'DERTIG JAAR SOS
KINDERDORPEN
Van sleepboot
tot duwboot
exit*
Waardering voor
het vele werk
blijft groeien
DE FONDA9 HEEFT
ALLES AL MEEGEMAAKT
PZC/
VRIJDAG 22 JUNI 1979
ZEEUWSCH-VLAANDEREN 3
Het begon een paar jaar na de oorlog,
erg eenvoudig. De Oostenrijker Her
mann Gmeiner wilde hulp bieden aan
Underen die door de oorlog hun ouders
ofhun thuis verloren hadden. Het aan
tal hulpbehoevende kinderen was erg
groot, te groot voor dat eerste kin
derdorp van Gmeiner in elk geval. Maar
ar werd hulp geboden. Enkele tiental
len kinderen vonden onderdak in een
klein dorpje, in een aantal huisjes. Ze
hielpen er elkaar, werden opgevoed
door een vrijwilligster die voor hen een
tweede moeder werd en volgden een
goede opleiding.
Op dit moment zijn er, verspreid over
de hele wereld, ruim 135 van die dorpen.
De organisatie 'SOS-Kinderdorpen' is
enorm gegroeid. Henk Wijnja uit Hoek.
die in Zeeuwsch-Vlaanderen reclame
maakt voor het werk, dat destijds werd
gestart door de Oostenrijker Gmeiner
bracht het. in een stenciltje onlangs zo
onder woorden. „Het succes van de
Dertig jaar SOS-kinderdorpen en het aantal dorpen groeit nog steeds. Het werk van vele duizen
den 'kindervrienden', waar ook ter wereld, wordt ook steeds meer gewaardeerd. De erkenning
poeit, dat blijkt bijvoorbeeld uit het verzoek van de regering van India, alweer een tijdje geleden,
ntoch in elk geval ook activiteiten te ontplooiien in dat land. Ook andere regeringen kloppen
aan bij 'SOS-Kinderdorpen', een organisatie die onderdak biedt aan vele tienduizenden kinderen.
SOS-gedachte en de SOS-Kinderdor
pen ligt in de unieke opvang van verla
ten en verweesde kinderen in gezins
verband. Daar kregen zij, vaak voor het
eerst in hun jonge leven, het gevoel van
gewenst te zijn, van geborgenheid,
warmte, liefde en genegenheid- Zaken,
minstens zo belangrijk voor een op
groeiend kind als voedsel, onderdak,
kleding en onderwijs. In de SOS-Kin
derdorpen krijgen kansarme waar het
de Derde Wereld betreft, kansloze kin
deren in gezinsverband dat gevoel van
geborgenheid Dertig jaar praktijk be
wijst dat in kinderdorpen opgegroeide
kinderen als harmonisch ontwikkelde
jonge mensen een volwaardige plaats in
hun samenleving kunnen innemen'
Sociaal gedrag
De jongens en meisjes, opgegroeid in
een van de SOS-Kinderdorpen vallen
in de meeste gevallen op door hun so
ciaal gedrag en een groot verantwoor
delijkheidsgevoel. Wijnja: „Niet alleen
door hun gedrag, maar vaak ook
daadwerkelijk, worden ze voortrek
kers naar betere leefomstandigheden
in de maatschappij waarin zij leven en
dat komt 'hun' land alleen maar ten
goede".
Vijf jaar geleden startte Wijnja zijn
werk voor de 'SOS-Kinderdorpen' Hij
wist binnen enkele jaren 25 peetschap
pen te 'slijten'. Na publicaties in de dag
en advertentiebladen, eind vorig jaar,
nam de belangstelling enorm toe Nu, in
juni, telt Zeeuwsch-Vlaanderen precies
50 peetschappen. Het echtpaar Van
Luijk-Van Meyenfeldt uit Terneuzen
was destijds het 25ste 'peetpaar', het
echtpaar De Zeeuw uit Hoek is het
50ste.
„Wij zijn de peetouders van een 5-jarig
jongetje in Bandungvertelt mevrouw
Van Luijk. Ze toont een formulier,
waarop een foto van Antonio Paixao
Soares Pereire en een aantal persoons
gegevens 'Toto noemen ze hem', zegt
mevrouw Van Luijk. „Toen de laatste
van onze vier kinderen het huis uit was,
hebben we besloten een petekind te
nemen. Dat komt, ik ben geboren op
Balie en ik wilde eigenlijk nog wel een
binding houden met Indonesië, miin
geboorteland. Via meneer Wijnja zijn
we toen attent gemaakt op die moge
lijkheid een kindje te helpen Van
Luijk, een oud-vliegenier: „En wat be
tekent nu toch een uitgave van 500 gul
den per jaar. Dat is voor ons toch eigen
lijk helemaal niets.
Vakantie reis
Het echtpaar Van Luijk denkt erover
op termijn een vakantiereis naar In
donesië te maken. „En wanneer wij
niet kunnen, gaat een van onze kinde
ren". verzekert mevrouw Van Luijk.
„Trouwens, ook wanneer we er niet
meer zijn is de financiering van ons
petekind gewaarborgd. We hebben dat
al afgesproken met onze kinderen. In
elk geval wordt er voor Toto gezorgd
tot hij eenentwintig is".
Het echtpaar Van Luijk wilde een
beetje binding houden met het geboor
teland. Bovendien vond men de steun
via 'SOS-Kinderdorpen' aantrekkelijk
om z'n vorm. „Wanneer je aan een col
lecte geeft, weet je eigenlijk nooit pre
cies waar je geld heen gaat. wat er mee
gebeurt. Dat is met deze vorm van ge
ven heel anders", constateert Van
Luuk.
Wij hebben twee kinderen vertelt
Jaap de Zeeuw uit Hoek thy is D'66-er
en lid van de Terneuzense gemeente
raad) Op een bepaald moment stel je je
de vraag: moeten we nog een kind m
deze overgecultiveerde maatschappij
zetten of doen we het op een andere
manier. Het echtpaar De Zeeuw koos
voor die andere manier. De Zeeuw
„Adopteren brengt een enorme ad
ministratieve rompslomp met zich
mee, dat is een martelgang. Bovendien
moet je je afvragen of het wel zo zinvol is
om een kind uit de eigen omgeving weg
te halen en .-t hier op te vangen. Je
verandert daarmee natuurlnk niets aan
de situatie terplaatse
Peetschap
Het echtpaar De Zeeuw heeft nog geen
peetschap toegewezen gekregen De
voorkeur gaat. uit naar een kind in
West- of Oost-Afrika De Zeeuw noemt
Ghana, hij weet waarover hij spreekt
want destijds zat hij tien jaar op de
handelsvaart. „Wanneer ons eenmaal
een kind is toegewezen, denk ik dat het
ook voor onze twee kinderen -van zeven
en negen- erg goed is om met zo n jon
gen of een meisje contact te onderhou
den". meent De Zeeuw, 'ze steken er al
licht iets van op
Het aantal peetschappen in Zeeuwsch-
Vlaanderen groeit Wijnja. de ini
tiatiefnemer, is er blij mee. 'Het werk
breidt zich nog steeds uit', stelt hij te
vreden vast, 'en niet alleen wat het aan
tal dorpen betreft, ook de activiteiten in
de bestaande dorpen nemen toe. Dat
heeft alles te maken met de uitstraling
van de dorpen In het klinlekje bijvoor
beeld worden niet alleen de kinderen,
die in het SOS-Kinderdorp wonen, ge
holpen. daar wordt ook hulp geboden
aan de mensen uit de directe omgeving
Die integratie werkt naar twee kanten,
want wanneer van de bewonertjes van
het kinderdorp op eigen benen verder
kan, zal de terugkeer in die samenle
ving hem of haar niet moeilijk vallen
Tekst: Moos Bakkers
Foto's: Camile Schelstraete.
De duwboot is klaar Wilson (links) en Hoormaert van 'De Schroef zijn tevreden
De motor is bijna nieuw
D,
Je 'Fonda' kan volgende week
weer gaan varen. Maandenlang
lag de omgebouwde sleepboot van
Dirk Wilson bij de werf van 'De
Sehroef op het Kanaaleiland bij
Sluiskil. De motor werd ver
nieuwd en er werd een volkomen
nieuwe stellage op het schip gezet,
compleet met een gloednieuw
(beweegbaar» stuurhuis. Niets her
innert nog aan de tijd dat de 'Fon
da' nog gewoon 'Beveland' heette
en dienst deed als sleepboot van
sleep- en bergingsbedrijf Willem
Muller in Terneuzen. De sleepboot
werd in 1942 gebouwd en komt nu
37 jaar later van de werf als duw
boot... een metamorfose...
Dirk Wilson is 39 nu Z'n leven lang
zat hij op het water Vader had een
binnenschip varen en ook zoon
Dirk schafte zich er. na verloop van
tijd. een aan Tot 1959 zat hij op de
binnenvaart, daarna ging hij sle
pen, eerst met z'n vrouw aan boord,
later alleen. Hij haalde z'n op
drachten overal vandaan. Zo voer
hij drie jaar in de omgeving van
Antwerpen, éen paarjaarwashij in
het Gentse havengebied actief en
daarna nam hij alle mogelijke 'jobs'
aan. Hij zat in het Ruhrgebied,
maar ook was de 'Fonda' actief in
de Perzichse Golf Zo af en toe ging
de 'Fonda' naar de werf om aange
past te worden aan een nieuw kar
wei. Nu wordt het een duwboot en
Wilson heeft de eerste opdracht al
weer binnen
„Eigenlijk gebeurt het nog te laat.
dat ombouwen vindt de kapitein-
eigenaar. „De duwvaart zit al een
paar jaar in de lift. dus wat dat be
treft kun je niet zeggen dat ik met
die ombouw voorop loop".
Oosterschelde
„Natuurlijk kun ja als eenling best
een goeie boterham verdienen in de
sleepvaart". verzekert Wilson
„Dat heb ik de afgelopen jaren toch
wel bewezen, dacht ik Ik heb nooit
gebrek aan werk gehad. Trouwens,
ik blyf nu ook wel slepen hoor, dat
kan er best bij. En verder ga ik ver
moedelijk varen voor de Ooster-
scheldewerken. Daarover ben ik op
dit moment aan het onderhande
len Ik ben lld^van de Vereniging
'Rijn en IJssel'. een exploita
tiemaatschappij voor particuliere
sleepbooteigenaren Via die maat
schappij vallen er ook nog heel wal
opdrachten binnen te halen Echt.
het varen met één boot wil hele
maal niet zeggen dat je wordt on
dergesneeuwd door die grote jon
gens".
Het ombouwen van de 'Fonda' kost
Wislon ruim drie ton. Maar daar
voor beschikt hij nu wel over een
moderne duwboot, met een motor
die dusdanig is gereviseerd dat bij
na van een nieuwe kan worden ge
sproken. 'De Schroef heeft verder
gezorgd voor nieuwe betimmering,
cv. nieuwe elektriciteitsleidingen
én een roerinrichting, die kenners
zal verbazen Het is weliswaar niet
helemaal een uitvinding van 'De
Schroef, maar onderdelen van de
inrichting, zoals de beweegbare
staartstukken zijn uitgedacht door
de ontwerpers van de Sluiskllse
werf.
Volgende week komt de herboren
'Fonda' in de vaart. Van sleepboot
tot duwboot. „En als het moet ver
bouwen we over een paar jaar
weer", zegt Dirk Wilson. Een
kleine zelfstandige met pit....
TekstWout Bareman
Foto's Camile Schelstraete
Roer met beweegbare staartstukken
