JANIS
IAN
Even puzzelen
I o <a m a
0 'X
songschrijven is
het belangrijkste
A'\<%
L
GHEORGHIU WINT
NIEUWBOEK
BETERE STANDTAXATIE n
fi
:EMXAG 15 DECEMBER 1979
Ian is de Amerikaanse zangeres-songschrijfster die met haar hoge altstem een vreemd
onderhuidse spanning weet te verlenen aan haar talloze prachtige songs, die veelal hande-
wc:c rtrhet mislukken van relaties en het verwerken van nare levenservaringen.
Kr van droefheid en melancholie die haar werk vaak uitstraalt, wordt niet zelden onvers-
autobiografisch vertaald. „Ik schrijf wel degelijk over eigen ervaringen, met songs als
of At Seventeen kun je dat niet ontkennen. Maar de songs zijn zo egocentrisch, dat ik
gelijk voor een ander kan herleiden wat er precies bedoeld wordt", zegt ze.
ten van je stem is een in- bedroeld. Je moet je innerlijke drang Toch een gevoel voor zakelijkheid?
volgen".
Keiharde wereld
ek. *f"Jf
itiiój bmlk(
Ei
om de bedoeling van je song
le laten komen. Om die re-
(icen publiek veel aan een con-
fjsanler waarop ik Jenny zing.
Ie! lied toegankelijker, ook al
óe tekst niet begrijpen. Het is
brsrljk datje dat overbrengt,
[communiceren. Je kunt dan
testen, zien hoe je mensen
'e iin. Ik zeg ook niet dat ik niet
<p> E
den,i
ijïeed. omdat dat te zeer zou
iranmijn eigen ego, maar het
jorfenen van die kant van het
izoalhankelijk van techniek",
rnveel trucjes nodig om te
raar je mee bezig bent. Het
tot een mimiek. Het lijkt
Onekse amfitheaters van 3000
da,waar de acteurs maskers
i Zo voel ik me ook vaak. Op-
interesseert me gewoon min-
d excuus en ik concerteer ook
fm
ieop jezelf terug, dat is mijn
Ik heb ooit gemeend dat ik
Itoormijn omgeving, een betc-
li,zelfs even voor mijn gram-
iplalcnmaatschappij, maar nu
teer bij het enige logische uit-
itterug: mezelf! Volgens mij
it met integriteit te maken,
;dat woord ook is. Ik heb een
Ichlsbcscf ten opzichte van
schrijver zou moeten zijn.
woordelijkheid? Ja,... hoe be-
Itljft hoe meer verantwoorde-
jzzcu moeten voelen".
djnvoor mij tijdsignalen",
Alensen die het reilen en zei-
de maatschappij net zo goed
lalsstatistieken en balansen,
fiijk meten zij nog nauwkeu-
lijvers zijn voor mij een soort
als Thomas Mann, en
Flaubert, hebben dat. Ik voel
natuurlijk nooit
op één lijn mag stellen. Er is
idatje moet volgen, en als je
(met gehoorzaamt, dan ben je
Op Night Rains, je laatste, merendeels
zelf geproduceerde elpee, wijk je aj
van de standaardbegeleidingen van je
songs. Je huurt mensen in als Chick
Corea, Mike Mainieri, Clarence Clem-
mons. zelfs Ron Carter of een discopro
ducer als Giorgio Moroder? Waarom?
Ian lacht: „Och, als ik een hit zou wil
len. zou ik een John Denvei^nummer
moeten opnemen. Maar de gevolgen
krijg je zelf op je nek. Bij elk concert
weer dat ding zingen! Moet er niet aan
denken. Maar ik wou eindelijk eens
voor een formule kiezen, waarbij de
muziek transparanter zou klinken, ei
genlijk een antithese zou vormen met
de teksten, die in mijn ogen schrijnen
der zijn geworden. Nog minder een
compromis. De keiharde wereld. Een
song als Fly too High. is zelfs bijna
vulgair. En dan daar de muziek van
Giorgio achter, dat dansritme, dat
werkt versterkend".
„Ik wou allang werken met Moroder;
ik vind dat hij fantastische platen voor
Donna Summer heeft geproduceerd.
Ik neem op deze plaat risico's; je merkt
van jezelf wanneer je jezelf begint in te
graven. Maar ik wil geen compromis
sen sluiten als gevolg van te weinig
contact met andere zaken. Je moetje
muzikaal openstellen. Ik zou zelf bij
voorbeeld nooit een gitaarsolo in Me
mories hebben gepland, maai- Ron
Carter hield aan. Hij kreeg gelijk. Voor
mijn gevoel was het een opluchting om
te merken dat ik me nog niet zo in mijn
eigen ik heb verstopt om dat soort er
varingen onmogelijk te maken".
PI A FN
,;S.
icem:
M malss
V' kbjk:
Heuser
Zouden dit nu de 'Teenage Loboto-
mies' zijn waar de Ramones nog een
over hebben gezongen'?, vroeg ik me ai
bij het beluisteren van de debuutelpee
van de B-52's. Het heeft er alle schijn
van.KatePierson, Cindy Wilson,leider
Fred Schneider, Keith Strickland en
Ricky Wilson maken geestloze, robot
achtige popmuziek,geënt opde Ameri
kaanse highschool-muziek uit de jaren
zestig, maar uniek in hun benadering.
De uiterst melodieuze komposities zij n
erg'kaal'.rudimentairopmuziekgezet.
Hoofdrollen zijn weggelegd voor het
fantastische, 'dunne' orgeltje van Kate
Pierson; de ritmische gitaar van Ricky
Wilson en de schelle stemmetjes van
Kate en Cindy. Het ontbreken van de
gebruikelijke basgitaar wordt opge
vangen met effectief gebruik van de
basdrum en de gitaar. De stotende rit
miek, met daaroverheen bedrieglijk
simpele thema's en loopjes, die voort-
durend worden herhaald vormen de
kern van het typische B-52's geluid, dat
erg 'doorzichtig' werd geproduceerd
door Island-baas Chris Blackwell.
Hetmeest eigenaardige aan de B-52's is
echter de vreemde, kille sound. Bloede
loze muziek, zonder emoties, zonder
warmte of gedrevenheid. Hetlijkt wel of
de groepsleden onder hypnose staan.
En wat die warmte betreft, die hoefje
van de twee zangeresjes ook niet te ver
wachten. Zingende koelkasten, datzijn
het. De teksten sluiten daar perfect op
aan: beelden uitstripverhalen, goedko
pe science fiction-horrorfilms, geen be
trokkenheid of de drang iets over te
dragen op de luisteraar, en van een ver
bluffende - bedrieglijke - kinderlijk
heid.
De B-52's prediken het credo van een
nieuwe generatie; 'jebentjongenje ziet
maar'. Verstand op nul, B-52's op de
draaitafel, en swingen maar!
tegenwoordigen de harde roek-zijde
van Blondie. Dankzij de erg herkenba
re produktie van Chapman is 'Eat to
the Beat' toch nog een tamelijk homo
gene plaat geworden, waarbij echter
de persoonlijke voorkeur van de luiste
raar voor bepaalde muzikale types al
gauw een 'schifting' teweegbrengt.
Met andere woorden: een plaat, waar
van niemand alles goedvindt, maar ie
dereen wel lets van zijn gading aan
treft.
Vhv Blondie-'Eat to the Beat' (Chrysalis 511225)
Vhv.
riag 15 december
fociètelt Razzmatazz in Oost-Souburg brengt vanavond 'Conjunto
QK Ween programma van volksmuziek uit de Andes-gebieden. Men
CI^gebruik van authentieke, vaak zelfgebouwde instrumenten. Het
«begint om 20.30 uur.
lonxi ricg 22 december
Ierse folkzanger Chris Andreti treedt op in jongerencentrum "Mid-
u InMlddelburg. Andreti begeleidt zichzelf op gitaar en brengt tradi-
voorj ie en moderne nummers, waaronder eigen composities. Aanvang
B londie's 'Eat to the Beat' borduurt
voort in het patroontje dat al op de
vorige, zeer succesvolle elpee 'Paral
lel Lines' werd uitgewerkt en bevat
dan ook weinig verrassingen. Daar
mee was het 11a de twee opzienbaren
de eerste elpee's ('Blondie' en 'Plastic
Letters') wel gedaan. Het Blondie-
concept bestaat nu uit een mengeling
van rock met disco en reggae, afge
wisseld met een enkele ballade. Even
als 'Parallel Lines', waarmee de groep
in Amerika doorbrak, is 'Eat to the
Beat' geproduceerd door Mike Chap
man, zodat ook het typische Blondie-
soundje behouden bleef.
Zoals gezegd: weinig verrassingen,
maar wel opnieuw een plaat van hoog
niveau. 'Eat to the Beat' drijft op de
vaak uitstekende composities, waarin
zangeres Debby Harry en vaste vriend
Chris Stein het grootste aandeel heb
ben. De hit 'Dreaming', 'The hardest
part', 'Die young, stay pretty', Ato
mic', en 'Sound asleep' zijn van hun
hand. De sterke composities redden
Blondie dan 00k van de gelijkvormig
heid, die andere groepen in de handen
van Mike Chapman meestal krijgen.
Het meest opvallend zijn de wat
zachtere ballades 'Shayla' en 'Sound-
a-sleep'. erg mooi en melodieus.
De disco is vertegenwoordigd met het
wat zwakkere 'Atomic'. De reggae
wordt aangepakt in 'Die young, stay
pretty' (mooie titel), en dat gebeurt op
een zeer aanvaardbare manier. "Acci
dents never happen' (met een verwij
zing naar Elvis Costello's 'Accidents
will happen') en 'The hardest part' ver-
Oouthside Johnny and the Asbury
Jukes, die met 'Hearts of stone' een
van de beste r b-platen maakten die
in 1978 werden uitgebracht, hebben
een opvolger gemaakt. 'The Jukes',
geproduceerd door Barry Beckett in
'de Muscle Shoals Studios. De plaat
mag er zijn maar is niet zo indrukwek
kend als zijn fantastische voorganger.
Dat heeft twee redenen. In de eerste
plaats is de produktie van Beckett be
slist niet sterk. Hij heeft de nadruk ver
legd van de blazerssectie naar de gita
ren waardoor 'The Jukes' weliswaar
massaal klinkt maar vergeleken met
'Hearts of Stone' aan 'power' heeft in
geboet. De tweede reden is het weg
gaan van 'Miami' Steve van Zandt, de
vaste gitarist van Bruce Springsteen.
Van Zandt leverde voorheen het leeu
wendeel van de composities. Zijn bij
drage wordt gemist, ook al is het ont
stane gat redelijk goed opgevuld door
gitarist Billy Rush. Zijn composities
kunnen er beslist mee door. maar ech
te uitschieters ontbreken. 'All I want is
everything', 'I'm so anxious' en 'Paris',
de drie eerste nummers van kant één
komen na verloop van tijd nog het bes
te uit de verf. Voor het overige lijdt
'The Jukes' onder een soort gelijkvor
migheid' die enkel en alleen met ijzer-
sterke composities kan worden door
broken. Op 'Hearts of Stone' was dat
het geval. Op 'The Jukes niet.
Southside Johnny and the Asbury Jukes -
'The Jukes'
(Mercury/Phonogram 9111 047).
Vhv.
Horizontaai:
1 zuid%Tucht; 6 lat; 11 bevel; 12 zode; 14
voor. 16 zintuigen; 18 sieraad: 20
vroegere rechter; 22 mee. 23 misdrijf;
25 Noorse godheid; 26 insekt; 27
hoofddeksel; 28 schrijfgerei; 30
meisjesnaam; 32 hoeveelheid; 34
bloedvat: 36 vreemde munt; 37 water
in N.-Brabant; 39 tijding; 40 mimiek;
41 benard; 43 symbool voor silenium;
44 symbool voor titanium, 45 ambts
gewaad; 47 halm. 49 ontkenning; 52
kloosterlinge; 53 speelgoed; 55 Euro
peaan. 56 tennisterm; 58 keten; 61
bloem; 63 mep, 65 hoog bouwwerk; 66
heilige; 67 vochtmaat; 69 dop; 70 aanw.
vnw.; 71 laan; 72 korting, gewicht van
de verpakking.
Verticaal:
2 kier; 3 telwoord; 4 deel van de Bijbel.
5 geweerriem; 7 grammofoonplaat. 8
vlaktemaat; 9 rekening; 10 stupide; 12
stap; 13 meisjesnaam; 15 honingd
rank; 17 verlost; 18 kern; 19 stuk stof,
21 vroegere heerser; 23 grap; 24
scheepsvloei28 kledingstuk. 29
kleurling; 30 sleeèn; 31 proost; 32
stokkaarten; 33 plaats in Polen; 35 op-
39 varkensvlees: 42 spijker; 46
vrouwelijke godheid: 48 kledingstuk.
50 toegang; 51 weg. 54 hoofddeksel; 55
rivier in Duitsland; 56 sneeuwschaats.
57 gesproken woord; 59 hoogste punt.
60 dun. 61 snaarinstrument; 62 bevel,
64 stevig; 66 Engelse titel; 68 pers
vnw.; 70 kindergeluid.
D,
9e Schotse schaakmeester Da
vid Levy heeft enige tijd geleden in
de Engelse schaakpers enkele mis
standen aan de kaak gesteld. Hij is
zeer verbolgen over omkoopprak
tijken. die de laatste jaren regel
matig hebben plaatsgevonden.
Het begon eigenlijk in het toernooi
in Athene tijdens het kolonelsregi
me. Papadopoulos c.s. waren op
zoek naar prestigegewin en gaven
de Joegoslavische grootmeester
Trifunovic een buidel vol geld en
de opdracht Griekenland twee in
ternationale schaakmeesters te
bezorgen.
Trifunovic slaagde glansrijk. Nooit
eerder zijn in een schaaktoernooi
zoveel partijen tegen betaling van
te voren bekokstoofd. Twee Grie
ken veroverden de meestertitel en
de strijder voor de mensenrechten
Pachman mocht het toernooi win
nen. Hij had aanvankelijk wel wat
bezwaren tegen de gang van zaken,
maar schreef later toch zeer lovend
over het toernooi en de organisatie!
Een schandelijk geval is ook de af
faire Suradiradja. Deze volslagen
onbekende Indonesische schaker
behaalde plotseling in Bulgarije
twee grootmeesterresultaten en
kreeg daardoor de grootmeesterti
tel!
Berucht is de Roemeen Gheorghiu.
Deze talentvolle schaker is al bij zo
veel zaakjes betrokken geweest,
dat Levy voorstelt hem levenslang
te schorsen! Gheorghiu heeft het
een keertje erg bont gemaakt. In
een wedstrijd Roemeniê-Bulgarije
in een voorronde voor het Europees
kampioenschap moest hij tegen
Tringov spelen, altijd een moeilijke
tegenstander voor hem. Hij besloot
tot een taktische list en stelde Trin
gov voor om beide partijen remise
te spelen. Tringov (een zeer vrede
lievende schaker!) ging daarmee
akkoord. In de eerste partij kwam
Tringov in ernstig nadeel, hij zat
natuurlijk maar wat te suffen.
Gheorghiu zei, dat hij de partij nu
met remise meer kon geven, want
dat zou te verdacht zijn, maar dat
gaf niets, want dan mocht Tringov
de tweede partij winnen. De tweede
partij liep helaas ook niet volgens
Tringovs plannen De argeloze Bul
gaar kwam weer verloren te staan
en had te laat in de gaten dat hij
bedrogen was. Gheorghiu won dus
met 2-0. wbardoor Roemenië zich
plaa'.ste voor de finale
Het artikel van Levy heeft alvast
"li op merkelijk resultaat gehad.
Cd" urghiu schijnt het pad des ver-
derfs verlaten te hebben en schaakt
de laatste tijd weer als een duivel.
In het Interzonale toernooi in Riga
plaatste hij zich zelfs bijna voor de
kandidatenmatches. Het kort
daarna gehouden toernooi in Novi
Sad was helemaal een succes. Met
10 uit 13. een vol punt meer dan
Geiler en Swjesjnikov. behaalde hij
de overwinning.
Een partij uit Novi Sad
Belj a vski-Gheorghiu
Siciliaans
i.e4 c5 2.Pf3 e6 3 d4cd4:4.Pd4a65.
Ld3 Pf6 6.0-0 d6 7 c4 g6 8. Pc3 Lg7
9 Tel <H) lO.Lfl bG 11. Lg5 Lb7
Zwart heeft het z.g. drie rijensys-
teem gekozen. Een speelwijze waar
de Zweed Andersson al opmerkelij
ke successen mee heeft behaald. De
zwarte stelling is gedrukt, maar
zijn stukken zijn harmonisch ont
wikkeld. waardoor wilde aan-
valsacties van wit weinig kans van
slagen hebben.
12.Dd2 Dc7 13.Tadl Tc814.Pc2 Pe8
De zwarte d-pion is zwak. maar dit
heeft geen ernstige gevolgen. In een
andere vorm van het gespeelde sys
teem ontwikkelt zwart zijn loper
naar e7. In dat geval is de d-pion
helemaal safe.
15.Lh6 Lh8 16 Pe3 Pd7
Zwart speelt niet 16 Lc3 17 Dc3.
Le4 omdat 18.Pg4 gevaarlijk is.
17.Khl Lc3.
Nu doet hij het wel. Het blijft ris
kant.
18.DC3: Le4: 19.Lg5 e5 20.Pg4 f5 21-
.Ph6+
Volgens Geiler had wit hier met 21-
-Te4: fe4. 22.Dh3 een aan valss tel
ling kunnen krijgen. Of dat het ma
teriële nadeel van de kwaliteit en
een pion zou compenseren is twij-
schaken/c. jansen
felachtig Gheorghiu weet nu door
sterk en doortastend spel de partij
geheel naar zijn hand te zetten.
21 Kg7 22 f3 Lb7 23 b4 Pef6 24.D-
b2 Te3 25.TÖ2 Te6 26.Tedl Tae8
27.a3 e4!
1 w
4
4
1
1 i
1
141
i t
UK 2
1
1
S
:2 1
6
Bij uitgeverij Becht verscheen 'Finesses van het
bridgespel', de door Gert Jan Förcb vertaalde Neder
landse uitgave van Victor Mollo's bestseller 'The fi
ner arts of bridge'.
In dit boek begeeft Victor Mollo zich in hoofdzaak op
het terrein dat in de overige bridgeliteratuur wel ter
ra incognita zou kunnen worden genoemd: de psy
chologie.
Mei boeken over bied- en speelconventies, over
troefcoups en eindspelfiguren zou men kasten kunnen
vullen, maar over de psychologie aan de bridgetafel
hebben de bridgeschrijvers zich in een opmerkelijk
stilzwijgen gehuld.
Victor Mollo heeft nu op zich genomen dit gebied
enigszins in kaart te brengen voor al diegenen, die juist
hier zo dikwijls zijn verdwaald. Hij illustreert zijn be
toog met een indrukwekkende verzameling voorbeel
den, waarin we de hele galerij van coryfeeën uit heden
en verleden zien zegevieren of ten ondergaan op het
slagveld van deze finesses van het bridgespel.
Van de Franse international en bridgeschrijver Le
Dentu bijv. beschrijft hij dit staaltje toegepaste psy
chologie:
Er wordt om geld gespeeld in Cannes.
Sch 765
Ha 852
Ru HVB106
KI 87
Hoewel het openkomen van de dia
gonaal al-h8 voor wit erg voordelig
lijkt, kan wit er niet van profiteren.
28 f4 e3!
Deze brutale vrijpion brengt de wit
te positie in wanorde.
29.TC2 Dc6
Zwart heeft nu ook zijn diagonaal.
30.Tel e2! 31.Tle2 Te2: 32. Te2:
Dc4 33 h3 Te2: 34.Le2: De4
Zwart beheerst het bord.
35.Lfl Del 36,Kgl Ld5! 37.Dc2 Pe4
38.Db2+ PefB!
Zwart keert even op zijn schreden
terug alvorens beslissend uit te ha
len.
39.Dc2 b5 40.Dc7 Le6!
De laatste zet voor de tijdcontrole.
Niet goed was 40 ...Lc4 wegens
41 Lf6:^- Kf6" 42. Dd6;~ Kg7 43.P-
fo:-r ef5 44.Dd7 +lGeller)
41 a4
Wit gaf deze zet af. maar staakte de
strijd zonder verder spelen. Zwart
slaat gewoon op a4 en wint gemak
kelijk. In plaats van 41.a4 was ook
41.Dd6 onvoldoende, want dan
kan wel 41Lc4 volgen!
Gheorghiu is een speler van grote
klasse, die helaas zijn naam een
beetje te grabbel heeft gegooid.
Wellicht is zijn overwinning in Novi
Sadhetbegin van een rehabilitatie.
bridge/t. schipperheyn
Zuid gever. O-W kwetsbaar. Geen enkel bod is goed of
slecht met een dichte negenkaart. maar er is nooit
enige reden om voortijdig een exotische verdeling van
de daken te schreeuwen. Daarom begon Le Dentu be
scheiden met 1 SA en dit biedverloop volgde
Zuid;
1 SA
3 Ha
4 Ha
4 SA
5 Ha
West:
2 Sch
3 Sch
pas
pas
doublet
Noord:
pas
pas
pas
pas
Oost
pas
4 Sch
doublet
Sch AHVB92
Ha 6
Ru 87
KI HB103
Sch 1083
Ha geen
Ru A9432
KI AV942
Sch 4
Ha AHVB109743
RU 5
KI 65
Natuurlijk wist de oost-west partij dat Le Dentu had
gepsycht en hij wist dat zij het wisten en zij wisten op
hun beurt weer dat hij wist dat zij het wisten.
Negen kaarten zijn echter witte raven en oost-west
wisten niet dat er op dat Ogenblik een eerbiedwaardige
spierwitte raaf rondvloog. Bovendien toonde west een
betredurenswaardig gebrek aan verbeeldingskracht.
Maar dat weet de psycholoog, zich bewust van zijn
voordeel, dat het nog belangrijker Is om de tegenpartij
er toe te brengen slecht te spelen dan om zelf goed te
spelen.
Het verhaal heeft een happy end voor Le Dentu.
West kwam uit met Sch B en speelde Sch A na, waarop
Le Dentu de sleutel-speelwijze koos, hij gooide Ru 5 af
Toen de gebeden van José werden vervuld en west
argeloos met een derde schoppen vervolgde, werd deze
getroefd. Er werd overgestoken naar Ha 8, waarmee
tegelijk de enige vijandelijke troef werd getrokken, en
Ru H werd voorgespeeld. Ru A werd uitgetroefd en op
Ru V B van de dummy met Ha 5 als entree konden de
twee verliezende klavers we|.
En zo leverde oost-west 350 punten plus de manche In,
in plaats van zelf groot slem te bieden en te maken."
Hei boek, dat door Förch voortreffelijk is vertaald, is
voor iedere liefhebber een kostelijk bezit. Voor een pa
perback is de prijs van 24,50 aan de hoge kant
De
9e tiende partij was voor Wiers-
ma het keerpunt in de titelstrijd
tegeu Gantwarg. Na de eerste serie
van 5 partijen met de achterstand
4-6 te hebben afgesloten kon hij -
dank zij de zevende en tiende par
tij welke door hem werden gewon
nen - de tweede helft met 11-9
voorsprong ingaan. Een voor
sprong welke tenslotte tot 22-18
uitgroeide. Het 'batig saldo' van 4
winst-, 2 verlies-en 14 remisepartij
en. De zevende partij was een knap
staaltje hogeschooldammen. waar
in een verkeerde taxatie van wit in
zake de (on)mogelijkheden van zijn
lange vleugel meedogenloos werd
afgestraft. Ook in de tiende partij
toonde Wiersma over een beter
standinzicht te beschikken Hij
was zelfs zo zeker van de betere
kwaliteit, dat hij nog een gambiet,
aandurfde om via een fraai eindspel
in een winnende overmachtssitua
tie te geraken. Spel een wereldkam
pioen waardig!
De zevende partij:
Wit: A. Gantwarg
Zwart: H. Wiersma.
Gespeeld te Utrecht 09-10-79.
1 32-28. 16-21. 2 31-26. 11-16: 3. 38-
32,18-22. 4 43-38.13-18; 5. 37-31.21-
27:6 32x2116x27; 7.49,-43.18-23; 8.
42-37. 23x32; 9. 37x28. 20-24; 10. 47-
42.7-11. 11.41-37. 1-7,; 12. 37-32.11-
16; 13. 32x21. 16x27, 14. 46-41. 6-11;
15 41-37.27-32; 16. 38x18,12x41; 17.
36x47. 9-13; 18. 42-38, 4-9; 19. 48-42.
13-18, 20. 42-37, 8-13, 21. 37-32, 7-12;
22 33-28.11-16: 23.39-33.2-8. 24.44-
39. 14-20; 25. 47-41, 10-14; 26 41-37.
18-22; 27. 32-27. 12-18; 28. 26-21. 17-
x28; 29. 28x17. 8-12: 30. 17x8. 3x12;
31. 38-32, 12-17; 32. 50-14, 17-21: 33.
33-28. 20-25; 34. 34-30. 25x34. 35. 40-
x20,15x24 36 39-34.18-23; 37.44-39.
14-20.: 38. 39-33, 20-25; 39. 34-30. 25-
x34; 40 33-29. 24x22: 41. 27x40, 19-
23. 42 43-39. 13-18. 43 31-27. 23-28:
44 32x12. 21x41, 45. 12-7. 41-16: 46.
39-33. 46-10, 47. 7-1. 26-31; 48. 33-29,
31-36.49.29-24.36-1150.40-34.10-4
51. 24-19, 41-47; 52. 35-30. 9-14; 53.
19x10, 5x14. 54 1-6. 4-10; 55. 6-17.
10-5; 56 17-6,16-21. 57. 45-40,21-26:
58. 40-35.
Stand na 26.... 18-22!!
Wiersma Gantwarg
Stand na 3612-18
Op veld 31 is op een wat vreemde
manier een schijf blijven "hangen',
hetgeen eigenlijk de grondoorzaak
vormt van wits moeilijkheden op
de lange vleugel. De laatste zet van
zwart is ijzersterk. Hoe ingewik
keld evenwel de stelling is - en
welke voetangels en klemmen er
verborgen liggen - zien we indien
zwart na 27.32-27 foutief met 13-18
zou vervolgen: 26-21,17x26; 28x17,
12x41; 35-30,24x44; 34-30,26x37; 38-
32, 37x28: 33x2, 44x33; 2x4!.
De tiende partij
Wit: H. Wiersma
Zwart: A. Gantwarg.
Gespeeld te Utrecht 13-10-79
H. Wiersma-A. Gantware 2-0
1 32-28. 18-22; 2. 37-32. 12-18: 3. 41-
37.7-12; 4 46-11.1-7. 5.34-30.20-25;
6.30-24.19x30; 7.35x24,14-20.8.33-
29, 22x33, 9. 39x28.18-22; 10. 38-33.
10-14; 11.43-39.4-10; 12.42-38.16-21;
13. 31-26. 11-16; 14. 48-43. 14-19. 15.
40-35. 19x30; 16. 35x24, 9-14: 17 45-
40.14-19; 18.40-35.19x30; 19.35x24.
10-14; 20. 44-10. 14-19; 21. 40-35. 19-
x30. 22. 35x24. 5-10:23.39-34,10-14;
24. 43-39. 7-11: 25. 50-14. 12-18. 26
36-31.22-27; 27.31x22,18x27; 28.41-
36.14-19. 29 37-31.19x30.30.31x22.
20-24; 31.29x20.15x24: 32.44-10.30-
35; 33. 34-29, 35x44. 34.49x40, 8-12;
35 29x20.25x14. 36. 39-34,12-18; 37.
34-30. 22x31. 38 40-34.13-19. 39 34-
29. 2-8. 40. 29-24. 8-13, 41 47-42. 3-8,
42 33-19. 8-12; 43. 42-37. 12-18; 44.
28-22,17x28; 45 32x12,27-32.46.37-
x28, 13-18; 47. 24x22, 21-27, 48. 22-
x31.16-21; 49.26x17.11x35.50.12-8,
35-40; 51 8-2. 4044; 52.31-27.14-20,
53. 38-33. 20-25; 54. 33-28 6-11; 55.
2x16. 25-30. 56. 16-7. 30-35; 57. 7-15.
44-49; 58. 27-22. 49-43; 59. 22-18. 43-
39; 60. 28-23, 39-25. 61. 23-19.
M
a
0' 0
s
ja
0 -
0 0
Wmw
jSf
0
0
1
0 ->:J 0 0
Wiersma
Johnny Poulisse
In de onderlinge competitie van de
damclub 's-Gravenpolder deed
zich op 23-11-79 een aardig moment
voor in de partij J Poulisse - J v.d.
Beek. waarin Poulisse de mogelijk
heden in de stand ook beter taxeer
de. Na wederzijds boeiend ope-
ningsspel kwam het na de 18e zet
van wit (39-34 tot de volgende
stand.
De laatste zet van wit is er een met
stille kracht. Zwart ziet zich plotse
ling in zijn bewegingen belemmerd.
14-19 mag niet wegens 38-32, terwijl
op 8-13 zou volgen 36-31 en 26-21
Niet verwonderlijk en positioneel
ook wel voor de hand liggend is
daarom 9-13. hetgeen dan ook ge
speeld werd Vernietigend volgde
hierop.
38-32,27x29:34x23.18x29:43-38,22-
x33; 46-34, 29x40; 38x16
O O O
m m ut m
