De dove mens is enorm achtergesteld EUROHARTKLINIEK 2000 operaties per jaar, bouwkosten 60 tot 70 miljoen Oosterse religies DOVENPASTOR DS. J. J. LAMME: ZATERDAG 11 MAART 1978 We staan er vaak veel te weinig bij stil dat de dove medemens enorm achtergesteld is in de maatschappij. Dat begint al heel jong op school en het wordt later in de maatschappij, als er een baan moet worden gezocht, niet anders. Veel banen kunnen im mers niet door doven worden gedaan en door hun handicap kunnen ze ook niet alle onderwijsvormen bezoeken. Er is een heel grote achterstand, wat zich vaak uit in wantrouwen tegen de horende medemensen en in het zoe ken naar isolement. Dat de kerken de laatste jaren gemerkt hebben dat ook de dove medemens aandacht moet krijgen, wordt door die dove man of vrouw als bijzonder positief ervaren. Het geeft hen het gevoel van: we ho ren er ook bij en het kan hun integra tie in de samenleving een beetje be vorderen. Dat is bijzonder belang rijk'. De Delftse gereformeerde predikant ds. J. J. Lamme werkt sinds enige tijd als dovenpastor in de provincies Friesland, Groningen en een groot deel van Zuid-Holland en Zeeland. Met twee collega's vormt hij een team, dat door de Nederlandse hervormde kerk, de gereformeerde kerken in Ne derland en de Christelijk-gerefor- meerde kerken is opge zet. 'We hebben als drie kerkgenootschappen zo'n jaar of vier geleden besloten tot samen werking. Voor die tijd gebeurde er ook wel wat. maar toen bewerkte iedere kerk zijn eigen zieltjes. Daarnaast was de Nederlandse Christelijke Bond voor Doven actief en organiseerde als organisatie kerkdiensten, waarin dan fulltime functionarissen voorgingen. Later is daar verandering in gekomen. De kerken wilden zelf verantwoorde lijkzijn voor deze diensten en daarover is toen landelijk overeenstemming be reikt. In iedere regio zijn nu plaatse lijke commissies, die nauw samenwer ken met de predikant. In Zeeland zijn we met die commissie pas van start gegaan. Er zijn speciale diensten voor doven en de rayonpredikant is daar meestal de voorganger', zegt ds Lamme. De Delftse predikant is nun of meer toevallig in zijn huidige functie te rechtgekomen Als gereformeerd wijkpredikant in Delft kwam hij in contact met een jong echtpaar, waar van beide partners doof waren. Het wilde zijn kind laten dopen. Ds Lamme leidde de dienst en voor de dove kerkgangers was er een aparte vertalingvan wat er in de dienst ge beurde 'Toen ben ik me in deze zaak gaan verdiepen. Na de doop begon het kindje te huilen. De moeder reageerde niet. omdat ze het niet kon zien op dat moment Familieleden brachten de baby de kerk uit en pas later reali seerde ze zich dat het kind niet meer in de kerk was. Dat frappeerde me toen heel sterk. Van het een is het ander gekomen en toen er in 1974 een vaca ture in dit werk kwam heb ik ja gezegd. Ik heb geprobeerd de problemen waarmee de dove mens leeft me eigen te maken Ik heb moeten leren hoe je begrijpelijk tot hen spreekt'. Grote mond Ds. Lamme zal éen van de weinige predikanten zijn die zijn functie dankt aan een grote mond. 'Ze hebben op de synode wel eens gezegd: jij dankt je baan aan je grote mond en dat is ook zo. Dove mensen kunnen het best liplezen als iemand een grote mond en dus grote lippen heeft. Die heb ik toevallig en da's een enorm voordeel. Een collega met een zuinig klein mondje zou dit werk veel moei lijker kunnen doen. Je moet een ex pressief gelaat hebben want daarvan hangt heel veel af. Hoe beweeglijker je mond, hoe beter", zegt ds. Lamme. 'In de wereld van de dove word je ge confronteerd met een levensgroot communicatieprobleem. Het begint, zoals gezegd, al op school. Vroeger zei men als iemand dool' was - het woord doofstom is gelukkig al jaren buiten gebruik - dat hij of zij maar een beroep moest zien te vinden dat met de han den kon worden gedaan. 'Wordt maar schoenmaker of zoiets' werd dan ge zegd en zo gebeurde het vaak. Door de ontwikkelingen in het onderwijs en in de opleiding aan doven zijn er geluk kig veel veranderingen gekomen. Je hebt nu mensen met mavo. Maar ook dan doen zich problemen voor. Iemand die zijn werk goed doet en voor promotie in aanmerking komt, krijgt die baan niet omdat hij niet horen kan. En dat geeft frustraties en vaak de wens zich te isoleren De hang naar het isolement is er groot' Acteren Ds. Lamme: "Ik ben ook nog een domi nee die 's zondags kan zeggen dat zijn gehoor letterlijk aan zijn lippen hangt. Ik moet het van mijn gezicht hebben. Wat mijn stem doet moet te lezen zijn op mijn gezicht. Een soort acteren? Wel een beetje, ja. Als ik het heb over blije dingen uit het Evangelie moet mijn gezicht ook inderdaad blij zijn. De uitdrukkingen van je gezicht zijn heel belangrijk. Die worden als het ware gelezen. Tijdens een dovendienst is het heel belangrijk dat iedereen je gezicht goed kan zien. Soms moeten er speciaal schijnwerpers komen om voor een goede verlichting te zorgen. En dan het zingen. Ik gebruik een overhead-projector en zeg vantevoren 'We lezen en zingen dat en dat vers van dat en dat lied' Dan wijs ik met een stok de woorden aan. In de jaren dat ik deze diensten leid heb ik ervaren dat het een openbaring voor de dove is. Ze zijn bijzonder gelukkig met dit soort diensten' Maar ook andere vormen van kerkelijk werk onder de doven komen ruim schoots aan bod De Delftse dovenpas tor 'Huisbezoek ervaren de meeste bijzonder dankbaar. Er zijn bijbel kringen. ik geef catechisaties. Alles aangepast, maar toch zo dat men duidelijk voelt dat men toch bij de uuuit. ivlen gaat steeds meer wennen aan het idee we zijn geen kleine groep meer. Er zijn meer men sen met dezelfde problemen. Het stre ven is vaak, de dovendiensten samen met de 'gewone' gemeente te houden. Dat is heel goed, want het kan hele maal geen kwaad als de kerkleden ge confronteerd worden met hun broeders en zusters die op deze wijze gehandicapt zijn. Dat is nog een extra facet: iemand die in een rolstoel zit. daarvan weetje dat hij gehandicapt is en dat geldt vaak ook voor een blinde. Maar aan een dove ziet men het niet en het is goed als men op zo'n zondag dan ook eens met die problemen wordt ge confronteerd'. In het kader van de diensten voor do ven - dommee Lamme leidt er tiental len per jaar in allerlei plaatsen in het land - is er vandaag, zaterdag 11 maart, een in de Goese Westerkerk. Dove le den van hervormde, gereformeerde en christelijk gereformeerde kerk wonen deze dienst graag bij. Soms is er ook sprake van contact met dove leden van de gereformeerde gemeenten. Lamme: 'Het contact is niet nauw be perkt tot de drie kerken onder wier verantwoordelij kheid dit werk ge beurt.. Ik bearbeid alles wat in mijn ge bied kerkelijk meelevend is. Daaron der vallen ook wel leden van de gere formeerde gemeenten, dit met toe stemming van hun kerk natuurlijk Maar verder ben ik dominee als had ik een heel gewone gemeente. Ik moet vele duizenden kilometers per jaar rijden om huisbezoek te doen. cate chisaties te geven, trouwen doopdien- sten te leiden of gewoon een zondagse kerkdienst. Er zijn belijdeniscate chisanten. bijbelkringen, er wordt avondmaal gehouden. Je praat met paartjes die in de kerk willen trouwen - meestal trouwt doof doof - en je hebt doopouders. Maar je kunt de mensen het gevoel geven dat ze er gewoon bij horen, net als ieder ander. En ik wil het herhalen: integratie is heel belangrijk. Maar je moetje realiseren dat de dove medemens daarvoor een heel grote stap moet doen Ik geef les op het do- veninstituut Effatha in Rotterdam. Je leert daar het taalgebruik voor de dove.'. Taalgebruik 'Naast gearticuleerd spreken moet je je taalgebruik aanpassen. Sommige woorden zijn voor hen heel moeilijk af te lezen. Vreemde woorden moet je soms vermijden en dan moet je een equivalent zien te zoeken. Je moet daarbij telkens onthouden dat ze een bepaald en beperkt taalgebruik heb ben. Van de 10.000 woorden die wij kennen weten zij er misschien maar 1000 te onderscheiden. Dat zeer be perkt taalgebruik legt beperkingen op. Je moet bij het spreken - en pre ken! - een gelijkmatig tempo aanhou den en korte zinnen gebruiken. Van een woord is vaak maar een begrip. Leerlingen op Effatha moesten de vraag eens beantwoorden hoe een fiets was uitgerust, dus wat er op en aan een fiets zit. Omdat ze het woord uitrusten alleen kennen in de zin van slapen of zo kwam het antwoord: te gen een boom. Het maken van een preek voor een dovendienst is dus vaak heel wat moeilijker dan een preek voor een horende gemeente'. Kerkelijk werk onder doven: werk on der een groep, die jarenlang ook door de kerken misschien wat vergeten is. Dominee Lamme: 'Als je dat gevoel van wantrouwen en van bevoogd wor den maar kunt wegnemen ben je al een heel eind. Mijn ervaring tot nu toe is dat pastorale bearbeiding van doven heel dankbaar werk is. Er wordt ge lukkig ook heel veel gedaan om hun opleiding te verbeteren- Hoe groter hun woordenschat hoe beter. Maar het gaat ook om een integratie van een groep in de samenleving die wat kan sen betreft heel duidelijk is achterge steld. En dat de kerk daaraan iets kan doen, dat is wel een heel wezenlijke zaak'. TON HUIJSSOON Cle bouw van de „Eurohartkliniek", waarvoor de Nederlandse Hart patiënten Vereniging de stoot heeft gegeven, maar die geheel internatio naal wordt, komt nu in zicht. Er is kans dat de verwezenlijking van dit plan nog dit jaar begint. De kliniek komt te staan in de Belgische enclave Baarle-Hertog. omringd door Neder lands gebied, ten zuiden van Breda en Tilburg. De kosten worden op 60 a 70 miljoen gulden (huidige prijspeil) ge schat; de capaciteit zal 2000 operaties per jaar zijn. Donderdag hebben de initiatiefne mers van dit plan hun samenwerking een georganiseerde vormgegeven. Toen is ten overstaan van notaris mr. A. Mercelis in het Belgische Merkplas een zogenaamde vereniging zonder winstbejag opgericht, geschoeid op de Belgische wetgeving (België kent geen stichtingsvorm). De naam is „Inter nationale Vereniging met menslie vend en wetenschappelijk doel Euro pese Kliniek voor Hart- en Vaatziek ten". Doelstelling is: het verlenen van steun in de meest uitgebreide zin aan lijders aan hart- en vaatziekten door middel van een kliniek in Europees verband. Dit streven is zuiver internationaal achter het initiatief staan vertegen woordigers van enkele Europese lan den. waar de nood op dit gebied het hoogst is. De statuten van deze vereniging zon der winstbejag maken het mogelijk diverse klinieken te stichten. Behalve van Baarle-Hertog zijn er aanbiedin gen van diverse gemeenten in België van terreinen om te bouwen. Patiën ten uit tal van landen zullen in het nieuwe centrum kunnen worden geopereerd. De vereniging grondt zich daarbij op uitspraken van de Europese Commissie (dagelijks bestuur EEG) in het Europees parlement gedaan. Vrij verkeer Naar aanleiding van het vrije ves tigingsbeleid voor artsen (medische specialisten inbegrepen), waarbij met ingang van 1977 wederzijdse er kenning van diploma's binnen de ne gen EEG-landen een feit werd, is ver klaard dat dit vrije verkeer ook voor patiënten geldt. Een verzekerde uit een van de landen, die een bepaalde voorziening (zoals operatie) in eigen land niet of medisch gezien niet tijdig (voor hartoperaties geldt minimaal drie maanden) krijgt, kan desgewenst naar een ander land gaan om deze wel te krijgen. De verzekeraars zijn ver plicht de behandeling te betalen, maar wel naar de maatstaven, die in het eigen land gelden. De Nederlandse Hartpatiënten Ver eniging heeft vorig jaar dit plan gelan ceerd om het ook voor hartpatiënten in landen als West-Duitsland en Bel gië. waar het tekort aan operatiecapa citeit evenals in ons land groot is, mo gelijkheden te scheppen. De NHV werd met deze nood in andere landen geconfronteerd doordat zich voor haar luchtbruggen op Houston (Texas. VS) en Londen onder andere Belgen en Duitsers kwamen melden, van wie een aantal ook inderdaad aan de reis heeft deelgenomen. Omdat de NHV tot dusver de enige vereniging van hartpatiënten in de EEG was, gaf zij de stoot tot het pro ject in België, dat nu goede kansen maakt. Inmiddels wordt ook bij onze zuiderburen gewerkt aan de oprich ting van een hartpatiëntenorganisa tie, die straks nauw met de Neder landse zal samenwerken. Ook in West-Duitsland bestaan in dit opzicht plannen, die echter nog niet in conc rete vorm zijn gegoten men een zogenaamd categoraal ziekenhuis) mogelijk te maken. Het gaat om een terrein van zes hectare, waarop de kliniek met 120 bedden moet komen met daarnaast een motel van 80 bedden, bestemd voor fami lieleden van patiënten e.d. Baarle Hertog, dat de kliniek graag binnen zijn grenzen wil hebben, houdt ook rekening met woningbouw ten be hoeve van personeelsleden. Uitgebreide besprekingen met allerlei deskundigen hebben geleid tot een eisenpakket, dat een architect-ad viseur inmiddels in een besteksklaar bouwplan heeft omgezet, waarvan ook een maquette is gemaakt. De bouwkosten zijn nu gegarandeerd door een aantal sponsors (bedrijven), zodat nu het wachten nog is op de of ficiële vergunningen om met de bouw te beginnen. Wat dit betreft worden vorderingen gemaakt, de contacten met de overheid zijn goed. De kliniek krijgt zes operatiekamers en vier angiokamers (vóöronderzoek). Kliniek en motel samen leveren een directe werkgelegenheid van 850 tot 900 arbeidsplaatsen op. Voor de regio, zowel Belgisch als Nederlands, een welkome aanwinst, gezien het gebrek aan werk. Daar komt nog bij dat er ook veel werk zal ontstaan voor toelever ende bedrijven als wasserijen e.d. Organisatie Plan gereed Inmiddels is het betreffende „ge westplan" voor de gemeente Baarle-Hertog gewijzigd om de bouw van deze kliniek (in Nederlandse ter- In de kliniek zullen cardiologen, anesthesisten en hartchirurgen van diverse nationaliteiten werken in een medisch team. De algehele leiding zal berusten bij een manager, die ver antwoordelijk is voor de exploitatie. Alle personeelsleden zullen op indi- vueel arbeidscontract worden aange steld. De omzet van de kliniek wordt geschat op 60 tot 65 miljoen gulden per jaar. In het bestuur van de vereniging zul len de volgende leden zitting nemen: prof. H. G. Borst, hartchirurg, Han nover: dr. J. M. Buisseret, hartchirurg, Wezembeke (B); dr. J. C. M, van Leu ven, huisarts. Baarle-Hertog; dr. J. E. C. Wright, hartchirurg Londen; prof. dr. P. F. M. Kuijpers, hartchirurg, Nij megen; burgemeester A. C. J. Leestmans van Baarle-Hertog; voor zitter P. J. A. van Overveld van de Ne derlandse Hartpatiënten Vereniging, Roermond; mr. P. A. M. M. Din- gemans. advocaat en procureur, Breda, die als secretaris zal optreden. Ln het zaterdags bijvoegsel van het NRC Handelsblad vap 4 maart stond een grote foto van een Indiër in een wit gewaad op een podium rondom hem een niet te tellen menigte van aanhangers in een devote houding. Die Indiër was Guru Bhagwam Shree Ragneesh. Met de geachte: weer een nieuwe godsdienstige beweging zijn we het artikel gaan lezen. Het is haast niet meer bij te houden zoals we tegenwoordig overspoeld worden door allerlei uit verre landen ko mende religieuse opwekkingen. Een blijkbaar zeer bekende zangeres en een filmster (beide mij onbekend) zijn o.a. met anderen naar de Indiase stad Poona, „met haar miljoenen voornamelijk straatarme inwoners" gereisd om daar 'sannya's' te ontvangen en om zo 'samadhi' te worden. Het kan zijn dat u deze woorden afschrikken, maar mij maakten ze nieuwsgierig. Misschien zou er nu eens iets nieuws onder de zon zijn. We moeten er echter aan toevoegen dat we dit zelf niet geloofden. In de loop van ons leven hebben we al heel wat godsdien stige bewegingen meegemaakt en weer geruisloos zien verdwijnen, tenminste, ze halen de kranten en tijdschriften niet meer. Sannya is een heel oud woord en bete kent het zich aansluiten bij een mees ter. Hij moetje inwijden. Over heel de wereld zijn er nu al van deze nieuwe Indiase beweging reeds 22 'rajnees centers', waarvan er ëén in Am sterdam. Ook daar kunnen we 'san nya's' nemen. Het artikel is een ge sprek met eën van de 15.000 die naar Poona zijn gereisd, om terug te komen met oranje-kleurige kledmg (het teken van deze nieuwe orde) en om de hals een ketting van 108 kralen, waaraan hangt het portret van de grote mees ter. Bovendien heeft hij een andere naam gekregen. Voortaan zal hij Sha- hid heten en met meer Koen. Die naam betekent: getuige zijn. Bhagwam had hem gewaarschuwd voor de 'yoga- prestatiedrang'. Yoga komt ook al uit India. Er is dus blijkbaar concurrentie. „Naar jezelf als object kunnen kijken, is goddelijk op zich", werd hem na drukkelijk gezegd. De 'ashram'. de grote ruimte waar Bhagwam zijn le zingen houdt, mag je niet betreden met de schoenen aan je voeten, even als men dat ook niet doet in een mos kee. Drie dagen lang wordt aan de groepsleden verboden 'over iets an ders te praten dan over het antwoord op de vraag: wie ben ik?" Voor sommi gen was dit een 'rampzalige beleving", vertelt Shahid aan de journaliste. „Je moet je eigen meester worden". Tot zover het verslag. Dit is dan een van de bewegingen met een bepaalde reli gieuse achtergrond die tegenwoordig een internationale omvang krijgen. En dat ine een wereld die steeds meer be heerst wordt door wetenschap en techniek, waarvan zoveel heil is ver wacht. maar waarmee we steeds meer in moeilijkheden komen. De demon stratie die zondag in Almelo is gehou den en de verwikkelingen rondom de ruimte-laboratpria, waarmee iets mis is gegaan en waarvan de sterk radio actieve stukken in een vrijwel onbe woond gebied van Canada zijn terecht gekomen, laten dit zien. Stel je voor dat die delen waren terecht gekomen in een bewoningskem. ,,^Wetenschap en techniek mogen zich dan tot een duizelingwekkende hoogte hebben ontwikkeld, het mate rialistische wereldbeeld waarop zij ge grondvest zijn, kan velen in het westen niet langer bev redigen. Vooral honge mensen voelen zich aangetrokken tot vormen van religie die hun oorsprong in het oosten hebben". „Vele sekten en stromingen hebben zich in onze maat schappij een onmiskenbare plaats veroverd. Alle hebben ze te maken met grote oude tradities". En dan wordt gewezen op Hindoeïsme. Boeddhisme, Soefisme en andere -ismen die vanuit de verre oosterse wereld naar Amerika en Europa zijn overgewaaid. Een van die is nu ook de beweging van guru Bhagwam. De aangehaalde zinnen uit het boek van Jacob Needleman. een Ameri kaan. dat in het Nederlands is vertaald onder de titel: De nieuwe godsdien sten. Het gaat dus niet over ons land. maar over Amerika, in het bijzonder over Califomié. Zoals we in de jaren na de laatste wereldoorlog gewoon zijn, komen deze oosterse en andere bewe gingen die zich in Amerika hebben ge nesteld, ook naar ons land over. Voor dien drongen ze ook wel tot ons land door, maar toen ging het toch meer met mate en niet zo snel. Wat dat be treft deelt ons land dit lot met de an dere technisch hoogontwikkelde lan den en menigeen heeft zich afgevraagd wat men daarin toch wel ziet. Maar. laten we toch niet vergeten dat ons christendom ook beheerst wordt door een stuk mystiek, dat trouwens geen enkele godsdienst kan missen. Het kloosterwezen van de middeleeu wen is ook geweest en stuk verzet te gen de leer en het recht van de kerk als instituut. De sekten uit die tijd waren dat eveneens. In de kerken van de Re formatie treffen we deze weerstand eveneens aan. Het gaat bij het geloof niet alleen om de rechte leer. hoe be langrijk op zich zelf ook, maar even eens om een stuk mystieke beleving, die bijv. tot uiting komt in een be paalde wijze van leven (ook in de kloosters was dit natuurlijk belang rijk) en het gehecht zijn aan bepaalde psalmen en gezangen, waarin men bo ven zichzelf uit kan zingen. Een mens is nu eenmaal niet alleen leer en ver standelijk redeneren. zijn overgewaaid, treffen we daann al tijd elementen die ons in ons chris tendom niet vreemd moeten voorko men. We gaan nu maar uit van de be weging die guru Bhagwam heeft ont ketend. We zijn hier geen ingewijde en weten er niet meer van dan hetgeen we zojuist hebben gelezen en dat is ons overgekomen als een kenmerkend staal van meerdere (semi-i godsdien stige bewegingen uit India afkomstig. Allereerst valt ons dan op de nauwe aansluiting bij een meester, aan wie de wijdeling zich overgeeft. Dat kennen wij in ons christendom toch ook, ten minste in naam, maar waar het meer dan in naam is, zal men weten van een diepere verbondenheid met De Mees ter, naar wiens wiens woord wij luiste ren en naar wiens wil wij handelen. Dan dat ontvangen van een nieuwe naam. De discipel Simon kreeg ook een nieuwe naam. Petrus. Nu was het in zijn verdere leven zo dat die nieuwe naam niet altijd bij hem paste. In de lijdensgeschiedenis spreekt Jezus zijn discipel weer waarschuwend aan: Si mon. Simon! Ook Shhid uit Am sterdam zal er nog wel eens aan herin nerd moeten worden dat hij eigenlijk Koen heet. De brief uit de openbarin gen aan de gemeente van Efeze (2:17) eindigt met de witte steen, waarop een nieuwe naam geschreven, welke niemand weet dan die hem ontvangt Vo< W. oorts dat bezig zijn met de vraag: wie ben ik? Inkeer tot jezelf, het zelf onderzoek, is toch ook weer een be langrijk element in ons christendom. Wie kan dat missen, staande voor het aangezicht Gods? In geen preek mag dit eigenlijk ontbreken. Onderzoekt u zelve nauw, want ons egoïsme heeft nogal wat te betekenen. „De lank moedige is beter dan de sterke, en die heerst over zijn geest, dan die een stad inneemt, (spr. 16:32). En tenslotte die nieuwe naam van Shahid. wat dan be tekent: getuige zijn. Worden we daar toe niet allen geroepen? Laat men mij nu niet verkeerd ver staan. alsof de leer van Bhagwam en van Christus ongeveer hetzelfde is. Ik heb alleen willen zeggen dat er hier ele menten elkaar raken en dat die liggen op het mystieke vlak. En dit is zo met nagenoeg alle uit het Oosten overge komen religies. Yoga bijv. waarvan we tegenwoordig in eigen omgeving nog al eens horen, is een systeem van mys tiek en ascese, waarbij het uiteindelijk moet gaan om de geestelijke bevrij ding van de mens, de bevrijding van zichzelf, met als hoogste doel de ver eniging van de menselijke ziel met dej goddelijke. Daarbij behoort ook een streven naar lichamelijke afsterving door strenge gewestelijke training, Een mens moet zichzelf in bedwang kunnen houden. Wie zal het hiermee op zichzelf niet eens zjjn? Maar, wanneer wij zo het een en ander van deze mystieke religieuze bewegin gen ook in ons christendom hebben, waarom wenden grotere of kleinere groepen in ons land zich dan tot de Oosterse religies? Ik geloof dat het. antwoord gezocht moet worden in de richting dat deze mystieke dimensie in ons christendom, zowel in Amerika als in West-Europa, overvleugeld en ver waarloosd is. Bij ons is alles zo zakelijk geworden. Wanneer wij met die nieuwe leringen uit het Oosten in aanraking komen, zullen we ons moeten afvragen welk licht die kunnen werpen op onze eigen tradities. Misschien moet het Oosten het Westen te hulp komen om weer iets van die diepste grond van ons christendom opnieuw te ontdekken, In een van de kerken uitgaande bewe ging als 'nieuwe levensstijl' menen we iets te ontdekken dat kan wijzen op een lering van die oosterse visie, die tevens een lichamelijke en geestelijke ven is. Daarin treffen we ook aan dat ons verstand en ons redelijk denken tekort schieten wanneer wij ons niet tevens een lidhamelijke en geestelijke gehoorzaamheid weten op te leggen Ze gaat in ieder geval in tegen de steeds meer veldwinnende mening dat het hoogste geluk bestaat in het je he lemaal uit tc kunnen leven, Wij zullen ons bezig moeten houden met wat er gebeurt op het vlak van deze aarde, maar als het gaat om godsdienst, wer kelijke religie, dan is er bij ons chris tendom ook nog een andere dimensie nodig, waarbij een mens daar bovenuit weet te grijpen, vooral ook boven zich zelf uit. h anneer wij nu in aanraking komen met religies die uit het verre Oosten De gekruisigde ■M-l'm-MliM T 1 Cor. 1 23 Is de verkondiging van Jezus Christus niet de dwaasheid gekroond? Wie durft het nu op te nemen voor iemand, die op instigatie van de joodse raad in Jeruzalem als onbeschaamde godslasteraar ter dood veroordeeld is geworden? Waar haal je de moed vandaan om een intellectueel begaafde Griek te willen verzekeren, dat deze Gekruisigde bovendien uit de dood ls opgestaan? Moet zo een onderneming in een cultureel hoogstaande stad als Corinthe niet op een droevige ontgoocheling uitlopen? Niemand dient de gedachte te koesteren, dat we Paulus met onze vragen hadden moeten lastig vallen. De apostel was er zich maar al te zeer van bewust, dat zijn boodschap voor velen een ergernis en een dwaasheid is. Hij had vroeger zelf niet anders gedacht. Misschien gaf hem dat wel des te meer kracht om onver moeid te getuigen. Paulus weet wel, dat de Grieken speuren naar wijsheid. Tot hen en allen, die het ver willen brengen, zegt hij, dat ze zich vanwege de aanstoot der dwaasheid zullen onttrekken aan de verkondiging van het evangelie van het kruis. De apostel ls ervan op de hoogte, dat de joden opzoekzijnnaar het teken van de Messias. Tot hen en allen, die verblind vasthouden aan een hang naar hun mening bevestigende wonderen, spreekt hij zijn vaste overtuiging uit, dat de verwijzing naar Golgotha voor hen een bron van ergernis zal blijven. Van meetaf ls het niet anders geweest. Hoe geïrriteerd raakten de discipelen toen Christus begon te spreken over zijn lijden en sterven. In hun trotse verbeelding zagen ze zichzelf al tronen op de ministerszetel in het weldra gevestigde Koninkrijk Gods. Wat heeft hun meester hen op ruwe wijze uit hun geluksdromen gewekt De heerszucht wordt Immers in de kiem gesmoord als je wordt opgeroepen tot dienen in zelfverloochening. De eerzucht wordt toch in het hart getroffen, wanneer de weg van het lijden wordt gewezen. Tegen de verwachting van de kerk en de wijsheid van de wereld gaat Christus de dood tegemoet. Alle religieuze inspiratie en iedere politieke aspiratie wordt gefnuikt De Ge kruisigde past niet in onze praktijk ln ons systeem. Nog steeds is HIJ een dwaasheid voor dc wijzen en een ergernis voor de vromen. Christus presenteerde zich niet als een politieke held die de nationale bevrijding bewerkte. Hij betoonde zich ook niet een bevestiger te zijn van een veelzins vermolmde kerkelijke traditie. Hij wilde alleen de weg zijn tot de Vader We kunnen God alleen kennen door de dwaasheid en ergernis heen. Namelijk in de erkenning dat wij niets zijn, dat wij niet voor God kunnen bestaan. Zó begeert Christus als koning in ons leven te heersen. Dienstbetoon der verzoening. Geen goedkoop succes, maar duurge kochte zegen. G. H.Abma Poortvliet.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1978 | | pagina 22