Spanning top vierde klas
zondagvoetbal te snijden
l
r
Zaamslag nog steeds
in de stijgende lijn
VRAAGTEKENS BIJ BELEID ROND
SELECTIE ZEEUWS DAMESELFTAL
SAR VOI
NAAR VI
.E'
HERTROUWEN
RDE DIVISIE
MINDER ACTIVITEITEN BIJ
ZWEMCLUB DE SCHELDE
Erelid Ko Kools doet een stapje terug
T
VRIJDAG 13 APRIL 1984
PZC/streek
TERNEUZEN EN HOOFDPLAA T SAMEN AAN DE LEIDING
TERNEUZEN In de vierde klas van het zondagvoetbal is de spanning bovenaan de
ranglijst na zondag zowat te snijden. Drie ploegen komen op vier wedstrijden van het eind
nog voor de eerste plaats in aanmerking en het onderlinge verschil is bijna te
verwaarlozen: Terneuzen en Hoofdplaat gaan gezamenlijk aan de leiding met 26 punten uit
achttien wedstrijden, waarna Axel volgt met één enkel verliespunt meer. „Wij hebben het
nog in eigen hand", zongen Rini Dey (Hoofdplaat) en Maurice de Windt (Terneuzen) begin deze
week in koor. En Rudy Steel (Axel) dichtte zijn ploeg nog een 'hele redelijke kans' toe.
Het is niet te voorspellen wie van de
drie aan het langste eind zal trekken
Hoofdplaat treft bijvoorbeeld nog de
degradatiekandidaten Aardenburg
(uit) en Vogelwaarde (ook uit) en
speelt thuis nog tegen het op de
vierde plaats staande IJzendijke en
het opkomende Biervliet, terwijl Ter
neuzen Vogelwaarde en Axel op eigen
veld tegemoet treedt en nog uit moet
naar Philippine en Lewedorpse Boys.
En Axel gaat nog op bezoek by Honte-
msse en dus Terneuzen en speelt
thuis nog tegen HVV '24 en Ria W.
Rudy Steel heeft daarom al gezegd
..Het wordt zo'n beetje een spel als
wie trekt het lol uit de loterij"
..Welke wedstrijd is gemakkehjk?'
vroeg de Axelse trainer zich ook af. ,.öf
je speelt tegen een degradatiekandi
daat öf je komt tegenover een IJzen
dijke of een Philippine te staan en dat
zijn toch ook goed voetballende te
genstanders"
Steel denkt daarom ..dat de competi
tie beslist zal worden door de geluk
kigste". Axel heeft niettemin nog een
hele redelyke kans op het kampioen
schap, beweert. Rudy Steel, omdat
„Terneuzen en Hoofdplaat ook nog
wel punten zullen verliezen" Steel:
„Terneuzen hebben we nog in eigen
hand. tenslotte moeten we daar nog
naar toe. Hoofdplaat helaas niet meer.
Wat dat betreft is het jammer dat we
een aantal weken terug op eigen veld
van Hoofdplaat verloren hebben Wij
waren beter toen. maar Hoofdplaat
scoorde wél het enige doelpunt van de
wedstrijd". De geringe stootkracht
van Axel brak de ploeg dit seizoen
trouwens al meermalen op, zoals in de
weken die aan de wedstrijd tegen
Vogelwaarde voorafgingen. Axel
speelde toen driemaal achtereen 0-0.
„Achteraan ligt ons probleem niet",
heeft Steel al gezien „Ons manco is
dat we op beslissende momenten
vaak niet tot scoren kunnen komen"
Axel heeft in elk geval het voordeel
dat het het competitieslot met een
voltallige selectie kan ingaan, omdat
de schorsing van Renato Anbrosini
tot het verleden behoort en Cor Geel-
hoedt weer speelklaar is
voetbal is de strijd voor de Zeeuws-
Vlaamse clubs (Sluiskil en Breskensi
gestreden, zoals dat trouwens intus
sen ook in de derde klas het geval is.
Wat rest is de strijd om zo hoog
mogelijk te eindigen. Breskens treedt
zondag op eigen veld aan tegen
RKTVV. dat als tweede geklasseerd
staat en slechts één punt achterstand
telt op koploper WVO. En Sluiskil
gaat op bezoek bij Boeinieer, de num
mer drie die ook nog altijd niet voor
de titel is uitgeschakeld: Boeimcer
en WVO worden slechts gescheiden
door een marge van twee punten.
In de derde klas van het zondagvoet
bal zag Steen zijn laatste kans op de
eerste plaats vervliegen door de 1-0
nederlaag van zondag tgen Divo. De
achterstand is nu vijf punten, terwijl
Zienkzee nog een wedstrijd meer te
gaan heeft De uitwedstrijd tegen
BSC heelt voor de formatie van Wal
ter van Duysse dan ook geen bijzon
dere betekenis meer
Voor Clinge is het degradatiegevaar
zo goed als geweken De winst van vijf
punten uit de laatste drie wedstrijden
bracht de ploeg van Rob Haak enige
voorsprong op de concurrentie, die nu
tegen een achterstand aankijkt van
vier punten of zelfs nog meer.
Tegen Divo thuis kan Clinge het
derde klasserschap vrijwel zeker stel
len.
Het programma in de eerste klas
afdeling.
Sluis-Oostburg; Koewacht-Zeeland
Sport; Hulsterloo-Domburg; Graauw-
Corn Boys
Het kampioensteam van SAR. Van links na
ar rechts Wilfried Dumez. Pascal Neve en Mare Maas.
Voordeel
Voltallig is daarentegen niet de selec
tie van Terneuzen. dat zich na een
kortstondige inzinking een hart on
der de riem stak door Sluiskil via een
2-0 zege uit de beker te wippen,
Terneuzen-trainer Maurice de Windt
mist vooralsnog Joop Lauret (knie)
en Jack Begijn (enkel) en verkeert
ook nog in onzkerheid over het mee
spelen van Eric de Reus (griep). Het
is voor Terneuzen echter een voor
deel dat het een groot aantal spelers
heeft voor de eerste ploeg, zoals bleek
tegen Sluiskil. Hand de Klerk haalde
in dat duel een ruime voldoende als
laatste man. Peter Schoonakker
handhaafde zich gemakkelijk op hel
middenveld en George de Block
scoorde vrijwel onmiddellijk na zijn
rentree.
„Ik was zondag zéér tevreden over ons
spel", gal' Maurice de Windt begin
deze week toe. „want daar schortte
het de laatste weken aan. Ik hoop dat
we zondag een minder periode hebben
afgesloten" Als Terneuzen ln de res
terende wedstrijden dezelfde wed-
strydmentaliteit en dezelfde inzet als
tegen Sluiskil kan opbrengen, dan
kan het ver komen, voorspelde De
Windt ook. Want als geen ander beseft
hij „De eerste die nu verliest, valt af"
De Belgische trainer sloot bovendien
niet uit. dat de competitie via een
'testwedstrijd' beslist zal moeten wor
den.
Het programma voor Terneuzen is
nog zwaar, veronderstelde de Belgi
sche trainer bovendien. Hij weigert
dan ook een van de komende tegen
standers te onderschatten, ook al
staan ze bescheiden geklasseerd
„Neem Vogelwaarde nu. die hebben
tweemaal achtereen verloren. Denk
niet dat we het daar gemakkelijk
tegen zullen krijgen"
Gemakkelijk krijgt ook Hoofdplaat
het zondag niet tegen Aardcnburg-
ult, bedacht Rini Dey enkele dagen
terug eveneens. Aardenburg is dan
weliswaar voorlaatste, „maar een
kat in 't nauw kan rare sprongen
maken", aldus Dey. Hoofdplaat kan
daar intussen over meepraten. Drie
weken terug immers moest de ploeg
op bezoek bij het onderaanstaande
Lewedorpse Boys. waarvan het met
1-0 verloor. Hoofdplaat liet in feite in
die wedstrijd de kans liggen om
Terneuzen voorbij te streven. De\:
„We zijn nu nog in de omstandigheid
dat we alles in eigen hand hebben.
Zolang we niet verliezen is er niets
aan de hand. terwijl Temeuzcn-Axel
nog op het programma staat. In die
wedstrijd zal toch iets moeten gebeu
ren".
Hoofdplaat heeft zich in elk geval
redelijk hersteld van de onverwachtse
nederlaag tegen Lewedorpse Boys,
want na Ria «3-2) werd ook Philippine
(1-0) verslagen. „Ik denk daarom dat
we nog altijd evenveel kans hebben
als Terneuzen". gaf Dey nog te ken
nen. Hoofdplaat, mist de komende
wedstrijden wellicht nog doelman
Marc Pielaet (die vervangen wordt
door Theo de Waelei maar is voor het
overige compleet
Het programma voor de vierde klas
van het zondagvoetbal ziet er voor
komend weekeinde overigens als
volgt uit
Hontenisse-AxelTerneuzen-Vogel
waarde. Aardenburg-Hoofdplaat; IJ-
zendtjke-Lewedorpse Boys; Ria-Bier-
vliet en HW '24-Phllippine.
In de tweede klas van het ^ondag-
KLOOSTERZANDE Opnieuw is
het eerste team van SAR erin ge
slaagd de tafeltcmiiscompetitie met
een titel af te sluiten. Nadat in het
najaar het kampioenschap op een
haar na was gemist, werd SAR on
langs ongeslagen kampioen van de
vijfde divisie. De Kloosterzandse for
matie heeft voor de toekomst grootse
plannen. De plaats van de vertrek
kende Wilfried Dumez wordt ingeno
men door het talentvolle Effekt-duo
Erik en Peter Roeland. Trainer/coach
Joop Maas verwacht dat deze jongens
met Pascal Neve over een aantal
jaren tegeh de Nederlandse top aan
zullen leunen.
De progressie van SAR is een indirect
gevolg van de grondige jeugdaanpak,
die men sinds een aantal jaren alweer
hanteert. „We zijn net na de bloeipe
riode van Aloysius hier in Klooster-
zande begonnen met de jeugd", kan
Joop Maas zich nog herinneren.
„Daaruit is ook Pascal Neve gekomen
en met de komst van Wilfned Dumez
twee jaar geleden is alles nog maar
eens in een stroomversnelling gegaan
Vooral door het meespelen van Wil
fried waren we in de meeste duels bij
voorbaat al verzekerd van drie winst
punten en ook tijdens de trainingen
hebben Mare Maas en Pascal Neve erg
veel van hem opgestoken. Met zijn
routine was hij immers van onschat
bare waarde voor SAR In dat opzicht
is het ook spijtig dat hij vertrekt. De
komst van Enk en Peter Roeland
vergoedt echter veel"
Duwtje
SAR is van een heel laag niveau
moeten komen. Met het extra duwtje
van Dumez is de Kloosterzandse for
matie nu doorgestoten naar de vierde
divisie landelijk. Toch had men al
een stapje verder kunnen zijn. „In het
beslissende duel met Middelburg-
Zuid 3 had ik echter een voslagen
off-day", herinnert Wilfried Dumez
zich uit de eerste competitiehelft. „Ik
verloor toen drie partijen. Jammer
natuurlijk, want voor onze ontwikke
ling was het echt nodig dat we hoger
gingen spelen. Vandaar ook dat de
zojuist beëindigde competitie eigen
lijk niet interessant was. We hebben
alle wedstrijden heel gemakkelijk
gewonnen en zelfs met invallers haal
den we nog grote uitslagen. Het kam
pioenschap komt dan ook bepaald
niet te vroeg", vindt Dumez.
„Als ik zie hoe Pascal Neve zich
ontwikkeld heeft gedurende de laat
ste twee jaren, dan is het vooral voor
hem pure noodzaak dat SAR hogerop
gaat spelen. Het zou een belemmering
voor zijn ontwikkeling zijn als dat niet
het geval was". Dumez zelf koos in
middels al voor het hogere niveau.
Zijn overstap naar het Belgische Mac-
cabi is voor hem een sportieve uitda
ging, „waarin ik me weer eens moet
bewijzen „Ook op vierde divisie ni
veau kan ik alleen maar verliezen",
beseft hij. Bovendien tref ik in België
vrijwel allemaal onbekende tegen
standers".
Trainer Joop Maas zag het vertrek in
eerste instantie met lede ogen aan.
maar begon razendsnel contacten te
leggen met het Terneuzense Effekt,
waar Erik en Peter Roeland spelen.
Samenspraak
Voorzitter Ben Roeland, vader van
Peter, daarover: „De overgang van de
twee jongens is in goede samen
spraak geregeld. Wij vonden het pret
tig dat SAR naar ons toe kwam.
omdat we zelf verschrikkelijk goed
beseften dat het voor de ontwikke
ling van Peter en Erik niet goed zou
zijn als ze op den duur bij Effekt in de
senioren zouden moeten uitkomen.
Wij spelen in de tweede klas afdeling.
Erik en Peter hebben zondag echter
weer eens bewezen bij de jeugdtop
van Nederland te behoren en boven
dien zijn Peter, Erik en Jaap Maas
zaterdag kampioen Landelijk-A ge
worden. Dat zijn prestaties die er
niet om liegen. Daarom ook is het
goed dat ze bij SAR aan de slag
kunnen. Bovendien trelTcn ze daar
veel betere trainingsfaciliteiten dan
wij ze ooit zouden kunnen bieden.
Aan de hand van Joop Maas moeten
die jongens een heel eind kunnen
komen. Maas heeft inmiddels bewe
zen een goede trainer te zijn. Het
talent van Zecuwsch-Vlaanderen is'
nu samengebracht, de eer is aan SAR
om dit talent op een hoger niveau te
brengen".
Trainer Joop Maas van SAR weet dat
hij grote talenten onder zijn hoede
krijgt. Toch waarschuwt hij voor een
al te groot optimisme. „Natuurlijk is
het een heel jong team met alle belof
te voor de toekomst. Op vierde divi
sie-niveau komen echter wel gerouti
neerde spelers uit. Ze moeten nu het
seniorenspelletje spelen en het is de
vraag of dat direct zal lukken. Wat
Pascal Neve betreft ben ik in dat
opzicht niet bang. H(j heeft een goede
leerschool achter de rug. Enk en Peter
zullen beslist moeten wennen.' Tegen
getructe spelers die de snelheid uit
het spel trachten te halen, zullen zij
het nog wel eens moeilijk hebben".
Niettemin voorziet Maas een schitte
rende toekomst voor SAR en het
Zeeuws-Vlaamse tafeltennis. „De jon
gens hebben bewezen zich met de
landelijke jeugdtop te kunnen meten
Waarom zouden ze de top bij de
senioren dan niet kunnen halen' Dat
is dan wel een kwestie van jaren.
Kunnen we dit bij elkaar houden, dan
moet het mogeüjk zijn dat we over
pakweg vijf jaar eerste divisie spelen.
De jongens zelf moeten het daarbij
waarmaken. Ze zullen er voor moeten
werken".
TERNEUZEN' Ruim een week geleden werd Ko Kools uitgeroepen tot
erelid van de Terneuzense zwemvereniging 'De Schelde', nadat hij zich
na drieentwintig jaar als bestuurslid niet meer herkiesbaar stelde. De
Terneuzenaar vond het welletjes: .JLaat anderen het nu maar eens doen,
dan heb ik eens wal meer tijd om aandacht aan andere dingen te
besteden".
Toch heeft Ko Kools met alle con
tacten met zijn vereniging verbro
ken. Trouw haalt hij iedere dinsdag
de lotto op. traint op donderdag
avond de gevorderde zwemmers en
in het weekeinde is het oud-be
stuurslid als wedstrijdleider of als
jurylid nauw betrokken bij het
zwemgebeuren. Dat is nog heel wat,
maar het is niets vergeleken bij de
opsomming die hij geeft van zwem-
activiteiten uit zijn drukste tijden;
„In 1960 kwam ik als penningmees
ter in het bestuur van 'De Schelde'.
Na een tijdje oefende ik dezelfde
functie uit in het kringbestuur Zee
land. Later werd ik voorzitter van
de waterpolo- en de scheidsrech-
terscommissie van de kring Zee
land. Voorts ben ik een paar jaar
vice-voorzitter van onze vereniging
geweest, negen naar secretaris en
daarna tweede secretaris"
Alsof dat niet genoeg is. vermeldt
hij ook nog even dat hij enige jaren
waterpoloscheidsrechter is geweest.
„Soms ben je dag en nacht met het
zwemmen bezig", zegt de Terneuze
naar. „Ik weet nog dat we met vier
man op een trainerscursus in Breda
zaten. Ik werkte toen in Perkpolder.
's Avonds om zes uur werd ik daar
opgepikt, waarna het richting Bre
da ging. Tegen twaalf uur was je
dan thuis en dat de hele winter
door. Soms had je 's zaterdags nog
praktijk ir. Breda"
Het gezin Kools protesteerde af en
toe wel eens als vader weer eens iets
voor het zwemmen moest doen. „In
de zomer wilden mijn kinderen wel
eens naar het strand, maar dat ging
niet altijd door. omdat er weer een
zwemwedstrijd op het programma
stond".
Poloër
ln 1946 werd Kools lid van 'De
Schelde'. Hij was voornamelijk po
loër, omdat hem dat het meest trok.
Als verdediger speelde hij wed
strijden tegen onder andere Schel-
destroom en Luctor. „Ik ben nog
wel een tijd weggeweest uit Ter
neuzen. Eerst moest ik in dienst en
in 1955 kwam ik wegens werk
zaamheden in Vlissingen te wonen,
wat ik een paar jaar later verruilde
voor Breskens". Hij werd daar
geen lid van de plaatselijke zwem
verenigingen, maar als het polo
team van 'De Schelde' in de buurt
kwam, speelde Ko gewoon zijn par
tijtje mee.
Aan het eind van de jaren vijftig
werd Terneuzen weer de woon
plaats en het spreekt vanzelf dat hij
weer direct zijn zwembroek en
handdoek opzocht om naar het
zwembad te gaan.
„Aan die periode bewaar ik de leuk
ste herinneringen Hoogtepunten
waren ongetwijfeld de jaarlijkse po-
lodagen in Utrecht, wat een toer
nooi was voor zo'n honderdtwintig
ploegen. Sommigen kwamen zelfs
uit Rusland, 's Nachts sliepen we
daar op een zolder van het stadion
en je zult wel begrijpen dat dit
bijzonder gezellig was. Kussenge
vechten en dergelijke waren sche
ring en inslag".
„'De Schelde' heeft ook nog nooit
zo'n sterk poloteam gehad als in de
zestiger jaren. Michiel de Poorter,
Karei Weiland en Hans Peij vorm
den een bijzonder succesvolle en
snelle voorhoede. Door al die suc
cessen was de teamgeest vanzelf
sprekend enorm goed. Iedereen had
iets voor een ander over. Als de
prestaties minder zijn is dat wel
eens anders"
Boertjes
Zoals die krachtmeting met een
Tilburgse tegenstander in het Bra
bantse land: „Schamper vroegen
de Tilburgers wat we kwamen
doen. We werden echt bekeken als
Zeeuwse boertjes. Wij lieten ons
ook niet onbetuigd. We zouden ze
wel eens iets laten zien! Na een
snelle 1-0 achterstand was het Bra
bantse hoongelach niet van de
lucht, maar daarna kwamen wij
pas goed los. Het werd stiller en
stiller rondom het zwembad, want
wij wonnen die partij met 10-1'!
lacht Kools, die nog een serie van
dergelijke verhalen zou kunnen
vertellen.
za
Re<
eer
dot
afg
Dii
vol
ba:
hel
PLOEG NOG IN DEGRADA TIEGEVAAR
TERNEUZEN In de derde klas van het zaterdagvoetbal slaagde Zaamslag
er vorige week niet in om Tholense Boys op een achterstand van drie punten
te zetten. In het onderlinge duel kwamen Zaamslag en Tholense Boys een 1-1
gelijkspel overeen, waar de Zeeuws-Vlamingen min of meer op winst hadden
gerekend. De formatie van Gerrit Emans blijft er nog door in degradatiege
vaar, maar houdt uiteraard de kansen op lijfsbehoud wel in eigen hand.
Van een grote teleurstelling in de
gelederen van Zaamslag was zaterdag
overigens geen sprake. De 1-1 viel in
zoverre tegen aldus Gerrit Emans
„dat de gelijkmaker voortkwam uit
een strafschop, die hoogst aanvecht
baar was". Maar klagen deed de Wesl-
dorpenaar niet; „Drie weken geleden
hadden we nog een achterstand van
twee punten op Tholense Boys, in
middels staan we er één voor. En nog
steeds zit er een stijgende lijn in ons
spel. Ons gemiddelde uit de laatste
acht wedstrijden bedraagt ook al
meer dan één punt per wedstrijd. Het
mag dus duidelijk zijn, dat we de
problemen die we in het begin van dit
seizoen kenden, te boven zijn".
Het programma dat Zaamslag nog te
wachten staat, opent bovendien per
spectieven. Morgen (zaterdag) is de
ploeg weliswaar te gast bij koploper
Ye'rseke (Emans: „Dat wordt dus een
zware klus, maar we zien toch wel
mogelijkheden voor een punt"), maai
daarna speelt men twee thuiswedstrij
den Eerst tegen Krabbendijke (de
huidige hekkesluiter met twee punten
achterstand op Zaamslag) en vervol
gens tegen Terneuzense Boys. Op d(
laatste speeldag volgt dan nog df
return tegen Tholense Boys. Emans
„Eigenlijk lijken deze laatste weket
op een nacompetitie. Wij moeten dus
nog tegen Krabbendijke en Tholensi
Boys, maar ook Krabbenriijke-Tho
lense Boys moet nog gespeeld wor
den Ik hoop wél dat we al voor d<
laatste wedstrijd veilig zijn, anden
wordt het in Tholen nog een zenu
wentoestand".
Vooraleer het zover is moet Zaamslaj
eerst dus aantreden tegen Yerseke
Zaamslag doet dat waarschijnlijk me:
een complete ploeg, hoewel Gijs Lok
horst begin deze week nog met eer
dikke voet kampte.
In de derde klas van het zaterdagvoet
bal speelt Terneuzense Boys. na eer
inzinking van enkele weken weer ir
vorm. thuis tegen Kapelle, dat me!
veertien punten uit zeventien wed
strijden een bescheiden klassering in
neemt De Terneuzenaren missen wel
iswaar de geschorste Rolf Wilting
maar hebben voldoende vervangen
om diens plaats op te vullen.
Tweede klas
SINT-JANSTEEN Hoeveel doel
punten ze dit seizoen al gescoord
heeft, weet Diana Broeekaert niet
meer, maar het zijn er heel wat. De
Steen-middenveldster herinnert zich
nog wel dat ze alleen al tegen Bres
keus in twee duels tienmaal het net
wist te raken. „Voor de rest zou ik het
echt niet weten Vroeger hielden we
binnen ons team een wedstrijd wie er
over het hele seizoen genomen de
meeste goals maakte en toen hield ik
het bij in een schriftje".
Een behoorlijk aantal mensen laat
zich nog altijd minachtend uit over
het damesvoetbal Hel zou geen vrou-
wensport zijn en ze zullen het ook
nooit leren Toch zullen die moeten
erkennen dat de voetballende dames
steeds meer het spelletje gaan beheer
sen. Langzaam maar zeker lopen er al
heel wat balvaardige speelsters op de
velden
Ook in Zeeuwsch-Vlaanderen ls het
damesvoetbal groeiende en verschil
lende verenigingen beschikken dan
ook al over een sterk elftal met af en
toe een of enkele sterren in de gelede
ren.
E6n van die Zeeuws-Vlaamse sterren
is ongetwijfeld de tot middenvelder
omgeturnde Steen-spits Riana Broee
kaert. Technisch en tactisch heeft
deze tweeen twintigjarige speelster
heel wat in haar mars Op het Neder
lands dameselftal na, heeft ze dan ook
al in elk denkbaar elftal gespeeld: van
regionale zaalvoetbalteams tot het
Zeeuws elftal.
Rijbewijs
Voor dit laatste elftal heeft ze dit
seizoen afgezegd, wat ze eigenlijk wel
jammer vond: „Ik speelde erg graag
in het Zeeuws dameselftal. Je speelt
tegen interessante tegenstanders. Je
leert een heleboel bij en het is een
hele eer om er in uit te komen. Ik ben
ermee gestopt, omdat ik de enige was
uit de omgeving. De trainingen wa
ren altijd op Walcheren en omdat ik
geen rijbewijs heb. was ik altijd
afhankelijk van derden en dat vind
ik niet nodig. Mogelijk dat het er in
de toekomst nog wel eens van komt.
want momenteel ben ik aan het leren
autorijden".
Diana zet trouwens wel vraagtekens
bij het selectiebeleid van het provin
ciale team: „Slechts Joan Hofland
van Hoek is gekozen uit Zeeuwsch-
Vlaanderen. De keuzeheren zeggen
dan wel dat het nier alleen maar
tweede klasspeelsters zijn. maar ze
kunnen me toch niet wijsmaken dat
er geen talent rondloopt Alleen bij
AZW lopen er al drie meisjes rónd die
ze mee kunnen draaien in de Zeeuwse
top: Liesbeth Verbunt, Marlie van
Harren en Marleen de Jonge"
Voordat Diana Broeekaert tien jaar
geleden lid werd van Steen, voetbalde
ze. toen nog woonachtig in Heikant,
na schooltijd als enige meisje met een
hele groep jongens. Hier waren onder
anderen Mark Triest en Adrie de Bodt
bij. nu uitkomend in het eerste elttal
van Steen. „Op een gegeven moment
kwamen ze vragen of ik lid wilde
worden van Steen. Ik wist helemaal
niet dat die ook een dameselftal had
den Mijn techniek en schotkracht
hebben zich tijdens die partijtjes aar
dig ontwikkeld"
Eenmaal lid van Steen viel ze snel op.
Het bleek dat ze een neusje had voor
het maken van doelpunten en tech
nisch stak ze ver boven de middel
maat uit. Bovendien beschikte ze over
een keihard schot in beide benen Een
zwak punt noemt ze het feit dat ze
haar hoofd nog wel eens laat hangen
als het eens wat tegen zit.
Naast het veldvoetbal is de oud-Hei-
kantse ook in het zaalvoetbal succes
vol. Afgelopen seizoen eindigde ze als
topscoorster van de hele Huzavo-com-
petitie. zowel bij de heren als bij de
dames. In totaal scoorde ze 56 doel
punten. Diana Broeekaert is dan ook
een van de speelsters die uitkomt in
het Huzavoteam. dat wedstrijden
speelt tegen onder andere teams uit
Sas van Gent en Assenede.
Terecht
Vorige week zaterdag verloor Steen
waarschijnlijk hel kampioenschap
door een 1-0 nederlaag in en tegen
Hoek. „Dat was een terechte neder
laag", zegt ze. „Hoek heeft een com
pleter elftal dan Steen, vooral fysiek.
Je kunt goed merken dat bijna al die
meisjes in de hoofdklas gespeeld heb
ben. Als je er een gepasseerd bent,
kom je ze nog eens tegen, terw ijl dat
tegen andere ploegen een stuk ge
makkelijker gaat".
„Wij hadden trouwens niet gerekend
op de titel. Aan het eind van het vorig
seizoen stopte de oude garde en dit
jaar zijn we met een nieuw elftal
gestart. Binnen een paar jaar zullen
we weer op het niveau zijn om voor
de eerste plaats te strijden", besluit
ze vol vertrouwen.
Diana Broeekaert
