Redactie Wantij boos
over terugtreden van
Het Zeeuws Landschap
Geen inzage in rapport
van sociaal rechercheur
JAKOBSEN MEUBELEN I
Een happy end... Dat
vonden we niet kunnen
Middelburg en Terneuzen
PZC/streek
UATSSECRETARIS VAN LEIJENHORST IN KAPELLE:
Cathy Ubels en
Jan Nico Scholten
voor EVP in Goes
RAAD VAN STATE OVER ZAAK AXELAAR:
Persoonlijk
13
ALS MEDE-UITGEVER PERIODIEK
Ontstaan
Muziek
Gasten
3DAG 5 MAART 1985
e weinig hoofdleidsters
irecteur van basisschool
ELLE - „Het aantal hoofdleidsters van kleuterscholen dat tot directeur van een
^sschool wordt benoemd, valt nogal tegen". Staatssecretaris drs G. van Leijenhorst van
erwijs maakte maandagavond deze opmerking tijdens een bijeenkomst van de vereniging
I christen-democratische gemeente- en provinciebestuurders in Kapelle. Hij betreurt deze
I wikkeling, omdat de jonge kinderen net zo goed een belangrijke plaats innemen binnen de
Renvoeging van kleuter- en lagere school tot basisschool.
el staatssecretaris van onderwijs
Hde zich in zijn toespraak zeer
v| den over het verloop van de
'gigantische' operatie, waarbij in to
taal anderhalf miljoen kinderen zijn
betrokken. Gedeputeerde drs R. C. E.
Barbé van onderwijs liet echter niet
na hierbij een kritische kanttekening
te plaatsen. De provincie is verant
woordelijk voor het spreidingsplan
openbaar onderwijs en het ministerie
voor het bijzonder onderwijs. Zeeland
had haar opzet gereed en vervolgens
stelde de staatssecretaris de provincie
voor een verrassing. Domburg dreigt
hierdoor haar openbare school te ver
liezen en een bijzondere te behouden.
Gs had anders beschikt en is daarom
bij de Kroon in beroep gegaan.
Van Leijenhorst stelde hierop dat
ieder zijn verantwoordelijkheid heeft.
Aan deze formele constatering voegde
hij wel toe dat in 1988, wanneer de
scholenspreiding opnieuw bekeken
zal worden, een zorgvuldiger procedu
re gevolgd zal worden. Om de plannen
op elkaar af te stemmen zal dan
tevoren overlegd worden tussen 'Den
Haag' en de provincies, zo beloofde de
staatssecretaris. Kleine scholen moe
ten over drie jaar wederom hun be
staansrecht bewijzen. „De voorspel
lingen van de leerlingentallen die nu
MIDDELBURG - De Zeeuwse afde
ling van de Evangelische Volkspartij
(EVP) houdt vrijdag 9 maart de alge
mene ledenvergadering in het jeugd
werkbureau van de FCJZ aan de
Korte Kerkstraat 10 in Goes. Het
huishoudelijke gedeelte, dat niet
openbaar is. begint om half elf; het
openbaar gedeelte om twee uur 's
middags. Sprekers zijn de tweede
kamerleden Cathy Ubels en Jan-Nico
Scholten. Ook voert het PPR/EVP-
statenlid Constant van Waterschoot
het woord. Aan de orde komen kern
energie en de progressief christelijke
samenwerking.
bekend zijn voor 1988", verduidelijkte
de bewindsman, „worden dan ge
toetst aan de werkelijke situatie".
De onderwijsvakbonden kregen van
de CDA-bestuurder in Kapelle een
veeg uit de pan. „Het aantal banen in
het onderwijs daalt - zoals zo vaak
beweerd wordt - niet door de basis
school-operatie", zei Van Leijen
horst. „Het aantal leerkrachten zal
zelfs groter zijn dan nu het geval is in
het gezamenlijke kleuter- en lager
onderwijs".
Hij doelde met die rekensom met
name op zogenaamde overgangsbo
ventalligen, die anders door de vor
ming van de basisschool ontslagen
hadden moeten worden. De bovental
lige plaatsen verdwijnen in de loop
der jaren wel door natuurlijk verloop.
Daarnaast zullen 600 leerkrachten ex
tra worden aangesteld om te helpen
bij de uitwerking van het schoolwerk
plan en om de taken van de directeur
wat te verlichten.
In antwoord op een vraag van burge
meester W. den Boer van Midden-
schouwen kon Van Leijenhorst echter
niet ontkennen dat hij voor alle duide
lijkheid de woorden 'budgettair neu
traal' hadden moeten bezigen. De
operatie mag met andere woorden het
rijk geen extra geld kosten. „De extra
faciliteiten, zoals schoolwerkplan
ners, moeten uit het aantal bovental
ligen gehaald worden", bekende de
bewindsman. "De vakbonden willen
nu ook nieuwe mensen, maar dat kan
de kar niet trekken".
„De basisschool is er nog niet per 1
augustus 1985", vertelde Van Leijen
horst tot slot. „Die moet dan nog
ontstaan. Het centraal stellen van het
kind in plaats van de leerstof vraagt
een andere houding van de leraar. Dat
is een wordingsproces van enkele ja
ren, zo niet vele jaren". Hij zag hier
met name een kans liggen voor het
bijzonder onderwijs.
SINGEN Bachten Komme,
21.30 uur; Contactavond soos
aha idicapten.
[GEN OP ZOOM Roxy I. 20 uur:
ng in action, 12 jr.; Roxy II, 20
The never ending story, a.l.
'Actueel I, 20 uur: 1984, 12 jr.;
Im'Actueel II, 20 uur: The karate
idla.l.; Cinem'Actueel III, 20 uur:
rer lins, a.l.
S Grand, 20 uur: Purple rain.
HST De Koning van Engeland,
ui Tejong om te sterven, 12 jr.; 20
The naked face, 12 jr.; 20 uur: the
elor party, 12 jr.; 20 uur: Gouden
^jes, 18 jr.
JELBURG Meccano, 20.30
Where the green ants dream.
ITBURG Ledel, 20 uur: Beauty,
■NEUZEN Luxor, 20 uur: Kara-
Id, a.l.; 20 uur: De ijssalon, 12 jr.
1SINGEN Alhambra I. 20 uur:
lelor party, 12 jr.; Alhambra II, 20
lOnce upon a time in America, 16
itoonstellingen
L Galerie Slijkdreef, 10-18 uur:
raties van Ruud Bruyn (t/m 22/3).
GEN OP ZOOM Markiezenhof,
4-1' uur: Werken Marinus Schipper
iyi'ulpturen van Walraed Cremers.
BURG Zeeuws Biologisch Mu-
10-17 uur: 'Fossiele schelpen
|en en vinden in Zeeland'
S Galerie Zwaluwenhof, 14-18
ur: werken van Piet van 't Hageland.
pELBURG Galerie Montpar-
14-18 uur: collectie grafische
rer|en diverse kunstenaars,
^■leeshal, 13-17 uur: werken Pana-
laê'nko.
NEUZEN Hal stadhuis:
/erken Nico van Straten.
'LI SINGEN Stedelijk Museum,
0-1 .30 en 13.30-17 uur: 'De bevrij-
ing van Walcheren'
lep ielenzoo 'Iguana', 14-17.30 uur:
sitie levende reptielen, amfibieën
sekten.
NDIJKE Museum, 10-12 en
17 uur: 'Buitenmensen' (foto's
Peter Verdurmen) en metaal-
turen van Arnold van Hijften.
GOES - De redactie van Wantij, het
blad van de Zeeuwse milieufedera
tie, is boos over het terugtreden van
de stichting Het Zeeuwse Landschap
als mede-uitgever van het periodiek.
Met name de manier waarop en de
gebruikte argumenten zijn in het
verkeerde keelgat geschoten. Vol
gens de redactie heeft het bestuur
van de stichting zonder ruggespraak
ervoor gezorgd dat Het Zeeuwse
Landschap niet meer meedoet aan
Wantij. „Onze indruk is dat niet de
achterban van Zeeuws Landschap
zich geroerd heeft, maar dat het
stichtingsbestuur zijn achterban wil
vrijwaren van ieder artikel waarin
het overheidsbeleid inzake milieu,
natuur en landschap kritisch bespro
ken wordt, hoe fatsoenlijk beargu
menteerd dit ook gebeurt,, aldus de
redactie in het jongste Wantijnum
mer.
De redactie wijst erop dat de laatste
jaren steeds meer gepensioneerde of
nog werkzame bestuurders en notabe
len benoemd zijn in het bestuur van
Het Zeeuwse Landschap. „Dat heeft
zijn nut voor de relatie tussen Zeeuws
Landschap en de overheid. Maar bij
een kwestie als deze is het funest",
stelt de redactie van het vorig jaar
begonnen milieublad (een voortzet
ting van het tijdschrift Zeeuws
Nieuws, waarin coordinatieorgaan,
biologisch museum en het Zeeuwse
Landschap samenwerkten, alsmede
de Gouden Delta van de vereniging
milieuhygiëne). Overigens wordt Het
Zeeuwse Landschap alle succes toege
wenst bij de opzet van een eigen
kwartaalblad: „Een strikt neutraal
natuurblad kan op zich zeker de moei
te waard zijn".
De stichting Het Zeeuwse Landschap
liet onlangs weten dat het verbreken
van de samenwerking in goede har
monie is verlopen. De Wantijredactie
heeft daar een volstrekt andere opvat
ting over. Als reden werd door de
stichting opgegeven: het ontbreken
van voldoende ruimte in Wantij voor
artikelen over de terreinen van de
stichting en over 'groen" nieuws. De
redactie van Wantij geeft aan dat die
ruimte er wel degelijk kon komen,
mits de brede formule van het blad in
stand bleef en mits de medewerking
van het Zeeuwse Landschap in tijd en
financieel gezien op gelijkwaardig peil
gebracht zou worden. De redactie is
totaal niet onder de indruk van de
argumentatie van het stichtingsbe
stuur. „Vooral niet omdat men vorig
jaar bij de start van Wantij al had
kunnen bedenken en zeer goed wist
dat het nieuwe blad een brede opzet
zou hebben". Volgens de redactie zou
het dagelijks bestuur van Het Zeeuw
se Landschap zich wel eens kunnen
vergissen in de opvattingen van haar
achterban. Opgemerkt wordt dat dit
bestuur blijkbaar heel veel ruimte
heeft om zelf te bedenken wat die
achterban vindt.
Groenteveiling Barendrecht, 4 maart 1985
Aardappelen: bintje 11-25, eigenheimer 17-
24, irene 15-29, andijvie A 3,32-3,94, B
2,34-2,55, champignons 1,10-1,40, knolselde
rij 10: 1,79, 12: 1,39-1,63, 15: 1,13-1,18, 20:
61-78, koolrapen 41-51, witte kool 28-58,
rode kool 51-78, kroten 7-32, peterselie
1,66-2,75, prei 3: 3,10-4,10, selderij 87-2,11,
spinazie 3,15-3,82, spruiten 4,20-5,70. uien:
bonken 24-28, grof 13-26, middel 20-27,
winterpeen 39-52, witlof: kort 1 3,10-3,50,
kort 2 2,60-3,50, lang 2 2,40-3,30, 3 1,90-2.90.
Aardappeltermijnmarkt oogst '84: datum
4/3 bintje 50 mm opw. resp. laten, bieden
slot: april 15.50, 15.40, 15.40: mei: 15.70,
15.60, 15.60; stemming april: prijshouden;
november: prijshoudend; mei: prijshou
dend; openstaande posities: april: -87 is
geworden 5039; mei: plus 40 is geworden
2630; omzet: april hoogste prijs 15.50; laag
ste prijs 15.40; laatste zaken 5 x 15.40; mei
hoogste prijs 15.60; laagste prijs 15.50;
laatste zaken 26 x 15.60; dag: april 99; mei
80.
Bintje 35-50 mm opw oogst '84: april laten
13.50, bieden 13.00, slot 13.00; stemming
april kalm; openstaande posities: april on
veranderd 407; dag april 1 x 13.00.
Bintje 500 mm opw oogst'85: resp. laten,
bieden, slot: april: 28.40, 28.30, 28.40; no
vember 23.80, 23.50, 23.80; stemming april
prijshoudend; openstaande posities april
plus 1149 is geworden 1149: november 310;
dag april 1236.
"tpcentra
WW- en Midden-Zeeland Goes, tel.
100 14444 (ook voor milieuklachten).
sAvsch-Vlaanderen Alarmnummer
lJ-12200 (brandweer en ambulance).
OS Telefonische Hulpdienst Zeeland, tel.
180 15551, dag en nacht bereikbaar.
[9 hulpdienst Zeeland voor mensen in
)o| tel. 01180-36251, van 10.00-24.00 uur
eek nds van 20.00-24.00 uur.
ting 'Blijf van m'n lijf Zeeland, tel.
-14645, dag en nacht bereikbaar,
ting 'Vrouwen bellen vrouwen',
-32233.
r- en Jeugdtelefoon Zeeland,
38080, dag. van 16-20 uur.
(Van onze Haagse redacteur
DEN HAAG - Burgemeester en wet
houders van Axel hoeven P. R. San-
ches uit Axel geen inzage te verlenen
in een rapport, dat door een sociaal
rechercheur van die gemeente is op
gesteld over Sanches' financiële si
tuatie. Het is voldoende wanneer het
college de Axelaar een samenvatting
van het rapport verstrekt. Waarne
mend voorzitter mr J. M. Polak van
de afdeling rechtspraak van de Raad
van State heeft dit bepaald in een
uitspraak op een schorsingsverzoek
van Sanches.
Polak kan zich vinden in de opvatting
van b en w, dat zij het rapport niet
wilden vrijgeven, omdat er namen in
staan van informanten die aan het
onderzoek hebben meegewerkt. Hun
belangen zouden bij openbaarmaking
onevenredig worden geschaad. Bo
vendien hechtten b en w grote waarde
aan geheimhouding van de opzet van
het onderzoek van de sociaal recher
cheur.
De Axelaar kwam bij de Raad van
State in het geweer omdat hij ver
moedde dat in het rapport gegevens
staan, op grond waarvan b en w op 24
juli 1984 besloten zijn werkloosheids
uitkering in te trekken. Hij heeft bij
het college om herziening van dat
besluit gevraagd en vindt dat de
informatie uit het rapport voor hem
„van groot belang" is om zijn verzoek
om herziening nader te motiveren.
De heer Polak heeft met instemming
van b en w persoonlijk kennis geno
men van de inhoud van het rapport,
en komt tot de slotsom, dat er inder
daad „zwaarwegende redenen" voor
het dagelijks bestuur zijn om het
rapport niet vrij te geven. Hij wijst
dan ook het schorsingsverzoek af,
mede gezien tegen de achtergrond
dat Sanches wél van b en w een
samenvatting kan krijgen.
Overigens wijst de staatsraad er op,
dat in principe bij pocedures als het
intrekken van uitkeringen de hoofdre
gel geldt, dat alle stukken door de
belanghebbenden moeten kunnen
worden ingezien. Volgens Polak zul
len b en w het rapport alsnog open
baar moeten maken, wanneer zij het
herzieningsverzoek van Sanches on
gegrond verklaren, en de werkloze
Axelaar daartegen in beroep gaat bij
de Raad van Beroep.
Matthias Maat ('Aan het eind van de voorstelling ben ik kapot') en Patrice Kennedy ('Met feminisme heeft het
absoluut niks te maken').
In onze vorige produktie, 'She said', hadden we het over liefde, over
mannen, die er niet bij aanwezig waren. Nu zijn ze er wel in levende
fijve. Ja, göh, wie is daar niet mee bezig, met de liefde.... We hebben zelfs
nog wel eens gedacht een happy end te maken, maar dat vonden we toch
ook weer niet kunnen. Die mannen gaan niet dood of zo, maar er wordt
hen toch wel iets aangedaan. De voorstelling eindigt met een heel lang
uitgestelde confrontatie tussen mannen en vrouwen".
„Onze stijl is behoorlijk theatraal
van aanpak. Wij wensen echt een
theatrale voorstelling te maken en
niet alleen een choreografische,
geen puur abstracte dans waarbij
het louter en alleen om de beweging
gaat. Misschien dat het daarom bij
een groter publiek aanslaat. Het is
heel prettig dat al het werk dat je
ervoor verzet hebt, gehonoreerd
wordt. Dat stimuleert jezelf alleen
maar om door te gaan, want het
komt over. het werkt. Daardoor
spelen we waarschijnlijk ook zo'n
zestig voorstellingen".
Nuchter analyseert Patrice Kenne
dy (1954, Eindhoven) het succes dat
de dansgroep 'Vals Bloed' ten deel
is gevallen. Bijna terloops maakt ze
melding van twee optredens in Ro
me (31 maart en 1 april) en andere
buitenlandse uitnodigingen. En dan
te bedenken dat 'Vals Bloed' pas
begin 1983 werd opgericht en na
'Usher' en 'She said' dit seizoen
wederom de aandacht trekt met de
produktie 'Dagger of charm'.
De Coöperatieve Vereniging 'Vals
Bloed' bestaat, naast Patrice, uit
Truus Bronkhorst, Helga Langen en
Margie Smit, vier danseressen die
elkaar leerden kennen bij de Stich
ting Dansproductie. „Na verloop
van jaren", vertelt Patrice, „hebben
we elkaar opgezocht, omdat het
handiger is gezamenlijk iets te on
dernemen en een rechtsvorm te
kiezen. Samen sta je sterker. Je
kiest elkaar ook omdat je dezelfde
ideeën hebt - tenminste in eerste
instantie - of omdat je een kader
wilt waarbinnen bijna alles moge
lijk is en bij 'Vals Bloed' is dat zo.
We hebben een aantal collectieve
produkties gemaakt, maar dat wil
niet zeggen dat de volgende pro
dukties dat ook zullen zijn. De één
kan een solo maken, anderen een
duet, er kunnen weer gasten aange
trokken worden, zoals in deze voor
stelling, er zijn een hoop mogelijk
heden".
losgeslagen. Die onregelmatigheid
loopt naar een toppunt en dat is
echt vermoeiend".
Over het ontstaan van de voorstel
ling vertelt Patrice: „Het oorspron
kelijke idee was de vier dames van
'Vals Bloed', plus de danseres Ange
la Linssen en de danser Arnold
leven gegrepen is, maar ik wil nooit
een soort labeltje opgeplakt krijgen.
Natuurlijk is het heerlijk als een
voorstelling stof tot nadenken geeft,
tot discussie, dat vind ik prima. En
dan mag ook iedereen zijn eigen
gedachten daarover hebben. Het is
zelfs een keer zo sterk geweest....
Een meneer uit Frankrijk kwam
kijken, omdat we deze voorstelling
misschien in Parijs zouden doen.
Maar volgens mij voelde hij zich te
veel aangesproken als man. Hij
vond de mannen te zwak afgete
kend. Hij had liever 'She said' in zijn
theater omdat dat alleen vier vrou
wen zijn....".
Goores, omdat we graag een keer
met hen wilden werken. Maar op
een gegeven moment bleek het een
probleem te zijn of te kunnen wor
den dat je met vijf vrouwen en één
man bent. Toen zeiden we: laten we
dan gewoon vijf vrouwen èn vijf
mannen nemen. Daarna ga je een
aantal keren rond de tafel zitten en
onder veel hilariteit worden alle
maal ideeën opgeschreven. Dan ga
je de studio in en daar ontwikkelt
zich het stuk. Er blijft heel weinig
over van wat ooit op papier is gezet.
Na anderhalve maand kwamen de
mannen erbij".
Als inspiratiebron voor de dans
werd onder meer gebruik gemaakt
van een verhaal van Heinrich Hei-
'Dolk van betovering' is naar de
mening van Patrice de beste verta
ling van 'Dagger of charm', welke
titel is ontleend aan de tekst die
Koos Dalstra voor het stuk had
geschreven, maar die bij nader
inzien grotendeels overbodig
bleek. Allerminst overbodig is Har
ry de Wit, die voor de muziek zorgt.
Patrice: „Hij heeft samen met ons
de voorstelling gemaakt. Het bijwo
nen van de repetities inspireerde
hem tot het schrijven van de mu
ziek. Hij is op die manier volledig bij
het proces betrokken geweest. De
melodische muziek staat op de
band, maar het ritmische gedeelte
doet Harry tijdens de voorstelling
zelf. Hij heeft daarvoor een speciaal
instrument ontworpen, een takton
noemt hij dat. Met elektronisch
versterkte vingerkootjes bespeelt
hij dolken. Dat geeft een bepaalde
sfeer, het wordt een soort muziek
maken tussen de dansers en Harry,
dat levert ook een enorme spanning
op. Zonder Harry zou er een hoop
verloren gaan".
Het systeem met gasten heeft wel
als nadeel dat 'Dagger of charm' -
Verrassende mogelijkheden ook,
want tot de gasten in 'Dagger of
charm' behoren mime-spelers en
een acteur, Matthias Maat. „Het
stuk is zo gemaakt", legt hij uit,
„dat alle niet-dansers dat niveau
konden halen en toch die aanwezig
heid hebben als figuren. Met de
beperkingen die je hebt, kan je toch
iets maken wat er staat. In dit
geval geldt de virtuositeit van de
vrouwen veel meer. Ze zijn veel
actiever dan de mannen en nemen
steeds het initiatief. Aan het eind
zwepen ze ons op tot in de vernie
ling".
Patrice Kennedy: „Het ziet er mis
schien eenvoudig uit, maar we heb
ben toch echt dans gemaakt voor de
mannen. Wat ze er verder toe bijdra
gen, is wat ze meenemen uit hun
eigen achtergrond, hun vakgebied.
En die combinatie is goed gelukt,
moet ik zeggen. Maar we hebben
niet gezegd: jullie zijn geen dansers,
dus jullie hoeven ook niet te dan
sen, doe maar wat je gewend bent.
Dat zou volstrekt absurd zijn. Nee,
het is echt een dansvoorstelling
geworden, hoewel we niet alleen
met dansers wilden werken. We
vinden het leuk dat deze mannen
expressief zijn en niet als dansers
overkomen".
Matthias Maat (1953, Stuttgart):
„Het vereist wel een andere voorbe
reiding. Je doet het niet zomaar. Bij
toneel kan ik een uur van te voren
binnenlopen, maar hier heb je een
langere warming-up nodig, 'tls de
inzet, hè, ik bedoel als de inzet er
niet is, als de eerste opkomst al niks
is, dan kan dat wat er op volgt stuk
maken. Aan het slot van de voor
stelling ben ik kapot, echt waar.
elke keer weer. In het begin is het
concentreren geblazen, maar naar
het einde toe wordt het zo onregel
matig.... Wel op muziekelementen,
maar niet meer op tellen, totaal
Dat de kunstvorm dans - zoals de PZC van vrijdag meldde - in de
Zeeuwse samenleving niet die aandacht krijgt die hij verdient, wordt
pijnlijk duidelijk geïllustreerd met het niet doorgaan van het optreden
van de dansgroep 'Vals Bloed' vrijdagavond in de Prins van Oranje in
Goes wegens gebrek aan belangstelling. Het betreft hier weliswaar een
jonge groep, die echter nu reeds wordt omschreven als toonaangevend in
de moderne dans en die zich verzekerd weet van een warme interesse uit
het buitenland.
Gelukkig is deze een groot publiek aansprekende en emotioneel geladen
voorstelling 'Dagger of charm' toch nog twee keer in Zeeland te zien:
donderdagavond in de schouwburg in Middelburg en zaterdagavond 16
maart in het Zuidlandtheater in Terneuzen.
De voorstelling werd gemaakt door de vier oorspronkelijke leden van
'Vals Bloed' - Truus Bronkhorst, Patrice Kennedy, Helga Langen en
Margie Smit -, voor de uitvoering aangevuld met de danseres Angela
Linssens, de mime-spelers Dik Boutkan, Marien Jongewaard en Teun
Luijendijk, de danser Arnold Goores en de acteur Matthias Maat. De
muziek werd gecomponeerd door Harry de Wit.
ne over de Wilis, geesten van vrou
wen die vlak voor hun huwelijks
dag zijn gestorven. In Brabant
staat dit verschijnsel wel bekend
als de Witte Wieven. Elke nacht
staan zij op uit hun graf en dansen
van twaalf tot één. Mannen die hun
pad kruisen, worden gedwongen
mee te dansen tot ze er bij neer
vallen. Dit verhaal werd ook ge
bruikt voor het klassieke ballet
'Giselle'.
Patrice: „Wij hebben het als uit
gangspunt gehanteerd. Niet zo dat
het voor het publiek zichtbaar móét
zijn. Wel dat we eigenlijk geesten
zijn, gestorven bruiden, vandaar die
witte kleding. Maar het is absoluut
niet het geval dat we geprobeerd
hebben verhalen te visualiseren.
Het is een richtlijn. Op een gegeven
moment kwam iemand aanzetten
met het boek 'De drie musketiers'
van Dumas en daar stonden van die
leuke tekeningetjes in van gezellige
mannen onder elkaar. Dat was aan
leiding voor een bepaalde bewe
ging, een beeld".
„Met feminisme heeft het absoluut
niks te maken", benadrukt Patrice,
„We hebben dat wel vaker gehoord,
ook bij 'She said', alleen omdat we
vier vrouwen zijn en als vrouwen
een voorstelling maken. We hebben
geen boodschap uit te dragen of zo.
Je kan wel zeggen dat het uit het
overigens één van de zeldzame
dansvoorstellingen waarbij ook har
telijk gelachen kan worden - straks
weer van het repertoire moet ver
dwijnen. Er zijn weliswaar uitnodi
gingen uit het buitenland voor dit
najaar, maar velen hebben dan al
weer andere bezigheden.
Patrice: „Het is heel moeilijk om als
groep bij elkaar te blijven, vooral
omdat het in financieel opzicht heel
karig is. De laatste voorstelling is,
als een soort uitsmijter, zondag 21
april in Carré. Naar het buitenland
hopen we dan te gaan met 'She
said', want daarin zijn wij vier vrou
wen alleen. Weliswaar met een hoop
vrijwilligers, maar die kunnen we
ter plaatse betrekken. Zij hebben
geen lange voorbereiding nodig en
moeten eigenlijk zo fris mogelijk
aan de voorstelling meedoen. Het
lijkt ons heel erg leuk om in het
buitenland te spelen, een ander
publiek te bereiken dat waarschijn
lijk ook anders reageert.
We hebben video's opgestuurd naar
verschillende landen en die zijn
positief ontvangen. Maar het heeft
wat tijd nodig, festivals worden
altijd één of twee jaar van te voren
georganiseerd. Dat gaat nooit op
korte termijn, dat is jammer, be
halve nu Rome".
Frans P. J. Doeleman
