Bouw van Westduin Hotel taat op losse schroeven SCHOOLTUINEN uterschap dient bezwaar in Gespierde taal van wethouder Hulst over oeververbinding erste mavo-examen Spaans viel mee Boontjes groeien niet in een blikje Arnemuiden 6 schiet Duits motorjacht te hulp :s INSDAG PZCA'^vliieie 15 I USï iSINGEN - Het vissersvaartuig Arncmuidcn 6 is maandagavond op de vier opvarenden van het jachtaan boord genomen en het beschadigde jacht op -v ^rdzee een Duits motorjacht te hulp gesneld, nadat zich op het plezier- sleeptouw genomen urtuig een gasontploffing had voorgedaan. Voor zo ver bekend gisteravond, zouden er geen gewonden zijn Het ■ontploffing op het jacht deed zich voor zo'n vijf mijl uit de Belgische kust vissersvaartuig wordt vanmorgen, dinsdag, rond 09 00 uur in Breskens r hoogte van Nieuwpoort. De Arnemuiden 6 van de firma Caljouw heeft de verwacht [OÜDEKERKE - De plannen voor de bouw van het Westduin Budget Hotel, op de grens van egemeenten Valkenisse en Vlissingen, lijken te worden doorkruist door een bezwaarschrift an het Waterschap Walcheren tegen de afgifte van een verklaring van geen bezwaar door cdeputeerde staten van Zeeland. Volgens opdrachtgever tot de bouw en toekomstig irecteur E. J. P. Izeboud uit Vlissingen kan handhaving van het bezwaarschrift betekenen de realisatie van het hotel een jaar later plaatsvindt dan was gepland. jjkgraaf mr J. A. Lantsheer bevestig- maandag desgevraagd de beslis- ngvan het dagelijks bestuur van het ïterschap om een AROB-procedure beginnen. Hij kondigde tevens aan it het waterschap ook bij de Kroon iberoep zal gaan tegen de afgifte van H bouwvergunning door de gemeen- l Valkenisse. ■beer Izeboud wil het hotel (kosten: «veer vijf miljoen) realiseren op de ats van het huidige hotel 'West- Én'. Dit gebied ligt echter buiten de «tgestelde bebouwingsgrens die ter itse ongeveer 150 meter van de aenste duinvoet loopt. Het water- tapwil dit gebied vrij houden om in toekomst versterkingswerken van isewenng mogelijk te maken De sterking van de duinen ter hoogte s de Galgeweg is al jaren aange- sd als reden om geen verbeterin- ien uitbreidingen aan hotel West- Irgelconcert d van de Wege Kruiningen iUININGEN - Ad van de Wege. anist van de Nederlands- Winde kerk in Kruiningen, be- idonderdag (19 mei) de winterse- ggelconcerten in de Nederlands-" formde kerk in Kruiningen. Op programma staan werken van 11 Buxtehude, Bach, Cleram- jGuilmant, Saênt-Saèns en Flor Inn de Wege studeerde aan de tóacademie in het Belgische Sin- iaas en bij de organist. Herman lïliet. Momenteel studeert hij aan Koninklijk Muziekconservato- nin Gent. ■concert in Kruiningen begint om I positie textiele trkvormen ZDASG Vlissingen iSINGEN Morgen, woensdag' Ml wordt een expositie gehouden werken die gemaakt zijn door Bngen van de ditjaar in Vlissingen onnen cursus textiele werkvor- de Zeeuwse Dag en Avond- iengemeenschap. De expositie is bet gebouw van de ZDASG aan de abrandtlaan in Vlissingen, De ten- Btelling is gekoppeld aan een dichtingsdag en duurt van 10.00 1200 uur Éen vernield chool Zierikzee BIKZEE - In het afgelopen week- 3 is in het gebouw van de christe- scholengemeenschap aan de bertstraat in Zierikzee door onbe- xn een aantal ruiten ingegooid, shade bedraagt zo'n 750. -jrand in woning Schoondijke HOONDIJKE Bij een brand mdagmorgen omstreeks kwart ïzeven bij de familie R. P. aan de Ment Rooseveltstraat te Schoon- i is de serre en een schuurtje je uitgebrand. .3, ::snd werd geblust door de brand- irnt Schoondijke De woning liep sschade op. De brand is vermoe- ii ontstaan door de Oververhitting ^een frituurpan, die men vergeten ';tiit te zetten. duin' toe te staan. Dat dat argument nu weer wordt aangevoerd vindt de heer Izeboud onbegrijpelijk: „Ge meente, provincie en waterstaat zijn tot de conclusie gekomen dat verster king van de zeewering ter plaatse met nodig is tot het jaar 2000". Volgens ir H. Visser, hoofd van de technische dienst van het water schap. kent het betreffende gebied een ongunstige kustontwikkeling en moet ervan worden uitgegaan dat de binnendumvoet in de toekomst („Dat is niet uit te drukken in jaren, dat zijn eerder eeuwen aldus de heer Visser) ongeveer honderd meter landin waarts komt te liggen. Om op alle eventualiteiten te zijn voorbereid wordt verder nog een strook van zestig meter vrijgehouden van nieuw- bouwobjecten zodat toekomstige ver sterkingswerken zonder bezwaar kun nen worden uitgevoerd. Volgens de heer Lantsheer zal rond 1986 een begin worden gemaakt met de ver zwaring van de duinenrij. Dat heeft een verplaatsing van de duinvoet tot gevolg van enkel tientallen meters, waarbij het terrein waar het hotel gebouwd moet worden vrij blijft. Na voltooiing van de verzwaring kan de zeewering in ieder geval tot het jaar 2000 mee. Het bouwplan voldoet volgens gs aan de in het Streekplan Midden-Zeeland gestelde eis dat het gaat om vervan ging. uitbreiding en aanpassing aan de eisen van de tijd. van het bestaan de horecabedrijf. „Mede hierom is het in dit geval aanvaardbaar om het bouwen zeewaarts van de bebou wingsgrens toe te staan". Woede Het Waterschap Walcheren diende eerder een bezwaar in bij b en w van Valkenisse, tot verbazing - en zoals hij zelf zegt - 'tot woede' van de heer Izeboud echter veertien dagen nadat de termijn voor de tervisielegging van de bouwplannen was verstreken. Om deze reden verklaarde het college het bezwaarschrift niet ontvankelijk en ongegrond. Dat werd later herroe pen door gs die de bezwaren alleen ongegrond achtte. „De termijn voor indienen van bezwaren is slechts een termijn van orde", aldus de motiva tie van gs om het bezwaarschrift.wel ontvankelijk te verklaren. De heer Lantsheer is van mening dat het treffen van een voorbereidingsbe- sluit voor het gebied, waardoor afgifte van een bouwvergunning mogelijk wordt, niet de juiste weg is geweest. „Dat had moeten gebeuren via een bestemmingsplanwijziging. Dan was bij een duidelijke afweging van de belangen nooit toestemming voor de bouw gegeven' De dijkgraaf maakte duidelijk de bouw van het hotel tot in hoogste instantie te willen aanvech ten. Het waterschap zal bij de Raad van State schorsing van de beschik king van gs vragen en straks hetzelfde doen als de bouwvergunning wordt afgegeven, zo verklaarde de heer Lantsheer. Volgens de heer Izeboud betekent dat een ernstige bedreiging van zijn plan nen „Al betekent het maar een uitstel van twee maanden, dan houdt dat nog in dat het hotel niet voor het seizoen van 1984 open kan. Dan heeft het verder dit jaar ook geen zin meer, dan wordt het waarschijnlijk 1985 voor we open kunnen. Dat betekent dat twintig mensen een jaar langer werkloos thuis moeten blijven". Ol het bouwplan dan nog uitgevoerd kan worden staat volgens hem nog niet vast. „Uitstel betekent dat de plannen 5 tot 8 procent duurder zullen worden De aanneemsom zal bijgesteld moe ten worden en ook de bank zal met een nieuwe offerte komen We moeten nog bekijken of het dan nog wel haalbaar is", aldus de heer Izeboud. Hij heeft zijn advocaat inmiddels op dracht gegeven na te gaan in hoeverre het waterschap zich schuldig maakt aan onbehoorlijk bestuur en misbruik van procesrecht. „Als de AROB- rechter ons in het gelijk stelt zullen we zeker proberen de geleden schade bij het waterschap te verhalen De door het waterschap geopperde oplossing, grondruil met staatsbosbeheer zodat het hotel verder van de duinen kan worden gebouwd, vindt geen genade m de ogen van de heer Izeboud. „Het voorbereidingsbesluit geldt al leen voor het terrein van het huidige hotel. Als de iokatie verandert moet de hele procedure weer opnieuw be ginnen". De heer E P J. Izeboud voor hel huidige hotel 'Westduin'. HULST „We voelen ons op z'n zachtst gezegd flink bedonderd. Niet alleen door Neelie, maar ook door de verschillende opeenvolgende regeringen." Deze gespier de taal bezigde maandagmiddag loco-burgemeester G. A. van de Voorde van Hulst voor de Tros-microfoon tijdens een directe uitzending van het radioprogramma 'Te gast bij Herman Emmink' vanuit zalencentrum Tiffany in Hulst. Van de Voorde reageerde daarmee op het niet meer doorgaan van de vaste oeververbinding over en onder de "esterschelde. „Vijftien jaar aan een stuk", zo konden een miljoen luisteraars in Nederland en Belgie van de wethouder vernemen, „wordt ons die oeververbinding al beloofd. Een verbinding die heel plezierig zou zijn voor vele Zeeuws- iuiuuigi.il. vuural het zakenleven zou erbij gebaat zijn." Van de Voorde wees er in het vraaggesprek met Emmink op dat men in Zeeuwsch-Vlaanderen er echt wel bij wil horen, maar dat het dan toch wel nodig is dat er voor goede verbindingen met overig Nederland wordt gezorgd. „Om goed te kunnen mee-ontwikkelen met de rest van Nederland is het noodzakelijk dat er goede verbindingen zijn en daarvoor is uitsluitend de brug-tunne! een garan tie". aldus de wethouder. Het muzikale programma werd uitgezonden van twaalf tot één uur. Hieraan werkten mee Dimitri van Toren, de Belgische zangeres Sofie. het duo Frank en Mirella en de Michael Mill Company, onder leiding van Peter Bochem. Het programma van de Tros wordt wekelijks rechtstreeks uitgezonden, elke keer van uit eei^andere plaats in Nederland. 5INGEN- .Best te doen'. Dat was 'het algemeen de reactie van de ïkandjdaten en de betreffende op het mavo-examen maandag voor het eerst eland werd afgenomen, (de leerlingen van het mhno die "meer examen deden in de vak- gezondheidsleer en ziekenverzor- hadden weinig problemen ^dag betekende voor de leerlin- 'an mavo, leao, lhno. Ito en lmo laatste examendag. Vandaag en ?en zijn er nog examens voor het mmo. mhno. havo en vwo |1 op de Zeeuwse Dag en Avond- «engemeenschap in Vlissingen als de Avondscholengemeenschap m '"^-Vlaanderen in Terneuzen 'voor het eerst Spaans op mavo-c geëxamineerd In Vlissin- fregen ongeveer 70 kandidaten vijftig meerkeuzevragen voor hun neus, die betrekking hadden op vier teksten die uit Spaanse tijdschriften kwamen. „Het examen viel me beslist niet tegen", zei mevrouw R. Swennen- menkandidate mevrouw M. Bordes uit Middelburg „Ik heb vrij lang over deze tekst gedaan en daardoor kwam ik echt in tijdnood. Maar verder was het examen niet echt moeilijk". EXAMEwiTTTffB Te weinig tijd Ina Stoel cn Karin de Kral de Vogel, docente Spaans aan de Avondscholengemeenschap in Ter- neuzen „Omdat het de eerste keer was. hadden we geen beeld van hoe moeilijk of makkelijk zo'n mavo examen zou kunnen zijn. Maar het was goed te doen Ik vond de teksten leuk en de moeilijke, onbekende woorden waren best te begnjpen door de context". Volgens mevrouw Swen- nen was de derde tekst, die over een jong Spaans pop-idool ging. het moei lijkst Dat werd bevestigd door exa- Ina Stoel cn Karin de Kraker van de scholengemeenschap 'De Wellinge' in Middelburg waren evenmin op on- ovcrkomcnlijkc problemen gestuit tijdens het mhno-examon gezond heidsleer-ziekenverzorging. Dit exa men bestond eveneens uit vijftig meerkeuzevragen die waren ver deeld over anatomie, ziekenverzor ging en maatschappelijke gezond heidszorg. De leerlingen kregen voor de vijftig vragen precies vijftig mi nuten. Veel te weinig tijd", vond Ina Stoel Ze vond net zoals Karin dat er een paar vergezochte vragen bij zaten en dat het soms heel moei lijk was om een antwoord tp kiezen, omdat er meerdere antwoorden mo gelijk zouden zijn. De beide kandidaten waren verder van mening dat er te weinig vragen over anatomie inzaten „Terwijl we daar juist het meest voor moesten leren'Docente gezondheidsleer aan 'De Wellinge' mevrouw C. van Borren was het met het laatste eens. Ook zij vond dat er enkele verwarrende vra gen bij zaten, zoals eentje die ging over de afstand die er uit oogpunt van veiligheid tussen de spijlen van een kinderbed zou moeten zitten „Als een kind niet met zijn hoofd door de spijlen kan is dat volgens mij genoeg. Deze vraag waarbij gekozen moest worden tussen afstanden van 3. 8. 13 en 18 centimeter vond ik nutteloos. Kleuters van 't Binnenhof in Goes aan het werk in de schooltuin Het zal in Zeeland niet veel meer voorkomen. Maar als een schooljuf frouw bijvoorbeeld ergens in de randstad aan de kinderen vraagt: hoe groeien de boontjes?, dan gebeurt het dat kinderen antwoorden: in een blik. En zo zijn er ook kinderen die menen dat appelmoes uit een potje komt en dat vis er altijd uitziet als vissticks. Natuurlijk, die kinderen vormen een uitzondering, maar het schijnt voor te komen. „Ik vind dat in ieder geval kinderen uit Zeeland moeten weten wat het verschil is tussen tarwe en erwten en eventueel ook tussen gerst en tarwe. Dat zijn per slot van reke ning onze eerste levensbehoeften." Dat is de mening van Nrek Flipse, onderwijzer aan de Anne Frank- school voor kinderen met leer- en opvoedingsmoeilijkheden. Hij is een van de talrijke onderwijsgeven den die vooral met praktijk gerichte lessen proberen de kinderen iets bij te brengen over de natuur. Een belangrijk hulpmiddel daarbij vor men de schooltuinen. Stukjes grond nabij de school die met hulp van de leerkrachten, eventueel deskundi gen. maar vooral door leerlingen, omgetoverd worden tot bloeiende siertuinen of vruchtbare akkertjes Bij de Anne Frankschool wordt het beplanten van de schooltuintjes al een lange reeks van jaren project matig aangepakt. Zo krijgen de leerlingen, vooral in de wat oudere groepen, eerst tijdens de lessen iets te horen over allerlei processen in de natuur. Dan wordt er bijvoor beeld stilgestaan bij het omzetten van koolzuur in zuurstof en omge keerd. Of er wordt aandacht be steed aan de produktie van allerlei gewassen Een volgende stap is het kweken van erwtjes in vochtige watten en het laten kiemen van allerlei zaadjes in bakken. Die zaad jes worden uitgeplant in de tuin van de school. Een ander onderdeel van de lessen vormt de Teleac-cursus 'Plant-aardig'. Flipse: „die cursus laat bijvoor beeld versneld zien hoe iets groeit. Dan zitten de kinderen ademloos te kijken, er gaat een wereld voor ze open." Hij acht het van groot belang dat de kinderen zich bewust worden van het groen om hen heen en vooral ook het onderhoud aan dat groen om het te kunnen behouden. Daarom wordt gezamenlijk hel opruime van de schooltuin aangepakt. Volgens Flipse is de ontwikkeling van de lessen natuurkennis de laatste ja ren wel in een stroomversnelling gekomen. Hij acht het tegenwoor dig ook harder nodig dan in het verleden. In verschillende vormen besteden steeds meer scholen aandacht aan schooltuinen En het is dan ook niet verwonderlijk dat tuincentra daar wel iets in zien. Nu kan een school op eenvoudige wijze zelf een klein stukje grond bewerken, maar het is ook mogelijk voor de schooltuin een vakkundige in te schakelen. Zulke bedrijven worden schoolhoveniers genoemd. Daarvan zijn er zes in Nederland en voor Zeeland is dat de firma Braber in Renesse Die bedrijven kunnen een een voudige bijdrage leveren, bij voorbeeld zich beperken tot het verkopen van de verschillende planten, maar ze kunnen ook ver der gaan. Gedacht wordt aan bij voorbeeld een compleet ontwerp voor het schoolplein waarin de tuin wordt opgenomen. Er kunnen elementen ingebracht worden zo als een studiehoek, een speciale lestuin en andere zaken die voor het onderwijs van belang worden geacht. De schooltuinen worden in het algemeen aangelegd na uitvoe rige besprekingen tussen de leer krachten. de ouders en eventueel de leerlingen. L. M Braber „Er is ook in de scholen de laatste jaren heel wat veranderd in het denken over groen. De schoolpleinen met zo n 1000 grij ze tegels zijn meer en meer aan het verdwijnen en maken plaats voor groene gebieden Ook stelt Braber vast dat daarbij veel afhankelijk is van de opstelling van de leerkrach ten. Een grote rol bij de schooltui nen spelen natuurlijk de educatieve elementen. Dat kan volgens Braber al op de kleuterscholen beginnen door de kinderen zaadjes te laten zien en die op te kweken op vochti ge watten of later buiten in de tuin Natuurlijk horen daar wel de nodige lessen bij. om dat groeiproces nader uit te werken Op de lagere school kan daar dieper op worden inge gaan door bijvoorbeeld de koolzuu- rassimilatie er bij te halen. De schooltuin kan bij de lagere school ook gebruikt worden om bijvoorbeeld iets te laten zien over bestrijdingsmiddelen en. zoals Niek Flipse aangaf, om iets duidelijk te maken over de voedselvoorziening. Om enige hulp bij de lessen te geven, stuurt Braber regelmatig les brieven over alles wat de kinderen in de natuur tegenkomen aan de scholen. Die brieven zijn aangepast aan het jaargetijde Deze lesbrieven zijn uitgaven van de verzamelde Nederlandse schoolhoveniers Ze worden vrijblijvend aan de scholen gestuurd en af en toe wordt er met een formulier geïnformeerd hoe ze worden ontvangen. Volgens Braber kunnen natuurlessen die wat verder weg gaan dan een droge opsom ming van feiten, van invloed zijn op het gedrag van de leerlingen. „Er komt meer respect voor de natuur omdat ze gewoon weten hoe die natuur in elkaar zit. Dat kan weer leiden tot minder vernielingen." Als voorbeeld noemt hij een school waar hij op bezoek kwam. Voor die school laag een groot grijs plein, omringd door een hoog hek. „Het leek wel alsof daar 25 apen moesten rondlopen, in plaats van spelende kinderen Als je zoiets ziet, dan springen de tranen in je ogen." Het onderwijs hoeft zich niet te beper ken tot een demonstratie van een leerkracht die een plantje in de grond zet. De kinderen kunnen bij het onderhoud betrokken worden of inspraak krijgen in de soort plantjes die uitgekozen wordt, als het om een siertuin gaat. In liet verleden kwam het nogal eens voor dat bij scholen gewas sen werden geplant die in de zomer rijp waren of bloeiden. Daar had den de kinderen dus niet zo veel aan omdat dat net in de vakantie periode viel. Daarom wordt meer en meer gekozen voor planten die ofwel in het voorjaar ofwel in het najaar op hun hoogtepunt zijn. Dan hebben de kinderen niet alleen het plezier van het planten en de groei, maar ook van het 'cindprodukt'. En het hoeft niet te blijven bij projecties op school Het kan gebeu ren dat kinderen op een boerderij wonen en de klas uitnodigen voor een bezoekje. In Zeeland haken ook heel wat scholen in op het ZLM- project 'De boer op Daarnaast is allerlei literatuur beschikbaar over scholen en wat die kunnen doen met groen René Schrier Leerlingen van de Anne Frankschool bezig met de voorbereiding fi gekiveekt. kunnen korte tijd later in de tuin worden geplant 't een tuinproject. De plantjes, die binnen zijn

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1983 | | pagina 27