Kronkel-tekst is stukken
belangrijker dan het beeld
Toneel op zoek naar artistiek leiderschap
Vara moet niet teveel
de rooie aap uithangen
KUNSTTIENDAAGSE
VOOR DE VRIJHEID
HAANSTRA OVER ZIJN CARMIGGELT-FILM:
PZC/ kunst/cultuur
ORKESTEN
MOETEN
BLIJVEN
Bachfestival
in Den Haag
KEES SLABBEKOORN STAPT OP:
VRIJDAG 22 APRIL 1983
(Van onze kunstredactie)
Precies twintig jaar na hun eerste gezamenlijke filmervaring „Alleman", zijn filmmaker Bert
Haanstra en schrijver Simon Carmiggelt weer samen. Jarenlang al liep Haanstra rond met
het idee een film over Carmiggelt en zijn „Kronkels" te maken en nu> kort voor de zeventigste
verjaardag van de schrijver, is het zo ver. Een wat voorzichtig begin overigens, want de film gaat
in eerste instantie in maar twee bioscopen uit, één in Amsterdam, één in Den Haag.
Bert Haanstra: ..Ik wilde niet meteen
met zestig kopieen uitgaan, nu kan ik
wat makkelijker zien of het onderwerp
de mensen aansp
eekt. of ze het leuk vinden wat we
hebben gemaakt, maar deze uitbreng
op kleine schaal is toch ook wel gedaan
om een eventuele teleurstelling tegen
{e gaan. Als de film aanslaat kunnen
we zo met meer kopieen komen. „Vroe
ger kon je lachen" is zeker geen specta
culaire film, juist erg ingetogen, een
echte Carmiggelt-film eigenlijk".
Simon en ik kennen elkaar al heel
ang. toen mijn film „Zoo" uitkwam,
icreeg ik van Carmiggelt een heel spe
ciale uitgave van zijn Kronkels toege
stuurd, met daarin de opdracht „Dit is
fenmail". Ik merkte na het lezen van
die verhalen dat wij op precies dezelfde
[nanier naar mensen keken. Carmig
gelt is toen mee gaan werken aan mijn
film „Alleman" en wat later heeft hij
Toonkunstenaars:
DEN HAAG (ANP) Er is geen
enkele maatschappelijk en of cul
turele reden te verzinnen, waar
om aan de activiteiten van de
symfonie-orkesten in ons land
geen behoefte imeeri zou zijn bij
de bevolking in de gebieden, waar
deze orkesten werken. Van over
capaciteit kan nergens worden
gesproken. Voor een kwalitatief
zo hoog mogelijke orkestcultuur
is uitbouw van de beslaande mo
gelijkheden absolute noodzaak.
Dit standpunt heeft de Nederland
se Toonkunstenaarsbond (NTB)
ingenomen. De NTB vindt, dat de
omroeporkesten in artistiek op
zicht deel uitmaken van de natio
nale orkestpraktijk. De bestaande
verhoudingen hoeven niet te wor
den gewijzigd. Wel zijn nieuwe for
mules nodig, maar die dienen niet
ten koste te gaan van het orkeste-
bestel. Ze moeten dit aanvullen en
een eigen onafhankelijke plaats
innemen: kamermuziek, jazz
muziek, popmuziek en andere stij
len en vormen van amusements
muziek, klassieke, populaire en
geïmproviseerde muziek.
Uitgaande van de bezuiniging van
7,2 miljoen gulden op de orkesten,
oordeelt de NTB dat dit offer door
alle betrokkenen mkoet worden
gebracht: dirigenten, directies, so
listen en andere medewerkenden.
Daar kan vermindering van ar
beidstijd tot maximaal 36 uur per
week tegenover staan. Ook zal
vast moeten staan, dat voorlopig
geen sprake is van verdere inkrim
ping
De NTB vindt, dat alle orkesten
dienen te blijven bestaan, terwijl
in de uitvoeringspraktijk van een
aantal ervan wijzigingen worden
aangebracht. Door de werkloos
heid is er een grotere vraag naar
muziekuitvoeringen en willen
meer mensen zelf muziek maken.
Koorbegeleiding en educatieve ta
ken moeten dan ook worden uitge
breid.
Het gevoelige financiële offer
moet ook gebracht worden door
de musici van NOS-koren en -or
kesten. Dit geld moet in een fonds,
waaruit andere activiteiten wor
den gefinancierd waarvoor de mi
nister van WVC geld ter beschik
king wenst te stellen, er moet
gewaakt worden voor geld verde
len in kleine vriendenkringetjes,
meent de NTB.
ook het commentaar gesproken in „De
stem van het water".
„Die Kronkels verfilmen was heel fijn
werk. ook al omdat ik niet vastgepind
zat op een vast draaischema van zo n
week of zes. We konden heel rustig
werken aan de film met een niet al te
grote groep. In totaal zijn we zo n
anderhalf jaar bezig geweest"
..Wat ik vooral wil laten zien is iets over
de figuur Simon Carmiggelt en zijn
werk van nu. De titel van de film
„Vroeger kon je lachen" slaat op een
bundel van Simon, maar ook op een
strofe uit een conference die hij ooit
eens voor Wim Sonneveld heeft ge
schreven. Daarom ook heb ik dat stuk
je theater van Sonneveld speciaal in de
film gebracht".
Vieze man
In zijn film „vertelt" Bert Haanstra
een tiental korte verhalen en een
enkel gedicht van Carmiggelt. De ver
halen worden gespeeld door bekende
acteurs en actrices als Kees Brusse,
Martine Bijl, Jaeques Commandeur,
Mary Dresselhuys, Rijk de Gooyer,
Johnny Kraaykamp, Sacco van der
Made en Paul Steenbergen. Robert
Long zingt een tekst van Carmiggelt
en Kees van Kooten, hij is de enige die
zelf zijn tekst schreef, komt in de film
op als de Vieze Man. die aan de
schrijver een handtekening komt vra
gen. Dat gebeurt op een weergaloze
manier en is zeker een van de hoogte
punten uit de film.
Haanstra: „Dat was een echt feest om
met Kees van Kooten te werken, we
hebben voor die rol Kees' eigen gri
meur erbij gehaald om hem zo tot Vieze
Man te schminken".
Hebben jullie speciaal gezocht naar
een speler rond een verhaal, of gebeur
de dat andersom!
„De keus hebben Simon en ik vaak
samen bepaald, de ene keer zochten we
een Kronkel bij een speciale acteur of
actrice, de andere keer hadden we een
geschikt verhaal en zochten daar dan
Filmer Bert Haanstra
een geschikte speler bij. We werkten
ook naar een zo groot mogelijke ver
scheidenheid in de stukjes, maar de
keuze bleef primair uitgaan naar de
teksten. Carmiggelts beschrijvingen
kun je moeilijk filmisch vertalen".
„We zijn er altijd vanuit gegaan de
teksten zo goed mogelijk uit te laten
komen, maar om te laten zien dat het
ook anders kan. hebben we bijvoor
beeld ook beelden gebruikt van door
Otto Jongenus voor de televisie
verfilmde Kronkels Jongerius werkte
totaal anders dan ik, hij liet de beelden
voor zich spreken, maar ik heb vooral
Simon als schrijver naar voren ge
haald".
Eenvoud
De camera-bewegingen zijn tol het
uiterste beperkt gehouden.
„Het ziet er inderdaad uit of het
allemaal heel eenvoudig in beeld is
gebracht. Ik heb ook vaak met een
starre camera gewerkt en met veel
close ups. Ik wilde niet gaan trekken
aan die teksten. De dialogen komen
naar mijn idee niet zo sterk over als je
met sterke camera-bewegingen gaat
werken.
„Maar op deze manier werken hield wel
in, dat je niets kunt verdoezelen, alle
tekortkomingen zie je meteen. Ik heb
dan ook nooit eerder zoveel gerepe
teerd met de acteurs als nu. We namen
eerst de hele scene op met video,
bekeken dan wat er verbeterd kon
worden, namen dan op met film. Dat
gebeurde meestal in dne takes, we
werkten dan in de derde opname toe
naar het beste resultaat. Dat vereiste
natuurlijk enorm veel concentratie, zo
wel voor de technische staf als voor de
spelers".
„De teksten zijn stukken belangrijker
dan de beelden in de film. Als je een
keer het interieur van een kroeg laat
zien. weetje wel hoe dat eruit ziet. dan
ga je je helemaal concentreren op de
manier waarop de tekst uitgesproken
wordt. Het is altijd intiem wat Simon
schrijft, nooit meer dan twee, hooguit
dne figuren, daar draait het om en daar
ben ik zelf ook van uit gegaan
„Als je zolang met elkaar samenwerkt
als Simon en ik hebben gedaan voor
deze film. dan krijgt je bewondering
wel eens een roestplekje, maar dat is
bij mij ten opzichte van Carmiggelt
zeker niet het geval. De samenwerking
was formidabel. Simon liet mij bij het
opnemen helemaal vrij, keek alleen
maar na afloop naar de opnamen en
het was erg leuk dan zijn reacties te
zien. Vooral met dat stuk dat door Paul
Steenbergen gespeeld wordt, een oude
man die in een kroeg staat en zijn
enorm schuldbesef rond de dood van
zijn vader uitspreekt. Dat was een erg
persoonlijk stuk voor Simon, die man
is hij zelf. Hij reageerde dan ook erg
emotioneel op die beelden, terwijl hij
toch de tekst geschreven had".
„Dat slot, die familiefoto, dat was
Simons idee, zoals hij vaak met uitste
kende suggesties kwam, hij herschreef
ook soms teksten naar de actualiteit.
We hebben samen geprobeerd er een
onvervelende film van te maken en ik
gok erop dat er veel liefhebbers van
Simons werk de film gaan zien. Ik
weet wel dat voor Simon zelf deze film
niet meer stuk kan...".
Wijnlied Er komt geen strafvervol
ging tegen Kees van Kooten en Wim de
Bie wegens godslastering in hun wijn-
lied. De Bond tegen het Vloeken uit
Veenendaal had hierover een klacht
ingediend bij de officier van justitie in
Amsterdam en gevraagd om strafver
volging van het tweetal
tVan onze kunstredactie
Onder het motto „Kunstenaars voor vrijheid voor
kunstenaars" houdt AIDA-Ncderland van vrijdag 29
april tot en met zondag 8 mei een kunstmanifestatie in
Rotterdam.
AIDA is een internationale organisatie. Zij komt op voor
kunstenaars die door censuur worden gehinderd in de
vrije uitoefening van hun beroep, of die vanwege hun werk
worden gevangengehouden, huisarrest krijgen of worden
gemarteld.
Ruim 300 kunstenaars zullen belangeloos meewerken aan
de Rotterdamse manifestatie, die zich beweegt op het
terrein van muziek, dans. theater, beeldende kunst, litera
tuur en film. Door deze manifestatie wil AIDA bij een breed
publiek bekendheid geven aan de situatie waarin honder
den kunstenaars verkeren. De aandacht zal vooral gericht
zijn op landen als Tsjechoslowakije, Uruguay. Argentinië en
China. Aan ambassades en consulaten zullen petities
worden aangeboden.
Bij de opening, die vrijdagmiddag 29 april door oud
minister Andre van der Louw zal worden verricht, zullen
onder meer aanwezig zijn Eva Mieres de Baladan. echtge
note van de Uruguavaanse componist Juan Gadea Bala
dan. die al sinds 1971 in Montevideo gevangen zit: Gustavo
Pazos, vertegenwoordiger in Nederland van de organisatie
voor familieleden van Urugua.vaanse politieke gevange
nen; Karei Kyncl. een Tsjechische journalist die in 1981-'82
elf maanden in voorarrest heeft gezeten: Ivan Kyncl, een
Tsjechische fotograaf, wiens staatsburgerschap hem in
1980 werd afgenomen en die sindsdien in Londen woont:
Vicento Zito Lema. een Argentijnse balling, die in Amster
dam woont, en Ricardo Carpani, een Argentijn, die in
ballingschap in Madrid woont.
Bij de opening zal geschieden in het Centrum Beeldende
Kunst, waar een fototentoonstelling van Ivan Kyncl is
ingericht. De tiendaagse manifestatie speelt zch o.a. af in de
Rotterdamse Schouwburg, het Piccolo-theater, het. Goethe
Instituut, het Theater Zuidplein, De Doelen, Jazzcafé Dizzy
en het Salvador Allende Center.
Zondag 8 mei wordt de manifestatie besloten met een
concert in De Doelen, waar de Margriet Eshuys Band. The
Frog en Herman Brood and his Wild Romance een rockcon-
cert geven voor de verboden Tsjechische rock- en punkgroe-
pen
DEN HAAG (ANP) Het Haags Bach
festival wordt van 25 september tot 3
oktober gehouden. Het succes van de
voorgaande evenementen hebben de
organisatoren aangezet een nieuw
programma te ontwerpen dat zich
afspeelt in onder andere vijf verschil
lende kerken en een poppentheater.
Het festival word de week tevoren
ingeluid met straatmuziek door het
Haags koperensemble. Tijdens het fes
tival bespeelt Hellen van der Weel
carillons. Het programma vermeldt
voorts een cantatedienst op 25 septem
ber in de Kloosterkerk met het Resi
dentie Kamerkoor, het Residentie Ba-
chorkest en solisten. De volgende dag
concerteren G us tav Leonard. Fran
Bruggen en Aner Bijlsma in de Nieuwe
Kerk. De 27e voeren het Rotterdams
en het Residentie Kamerkoor in de
Luterhse Kerk dubbelkorige motetten
uit.
Op 29 september geeft Bob van Aspe-
ren een clavecimbelrecital in de oud-
katholieke kerk. Organist Gerard Ak
kerhuis en violiste Marieke Blanken-
stijn verzorgen op 30 september in de
Kloosterkerk een concert.
Op 2 oktober wordt in de Grote of
St -Jacobskerk de Hohe Messe uitge
voerd door het Residentie Bachkoor.
het Nederlands Kamerorkest en solis
ten. Poppentheaer Frank Kooman
biedt op 28 september en 1 oktober een
voorstelling die is geïnspireerd op de
'Cantate der streit zwischen Phoebus
und Pan'.
BROUWERSHAVEN Over enkele weken zet Kees Slabbe-
koorn (bijna 59) er bij de Vereniging Arbeiders Radio
Amateurs een punt achter. Hij blijft alleen nog gewoon lid
van de rode omroep. Onlangs nam Slabbekoom afscheid
van het district Zeeland en binnenkort stapt hij op als lid
van de raad van toezicht. Voor het eerst na 35 jaar bekleedt
hij bij de VARA geen bestuurlijke functie meer. „De dienst
is afgelopen. Ik vind dat er jongeren moeten komen", aldus
Slabbekoom. Hij diende de VARA op allerlei niveaus: de
afdeling Kruiningem Hans weert, het district Zeeland, de
verenigingsraad, het hoofdbestuur en uiteindelijk de raad
van toezicht.
Slabbekoom koos vlak na de tweede
wereldoorlog bewust voor het lid
maatschap van de VARA. samen
met echtgenote Truus. Beiden wa
ren opgegroeid in een rood nest en
VARA, PvdA en vakbeweging waren
onlosmakelijk daaraan verbonden,
evenals de coöperatie en het verze
keringsbedrijf de Centrale. „Je wilde
graag wat doen. De VARA was echt
de spreekbuis van de democratisch
socialisme. Daar ging je voor op
stap", zegt Slabbekoom (sinds juli
1977 burgemeester van Brouwersha
ven). Volgens hem was de omroep
vereniging in de jaren vijftig een
hechte familie. ..De VARA zat als
organisatie ijselijk goed in elkaar. Er
was een heel sterke binding met de
leden, veel sterker dan nu het geval
is". Hij herinnert zich feestavonden
m het Kruiningse dorpshuis met
coryfeeën als Dorus en meneer Cor
Steijn. waar de bezoekers letterlijk
het gebouw uitpuilden.
buigen. Als je ziet hoeveel gewone
mensen er zijn die Tros-kompas. het
Veronicablad en de Telegraaf in huis
hebben, dan is dat onbegrijpelijk Je
zou er je haar bij uittrekken", stelt
Slabbekoom. Hij erkent overigens
dat de VARA zelf mede schuldig is
aan het feit dat potentiële leden
wegblijven, zodat de vereniging on
danks de bevolkingstoename thans
naar verhouding minder leden telt
dan zo'n tien jaar geleden. De schei
dende bestuurder wijt dat met name
aan het ontbreken van goede princi
piële programma's en aan het teveel
de rode aap willen uithangen van
sommige programmamakers. „Daar
worden de mensen op den duur
kotsmisselijk van".
Slabbekoom beklemtoont dat er
voor de samengevoegde afdelingen
en het district zinvolle taken over
blijven.
Hij acht het dan wel een eerste
vereiste dat vanuit Hilversum vol
doende informatie wordt gegeven
over ontwikkelingen op het gebied
van radio en televisie. Naar zijn
mening kan een district een nuttige
inbreng hebben bij de opzet van een
regionale omroep Zeeland („daar
ben ik een voorstander van. met
programma's die duidelijk zijn toe
gespitst op regionale zaken en de
goede Hilversumse programma's
niet wegdrukken, de dingen dringen
nu eenmaal beter tot de mensen
door wanneer ze iets horen en zien.
dan lezen.,). Slabbekoom meent dat
afdelingen en district verder een
belangrijke functie hebben bij op
bouw en uitbreiding van het leden
bestand („dus ook ordinaire leden
werfacties willen houden,,) en bij het
uitoefenen van invloed op de pro
gramma's en het zakelijk beheer van
de VARA
De financiële positie van de om
roepvereniging, die in 1925 met
stuivers en dubbeltjes van de arbei
ders wordt opgericht, is momenteel
niet best. Ontslagen dreigen. Slab
bekoom wijst erop dat de VARA
van alle omroepen de meeste vaste
medewerkers heeft en die sociale
instelling wreekt zich bij teruglo
pende inkomsten (door verminde
ring van zendtijd en minder adver-
tentiegelden). „En wij hebben door
onze verenigingsstructuur een duur
apparaat. Wanneer je zoveel moge
lijk je leden erbij wilt betrekken,
dan kost dat geld".
Rinus Antonisse
Losser
ADVERTENTIE
Die tijd. waarin een lid zich duide
lijk VARA-mens voelde, is defini
tief voorbij. De kentering kwam
aan het eind van jaren zestig.
Slabbekroorn: .Er ontstond een los
sere binding Dat kwam in eerste
instantie door de automatisering,
waardoor we als afdelingsbestuur
ders veel minder meer bij de mensen
kwamen. De bezorging van de radio-
gids viel weg, die werd in het vervolg
door de post binnen gegooid. Het
heeft een hele tijd geduurd, voordat
die boel wat op orde was. Ook
verschenen er steeds minder men
sen op de afdelingsvergaderingen'
De teruglopende belangstelling
noopte het district Zeeland onder
meer tot het samenvoegen van afde
lingen. Van 39 zijn het er 6 geworden.
„Dat gebeurde puur uit nood", be
toogt Slabbekoom Hij noemt de
animo van de huidige bestuurders
zonder meer goed en de belangstel
ling van de leden «andaag-de-dag
matig „De mensen hebben schijn
baar zoveel andere dingen te doen.
dat ze voor de VARA met warm te
krygen zijn. Dat is erg jammer, want
er is geen grotere vijand dan onver
schilligheid. Het is nauwelijks om te
(Van onze kunstredactie)
Het repertoire van de belangrijkste
Nederlandse toneelgezelschappen
xal komend seizoen in het leken staan
van „oude" en „moderne" klassieken.
Van Shakespeare en Moliëre worden
verscheidene stukken gespeeld, ter
wijl daarnaast namen als Vondel. Tir-
so de Molina. Toergenjev. Haupt-
mann. Brecht. Bond, Ayckbourn en
Stoppard op de repertoirelijsten prij
ken. Nederlandse toneelschrijvers, dit
seizoen volop gespeeld, komend vol
gend jaar nauwelijks aan bod. Wat het
nieuwe toneelseizoen desondanks in
teressant kan maken is de wisseling
van de wacht, die zich in de artistieke
leiding van verschillende gezelschap
pen lijkt af te tekenen.
Het gonst al een tijd van de geruchten
over de vraag, wie de vrijkomende
artistieke zetels bij onder andere Glo
be. Publiekstheater. RO Theater en
Toneelgroep Theater zal bezetten Uit
het grote aantal gastregisseurs, dat de
gezelschappen voor het komend sei
zoen hebben ingehuurd, zijn al voor
zichtige conclusies te trekken Zo haal
de het Publiekstheater. waar Ton Lutz
uit de leiding vertrekt. Karst Woudstra
binnen voor zowel de regie van ..De
nacht, de moeder van de dag" van Lars
Noren als ..De misantroop" van Moliè
re. Die laatste produktie regisseert
Woudstra overigens samen met Ger
Thijs die aan het eind van dit seizoen
vertrekt als artistiek leider bij Toneel
groep Theater En bij datzelfde Thea
ter doet Woudstra komend seizoen zijn
derde regie. „Een mand op het land"
van Toergenjev.
Behalve Karst Woudstra gaat ook de
van Sater afkomstige Peter de Baan bij
twee gezelschappen regisseren Bij
Globe doet hij .Richard III van Sha
kespeare. bij het Publiekstheater „Zo
mer". het meest recente stuk van Ed
ward Bond. En om het lijstje van
(potentiëlei toneelleiders voorlopig af
te ronden: Paul Vermeulen Windsant.
nu nog samen met Gerardjan Rijnders
artistiek leider bij Globe, regisseert
volgend jaar bij Theater Don Gil met
de groene broek" een intrige-komedie
van de 16e eeuwse Spaanse schrijver
Tirso de Molina
Opbouw
Met al die zwervende regisseurs kan
er van een herkenbare repertoireop-
bouw bij de meeste grote gezelschap
pen nauwelijks sprake zijn. De titel
van de nieuwe klucht van John Lan-
ting's Theater van de Lach „Hoe ver
sier ik een stuk?" mag dan meer op
vrouwelijke dan op toneelstukken
duiden, zij zou prima als motto kun
nen dienen voor het samenraapsel dal
de grote gezelschappen als „repertoi
re" de wereld hebben ingestuurd.
Om toch de meest opvallende onderde
len van dat repertoire te vermelden
Het Publiekstheater speelt naast de
al genoemde stukken van Moliere
Bond en Norén. Vondels Adam in
Ballingschap en „De weerstaanbare
opkomst van Arturo Ui van Brecht
(regie: Fritz Marquardu De Haagse
Comedie doet ..Hamlet' met Hans
Hoes in de titelrol ook Josee Ruiter
zal komend seizoen „Hamlet" spelen,
samen met onder meer Cancl Geraedts
en als vrije produktie en nodigde
daarnaast Lodewijk de Boer uit om
..De biechtvader' van Vicenzio de Mal-
fla te regisseren. Toneelgroep De Appel
haalt Moliere's „De vrek maar weer
eens uit de kast. Bij Theater regisseert
de blijvende artistiek leider Jochen
Neuhaus „De bontjas vn Gerhard
HauptmannEn Globe gaat nog de
meeste risico's aan met „in het tuin
huis" van de Amerikaanse Jane Bow
les 11917-1973i in de regie van Gerard
jan Rijnders en met Oroonoho" een
drie eeuwen oud stuk over Suriname
van Thomas Southerne dat geregis
seerd wordt door Antoine Uitdehaag.
Magere oogst
V oor de schaarse stukken van Neder
landse makelij moeten we, behalve bij
twee kleine zaaiprodukties van Globe,
terecht bij Baal met een nieuw stuk
van Edwin de Vries, de Theaterunie
met „Verhuisd" van Nicolaas Matsier,
en natuurlijk bij Toneelgroep Cen
trum dal onder meer het eerste toneel
stuk van Jeroen Brouwers, „Zonder
onderschriften", brengt.
Centrum speelt daarnaast nieuw werk
van Peter Romer en Ton Vorsten-
bosch Desondanks een magere oogst
die duidelijk maakt dat de Nederland
se toneelschryvenj, ondanks de ogen
schijnlijke doorbraak van dit seizoen,
nog lang niet toe is aan een continue
stroom van goede stukken. Waarbij
overigens moet worden aangetekend,
dat ook nieuwe stukken uit het buiten
land nauwelijks op de repertoirelijsten
voorkomen. Ligt de schuld misschien
toch ook een beetje bij de gezelschap
pen?
Een van die gezelschappen kwam nog
niet aan de orde en dat is het Rotter
damse RO Theater. Daar koos men er
voor de met het vertrek van Franz
Marijnen vacante plaats van artistiek
leider (voorlopig?) helemaal niet in te
vullen en in zee te gaan met vier
verschillende regisseurs.
Dat die zo nodig allemaal uit het
buitenland moesten komen zal wel met
de culturele grootheidswaanzin van
Rotterdam te maken hebben. Van de
vier is Richard Foreman overigens een
erkende grootheid.
Hij doet in Rotterdam „De geboorte
van de dichter" van Kathy Acker op
muziek van Peter Gordon. Daarnaast
zal het RO Theater onder meer een niet
eerder in ons land gespeeld stuk van
Gener („Les paravents") uitbrengen in
de regie van de Westduitser Wilfried
Minks.