Persconferentie met reizende austronauten CAMBRIDGE Perfecte landing midden in de roos Bevolking koel bij bezoek Heinemann In Den Haag draait alles om ,oncle George' 3 CONRAD KON IN TE KLEIN PAK NIET SLAPEN' Zenuwachtig Quarantaine Prix Femina en Prix Medicis toegekend lm®®* m RATIFICATIE KERNWAPEN VERDRAG KRANSLEGGING EN GALADINER Kranslegging DINSDAG 25 NOVEMBER 1969 PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT HOUSTON (AP) De as tronauten van de Apollo 12 hebben zondag in 's werelds eerste persconferentie met mensen in de ruimte ver klaard, dat zij tijdens hun verblijf op de maan weinig gerief hadden genoten en slecht hadden geslapen. Charles Conrad jr. onthulde, dat zijn pak 'n week voor het vertrek voor enige veranderingen naar de fabriek moest worden terugge zonden. Toen hij het terugkreeg was het te kort. ,Ik wilde mijn pak niet uittrekken en in mijn hangmat was dat bijzonder on prettig', zei hij. ,Het was onge.- veer een centimeter te kort. Ik zat ermee en sliep maar vier uur, wat niet al te veel is.' Op de vraag of hij op de maan gedroomd had, zei Conrad, ,ik droom gewoonlijk niet. In elk ge val kan ik mij niet herinneren daar gedroomd te hebben.' De astronauten beantwoordden vragen, die door journalisten aan de Nasa, de nationale dienst voor lucht- en ruimtevaart werden voorgelegd. Gerald Carr, die de communicatie met de Yankee Clipper verzorgt, gaf de vragen do'or. Ook Al Bean zei niet gedroomd te hebben ,Ik sliep op de maan niet al te best. De hangmatten zijn zeer comfortabel!.. Zij zijn een voortreffelijke plaats om in te slapen.' De astronauten van de Apollo 11 hadden in juli geen hangmatten en moesten het zich in het klei ne ruimteschip maar zo gerief lijk mogelijk maken. De perscon ferentie werd over de "televisie uitgezonden over een afstand van ruim 160.000 kilometer, terwijl de Yankee Clipper zich met een snelheid van 6400 km per uur beweegt. Zaterdag hebben de astronauten soortgelijke vragen van weten schapsmensen beantwoord. De vraag was of zij onder de zelfde weersomstandigheden zou den willen worden gelanceerd als op 14 november. Thans wordt erover gedis cussieerd of Conrad heeft gezegd: ,ja' (we would) of ,neen' (we wouldn't). Zondag waren de antwoorden op dezelfde vraag: Conrad: ,Ilt zou weer gaan'. Gordon: ,We hebben het toen ge haald, we zouden het weer doen'. Bean: .Daarmee ben ik het eens'. Ook werd gevraagd, wat het naarste moment van de hele tocht was geweest. ,Wij waren alle drie veel rustiger gedurende het groot ste deel van de vlucht, dan ik voor mogelijk had gehouden', zei Conrad. ,Ik geloof, dat Al en ik zenuwachtig waren tijdens het opstijgen van de maanlander. We hadden tenslotte maar één motor'. De astronauten zeiden er geen idee van te hebben gehad, wat er met hun televisiecamera was gebeurd. Zij hebben .de camera voor een nader onderzoek mee te rug naar de aarde genomen. Gor don, die 30 uur om de maan heeft gevlogen, terwijl Conrad en Bean daar rondwandelden, werd gevraagd hoe het was om zo lang alleen te zijn. ,Tot mijn verbazing was er zo verschrikkelijk veel te doen toen Ik wakker was, dat ik geen tijd heb gehad om daarover na te denken', zei hij. ,En aan het eirti van de dag was ik zo moe, dat ik onmiddellijk ui slaap gevallen ben.' .Ik heb Conrad noch Bean ook maar een ogenblik op het maanoppervlak gezien, hoewel ik de maanlander en de Surveyor in de krater door de optische telescoop waarnam'. Hij voegde daaraan nadenkend toe: .ik hoop daarvan foto's te hebben, zodat mijn twijfelende vrienden zekerheid krijgen'. De astronauten werd gevraagd of zij van oordeel waren, dat een ge oloog in de toekomst tot een maanlandingsteam zou moeten toebehoren. Conrad antwoordde: ,Ik ben ervan overtuigd, dat een geoloog de reis zou moeten maken. Maar ik wil u wel een ding vertellen. Ik had al mijn vliegervaring nodig om dat ding op het juiste punt neer th zetten. Dat was beslist geen kinderwerk.' Foto: Dit beeld, opgevangen door het NASAoiolgstation in Spanje, toont de drie astronauten van de Apollo 1Z tijdens de persconfe rentie die zij tijdens hun vlucht naar de aarde gaven. V. I. n. r. Gordon, Conrad en Bean. De verslaggevers zagen hetzelfde beeld op een grootbeeld tv tij dens de persconferentie (ADVERTENTIE. TRIPLE-FILTER3 de milde sigaret met het 3-voudige filter (Slot van pagina 1 Het enige wat bij de landing niet per fect is verlopen, is het vastgehecht blij ven van de parachutes, waarvan de lia nen gekapt hadden moeten zijn op het moment dat de capsule het water raak te. Dit leverde echter geen moeilijkhe den op. De afstand van de Apollo tot de Hornet bedroeg bij de landing ruim 4% km. Dat is geen precisie-record, maar voor een zo langdurige vlucht toch wel bijzonder nauwkeurig. De astronauten zijn met de capsule en het verzamelde materiaal voor enige weken in quarantaine gegaan. Het is mogelijk dat deze isolatie bekort zal .worden en minder streng zal zijn dan na de eerste maanlanding. Daarover zal nog nader worden beslist. De vlucht heeft slechts enkele minuten korter geduurd dan in het aanvankelijke vluchtschema was voorzien. Merkwaar dig genoeg komt dit door de grote nauwkeurigheid, die enkele baancorrec- ties overbodig maakte. In het oorspron kelijke vluchtplan werd rekening ge houden met een vertragend effect van deze thans vervallen correcties. Reeds twpe minuten na «Ie landing werd door het Russische persbureau Tass via een extra-uitzending van Radio Moskou, hiervan gewag gemaakt en hulde ge bracht aan de astronauten, die op dat moment nog op de woelige zee rond dobberden in lnin nog gesloten capsule. Het vliegkampschip Hornet heeft na de berging van de Apollo koers gezet naar Hawaii, welke reis vier dagen zal duren. PARIJS (AFP) De Franse litera tuurprijs de ,Prix Femina' is maandag toegekend aan dc schrijver Jorge Sem- prun voor zijn roman ,1a deuxième mort de Ramon Mereader'. Jorge Semprun. die in 1923 in Madrid is geboren, woont sinds 1939 in Frank rijk. Zijn eerste roman ,Le grand voy age schreef hij in 1963, achttien jaar nadat hij uit het concentratiekamp Bu- chenwald was teruggekeerd. Voor deze roman die in 29 talen werd vertaald, kreeg hij de ,Prix Formentor'. Behalve de roman ,1'Evanouissement' schreef hij ook nog toneelstukken en filmscenario's. De Franse letterkundige ,Prix Medicis' is maandag toegekend aan Helene Ci- xous voor haar roman ,De dans'. De schrijfster doceert aan de academie van Parijs te Vincennes Engelse taai en letterkunde. Zij werd in '1937 in de Algerijnse stad Oran geboren. Onder ,Le prenom de dieu' heeft zij ook een ver zameling novellen gepubliceerd. Van Hawaii worden de astronauten in hun isolatieverbljjf, waarin zich ook een medicus en een technicus bevinden, overgevlogen naar Houston, waar zij in een wat ruimer quarantaine-verblijf zul len overstappen. Vrijdag worden zij in Houston verwacht. Moordenaar van Mboya opgehangen NAIROBI (RTR) De moordenaar van Tom Moboya, de voormaligemi nister van economische zaken van Ke nia, is opgehangen. Dit heeft een woord voerder van de gevangenis, waar de in s£i)tember voor het neerschieten van Mboya ter dood veroordeelde 32- jarige Isaac Njenga Njoroge gevangen zat, maandag bekendgemaakt. ge heeft zijn onsehuid ihele proces volgehouden. eerste lase: een speciaal bewerkt estron-filter dat tegenhoudt wat niet voor U bestemd Is tweede fase: activerende minerale bestanddelen die de rookstroom Intensief zuiveren derde fase: laatste, puur-wit filtersegmeot dat de zuivering waakzaam afrondt en de echte Cambridgesmaak volledig onbelemmerd aan U doorgeeft rook rustig... en alleen voor uw plezier - Cambridge Triple-filter® Registered Trade Mark Het CambrM80 filler Is het aerate Triple-filter© ter wereld en la de bekroning van do moest geayanceordo onderzoeking», diode wetenschap tot nu toe op dit gob! od gedaan beeft Haarlemse rechter al half januari voor het hof HAARLEM (GPD) De procureur- generaal van het Haagse gerechtshof mr B. J. Besier zal bevorderen dat de zaak van de Haarlemse rechter zeer spoedig in beroep zal worden behan deld. Naar alle waarschijnlijkheid zal de be handeling half januari plaatsvinden. WASHINGTON (RTR) President NLxon heeft maandag het verdrag te gen een verdere verspreiding van kern wapens bekrachtigd. Hij deed dit, na dat het presidium van de opperste Sow- jet-Unie liet stuk ook had geratificeerd. De Amerikaanse senaat had al enige tijd geleden het stuk goedgekeurd. Het wordt van kracht, aft 43 staten tot ratificatie zijn overgegaan, waaronder Amerika, Rusland en Engeland. Deze drie landen bevinden zich nu onder de ruim twintig staten, die het verdrag! hebben bekrachtigd. Ongeveer 90 landen j geesten zal Dlljveil schenken aan hebben de overeenkomst getekend. onze beschaving VOOT kunst en (ANP-GPD) Aldus koningin Juliana gisteravond tij dens het gala-diner, dat zij de presi- AMSTERDAM ,Wij mogen verwachten dat Duits land, evenals het dat in het verle den zo veelvuldig deed, veel grote AMSTERDAM De aankomst van president Heinemann en me vrouw Heinemann in Amsterdam: de begroeting door het koninklijk paar op het eerste perron. wetenschap en voor geestelijk le ven. Het echte gaat nooit voor het nageslacht verloren'. dent van de bondsrepubliek Duitsland aanbood in het paleis op de Dam in Amsterdam. De koningin zei verder on der meer: ,Veel gaat er door ons allen hier heen bij een ontmoeting als deze'. Dr Gustav Heinemann zei dat men in Duitsland het Hitlerregime niet heeft kunnen verhinderen. .Afaar", zei hij. .daarom hebben ook in Duitsland des te meer mensen zijn val als bevrijding ondervonden'. Hij zei verder: .Ondertus sen is een nieuwe generatie opgegroeid. Meer dan de helft van de op het ogen blik in Duitsland levende mensen heeft de Hïtlertöjd niet meer bewust meege- maakt'. Dr Heinemann zei ook, dat het de be woners van de bondsrepubliek ,die ongeveer twee maanden geleden een ge tuigenis van de levensvatbaarheid van Tijdens het bezoek van de Duitse gasten aan zijn ambtswoning zei burgemees ter dr L Samkalden voorbijgaand aan bet van Duitse zijde geuite verzoek om een bezoek aan het Anna Frankhuis dat het hem zeer geroerd had, dat de heer en mevrouw Heinemann en zijn gevolg de wens te kennen hadden ge geven, een bezoek te brengen aan de voormalige Hollandse schouwburg. ,Het heeft', zei dr Samkalden, .geen zin in het leven alleen maar steeds terug te kijken zonder naar de toekomst te zien.' Dr Heinemann zei in een korte toespraak hierop, dat alle denkende mensen in Duitsland zich bewust zijn van de moeilijkheden die het Nederland se volk heeft bij het winden van een nieuwe onbevangen houding tegenover de Duitsers. (Van onze correspondent in Parijs) |_|oewel de Europese reünie op 1 de cember in Den Haag wordt gehou den, beschouwt Frankrijks president, Georges Pompidou, zich toch wel zo'n beetje als de ware gastheer onder de zees leeden van de Europese familie. Hij heeft, als staatshoofd, de hoogste papieren voor het protocol (en zal daarom als enige bui tenlander onder het koninklijke dak van de koningin mogen logeren). En tenslotte is binnenlandse zorgen die er niettemin ook mogen zijn, van zich af geschoven, om zich uitsluitend aan de voorbereidingen van de Europese familie raad te kunnen wijden. Men kan er zeker van zijn, dat hij alle dossiers, en in het bijzonder van de Europese landbouw, nu op zijn duimpje kent, en dat hij niet na zal laten op 1 december zijn tafelgenoten uit het blote hoofd met cijfers, ta bellen, statistieken en percentages om de oren te slaan. Te schitteren met zijn .parate kennis' heeft altijd tot zijn geliefde methoden behoord om' een gesprekspartner zijn superioriteit te demonstreren. De directie van zijn persafdeling, de knappe en charmante madame Simone Servais, die al tien jaar in zijn directe staf van medewer kers is opgenomen, heeft het ons onlangs bij een terstand in te lopen door in Moskou zijn woordje niet minder geruchtmakend communiqué, zijn hij 't ook geweest die de gedachte voor dit ontvangst.op het Elysée nog eens herhaald. De patron', met een Engelse sigaret nonchalant uit familiefeest lanceerde. Een samenkomst waarbij de zes neven en nichten zullen overleggen of het vervolg een achterneef, John Bull, (met nog een paar verwanten), die zich jarenlang afzijdig had gehouden, maar de weelde van die hoogmoed nu niet langer dragen kan, dan toch maar weer in genade zal worden aan- en opgenomen. En oncle Georges weet dat van hem nu het ja- of het nee-woord wordt verwacht. Redelijk ls natuurlijk dat hij ja zal zeggen. Waar om met zoveel ophef en spektakel op de hoge top van Den Haag een ceremonie te organiseren, als je geen beslissing hebt mee te delen die in impor tantie, achteraf, al die koude drukte rechtvaardi gen kan? Belangrijk inderdaad, want tot twee maal toe had, sinds een tiental jaren, dat zelfde Parijs, bij monde van de vorige bewoner van het Elysée, Charles de Gaulle, de voordeeur van het huis Europa voor de Britse tak der familie dicht geslagen. Zal die deur dan nu toch eindelijk wor den geopend? Of tenminste op een kier? Het is, nogmaals, niet onwaarschijnlijk, al zal het ver volgens dan ook zeker nog wel enkele jaartjes duren alvorens John Bull met eigen aanhang als de rechtermondhoek hangend, hoeft een dik dos sier maar even door te bladeren, om alle cijfers tot in hun decimalen vuurvast in. het hoofd te hebben. Generaal De Gaulle, die Georges Pompi dou, toen hij nog deel uitmaakte van de directie van de Rothschild-banlc, als politicus of staats- man-in-de-dop ontdekte, had en heeft even eens een olifantegeheugen, waarmee hij' graag schermde. Maar, in tegenstelling tot de generaal, beschikt Pompidou nog over kennis van de eco nomische en financiële achtergronden. De his torische held had de wijde, .planetaire' blik, en zijn premier wist hoe die visie economisch ook nog gerealiseerd kon worden... ten minste voor het oppervlakkige oog en zonder op al te lange termijn aan de latere consequenties te denken. Voor die consequenties ziet de voormalige premier die nu de plaats van de generaal heeft ingeno men, zich nu in feite juist gesteld. zelf te gaan doen, zonder nog langer van de .goe de diensten' van Parijs gebruik te willen maken. Een aDder aspect van die huidige Franse werke lijkheid is, dat het land vorig jaar, met de balans van tien jaar gaullistisch prestigebeleid, in een economische en financiële crisis werd gestort, waardoor het de steun van Amerika in moest roe pen om nog net op de been te kunnen blijven. Een bijstand die toen gelijktijdig de bodem weg trok onder een wereldwijde staatskunst, waar bij Parijs alle grootmachten, de Verenigde Sta ten inbegrepen, met provocerende banvloeken dorst trotseren. Het .eergisteren' dat het staatkundige denken van de generaal zo sterk meebepaalde, belette hem voorts het principe van de .Europese integratie' te aanvaarden, dat inhield dat ,1a grande nation' der Lodewijken en van Napoleon alsmede van Charles de Gaulle enige partjes van haar souvereiniteit prijs zou moeten geven. Daarom was de schone droom van de generaal dan ook ger heeft overgnomen. Gezegd moet echter dat de op voorhand ten dode opgeschreven. Hij sprak rol nog weinig grote clausen of dankbare spel- wel van een herboren en machtig Europa, maar momenten heeft opgeleverd. De enige beslissing hij dacht bij die woorden alleen aan Frankrijk, waarmee Georges Pompidou de internationale aan Maar wil Europa daadwerkelijk weer een eigen rol dacht op zich heeft kunnen vestigen is tot dusver.. :n de wereld spelen, dan zal het zich metterdaad de devaluatie van de frank geweest. Die, kwal ij- moeten verenigen en dus .integreren' en zal ke begeleiding, bovendien slechts luttele maan- het Groot-Brittannië, als complement, onmogelijk den aan de revaluatie van de Duitse mark vooraf kunnen missen. Daarenboven zal Frankrijk Enge- ging, waarmee Willy Brandt in zijn land zijn vroegere beschermeling toen ook nadrukkelijk liet weten. Sedertdien heeft Georges Pompidou de pre sidentsverkiezingen niettemin gewonnen om de plaats van de legendarische held in te kunnen nemen. Maar die plaats heeft, hij, in het bijzon der voor het buitenland, nog maar heel onvoldoen de waar gemaakt. Zijn buitenlandse politiek die, volgens de traditie van de vijfde republiek, onder het persoonlijke domein van het staatshoofd res sorteert, heeft zïdh vooral in het Midden-Oosten Canada en Afrika langs de lijnen voltrokken, die de generaal tevoren had uitgestippeld, zonder nochtans gekarakteriseerd te worden door dat wijde en theatrale gebaar waardoor die storende grenzen tussen illusie en realiteit zich vroeger iet wat aan het kritische oog wisten te onttrekken. En die buitenwereld die hem gadeslog, is tot dus- vr dan ook nog niet zo heel diep onder de indruk gekomen va!n het talent waarmee die tamelijk on bekende acteur de rol van zijn illustere voorgan- been in het land van eergisteren en met het an dere in dat van overmorgen stond. Georges Pom- vöiledig gelijkberechtigde familieleden zich "rond Pid°u staat n" °P def ^der" van vandaag en hij „mJn-.nmnoco taM heeft met de directe tokomst va.n morgen te ma de gemeenschappelijke Europese tafel zullen mo gen scharen. Oncle Georges is zich zijn betekenis als initia tiefnemer, zo niet als gastheer, intussen wèl bewust. Al maandenlang heeft hij alle andere ken (geen bemoedigend perspectief). De situatie in zijn land en in het Europa van vandaag is, dat Frankrijk door West-Duitsland economisch bij de dag meer wordt overvleugeld, terwijl Bonn zich bovendien nog opmaakt zijn politieke ach- land ook best kunnen gebruiken als politiek en economisch tegenwicht ten opzichte van West- Duitsland, waartegen het in de combinatie van de zes steeds minder is opgewassen. Ook dat in zicht was al eerder tot de geest van generaal De Gaulle doorgedrongen, toen hij vorig jaar een geheim onderhoud voerde met de Britse ambassa deur in Parijs, Soames, die bij die gelegen heid deelgenoot maakte van zijn wassende zor gen over de groei en de gewichtstoename van de Duits Bondsrepubliek. Zoals de stukken nu gelegen zijn, mag het diplomatieke menu voor de feestmaaltijd in Dn Haag derhalve wél worden gezien. Een histo rische ceremonie. Toen Georges Pompidou, vorig jaar, door zijn voormalige protector aan de dijk werd gezet en hij als ambteloos burger- of ka merlid van het departement van cantal zijn tijd in verveling moest zien te doden, heeft hij een zeer geruchtmakend interview, van ,zijn na tionale lotsbestemming' gesproken. Een uitlating' die de generaal in die dagen bepaaldelijk niet als muziek in de oren klonk, zoals hij, middels een kanselierschap inaugureerde. Haag een stap doen waardoor hij behalve zichzelf, nu ook voor Europa .geschiedenis' kan maken? Andere vraag: is het gaullistische thuis front inmiddels voldoende op zo'n beslissing, waarvoor de generaal tenslotte altijd gepast had, geprepareerd? Nog niet zolang geleden heeft een der oudste en trouwste schildknapen van ge neraal De Gaulle, Louis Vallon, de huidige presi dent in een (slecht geschreven) pamflet van hoog verraad aan zijn voorganger beschuldigd, een be schuldiging waarvoor hij prompt uit de partijge lederen gestoten werd. Maar met dat royement is de achtergrond jegens zijn persoon intussen stellig, nog niet verdwenen, en de angst voor ,wat ze er .thuis' wel van zullen zeggen en vooral zul len denken', lijkt, op voorhand, wel de voornaam ste overweging te kunnen zijn die Georges Pom pidou nog kan tegenhouden de stap in de rich ting van Engeland te zetten, die hem door zijn .nationale lotsbestemming' nu zo waarneembaar schijnt te worden gedicteerd. Onder belangstelling van enkele hon derden zwijgende mensen, die zich op de Dam achter de dranghekken hadden verzameld, en een legertje persvertegenwoordigers hadden de president en zijn echtgenote om kwart voor twaalf, begeleid door de chef van het militaire huis van de koningin, een krans gelegd bij het Nationaal Monument. Ter begToetin waren daar aanwezig de minister president P. J. S. de Jong en de bur- Direct na aankomst op de Dam op half twaalf inspecteerden president Heine mann en koningin Juliana de erewacht, bestaande uit een squadron van de ko ninklijke luchtmacht en de luchtmacht kapel in ceremonieel tenue. Het Amsterdamse publiek had weinig belangstelling voor het staatsbezoek. De ontvangst was koel. Langs de route die koningin en haar gasten volgden, wa ren niet veel mensen op de been. Bij de voormalige Hollandse schouwburg hieven enkele tientallen leerlingen van een nabij gelegen hervormde kweek school een spreekkoor aan. ,Hi ha hap pening' en ,Hi ha Heinemann', riepen zij. Zij zongen de liederen ,Herr Hein- zelmann' en ,We shall overcome*. Des gevraagd zeiden zij niets tegen het be zoek van de president van de bondsre publiek te hebben. Voor de kransleg ging bij het nationale monument op de Dam zorgden enkele studenten weerbaarheden voor enige hilariteit door hevig te schutteren bij het inne men van hun plaatsen. Cynisch' Linkse jongeren hadden gistermorgen het voornemen een krans te leggen bij het monument van Van Heutsz in Am sterdam-Zuid. Zij wilden hiermee pro testeren tegen de kranslegging door de president van de Duitse bondsrepubliek, dr Gustav Heinemann bij het Nationale Monument op de Dam. Deze kransleg ging werd in een pamflet, dat op ae Dam werd verspreid .onoprecht' en .cy nisch' genoemd. Het pamflet was on dertekend met ,het linkse tuig'. De kranslegging bij het Van Heutsz- monument ging niet door. De politie stuurde er een deel van de mobiele een heid heen om het monument te bewa ken. De Britse mevrouw Joy Ellis wilde in haar tuin op het graf van haar poedel een gedenkteken. De opdracht werd verleend aan de kunstenaar-beeldhou wer Brian Burgess, die de voet van een lantaarnpaal ontwierp en op het graf plaatste toen mevrouw Ellis uit was. ,Het gedenkteken moest een vorm heb ben waarvoor een hond waardering zou kunnen opbrengen', zei hij. ,In ieder ge val is een lantaarnpaal een van de bes te vrienden van een hond'. Mevrouw Ellis was echter van mening, dat een beeldje passender zou zijn. Jk heb hem verzocht de lantaarnpaal weg te komen halen', zei ze.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 1969 | | pagina 3