. Asselbergs benadrukte
dat het in de eerste plaats ging om een
hartelijke vriendschapsrelatie tussen
De B. en de beide kinderen. De meis
jes kwamen ook vaak uit eigen bewe
ging naar hem toe. Volgens De B. zelf
was zijn omgang met het kind van
dien aard geweest dat zij beslist niet
was geschrokken van de sexuele con
tacten.
Het vonnis was conform de eis van
officier van justitie mr C. M. P. Nij-
meijer. Politierechter mr G. H. Nomes
waarschuwde De B. dat hij zeker op
strengere maatregelen van de justitie
zou kunnen rekenen wanneer hij op
nieuw in dezelfde fout zou vervallen.
De 43-jarige E. W. uit Sas van Gent
werd veroordeeld tot acht weken ge
vangenisstraf waarvan vijf weken
voorwaardelijk (proeftijd twee jaar)
voor het onjuist invullen van zijn
inkomstenbriefje voor de sociale
dienst, terwijl hij een bijstandsuitke
ring kreeg. Omdat hij de inkomsten
van zijn vrouw niet opgaf werd hem
volgens berekening van de sociale
dienst 70.000 gulden te veel uitge
keerd.
W. zei op de zitting niets te hebben
geweten van het inkomen van zijn
vrouw. Hij wist wel dat zij geregeld
naar België ging, maar volgens hem
zou zij daar alleen maar op kinderen
hebben gepast zonder dat ze daarvoor
een vergoeding kreeg.
Dat verhaal wilde er bij de officier niet"
in, temeer daar was komen vast te
staan dat W. zijn vrouw vaak zelf naar
haar werk bracht. Hij eiste acht we
ken waarvan drie voorwaardelijk voor
deze volgens hem ernstige vorm van
steunfraude.
De advocaat mr Asselbergs bracht
naar voren dat W., die inmiddels
gescheiden is, al bijzonder zwaar ge
troffen wordt doordat hij alleen de
rekening van het door de sociale
dienst terug te vorderen bedrag kreeg
gepresenteerd: 53.000 gulden. Volgens
hem had dit bedrag eigenlijk als een
gemeenschappelijke schuld van man
ën vrouw beschouwd moeten worden.
verleden jaar, in een door CDA, PvdA
en VVD ondertekende motie, om een
dergelijk bedrag uit het rekeningover
schot dat de gemeente Middelburg in
1984 heeft geboekt. Gisteren bleek dat
dit geld in principe beschikbaar is.
Wanneer dë gemeenteraad akkoord
gaat krijgen de muziekgezelschappen
het.
In sommige gevallen is er overigens
geen sprake van een subsidiekorting
ten opzichte van 1985, maar van een
stijging, zo bracht mevrouw Haan
naar voren. Ze zette bovendien vraag
tekens bij verschillende onderdelen
van de begrotingen die de verenigin
gen ingediend hebben. Hetzelfde deed
commissielid ir A. Krijgsman. Hij con
stateerde dat het contributiebedrag
van het Middelburg Muziekkorps veel
lager is dan je mag verwachten op
grond van het ledental.
De commissie brengt in deze zaken
vertrouwelijk advies uit aan b en w.
Het college beslist vervolgens of de
bezwaarden al dan niet gehoor krij
gen.
VLISSINGEN - De Vlissinger F. Bras
ser heeft donderdag na een dienstver
band van 15 jaar afscheid genomen
als kaartverkoper bij de Provinciale
Stoombootdiensten. Brasser heeft de
dienst per 1 maart verlaten in ver
band met het bereiken van de VUT-
gerechtigde leeftijd.
Directeur D. Oostinga van de PSD
kenschetste de scheidende functiona
ris als een evenwichtige werker en
serieus en nauwgezet mens. „Brasser
is nog een man van de oude stempel
die we nog best een tijdje in dienst
hadden willen houden", aldus Oostin
ga tijdens de receptie aan boord van
det in Vlissingen afgemeerde veerboot
Prinses Irene.
Brasser kwam in 1971 in dienst bij de
PSD. Voor die tijd was hij werkzaam
in de landbouw maar daar kwam een
einde aan toen zijn baas minder grond
tot zijn beschikking had als gevolg
van de uitbreiding van Vlissingen.
Bovendien was er minder behoefte
aan personeel door de toenemende
mechanisatie in de landbouw.
Nauwelijks vijf jaar na zijn indienst
treding werd Brasser opnieuw 'slacht
offer' van de voortschrijdende mecha
nisatie. De functie van hefbrugbedie-
ner die Brasser bekleedde kwam door
automatisering te vervallen. Dat bete
kende echter niet dat Brasser op
nieuw op zoek moest naar een nieuwe
baas, want hij kon in dienst blijven als
kaartverkoper.
VLISSINGEN - De opleiding ambulance-beqeleider, die
verbonden is aan het Instituut Gezondheidszorg Oplei
dingen (IGO) in Vlissingen, is nu ook officieel erkend.
Hiertoe heeft de stichting Opleiding en Scholing voor
Ambulancevervoer (SOSA) besloten. De niet-verpleeg-
kundige ambulance-begeleiders moeten voor eind 1988 in
het bezit moeten zijn van een dergelijk diploma.
Overigens moeten ook de verpleegkundigen die dienst
doen op ambulances binnen afzienbare tijd voldoen aan
de eisen die de SOSA aan hen stelt. Daarvoor wordt een
aparte opleiding in het leven geroepen, die kan worden
gevolgd na het behalen van het diploma A- of B-
verpleegkundige, eveneens bij het IGO.
De opleiding voor ambulance-begeleider bij het IGO is
erkend met terugwerkende kracht. Allen die de opleiding
in Zeeland al hebben gevolgd komen dan. ook in het bezit
van het landelijk diploma en insigne.
De opleiding begon in 1982 bij de Ambulancedienst
'Bevelanden' en is geleidelijk uitgebreid tot een gerichte
vakopleiding. Tegelijk ontstond een zelfde opleiding bij de
Ambulancedienst Walcheren en in Zeeuwsch-Vlaanderen.
In de loop der jaren zijn deze opleidingen bijeen gebracht
onder de vleugels van het IGO en vervolgens op provincia
le leest geschoeid.
Tot dusver was alleen een EHBO-diploma en rijbewijs
voldoende voor het beroep van ambulance-begeleider.
Dat blijft overigens zo, tot de nieuwe wet op het ambulan
cevervoer in 1988 van kracht wordt. Verder staan nog
nieuwe opleidingen op het programma voor chauffeurs en
centralisten, die in de toekomst ook bij de bestaande
opleidingsinstituten worden ondergebracht.
GOES - Opnieuw is de Nederlandse boekenweek
j voor het jongerenontmoetingscentrum Het Beest
in Goes en de Goese middelbare scholen aankno
pingspunt gebleken voor een spectaculair cultu-
reel programma. De samenwerking, ook met de
i bibliotheek, bleek vorig jaar voor het eerst deuren
te openen op allerlei gebied, zodat ook dit jaar
j weer voor een dergelijke constructie is gekozen. In
i tie gezamenlijke opzet worden geldstromen ge
combineerd en kan over meer passende ruimten
worden beschikt. Het programma ziet er dan ook
zeer gevarieerd uit.
I De grote 'klapper' is ongetwijfeld de opvoering van
het enige toneelstuk van de Nederlandse dichter J.
J Slauerhoff: Jan Pietersz.Coen. Het Nederlandsta-
'ig Repertoire Gezelschap, dat zich tot doel stelt
toneel van Nederlandse schrijvers van voor 1960 op
I de planken te brengen, speelt het stuk slechts op
leen beperkt aantal plaatsen in Nederland. Het
I verhaal handelt in het voormalig Nederlands Indië,
I waar Slauerhoff de Calvinistische Coen machteloos
I maakt ten opzichte van de inlandse cultuur en
I daardoor ook tegenover zichzelf. De opvoering van
I het stuk is, sinds het tot stand kwam, verschillende
j keren verboden geweest in verband met de wrijvin-
|gen tussen de voormalige kolonie en het moeder-
J land. Het heeft tot 50 j aar na de dood van de dichter
[geduurd voordat het NRG ermee, onder regie van
jRoel Twijnstra, het toneel op kon. Die min of meer
[historische gebeurtenis voltrekt zich vrijdag 14
[maart in het Willibrordcollege in Goes en begint
|om 20.00 uur.
[Voor boekenvrienden, die hun passie liever op het
[celluloid vertaald zien, is er dezelfde avond een
jlraai staaltje van die kunst te zien in het Beest.
[John Huston maakte de film Under the Vulcano
jnaar het levenswerk van Malcolm Lowry. De film
|begint om 21.00 uur.
|De Openbare Bibliotheek heeft dinsdag 18 maart
leenr lezing geprogrammeerd door de schrijfster
Christine Kraft. Zij komt vertellen over haar werk
en de achtergronden vanaf haar dubuut 'De dagen
met gezichten uit 1976' tot aan haar laatste werk
'De roos van Julia'. De lezing begint om 20.00 uur.
Nog een schrijver komt de Goese jongeren een
aantal zaken duidelijk maken, en wel de Vlaming
Jos Vandeloo. Zijn werk heeft de vervreemding
van de mens van zijn eigen wereld als thema. Zijn
vroegere werken, zoals Het Gevaar, zijn anno 1986
verbazend actueel. Vandeloo, die zich mag verheu
gen in een redelijke 'boekenlijst-belangstelling'
van de jongeren, komt op het Willibrordcollege
enkele gastlessen geven. Ook in de afgelopen
weken kwam de schrijver al naar Goes en hij zal
in april nog meer over zijn werk vertellen.
Voor iedereen toegankelijk is weer de performance
van Tom Lanoye, ook een Vlaming, die door het
leven en zijn werk gaat als Een Slagerszoon met
een Brilletje. Zijn eerste verhalenbundel gaf hij
onder die titel uit en ook zijn voordracht is ermee
versierd. Tom Lanoye gaf eerder al een aantal
dichtbundels uit. In het Beest in Goes begint
donderdag 20 maart zijn performance om 21.00 uur.
Een boekenweek zonder boekenbal is in Goes niet
meer denkbaar, al werd er pas vorig jaar voor het
eerst een gehouden. Voor de muziek zorgt dit jaar
de formatie '5 slag 1 wijd', de groep die ontstond uit
deelnemers aan de Grote Prijs van Nederland rond
saxofoniste Vera Vingerhoeds en trompettist Hans
Dagelet. Drie dichters komen met een heel eigen
manier van voordragen naar 't Beest. Bart Chabot
brengt vaart en volume in de zaal met teksten uit
onder meer zijn laatste bundel 'Stand'. Jaap Blonk
doet de dadabeweging herleven samen met de
groep Ursonate. Lawaaimuziek, onzingedichten,
klankpoëzie en absurd theater kan het publiek van
Blonk verwachten. Kaspar van de Berg geeft
tenslotte een indruk van zijn humoristische journa
listiek poezie, die onder meer in zijn bundel Nacht
en Mes verscheen. f
Nog niet helemaal duidelijk is wat Martijn van
Beem gaat doen ter verhoging van de algemene
culturele vreugde. Wel zeker is dat hij komt en dat
hij cultuur en subcultuur vanuit de hem eigen
invalshoeken zal bekijken. Het boekenbal begint
om 21.00 uur.
Een beeld van Jan van Wilgenburg in de hellingoven. Jan van Wilgenburg: „Waanzinnige Venussen, die alle
schoonheidsidealen tarten..."
terk en kwetsbaar'. Die schijnbare tegenstelling vormt het sleutel
begrip in het keramische werk van Jan van Wilgenburg in
Nieuwdorp. Sterk en kwetsbaar - zoals de zachte, taaie klei die
breekbare, harde steen wordt - maar ook als de mens, die vanuit de maan
kan bekijken hoe de helft van zijn soortgenoten verhongert.
Kunstenaar Jan van Wilgenburg woont en werkt sinds enkele jaren in
Nieuwdorp, waar de keramiek een steeds belangrijker plaats in zijn
werk ging innemen. Komend jaar is het resultaat van zijn arbeid op
verschillende plaatsen in Zeeland te zien, te beginnen met een kleine
greep uit zijn werk in Het Lunchcafé in Goes gedurende de hele maand
maart. Tegen het einde van de zomer stelt Van Wilgenburg zijn beelden
tentoon in de Kloveniersdoelen in Middelburg.
Wat het eerst opvalt aan de beelden
van de Nieuwdorpse kunstenaar, is
de grootte. Iedereen die binnen de
brede kaders van het sociaal-cultu
reel werk weieens een kleiseltje
heeft gebakken, herinnert zich de
beperkte electrische oventjes, die
met een paar asbakken, vaasjes en
tuinkabouters stampvol stonden.
Van Wilgenburgs beelden zijn soms
een meter hoog. Dergelijke beelden
bakken vergt óf een heleboel geld,
óf een hoop vindingrijkheid. Jan
van Wilgenburg beschikt over dat
laatste.
„Mijn werk wordt gewoon steeds
groter. Altijd voortbordurend op die
schijnbare tegenstelling, draai ik
steeds om de klassieke kruikvorm
heen. Al zou ik klein en anders
willen werken, een beeld vormt zich
toch naar zijn eigen wetten. Gek
genoeg komt die oervorm van de
keramiek dan toch min of meer
terug. Dat de beelden groter wor
den, zal wel aan mijzelf liggen". Het
probleem is dat de beelden ook
gebakken en geglazuurd moeten
worden. Met veel geld kun je nog
wel aan een wat grotere electrische
oven komen en Van Wilgenburg
heeft er ook één staan. Omdat hij
ook daar is 'uitgegroeid', nam hij de
wijk naar buiten, naar de kippenren
in de achtertuin. Daar bouwde hij
sinds enkele jaren een paar veldo-
vens, die hij zo groot kon maken als
hijzelf wilde.
Jan van Wilgenburg heeft zich in
Nieuwdorp ontpopt als een meester
in het hergebruiken van goederen.
Voor de bouw van zijn ovens schar
relde hij op de vuilstortplaats Mid
den-Zeeland genoeg ovenstenen bij-
elkaar om een beeld van andërhalve
meter te bakken. „Die had een
bedrijf daar zomaar gedumpt. Zon
de van die dure stenen maar geluk
kig had ik er een bestemming voor".
In de loop der tijd verrezen in het
kippenhok van Van Wilgenburg en
kele schachtovens en een hellingo
ven. De schachtovens, cylindervor-
mige bouwsels met een vuurhaard
eronder, brak hij weer af. De hellin
goven doet nog dienst voor de zoge
naamde biscuitbrand: de eerste
bakbeurt voor de beelden als ze aan
de lucht gedroogd zijn.
De hellingoven kan een tempera
tuur bereiken van ongeveer 900 gra
den. Dat is voldoende voor de bisc
uitbrand maar niet genoeg om gla
zuren te doen smelten. Daarvoor is
een temperatuurtje van 1.100 gra
den nodig en dat vergde tot nu toe
een electrische oven. Voor Van Wil
genburg betekende dat bakken bij
een ander. Trouw aan de gedachte
van hergebruik, wist hij beslag te
leggen op de mantel van een oude
oliekachel. Een garage in de buurt
schakelde over op een ander ver
warmingssysteem en de kunstenaar
mocht het stalen gevaarte meene
men. De binnenkant bekleedde hij
met een keramische deken - ,je
blijft bij je leest, natuurlijk"- zoals
ook gebruikt in de koppen van
raketten. Het materiaal kaatst
warmte terug en geeft er niets van
door. Daardoor kan in de kachel
gemakkelijk 1.100 graden worden
gehaald, zodat enorme beelden
geglazuurd en al binnen het bereik
komen. Natuurlijk wordt ook de
kachel, net als de veldovens, ge
stookt op afvalhout.
Volgens de kunstenaar geeft het
onregelmatige houtvuur bij het
glazuren mooie effecten. „Beelden,
die ik bij een ander electrisch heb
geglazuurd, heb ik altijd nogeens
gebakken in een veldoven. Het ega
le glazuur wordt daardoor levendi
ger en je krijgt een wat geschonden
effect, wat het idee van kwetsbaar
heid versterkt". Omwille van die
doorleefde glazuren gebruikt Van
Wilgenburg vaak onconventionele
zaken. Zo schepte hij al eens klei
uit de Westerschelde, die door de
sterke verontreiniging onbruik
baar bleek om te bakken maar bij
het glazuren voor prachtige effec
ten zorgt. Zo stuurt de kunstenaar
zelfs de zware metalen uit de Schel
de aan het kringlopen in zijn ate
lier, dat ook al tweedehands is
maar uitstekend voldoet.
Van Wilgenburg huurde van de
Nieuwdorpse christelijke kleuter
school een leegstaand lokaal. Daar
door werden de kleuters zijn buren
en met hun ouders welkome gasten
in het atelier. Bovendien lopen ook
anderen in het dorp gemakkelijk
binnen om eens een kijkje te nemen.
„Ik vind dat erg prettig. Je hoort
eens een reactie op je werk en dat
zetje toch aan om er zelf dieper over
te denken". De kunstenaar is onge
veer een maand bezig met een beeld
en het resultaat wijkt altijd af van
de geschetste ontwerpen. Bezoe
kers dwingen hem stil te staan bij
wat hij aan het maken is. „Mensen
willen normaal gesproken weten
wat iets voorstelt, een abstracte
titel geeft dan niet voldoende hou
vast. Als ik zeg dat mijn beelden
vrouwen voorstellen, komen de
mannen van het dorp meteen met
de reactie dat ze te dik zijn en dus
niet mooi. Door die reacties weet ik
nu een antwoord op wat het voor
stelt: het zijn waanzinnige Venus
sen, vrouwen die alle heersende
schoonheidsidealen tarten maar
desondanks mooi zijn, vooral in de
emotie die ze oproepen. Dat is wat
het voor mij verbeeldt. Een ander
mag er best wat anders in zien. Wie
het per se als dikke vrouwen wil
bekijken, gaat gerust zijn gang",
zegt Jan van Wilgenburg, die toch
nooit mensen in zijn atelier haalt
met het oogmerk werk te verkopen.
„In Nederland wordt toch heel wei
nig plastische kunst verkocht, ka
mers zijn er niet op ingricht, huizen
er niet voor gebouwd. Je moet al
gauw naar Duitsland en België om
iets kwijt te raken. Bovendien zijn
de beelden groot en dus niet voor
een greep uit iedere huishoudbeurs
te koop. Voor verkoop ben in aange
wezen op bedrijven, rijke particulie
ren met grote huizen en verzame
laars".
Van Wilgenburg wil echter wel
graag zijn werk onder de mensen
brengen en doet dat met de ten
toonstelling in Goes voor het eerst.
In de hal van het Lunchcafé komen
de Venussen in al hun kwetsbaar
heid goed tot hun recht. De omge
ving van gebakken steen levert in
ieder geval het bewijs dat uit grote
ovens sterk en bijna eeuwig mate
riaal kan komen.
Mieke van der Jagt
Vera Vingerhoed
HULST De bodemverontreiniging
op het terrein van de voormalige
gasfabriek aan het Oranjebolwerk in
Hulst blijkt minder ernstig te zijn
dan tot voor kort werd aangenomen.
Wethouder G. A. van de Voorde
(openbare werken) van de gemeente
Hulst noemde donderdag de uitkom
sten van het tweede bodemonder
zoek, dat de gemeente ruim 12.000
gulden heeft gekost, 'bevredigend'.
Ook het grondwater ter plaatse bevat
minder ijzercyanide-concentraties
dan enkele jaren geleden bij een
eerste onderzoek werd aangetoond.
De wethouder verwacht binnenkort te
kunnen beschikken over de exacte
meetgegevens. „De eerste berichten
van de onderzoekers zijn ons zeer
meegevallen. De verontreiniging met
ijzercyanide en polycyclische aroma
ten in de diepere grondlagen valt erg
mee. Dit betekent dat we bij het
saneren van het oude industrieterrein
alleen de bovenste grondlaag moeten
verwijderen", zei Van de Voorde. Hij
liet verder weten dat de gemeentelijke
stedebouwkundigen al vergevorderd
zijn met een plan voor de reconstruc
tie van het oude bolwerk, dat momen
teel gedeeltelijk gebruikt wordt als
parkeerterrein. Het is de bedoeling
dat nog dit jaar een verbinding tussen
het bolwerk en het park aan de weste
lijke zijde van de vest wordt gemaakt.
„Dit dan vooruitlopend op de eigenlij
ke reconstructie van het Oranjebol
werk. We kunnen hieraan niet begin
nen voordat we ook aan de westelijke
zijde een ontsluiting van het bolwerk
hebben gecreëerd. De uiteindelijke
reconstructie van het deel van de
Hulster vestigingswerken; er moet
een groot parkeerterrein komen met
bossages en wat wandelpaden, zal nog
enige tijd op zich laten wachten. Voor
dit miljoenenplan hebben we de me
dewerking van de provincie nodig",
benadrukte Van de Voorde. „Finan
cieel kunnen we een dergelijk plan
nooit realiseren. Voor de nodige gel
den zijn we dan ook afhankelijk van
het provinciaal bestuur en zoals het er
nu uitziet is de knelpuntenpot voor
1986 al leeg. Vanaf 1987 zijn er weer
nieuwe mogelijkheden".
