Goese school wordt
Buys Ballot College
Verkaveling Tholen krijgt
administratief karakter
ORENKENNER
Samivoz krijgt een regionaal bestuur
OP VERDENKING VAN MEINEED
EN VER
KOUDHEID
Gs: nieuw
restaurant
Philippine
toegestaan
nnM
Beroep
FUSIE L YCEUM EN MA VO
NA TUUR WAARDEN MOETEN BEHOUDEN BLIJVEN
Recreatie
OVERKOEPELEND BESTUUR VOOR HOOFDPUNTEN BELEID
PZC/streek
12
HOORT
I
WOENSDAG 22 JANUARI 1986
Getuige gearresteerd op
zitting politierechter
MIDDELBURG - De 30-jarige Vlissinger J. A. B. is dinsdag tijdens de zitting van de'
politierechter in Middelburg aangehouden op verdenking van meineed. Hij verklaarde in de
strafzaak tegen zijn vriend K. A. van L. (28) uit Oost-Souburg, die voor mishandeling
terechtstond, dat Van L. zijn slachtoffer in het geheel niet had geschopt of geslagen - zoals in
het proces-verbaal vermeld was - maar uitsluitend op de grond getrokken had.
Dit achtte de officier van justitie mr J.
van Marion dermate onwaarschijnlijk
- een arts had na het incident blauwe
plekken op het hele lichaam van het
slachtoffer vastgesteld en ook ver
schijnselen die wezen op beschadi
ging van de lever - dat hij B. na het
ondertekenen van zijn onder ede afge
legde verklaring direct gevangen liet
nemen.
De botsing vond op 5 juli van het
vorig jaar plaats in de vlak tegenover
het Vlissingse politiebureau gelegen
cafetaria 't Leeuwtje. De vroegere
eigenaar B. was daar met Van L. naar
I Advertentie)
Dosering met overschrijden Niet gebruiken
door personen die een maag- of leveraan
doening of een neiging tot bloeden hebben
PHILIPPINE - De bezwaren die
de gevestigde horeca in Phillipi-
ne heeft gemaakt tegen de vesti
ging van een nieuw horecabe
drijf in de kern, zijn door gede
puteerde staten van Zeeland on
gegrond verklaard. Het college
heeft alsnog een verklaring van
geen bezwaar afgegeven voor de
verbouwing van een voormali
ge supermarkt aan de Haven
straat, waar L. T. Taalman uit
Philippine een café annex petit-
restaurant wil beginnen.
Volgens gs bestaan er tegen de
verbouwing geen planologische
bezwaren. Het college heeft dat
ook meegedeeld in een brief aan
de horeca-ondernemers die be
zwaar hadden aangetekend. De
horeca-ondernemers stelden in
hun bezwaarschrift vast dat er in
Philippine buiten het hoogsei
zoen van een overschot aan ho
recazaken sprake is. Ze vonden
het bovendien niet erg realis
tisch dat burgemeester en wet
houders van Sas van Gent zich
in een voorstel aan de raad had
den gebaseerd op een 'verou
derd' distributie planologisch
onderzoek. In dat plan werd ge
steld dat er best nog wat horeca
bij kan in Philippine. De Sasse
raad had overigens geen enkele
moeite met de verbouwing van
het voormalige winkelpand tot
restaurant.
Volgens gs heeft het bewuste
onderzoek nog niets aan actuali
teit ingeboet, ze onderstrepen
dan ook de zienswijze van het
Sasse college, dat constateert
dat de bezoekersaantallen in
Philippine weer een stijgende
lijn vertonen. Gs vinden het een
goed streven van de gemeente
Sas van Gent om de verloren
gegeane centrumfunctie van de
oude kern Philippine in ere te
herstellen. „Een variatie aan ac
tiviteiten aldaar achten wij pla
nologisch gezien juist", aldus gs
in een brief aan de horeca-onder
nemers. Gs vinden verder dat
niet zonder meer gesteld kan
worden dat er geen behoefte is
aan nog een horeca-onderne-
ming in Philippine, omdat „een
of twee ondernemers zo'n vesti
ging als niet haalbaar inschat
ten. Het blijkt maar al te vaak
dat een andere vrije ondernemer
wel een toekomst ziet in zo'n
bedrijfsvestiging en er inder
daad in slaagt zo'n vestiging
rendabel te maken."
Of de horeca-ondernemers in
beroep gaan tegen de beslissing
van gs, is nog niet bekend.
Woordvoerder C. Tieleman van
de horeca-ondernemers in Phil-
lippine zei dinsdag eerst de
reacties van zijn collega's te
willen afwachten. „Als een
meerderheid tegen het besluit
in beroep wil gaan, zal dat ook
inderdaad gebeuren", aldus de
Tieleman.
Voor de startende horeca-onder-
nemer Taalman is de hele proce
durele affaire rond zijn initiatief
nog nauwelijks een belemmering
geweest. Hij heeft inmiddels de
venbouwvergunning binnen.
Het restaurant is overigens bijna
klaar en moet nog worden inge
richt. Taalman wil zijn bedrijf
over een maand openen.
toe gegaan om nog wat spullen op te
halen die na zijn verhuizing waren
achtergebleven. De nieuwe eigenaar
overhandigde hem toen ook een sta
pel post die daar nog voor B. was
bezorgd. Van L. merkte toen op dat
het niet erg netjes was om die post,
die zich daar volgens hem al een half
GOES - Het gefuseerde
christelijk lyceum voor
Zeeland en de De Ca-
sembrootschool voor
christelijke mavo, bei
de te Goes, zullen voor
taan het Buys Ballot
College genoemd wor
den. Het Buys Ballot
College is een christelij
ke scholengemeenschap
voor Mavo, Havo en
VWO.
Na de fusie van de twee
scholen, die 1 augustus
van het vorig jaar een
feit werd, is gezocht
naar een nieuwe naam.
Aanvankelijk circuleer
de de suggestie 'Beu-
kenberg College', maar
deze kreeg zo weinig
weerklank, dat besloten
werd voorlopig de naam
protestant christelijke
scholengemeenschap
voor Mavo/Havo/VWO
te blijven voeren. Thans
heeft het bestuur de
knoop doorgehakt en
voor een nieuwe naam
gekozen die volledig
luidt: Buys Ballot Colle
ge, christelijke scholen
gemeenschap voor Ma
vo/Havo/VWO.
Christophorus Henricus
Didericus Buys Ballot
werd 10 oktober 1817 in
Kloetinge geboren, als
zoon van een predikant.
Buys Ballot werd vooral
bekend door de 'Wet van
Buys Ballot', over het
natuurkundig verschijn
sel dat de wind die op
het noordelijk halfrond
van hogere naar lagere
druk waait een afwij
king naar rechts ver
toont en op het zuidelijk
halfrond een afwijking
naar links. Dit gegeven
publiceerde de natuur
kundige in 1857. Verder
maakte Buys Ballot
naam als stichter en la
tere hoofddirecteur van
het KNMI, dat eerst in
Utrecht zat. Buys Ballot
stierf 3 februari 1890 in
Utrecht. In zijn ge
boortehuis aan het
Geertesplein in Kloetin
ge is een plaquette met
zijn beeltenis ingemet
seld.
jaar had opgehoopt, zo lang te laten
liggen.
De nieuwe cafetariabaas had hem
gezegd zich er niet mee te bemoeien.
Op de zitting zei Van L. dat hem zelfs
een mes onder de neus was gehouden
„en toen haalde ik uit". Volgens getui
ge B. had het helemaal niet tot een
handgemeen kunnen komen, omdat
de ruimte in de cafetaria veel te klein
was en bovendien de politie al binnen
stormde toen Van L. zijn slachtoffer
net op de grond getrokken had.
Vanwege de twijfel die door B.'s ver
klaring omtrent de toedracht van de
gebeurtenissen was gerezen, kon de
zaak tegen Van L. niet afgehandeld
worden. Dat gebeurt pas wanneer de
officier grondig heeft laten uitzoeken
hoe de vork in de steel zit.
Van L. stond bovendien terecht om
dat hij in april van het vorig jaar op
de Nieuwendijk in zijn Vlissingen
twee politie-agenten met een balk
van ruim twee meter lang te lijf
wilde gaan. De agenten hadden hem
kort tevoren met zijn auto met aan
hanger veel te hard door de stad zien
rijden, waarbij het wagentje links en
rechts over de straat zwiepte. Hij
reageerde niet op een teken het wat
kalmer aan te doen.
Later zagen zij hem op de Nieuwen
dijk terug, waar hij op een ladder aan
een gevel aan het werk was. Zij vroe
gen hem naar beneden te komen,
maar daar voelde hij weinig voor. Pas
toen de politiemannen in zijn auto
gingen kijken stapte hij op hen af. Hij
zwaaide de balk dreigend in hun
richting en liet weten hen in elkaar te
zullen slaan. Pas toen één van de
wetsdienaren zijn pistool trok zag Van
L. van zijn actie af.
Ook voor deze zaak moet Van L.
opnieuw voorkomen als de mishande
ling in de cafetaria verder wordt be
handeld.
SINT-MAARTENSDIJK - Een even
tuele ruilverkaveling op Tholen
moet vooral een administratief ka
rakter krijgen. Dat betekent dat het
huidige stelsel van openbare wegen
en waterlopen niet mag worden aan
getast. Het voornemen om Tholen
van zoet water te voorzien ten behoe
ve van de landbouw moet niet binnen
het kader van deze ruilverkaveling
uitgevoerd worden. Anderzijds moet
de ruilverkaveling dat voornemen
ook niet in de weg staan. Verder is
voor het voortbestaan van de natuur
waarden op Tholen de waterkwali
teit en - kwantiteit van belang. Een
ruilverkaveling moet de ontwikke
ling van natuurgebieden, natuur
waarden en cultuurhistorische ele
menten veiligstellen en zo mogelijk
ontwikkelen.
Dat alles staat in een nota van de
Centrale Landinrichtingscommissie
over een ruilverkaveling die de drie
landbouworganisaties in Zeeland
voor Tholen hebben aangevraagd. De
Thoolse ruilverkaveling moet ver
schillende doelstellingen dienen. De
belangrijkste zijn een verbetering van
de werkomstandigheden in de land
en tuinbouw, een verbeteriung van de
kwaliteit van het landschap, een doel
matiger gebruik van de grond, veilig
stellen van de natuurwaarden en een
bijdrage leveren aan een beleid voor
openluchtrecreatie.
Omdat het op Tholen om een vrij
beperkte ruilverkaveling gaat, die ook
geen bijzondere problemen met zich
mee zal brengen kunnnen de kosten
vrij laag worden gehouden. Dat bete
kent ook dat de ruilverkaveling niet
hoeft te voldoen aan allerlei voor
waarden, de zogenaamde hoofdlijnen
van beleid, die staan beschreven in de
nota landelijke gebieden van het mi
nisterie van VROM. Een voorwaarde
is dan wel dat het rijksaandeel in de
kosten niet hoger mag zijn dan 1000
gulden per hectare. Het gebied waar
voor de verkaveling is aangevraagd is
11.430 hectare groot, exclusief de dor
pen.
naam broedgebied voor water- en
rietvogels vormen. In de winterperio
de zijn er vogels te vinden die de
kreken gebruiken als fourageer- en
rustgebieden. De graslanden hebben
tevens een functie als broedgebied
voor weidevogels en als verpozingsge-
bied voor watervogels. De bossages in
het natuurgied de Pluimpot zijn van
belang als broedgebied voor bosvo
gels. De wallen en vesten van het
stadje Tholen, de Westkerkse berg bij
Scherpenisse en de uiwateringsmid-
delen en haventoegangen zijn met
name in cultuurhistorische zin van
belang.
De Thoolse commissie bedrijfsleven
vergadert over deze nota op dinsdag
28 januari om 19.30 uur. Dat gebeurt
in het gemeentehuis te Sint-Maar
tensdijk. Dan komt ook de nota over
de commerciële viskwekerij aan de
orde en word gesproken over het
functioneren van de commissie be
drijfsleven, naar aanleiding van op
merkingen uit de gemeenteraad.
h-
In de nota van de Centrale Landin
richtingscommissie wordt ook inge
gaan op de openluchtrecreatie op
Tholen. Daarover wordt opgemerkt
dat rekening moet worden gehgou-
den met een toenemende recreatieve
druk na het gereedkomen van de weg
over de Oesterdam. Op enkele plaat
sen is uitbreiding van de parkeermo-
gelikheden voor dijkrecreatie ge
wenst. Verder is er, aldus de nota, een
tekort aan mogelijkheden voor
zwemmen, zonnen en vissen.
De commissie gaat uitvoerig in de
natuurwaarden van het eiland Tho
len. De belangrijkse ecologische waar
den van het gebied zijn te vinden bij
de dijken, de kreekrestanten met aan
liggende graslanden en bossages. de
welen, inlagen en karrevelden. De
dijken herbergen door de grote varia
tie in milieufactoren een grote ver
scheidenheid aan vegetatietypen met
karakteristieke plantensoorten. Aan
de buitenzijde van de buitendijken
komen vegetaties van het brakke mi
lieu voor. De kruidenrijke dijken, al
dan niet met struwelen, herbergen
verschillende vogelsoorten en tal van
andere organismen. Het landschap
wordt in belangrijke mate door de
dijken met de daarop aanwezige be
planting bepaald, aldus de commis
sie. Op veel dijken is. geen wegdek
aawezig waardoor gsproken kan wor
den van 'groene' dijken. Van belang
zijn verder de kreken die een voor-
Een archieffoto van het karakteristieke landschappelijke Thoolse buitenge
bied.
Yerseke kende hem al als inwoner, maar na zijn televisie-optreden in
Avro's Wedden dat weten zeven miljoen kijkers ook wie Kees de
Blaey is. Met zijn fabelachtige kennis van oren van bekende Nederlan
ders en buitenlanders wist de Yersekenaar ook Nana Moskouri, Rudi
Carell en Jos Brink te verbazen. In slechts drie minuten tijd herkende
Kees 51 bekende personages aan niets meer of minder dan een oor of een
oorlel. Alleen met de bedekte foto van Sylvia Kristel had hij enige
moeite. Niet omdat haar oor hem niet bekend voorkwam, maar
gewoonweg omdat de naam Kristel op dat moment in die laatste
zenuwachtige seconden niet kwam bovendrijven. Oren hebben voor
Kees immers geen geheimen. In huize De Blaey in Yerseke is het met de
regelmaat van de klok lachen geblazen om zijn 'tic' of 'afwijking'.
Waar Kees' voorliefde voor oren
vandaan komt weet hij niet. Zelf
denkt hij dat het te maken heeft
met een logeerpartij bij zijn oma
toen Kees nog klein was. Zoals
zoveel vrouwen liep ook grootmoe
der in klederdracht, compleet met
kap en edelmetalen stikken. Toen
oma aanstalten maakte om het bed
op te zoeken, moest de kap af en zag
de jonge Kees voor het eerst oma's
oren. „Plat tegen het hoofd aange
drukt. Ik zie die oren nog glashelder
voor me. Misschien is dat de oor
zaak geweest voor m'n afwijking".
Thuis in de eengezinswoning in het
vissersdorp kunnen Kees en zijn
vrouw Mathilde er smakelijk om
lachen. Niemand van de familie wist
tot voor kort dat hij inmiddels
tientallen, zo niet honderden, oren
van mannen, vrouwen, jongens en
meisjes in zijn geheugen heeft. De
familie weet het inmiddels. Half
Nederland is nu ook op de hoogte.
'Welkom in Oorseke' staat geschre
ven op een groot wit vel aan de kast
in huize Blaeyer. Een geschenk van
een bevriende huisarts. De telefoon
in de gang rinkelt onophoudelijk.
De postbode brengt ladingen kaar
ten met: 'Gefeliciteerd met je gewel
dige prestatie'. En uit het dorp zelf:
'We zijn trots op je'. De Yersekse
middenstand verblijdde het gezin
met bossen bloemen. En dat alles
door een simpel briefje naar de
Avro. De omroep zocht in december
vorig jaar via een tv-spotje mensen
met bijzondere gaven voor een
nieuw op te zetten showprogram
ma. Boosdoener achter die drukte is
Kees' vrouw Mathilde. Zij stuurde
de producent van Wedden dat
een briefje waarin zij vertelde van
de wel zeer bijzondere kwaliteiten
van haar man. Kees wist van niets.
Mathilde: „Ik dacht eerst, daar hoor
je niets meer van. Totdat medewer
kers van de Avro op de stoep ston
den met een aantal foto's". „Ik
kende ze niet allemaal, omdat een
aantal foto's onduidelijk was", vult
Kees aan. „Later zijn ze nog eens
terug gekomen. Een enige act,
noemde ze het", lacht hij.
Ik wist dat ik oren kon herken-
f nen, maar mijn eigen moeder
wist het niet eens. Ik praat er niet
zo over. Ik schaam me er niet voor,
maar ik heb er nooit bij stilgestaan
dat het zo uniek was. 't Is gek, maar
ik zie gezichten en oren van beken
den als een foto voor me".
Bij de Avro was men gecharmeerd
van Kees. Probleem was dat hij
alleen een bepaald oor kon herken
nen uit bijvoorbeeld tien foto's. Dat
is te veel puzzelen en te weinig
showelement, werd hem meege
deeld. Alleen op oren afgaan en
vervolgens de eigenaar of eigenares
noemen had Kees nog nooit ge
daan. Hij zou tien afgedekte foto's
te zien krijgen en moest dan maar
raden welk oor van welk bekend
persoon was. Tijdens de repetitie
bleek al gauw dat Kees met tien
foto's geen moeite had. De drie
minuten waren veel te, snel om.
Uiteindelijk werd besloten om 51
foto's de revue te laten passeren.
Toen de laatste seconde wegtikte
schoot ook Sylvia Kristel bij Kees
binnen.
Om aan alle geruchten een einde te
maken als zouden de weddenschap
ly
pen doorgestoken kaart zijn kreeg
Kees vijf bedekte foto's uit het
PZC-archief voor zijn neus met oren
van bekende Nederlanders. De eer
ste is geen probleem. Zonder met
zijn ogen te knipperen of na te
denken zegt hij: „Johan Cruijff'.
Met de tweede heeft hij aanzienlijk
meer moeite. „Ik ken 'm hoor. Vol
gens mij is het een acteur. Is het
soms Ko van Dijk", vraagt hij.
Helaas, de oren zijn niet van Ko van
Dijk, maar van Jeroen Krabbé.
„Maar Ko van Dijk z'n oren zien er
exact zo uit", verzekert hij. De score
gaat gelijk op. De derde foto wordt
aandachtig bestudeerd. „Het zou
Ruud Lubbers kunnen zijn", zegt
Kees. Inderdaad. De vierde foto. „Ik
moet even alles nagaan wat ik in me
heb", denkt hij hardop na, „maar
volgens mij is het Jos Brink". De
vijfde foto levert nog meer naden
ken op, maar plotseling: „Wubbo
Ockels, want zijn rechteroorlel
loopt iets door". Even later vertelt
Kees dat hij de oren van Jeroen
Krabbé wel uit een andere hoek zou
hebben herkend.
„Oren bestuderen is geen hobby. Ik
doe er geen moeite voor, ik zie het
gewoon. Ik bewonder wel mooie
oren, daar kan ik echt met plezier
naar kijken". Vervolgens wordt het
gesprek even afgebroken. Kees en
Mathilde liggen bijkans dubbel over
de tafel van het lachen. Op eenzelf
de lacherige toon gaat het even
later verder. „Prinses Caroline van
Monaco, die heeft pas mooie oor
tjes. Maar je hebt ook mensen met
afwijkende oren. Prinses Diana van
Engeland heeft van die uitstaande
dingetjes. De oren van Pieter van
Vollenhoven vallen iedereen op.
Maar als ik zijn oren van de zijkant
zie, dan herken ik ze niet. Dan valt
het zeilschip weg". Om Kees uit te
testen lieten de medewerkers van
de Avro de Yersekenaar een foto
van Bas de Gaay Fortman sr zien.
„Die herkende ik direct",zegt Kees.
„Hij heeft zulke lellen". De vingers
gaan ongeveer drie centimeter uit
elkaar. „Dat is veel te makkelijk".
Uit een geïllustreerd weekblad wist
hij zelfs het linkeroor van Frank
Sinatra te herkennen. „Maar die
heeft ook twee heel verschillende
oren. Het lelletje van links is prak
tisch weg".
Oren beheersen zo te horen het
leven van Kees. Na twee weken
verkering met Mathilde zei hij ooit:
„Je hebt de oren van je vader".
„Alsof ik niets anders wilde horen",
lacht Mathilde. „Maar het is een
wereldnummer", zegt ze vergoelij
kend. De monteur van bliksembe
veiliging ontkent zelf een fotogra
fisch geheugen te hebben. Complete
teksten of cijferreeksen onthouden
lukt hem niet. Mensen herkennen
door hun neuzen kan hij ook niet.
„Neuzen zijn helemaal onpersoon
lijk. Voor mij is geen enkel oor
hetzelfde. Anderen letten op han
den. Ik zie het hele gezicht voor
me", zegt Kees. „Bewaar me", is zijn
eerste reactie op de vraag of hij het
karakter van de mensen kan aflezen
via hun oren. „Ik ben toch geen
helderziende. Ik weet verder niets
van die mensen. Het gaat mij erom
hoe een oor op de foto staat".
Hoeveel oren hij kan herkennen is
niet duidelijk. Na verloop van tijd
gaat het 'duizelen' in zijn hoofd.
Het gesprek eindigt met opmer
kingen van Kees over de oren
van bekende Nederlanders. Mies
Bouwman heeft volgens hem 'ron
de, plat tegen het hoofd gedrukte
oren'. André van Duijn heeft 'klei
ne oortjes met een klein puntig
lelletje'.
„De oren van Ed Nijpels zie je heel
slecht, omdat hij zijn haar erover
heeft hangen. Maar hij heeft heeft
vrij ordinaire oren en ietsje naar
buiten gekeerd. Prins Bernhard
heeft vlijmscherpe lellen, evenals
Prinses Juliana en Prins Claus.
Prins Willem Alexander heeft oren
die op geen van drieën lijken. Bij
sommigen familieleden zie je echt
dat de oren in grote lijnen op elkaar
lijken". Hij tilt zijn zoontje op en
zegt: „Zie je dan niet dat wij dezelf
de oren hebben". Wellicht krijgen
de kwaliteiten van Kees een vervolg
op de Duitse televisie. Rudie Carell
vroeg hem na afloop van de opna
men of hij ook Duitse oren kan
herkennen. Geen probleem, aldus
Kees. De Yersekenaar heeft wel
oren naar een optreden bij de Oos
terburen.
Ab van der Sluis
DEN BOSCH - De Zeeuwse instellin
gen van de stichting Samenwerkende
Instituten voor Zorgverlening (Sami
voz) krijgen binnenkort een eigen
regionaal bestuur. Het gaat om het
psychogeriatrisch verpleeghuis De
Werfkampen in Rilland-Bath, het te
huis voor geestelijk gehandicapten
Den Berg, het verzorgingshuis voor
bejaarden Sint-Maarten in De Groe
en het verpleeghuis Maria Terweel,
alle in Goes. Dit maakten de waarne
mend voorzitter van Samivoz, prof.
mr. A. L. M. Soons, en de secretaris
penningmeester, dr. P. C. Damen,
dinsdag in Den Bosch bekend.
Op dit moment worden de 36 Sami-
voz-instellingen, verspreid over zes
provincies, nog bestuurd vanuit het
hoofdkantoor in Den Bosch. Het is de
bedoeling dat dit straks gaat gebeu
ren door 13 regionale besturen en 1
bestuur voor de 7 scholen voor spe
ciaal onderwijs van Samivoz. Zeeland
is één van de eerste gebieden waar
deze decentralisatie zal worden door
gevoerd.
Volgens secretaris-penningmeester
Damen komen in principe alle be
voegdheden te liggen bij de regionale
besturen. Het overkoepelend bestuur
in Den Bosch blijft verantwoordelijk
voor zaken, die betrekking hebben op
hoofdpunten van het beleid van Sami
voz. Over de precieze taakverdeling
moeten nog afspraken worden ge
maakt.
Samivoz werkt al sinds 1978 aan een
nieuwe organisatiestructuur. De aan
leiding destijds om het over een ande
re boeg te gooien, was de forse kritiek
die over Samivoz werd uitgestort. Dat
ging toen vooral om de ondoorzichti
ge juridische en financiële structuur
van de op dat moment nog zeer QJiiifcfiiL-
centraal geleide organisatie. Verder VjlUllAlU-IV
werden bepaalde bestuursleden be
schuldigd van belangenvermenging.
De zaak werd bekend als de 'affaire-
Nollen' naar de toenmalige voorzitter.
juridisch zelfstandiger en de directies
kregen meer bevoegdheden. Ook
volgde de oprichting van een centrale
ondernemingsraad.
In het begin van 1978 trad een nieuw
bestuur aan, dat zich richtte op een
noodzakelijke herstructurering. Be
langenvermenging werd uitgesloten
en er kwam een betere financiële
structuur. Daarnaast nam de invloed
toe van familieraden en bewoners
commissies. De instellingen werden
Het nu ingezette proces van bestuur
lijke decentralisatie is voorlopig het
sluitstuk van de operatie. Het doel
van de laatste maatregel is de bestu
ren dichter bij de instellingen te
brengen en de regio's meer invloed te
geven, aldus Damen. Hij wees erop
dat ook de overheid streeft naar een
regionalisatie van de gezondheids
zorg.
In de nieuwe besturen zullen vijf
personen zitting hebben, van wie er
vier, inclusief de voorzitter, uit de
regio afkomstig zijn. Twee medewer
kers van het samenwerkingsverband
zullen binnen alle regiobesturen de
functie van secretaris-penningmees
ter vervullen. Samen met de voorzit
ters vormen deze laatsten de verschil
lende dagelijkse besturen.
Volgens Damen zal bij de benoeming
van regionale besturen het advies
worden ingewonnen van onderne
mingsraden en andere belanghebben
den.
Het overkoepelend bestuur van Sami
voz zal bestaan uit de voorzitters van
de regiobesturen en de twee functio
narissen, die optreden als secretaris
penningmeester. Voorts maakt van
dit college deel uit een onafhankelijke
en onbezoldigde voorzitter.
