KNOTTEN T LATE GELIJK uit liefde voor de boom ex<?a ZEEUWSCH-VLAANDEREN 3 AARDENBURG - Zaterdag morgen, negen uur. Een kleine groep natuurliefhebbers weet de weg te vinden naar Smede- kensbrugge bij Aardenburg. De koffers van de auto's gaan open. Het gereedschap wordt tevoorschijn gehaald. Geen verrekijkers of telformulieren deze keer. Maar vlijmscherpe kapmessen, pas geslepen handboogzagen en een mecha nisch aangedreven ket tingzaag. Zeven volwassenen en negen kinderen. Zestien mensen die gezamenlijk deze zaterdag wilgen gaan knotten. De eerste klus dit jaar- 27 wilgen bij Smedekensbrugge aan de weg Aarden- burg-Eede De bomen zijn hoognodig aan een beurt toe. De natuurbe schermingsvereniging WestrZeeuwsch- Vlaanderen "Het Duumpje- ontpopt zich al jaren als vrijwillige instantie om dit noodzakelijke onderhoud aan de bomen te doen. Vroeger zorgden de eigenaars van de soms eindeloze rijen knotwilgen langs wegen en in weilan den er zelf voor dat de bomen op tijd van het gewaai werden gedaan. Het hout kon goed gebruikt worden. Als stookhout of als paal voor in een om heining rond de wei. Iedereen wist toen nog wat een 'musterperd' was.... Nu de boom zijn economisch nut kwijtr geraakt is. wordt er ook minder aan dacht besteed aan het onderhoud van zijn haardos. Als dat onderhoud te lang op zich laat wachten dan is de kans groot dat de boom scheurt omdat de takken te zwaar worden. Bovendien kan de boom ziek worden. Coördinatie Sjaak Herman is binnen 'Het Duump je' de man die de coördinatie van het w ilgen knotten op zich heeft genomen. Hij zorgt er voor dat het materiaal (praktisch allemaal eigendom van de verenigingl in orde is. Bovendien re gelt hij met de eigenaren van dc bomen of er gekapt mag worden. ..We vragen altijd eerst, toestemming aan de eigenaren. Meestal krijgen we die toestemming wel. al ken ik enkele uitzonderingsgevallen. Mensen in de streek die eigenaar van knotbomen zijn. kunnen dat aan mij laten weten en dan bekijk ik of en wanneer die bomen aan de beurt zijn". Het kost de eigenaars ftiks. Alle hout wordt door de vereniging opgeruimd. Dat hout krijgt een bestemming voor fabricage van houtprodukten of vindt zijn weg naar de open haard. Nieuw in de gang van zaken is dat het dunne twijghout wordt gebruikt als rijshout. Dat rijshout vindt zijn weg naar 'De Hoge Plaat' m de Westerschelde. Deze zandplaat die een belangrijke functie heeft voor de vogelstand is in beheer bij de stichting 'Het Zeeuwse Landschap'. Het twijghout dat door de acties van 'Het Duumpje' beschikbaar komt wordt naar de plaat gebracht en moet de broedmogelijkheden voor de vogels op de plaat verhogen. ..De ervaringen zijn goed", aldus Her man. die geheel onder de van het ma chinaal zagen afkomstige houtvlokken zit. Een leuke bijkomstigheid voor de clubkas van 'Het Duumpje' is dat de knotacties een batig saldo hebben. Er is een subsidie van overheidswege per ge knotte gezonde boom en er is dus de opbrengst uit de houtverkoop. ..We houden iets over. Maar daar kun nen we ons materiaal dan van in orde houden We moeten er als vrijwilligers wel iets voor over hebben: al het hout gaat drie a vier keer door onze handen voordat het eindelijk afgevoerd wordt". In een gemoedelijke sfeer wordt er ge werkt. Best tijd voor een praatje af en toe. Even verderop is meester Petrus van 't Westeinde met een groepje leer lingen van zijn school bezig. Weg van de gevaarlijke plaats waar door toe doen van de kettingzaag de zware tak ken in vaak onbepaalde richting val len. Het werk is niet van gevaar ont bloot Maar de vrijwilligers gaan voorzichtig te werk. Om een uur of vier gaan de koffers van de auto's weer dicht De geknotte bo men in het natuurgebiedje bij Smede kensbrugge. waar de kaardebol zich (weer) een plaats heeft veroverd, staan er wat kaal bij Ze kunnen er weer een jaar of vier tegen. Maar de vraag is of er dan weer een zaterdagmorgen komt waarop de gewapende natuurvrienden het kapwerk komen verrichten. Want er is nog veel te doen in de knotterij De groep enthousiastelingen is niet zo erg groot om enige duizenden wilgen de baas te kunnen Voorlopig gaan de vrijwilligers stug door Om de veertien dagen een hele zaterdag Vanaf negen vuil, dat zich op de vensters vastzet, een leeg onbe- woont huis zelfs, is ten prooi aan schimmel en verrot ting. Het moet allemaal opgeruimd worden, graag o] niet en ook gereinigd, wordt dit nagelaten, dan ver vuilen we niet alleen maar verpauperen er nog bij. Het is aangenamer te vertoeven op de nok van een huis dan met een kijfachtige huisvrouw, wellicht een bijbels woord waar iedereen in kan komen, doch het is ook aangenamer te verblijven in opgeruimde, nette en met smaak gemeubileerde omgeving. Opruimen en reinigen heeft niets met huisvrouw of ongetrouwd zijn te maken, mannen hebben evenveel last van stoj en vuil als vrouwen. Van oudsher waren de taken verdeeld, de vrouw deed de huishouding, voedde de kinderen overdag op, was de spil van het gezinsleven De man zocht emplooi als kostwinner en heeft hierbij niet altijd de aardigste banen gehad. Werd laag gekwalificeerd in het loonzakje voor het vuilste werk. Hebben vrouwen er ooit naar verlangd dit zelfde werk te doen, beer putten leegmaken, kolen sjouwen, rioleringen schoonmaken? Het rolpatroon is veranderd, gehuwde vrouwen wer ken buitenshuis, in deeltijd of volledig. Toch zijn er ook nog een hoop moeders thuis Tegen het tijdstip dat de scholen uitgaan, zie je ze met de auto hun kind op staan wachten. Er blijven vrouwen wier persoon lijke ambitie op het huishoudelijke vlak ligi.Hct is onzinnig en dom zich over huishoudelijke arbeid neerbuigend te laten. Het is arbeid, die niet in geld wordt uitgedrukt. Je hoeft niet persé in een onderne ming te werken om belangrijk te zijn voor de gemeen schap Hoewel, er gaan wederom kreten op voor huisvrouwensalaris. In ons land gaat het loonsys teem er nog altijd vanuit, dat de man kostwinner is Het hele gebouw van sociale voorzieningen is hier op gebaseerd. In West-Duitsland is het loon gebaseerd op het werken van man en vrouw samen. Zodoende is het gezinsinkomen dan naar verhouding niet veel hoger dan wat een man hier alleen verdient. Wie telt de winst uit? Ot? Sien die buitenshuis werkt, samen met Ot of Sien, de huisvrouw? Niet in flnancieèn uitgedrukt maar het zou wel eens kunnen dat Sien de huisvrouw een heleboel winstpuntjes in de wacht sleept. Ze is haar eigen baas, deelt naar believen haar dag in en kan daar diverse aardig heidjes en genoegen bij inlassen: winkelen, visite, sport, enzovoort. En als ze talentvol kan organiseren dan hoeft haar man als hij van zijn werk komt alleen maar een handje toe te steken voor het geval als zij eens uitvalt er niet als huishoudbarbaar bij te staan Buitenshuis of binnenhuis, het hele leven komt toch neer op oouwen aan het eigen geluk. Janneke Dierx Harms. Geknot en ongeknot bij elkaar Op de voorgrond de prachtige kaardebol luwen oude knipsels vond ik een artikeltje waar- P&fcop luidde: Huisvrouw een beroep? Hee had Vrtneschreven, zoveel jaren terug? En ik stond er Vieheel achter, een mens ivordt wel grijs, maar fMLtzijn aard en somns nog dezelfde mening over id Ik, jeugdig opponerend, 'het is geen beroep, een status. Laten we alstjeblieft een beetje "itisch blijven en niet met een beroep trouwen 'lei een man. "naareen woord, een benaming, zo ging ik verder, ireen beetje bescheidenheid siert de mens. Want huisvrouw wordt nooit de ongehuwde maar de We vrouw bedoeld. De ongehuwde vrouw (deze Wtoalie branches zwaar onderbetaald toen ik het Weitje schreef), oefent dan twee beroepen uit. B 'whuisen binnenshuis. De term van 'beroep huis- W werd niet door mannen uitgedacht, allicht niet, maar door verwaten vrouwen. Potsierlijk vind ik het idee ook, hier en daar een schuchter geuit, dat gptrouwde vrouwen voor het draaiende houden van de huishouding, betaald zouden moeten worden. Uit welke kas moet dit gespekt worden, uit die van de echtgenoot? Waar blijft zodoende de kameraad schap in het huwelijk? Met welke cao in haar tasje komen de witte brulden terug van de huwelijks markt?'. Tot zover het stukje. Verdorie, toen al. zo lang gele den, minstens 25 jaar, huisvrouwloon. Ik moet nood zakelijkerwijs dit aardse bestaun nog enige Lijd voortzetten om steeds weer dingen te beleven, die er al eerder geweest zijn. Ieder mens produceer afval, de een meer dan de ander, rommel maken we allemaal. Dan is er nog het afval van nature, waar het precies vandaan komt is me niet bekend, maar er komt stof op meubilair, er is De takken worden van de zijtakjes ontdaan. IIwort; twijgen bij twijgen en dikke takken bij dikke takken

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1979 | | pagina 43