effect apk niet
groot op de
verkeersveiligheid
STRESS, WIELRENNEN
EN ANDER LEESVOER
citroen banana
nbotki
exposities
PZC/ vrijdagkrant
Plet van 't Hageland
veertig
baanvast
motor
sport en zien
olympische
hoogte
tacoyo
wielerjaarboek
Galerie
't Zwaluwenhof
I esprit
de stenge
quartarine
aquarellen
wiener welle
hunebed
mokum
balans 17
jan martens
architectuur
riet danz
VRIJDAG 21 FEBRUARI 1986
Hoewel een Bugatti in wezen
niet na te maken is, mag je
gerust stellen dat de firma Sti-
mula uit Frankrijk iets bijzon
der gaafs op de weg heeft ge
bracht. Het Type 55 wordt alge
meen beschouwd als de 'mooi
ste auto ooit gebouwd'. Dit
meesterstukje van de Italiaan
Ettore Bugatti, die in het Fran
se Molsheim zijn fabriek had, is
de vervolmaking van een stuk
je autogeschiedenis zonder
weerga. Vader Carlo Bugatti
was binnenhuisarchitect en
zijn twee zoons Ettore en Rem
brandt autoconstructeur en
beeldend kunstenaar. Het
staande olifantje dat de zes
Bugatti's Royale siert is van de
hand van Rembrandt, die daar
voor een levend model in de
dierentuin van Antwerpen ge
bruikte.
Al op 17-jarige leeftijd bouwde
Ettore zijn eerste auto met vier-
cylinder motor, een model dat
hij helemaal 'op zijn gevoel' con
strueerde. In 1901 won het derde
model dat hij maakte al een
gouden medaile op een interna
tionale tentoonstelling in Mi
laan. Hij ontwierp modellen
voor Peugeot. Deutz, Mathis,
Dietrich en Isotta-Fraschini. In
1910 had zijn dan een jaar oude
eigen fabriek in Molsheim al 70
auto's geproduceerd en in 1911
haalde de Type 13 Bugatti met
8-kleps viercylinder motor de
tweede plaats in de Grand Prix
van Frankrijk.
De jaren '20 en '30 waren glo
rieuze tijden voor Ettore's top-
produkten, waarin talloze Euro-
pes Grand Prix werden gewon
nen en de verkoop flink steeg.
Talrijke types verlieten de fa
briek in Molsheim: type 35 B
(wedstrijdauto met achtcylin-
der compressormotor), type 13
(two-seater met viercylinder
motor van 1,33 ltr). de Bugatti
BB (viercylinder 850 cc met 10
pk bij 2000 tr/min, werd in 1911
onder licentie bij Peugeot als de
Peugeot BB gebouwd) en zo nog
verschillende andere.
In dit verhaal gaat het om de 55
uit 1931 met achtcylinder com
pressormotor. met dubbele bo
venliggende nokkenassen en
goed voor 130 pk en 180 km/h.
Het ontwerp kwam van de even
eens getalenteerde zoon van Et
tore. Jean Bugatti.
Er zijn slechts veertig van deze
roadsters gemaakt en het is dan
ook niet verwonderlijk dat me
nigeen verlangt naar een derge
lijke auto, in weerwil van de
inhoud van de portemonnee.
Om aan die behoefte enigerma
te te kunnen voldoen heeft drie
jaar geleden een Belgische fir
ma de rechten opgekocht van
de Franse fabriek die de Bugat-
ti-replica assembleerde. Direc
teur Herman Caudron van Ax
en Co. is van huis-uit al een
autofanaat en omdat hij aardig
verdient in de verkoop van
enorme generatoren, steekt hij
graag wat geld in dit project.
Ir. Mare de Pauw is het genie
achter de vervolmaking van de
ze nieuwe Bugatti 55. Hij heeft
de juiste inspiratie om zo dicht
mogelijk bij de originele auto te
blijven, bij de opbouw van de
gereden. Met wat journalistie
ke ijver trotseer je de kou die
door hoeken en gaten van het
trillende linnen regenkapje
komt en kruipt gewoon achter
het stuur.
Dat kruipen is haast letterlijk te
nemen. Omdat het testexem
plaar niet voorzien is van deur
tjes, moet je als een kronkelen
de slang je naar binnen zien te
werken. Eerst een been, dan het
zitvlak op de cardantunnel, an
der been bijtrekken en dan zitje
achter het 4-spaaks houten
stuurwiel. Het dashboard is van
massief Frans notenhout, ver
der is alles exclusief, de bodem
en de tunnel, met leer bekleed
en zit er een hi-fl Kenwood
stereo-installatie in.
Tijd om het contactsleuteltje
om te draaien en het gebrom
van de motor te laten weerklin
ken. „Ja helaas is er een tussen-
schot uit de demper van de
uitlaat, het klinkt wat lawaai
ig", zegt Mare. Mij hindert het
niet, vind het zelfs wel bij die
auto horen, dat ietwat 'sportie
ve' geluid. Stugge vering, onaf
hankelijke wielophanging en te-
lescopische dempers zijn de
kenmerken van het onderstel.
Je 'voelt' waar je rijdt, zonder
dat het hinderlijk is. Stuurka-
rakter is tamelijk direct en bij
een vlot genomen bocht is er
werk aan de winkel. Geeft niet,
hoort bij zo'n auto. Voor de
linkervoet is er geen plaats, dan
alleen op het koppelingspedaal.
In rust moet je maar zien waar
je hem laat, dat kan vermoeiend
zijn.
Op zijn Vlaams getuigt De
Pauw van „het comfort en de
baanvastheid, echt een wagen
om mee te wandelen". Het ori
ginele model is iets korter,
staat „hoger op de poten", heeft
grotere wieldiameter en smal
lere banden. Deze replica is 430
cm lang, 172 cm breed, 130 cm
hoog en hij weegt 900 kilo. Die
hele massa, inclusief 2 passa
giers en zonodig bagage achter
in de koffer van bescheiden
afmetingen is met de schijfrem
men vóór en trommels achter,
vrij vlot tot stilstand te bren
gen. Uiteraard kunnen de wie
len naar believen uitgevoerd
worden, in dit geval zaten er
fraai gevormde aluminium vel
gen onder. En zo iets speciaals
is een tamelijk kostbare aange
legenheid, maar in verhouding
tot de totale aanschafprijs van
1 miljoen Belgische francs of
wel 49.500 (retail), kom je over
dat bedragje ook wel heen.
De Bugatti 55 wordt nu al aar
dig verkocht en dan voornam-
lijk, niet zo verwonderlijk eigen
lijk, naar Zwitserland en de Ara
bische olielanden. Voor die laat
ste klanten zit er dan veelal een
airco ingebouwd, zodat die veel
met de kap dicht zullen rijden.
Maar het mooiste werk blijft
toch, met de pet op of anders
met wapperende haren, dat ge
voel beleven van een beetje Bu-
gattist te zijn.
SIEM LEEUWENKAMP
Een overzicht hoe de Bugatti
opgebouwd.
diverse onderdelen. Het stalen
chassis en frame waaromheen
de glasvezel versterkte polyes
ter carrosserie komt kan in zijn
ogen geen enkel estethisch vlek
je velen. ..Je ziet wel eens repli
ca's die op het eerste gezicht wel
aardig zijn, maar als ik dan even
achter het dashboard naar de
bedrading kijk, weet ik al gauw
of de rest ook vakwerk is. Vaak
wordt daar met wat draden ge
rommeld en dan kan het haast
niet anders of bij de verder
opbouw van dat model is dat
ook zo gegaan". Ze hebben niet
voor niets officieel toestemming
van Messier Hispano Bugatti
gekregen om de naam te mogen
voeren!
Deze meer dan rust en voorko
mendheid uitstralende Vlaming
uit Dendermonde. ziet er niet
tegen op om desnoods de origi
nele mallen uit Frankrijk te
laten overkomen en naar een
kunststofverwerkende fabriek
in België te brengen die 100
procent degelijk werk aflevert.
,,Nu zie ik nog teveel kleine
afwijkingen, zo'n Bugatti moet
helemaal af zijn. We hebben dan
ook net zolang gedokterd tot de
lak haast beter dan de originele
werd".
In Ruisbroek-Puurs vlakbij
Antwerpen, is in een apart hoek
je van de fabriekshal waar de
generatoren worden vervaar
digd de 'produktielijn' opgezet
voor de Bugatti 55. Er is nog
niet geheel sprake van een serie-
produktie (de bedoeling is 2 per
maand) omdat er nog gewacht
wordt op de uitslag van de
crash-test. ..Ja helaas moeten
55 rond een stalen frame wordt
we daar een Bugatti aan opoffer
ren en jammer genoeg duurt het
nogal lang", zegt Mare. „want
op en na de Salon van Brussel
hebben we tal van orders gehad
om een auto te leveren. Maar je
gaat natuurlijk geen serietje
maken als later blijkt dat je
toch iets zou moeten verande-
De motor in de Bugatti is een
bekende BMW, zij het in de
US-uitvoering omdat hij daar
ook naar toe wordt geëxpor
teerd. De 4 cilinder BMW 318i
motor levert een vermogen van
100 pk'5800 tr/min. De versnel
lingsbak is de normale BMW-5
bak en als optie kan er de meer
bij deze roadster passende
sport-bak geleverd worden.
Wat is er aardiger om op een, zij
het wat frisse februari-ochtend,
een tourtje met de Bugatti 55 te
maken? Vijf maanden wachten
is daarop het antwoord. Want
die auto is slechts met zijn of
haar bestuurder één, als er
open in de zomer mee wordt
Het aandeel auto-ongeval
len waarbij een technisch
defect een mede-hoofdoor
zaak vormt, is ongeveer 2 tot 6
procent. Voor 'bijdragende
factoren' varieert het aandeel
tussen 8 en 21 procent. Het
grootste deel van de hoofdoor
zaken - ongeveer de helft -
zijn defecten aan het remsys-
teem en een kwart bestaat uit
defecten aan banden.
Dat is de conclusie van de
Stichting Wetenschappelijk
Onderzoek Verkeersveiligheid
(SWOV) die het effect van de
periodieke autokeuringen be
studeerde. In opdracht van de
Rijksdienst voor het Wegver
keer (RWD) werden meer dan
40 rapporten en andere docu
menten bekeken uit Amerika,
Australië, Zweden en West-
Duitsland.
De resultaten van die periodie
ke keuringen van personenau
to's, kortweg APK genoemd,
hebben geen direct waarneem
baar effect op de verkeersvei
ligheid. Als verklaring noemt
de SWOV dat de APK slechts
een klein deel van de belang
rijke aspecten aan remmen en
banden zal opsporen.
Vergeleken met de keurings-
termijn van één jaar zijn deze
defecten of al hersteld of heb
ben al gevolgen gehad (onge
val, sloop, inruil). De keuring
heeft dan min of meer een
toevalskarakter. De SWOV is
dan ook van mening dat een
APK samen moet gaan met
maatregelen zoals bijvoor
beeld een defectenindicatie in
de auto.
Naar het oordeel van de
SWOV geeft de keuring wel
een kleine verbetering te zien
in de onderhoudstoestand van
het totale wagenpark. Over
enige tijd zal deze stichting
met een evaluatierapport ko
men over de APK. Terwijl men
op dit moment bezig is met het
onderzoek naar rendements
verbetering bij de keuringen
van personen- en vrachtauto's.
De Citroen Banana op schaal volgens de originele tekening van
1:5.
We zitten al een tijdje op de
opvolger van de Citroen 2CV
te wachten. Eigenlijk mag je
niet van een opvolger spreken,
maar meer van een totaal an
der model in een wat hogere
klasse. Want op zich is de
'eend' een uniek geval en kent
derhalve geen opvolger.
Dat er op de afdeling Styling
van de Amerikaanse Zweed in
Parijs, Carl Olsen, wel af en
toe wat gestoeid mag worden
op de tekentafel bewijst dit
plaatje. Deze creatieve direc
teur van het Citroen Styling
Centre moedigt zijn medewer
kers zelfs aan om dat te doen.
Een van die ontwerpen is deze
Citroen Banana van de hand
van de nog jonge Italiaan Do-
nato Coco. Of dit gedroomde
model, bedoeld voor de korte
speelse tripjes in de vrije tid,
ook werkelijkheid zal worden?
Dat hangt af van de Raad van
Bestuur. Die heeft voorlopig
andere dingen aan het hoofd
en dat is op de eerste plaats
een 'eend' voor de 50'er jaren.
Tachtig procent van alle acties
in de sport wordt beheerst door
het zien. Aan visuele aspecten
van sport wordt echter nauwe
lijks aandacht besteedt. Een
kwart van alle sporters kan be
ter presteren. Niet door harder
te trainen, maar door beter te
kijken. Dat zijn enkele conclu
sies van het symposium dat
Bausch Lomb BV hield in
samenwerking met de Neder
landse Sport Federatie. Een ver
slag van dat Symposium dat op
21 maart 1985 op het sportcen
trum Papendal gehouden werd
is in boekvorm verschenen bij
Uitgeverij De Vrieseborch in
Haarlem. Voor (top)sporters en
trainers is het zeker van belang
kennis te nemen van de inhoud.
Hoewel er heel wat vaktermen
in voorkomen (een verklarende
woordenlijst zou het toeganke
lijker hebben gemaakt voor de
gewone trainer) is het zeker een
nuttige informatiebron.
Sport en zien. (uitgeverij De
Vrieseborch, Haarlem 22,50
Mocht het onwaarschijnlijke ge
beuren en Amsterdam (Neder
land?) de Olympische Spelen
van 1992 toegewezen krijgen,
dan staat nu al vast dat in de
jaren daarna een onbeschrijflij
ke hoeveelheid boeken over die
historische (sport? (gebeurtenis
zal verschijnen. Ook in de aan
loop naar de Spelen zullen er
heel wat publikaties het licht
zien. Abram de Swaan, hoogle
raar in de verzorgingssociologie
aan de universiteit van Amster
dam, is één van de eersten. Van
zijn hand verscheen bij Meulen-
hoff 'De Olympische hoogte'
over Amsterdam en de Spelen
van 1992. In zijn samenvatting
noteert De Swaan een zekere
mate van kleingeestigheid en
provincialisme in de Nederland
se samenleving. Maar als het er
op aankomt om een evenement
van wereldbelang te organise
ren heeft het wereldstadje Am
sterdam daartoe de mondiale
aantrekkingskracht. Amster
dam moet de Spelen trekken,
maar Groot-Holland zal ze dra
gen. Een mening
De Olympische hoogte, over
Amsterdam en de Spelen van
1992
Abram de Swaan (MeulenhofJ
Amsterdam, f 24,50)
maar uitsluitend gericht is op
de fanaat. Het Wielerjaarboek is
rijker aan illustraties, biedt met
korte portretten en verhaaltjes
ook nog 'gewoon' leesvoer en is
daardoor voor de Nederlandse
wielerliefhebber een uiterst ple
zierig bewaarexemplaar en de
moeite waard. Dat er een spon
sor (Skil) aan te pas moest ko
men om het werk betaalbaar te
maken en dat daardoor op de
omslag een renner uit die ploeg,
en binnenin een artikeltje aan
die sponsor wordt gewijd, moet
de lezer maar op de koop toene
men. Wie met het wielrennen
vertrouwd is, weet eigenlijk niet
beter.
Wielerjaarboek 1985-1986.
Wencel Maresch, Herman Ha
rens en Evert de Rooij Uitgeve
rij Elmar, Rijswijk 29,50).
Sportsuccessen leiden meestal
tot een onstilbare informatie-
honger bij de liefhebbers. Uitge
vers springen daar niet zelden
op in met flutwerkjes over kop
stukken, die niets of niets
nieuws vertellen. Maar er zijn
uitzonderingen op de boeken
markt. Het 'Wielerjaarboek
1985-1986' is er zo één. Een 639
tellend overzicht van uitslagen,
erelijsten en portretten van de
belangrijkste categorieën en
disciplines. Een indrukwekkend
stuk werk dat vergelijkbaar is
met de Belgische Velo, een jaar
lijkse uitgave die vollediger is
Stress en ontspanning, iedereen
heeft er wel mee te maken. Is
het niet zelf dan toch wel in zijn
omgeving. Het aantal boek
werkjes met handleidingen ter
verbetering van de gezondheid
is dan ook legio. Bij uitgeverij
De Vrieseborch in Haarlem ver
scheen Tacoyo, trainingsmetho
de voor lichaam en geest van
Taco Veldstra. Zelf overspan
nen geraakt en op zwerftocht
gegaan door het bos van rust-
brengers (autogene training,
progressieve relaxatie e.d.) stel
de hij vast dat de ademhaling
het steunpunt is voor het op
vangen van stress en emoties.
Het boek geeft rijk geïllu
streerd- een handleiding om die
boosdoeners te lijf te gaan. De
trainingsmethode heeft tot doel
het verbeteren van figuur en
houding, uithoudingsvermo-
genb, kracht, lenigheid en bo
vendien leert de lezer zich te
ontspannen. Opmerkelijk is dat
Veldstra meldt dat televisiekij
ken een voor het zenuwstelsel
zeer vermoeiende bezigheid is,
omdat het urenlang kijken in
een lichtbron veel energie vergt.
Bij zijn boek is ook een video
band verkrijgbaar. De aanschaf
daarvan wil ik dan ook op zijn
gezag ontraden.
Tacoyo, trainingsmethode
voor lichaam en geest. Taco
Veldstra (Uitgeverij De Vriese
borch, Haarlem 19,90).
Advertentiei
schilderijen en tekeningen van
Noordlangeweg 32,
Kats, tel. 01109-206
Open: 14.00-18.00 uur
(ook op zondag)
In galerie Esprit in Clinge is
werk te zien van Hendrik van
Veenendaal. De expositie om
vat naast schilderijen, houts
kooltekeningen en composi
ties met kleurpotlood.
Van Veenendaal, die zijn oplei
ding kreeg aan de Leeuwen
burg academie in Amsterdam
en de academie voor beelden
de kunsten in Rotterdam,
schildert en tekent veelal
geabstraheerde landschap
pen, ruim van opzet en in
warme kleuren. De tentoon
stelling loopt tot en met 26
februari.
In galerie 'Trouvaille' in de
Axelsestraat in Terneuzen is
tot en met 28 februari werk te
zien van Roberto Quartarine,
een Italiaan die in Clinge
woont. 'Segno-Immagine-Pro-
getto' (Teken-Beeld-Ontwerp)
noemt hij zijn werk.
Quatarine volgde een vijfjari
ge opleiding aan het Institute
Statole d'Arte, waarna hij
bouwkunde studeerde aan de
universiteit in Florence. Hij
volgde toen ook lessen aan de
Academia delle belle arti.
In het lunchcafé van het oude
stadhuis aan de Goese Markt
exposeert Nelly van Nieuwen-
huijzen tot en met 28 februari
aquarellen. De expositieruim
te is geopend van dinsdag tot
en met zaterdag van 9 tot 18
uur en op donderdagen van 9
tot 21 uur.
'Art', het toonaangevende
Duitse kunstmagazine, heeft
het in zijn februari-uitgave
over 'Das Kunst-Wunder von
Wien', het kunst-wonder van
Wenen: de explosie van jong
talent dat, al of niet gestimu
leerd door een opleiding aan
de Hochschule für angewand-
te Kunst, de bedaagde Kei-
zersstad tot een Mekka van de
eigentijdse kunst heeft ge
maakt.
Schilders, tekenaars, beeld
houwers en performance-ar
tiesten in de leeftijdscatego
rieën 25 tot 40 zwermen inmid
dels mondjesmaat uit naar ga
leries buiten hun geboorte
land. De Middelburgse Vlees
hal neemt -verrassend actueel-
een vleugje van de 'Wiener
Welle' mee en zorgt zo voor een
Nederlandse primeur.
Vanaf vandaag (vrijdag) tot en
met 23 maart zijn er drie op de
expositieruimte toegesneden
installaties te zien van Peter
Kogler, Romana Scheffknecht
en Wolfgang Stengl.
Kogler ('59, Innsbruck) maak
te naam met papieren objec
ten en schilderijen. In de
Vleeshal exposeert hij negen
zijden banieren in zwart en
grijstinten, gemerkt met een
authentieke signatuur in vak-
en vlakverdeling.
Romana Scheffknecht maakte
bij de entree een video-instal
latie met twee monitoren. Zij
werd in '52 geboren in Hom
(Niederösterreich), werkte
aanvankelijk voor het theater
en de film en begon in '79 haar
studie aan de Hochschule für
angewandte Kunst, waar ze
koos voor de 'meesterklas' van
Oswald Oberhuber. Ook hij is
goed voor een 'Middelburgs
verhaal', exposeerde al in '83
(wie had het toen over een
'Wiener Welle' -tenzij hij na
tuurlijk de 'Schonen Blauen'
bedoelde...) pentekeningen en
schilderijen in de Vleeshal en
droeg zo bij tot een particulie
re kunstuitwisseling. Die zou
er weer toe leiden dat Anton
van Gemert, hoofd van het
bureau culturele zaken van de
Zeeuwse hoofdstad, in decem
ber '84 een gastcollege aan de
Hochschule kan geven over
het cultuurbeleid in Neder
land en een -allengs verschra
lend- fenomeen als de BKR.
De derde exposant is Wolf
gang Stengl ('57, Wenen), ver
slingerd aan de 'strengheid en
eenvoud' van beton, 'tech
nisch ding' maar nooit zonder
suggesties en betekenissen.
Hij toont betonnen bollen, be
schilderd in primaire kleuren.
De 'Wiener Welle' op Middel
burgse maat wordt vanmid
dag (vrijdag) om 16 uur ge
opend in bijzijn van de kunste
naars. De tentoonstelling is te
zien van dinsdag tot en met
zaterdag van 13 tot 17 uur en
op zondag van 14 tot 17 uur.
En voor wie nieuwsgierig blijft
(en niet alleen naar de afreke
ningen): de Vleeshal biedt van
28 maart tot en mt 27 april
Paolini en vanaf 2 mei Nico
van den Boezem.
De Borselse kunststichting!)
Kern exposeert vanaf vat
daag, vrijdag, tot en met
maart een selectie uit de pn
vinciale aankopen van Zei
land in 1984 en 1985 in on
moetingscentrum De Steng
in I^einkenszand. Gedeputeei
de mr. J. P. Boersma verricl
de officiële opening om 20.3
uur. Zijn optreden zal worde
opgeluisterd door The Boy
het jazzorkest van De Kern,
In De Stenge zijn werken
bezichtigen van Piet Diele
man, Cor van Dixhoorn, Han
de Ruijter, Willy van Houcki
David van de Kop, Marinu
van Dijke, Bob Pingen, W. va
Anraad, Ron Mullié, Frits va
Til, Paul Bartels, Kaza Ho
slag. Jan Zembsch en Henn
Schrijver.
In Galerie 66 in Oostbur
(Oudestad 66) exposeert tot 2
februari Ko de Jonge een ht
nebedproject, gebaseerd o|
mail art. Woensdag tot en me
zondag van 14 tot 17 uur.
Galerie Mokum (Amsterdam
is tot en met 2 maart te gastii
het Markiezenhof (Bergen oj
Zoom). De in de twintig jarec
opgebouwde galeriecollectii
heeft betrekking op de Neder
landse realistische kunst var
deze tijd. Opening dagelijks
14-17 uur, behalve op maan
dag.
Tot 8 maart wordt in he
BKR-centrum Balans 17 t(
Middelburg een tentoonstel
ling gehouden waaraan
Zeeuwse kunstenaars deelpe
men. Aanleiding tot deze ten
toonstelling is de nieuwi
WVC-activiteit 'Jongerei
spaarregeling met inlegpre
mie'.
Deelnemende kunstenaars
zijn: Kees de Valk, Richart
Beek, Ben Sleeuwenhoek
Kees van Gilst, Elsa Westland
Teja van Hoften, Marinus var
Dijke, Eric Roest, Jeltje Rats
ma, Peer van Meer, Leender
van der Pool. Joop Dam, Wil
liam Verstraten, Andries Min
derhout. Frits van Til, Ked
van der Willigen, Inge van de:
Kooij. Opening zaterdag tus
sen 15.00 en 17.00 uur.
Jan Martens exposeert vana
morgen, zaterdag, in galerie
Bellamy recente schilderijen
met als thema 'Oriëntale mo
tieven'. Zijn tentoongestelde
werken bevatten naast een
aantal grotere doeken diverse
twee- en drieluiken.
Bellamypark 19. Vlissingen.
Dinsdag tot en met vrijdag 10
tot 12.30 en 13.30 tot 17 uur.
Zaterdagen van 13 tot 17 uur.
De architect Dom Hans van
der Laan exposeert tot en mei
21 maart in het Zeeuws Mu
seum een vijftigtal foto's en
een aantal modellen over zijn
theorie en maquettes van uit
gevoerde gebouwen en meu
bels.
Van der Laan (1904), monnik
van de Abdij van Vaals, wordt
binnen de Nederlandse archi
tectuur beschouwd als leer
meester van architecten beho
rende tot de Bossche School.
De expositie wordt vandaag
(vrijdag) om 16.30 uur
opend.
(Abdij 3, Middelburg. Maan
dag tot en met vrijdag 10 tot 11
uur).
Riet Danz exposeert vanaf
morgen, zaterdag, tot en met
13 maart foto's en collages in
het Zeeuws Kunstenaarscen
trum (Kloveniersdoelen). Het
thema van deze tentoonstel
ling is 'Peren'.
Riet Danz (1936) volgde de
Kunstacademie in Rotterdam
en de Nieuwe Academie Foto
grafie in Utrecht. Zij legt zich
toe op collages en fotografie,
gecombineerd met technieken
uit de schilderskunst.
(Achter de Houttuinen 30, Mid
delburg, dinsdag tot en mei
zondag 14 tot 17 uur. Donder
dag 19 tot 21 uur).
Peter Kogler met Art, Das Kunstmagazin, nr 2/Februari lM
