Persconferentie met
reizende austronauten
CAMBRIDGE
Perfecte landing
midden in de roos
Bevolking koel bij
bezoek Heinemann
In Den Haag draait alles om ,oncle George'
3
CONRAD KON IN TE KLEIN PAK NIET SLAPEN'
Zenuwachtig
Quarantaine
Prix Femina en
Prix Medicis
toegekend
lm®®* m
RATIFICATIE
KERNWAPEN
VERDRAG
KRANSLEGGING EN GALADINER
Kranslegging
DINSDAG 25 NOVEMBER 1969
PROVINCIALE ZEEUWSE COURANT
HOUSTON (AP) De as
tronauten van de Apollo 12
hebben zondag in 's werelds
eerste persconferentie met
mensen in de ruimte ver
klaard, dat zij tijdens hun
verblijf op de maan weinig
gerief hadden genoten en
slecht hadden geslapen.
Charles Conrad jr. onthulde, dat
zijn pak 'n week voor het vertrek
voor enige veranderingen naar
de fabriek moest worden terugge
zonden. Toen hij het terugkreeg
was het te kort. ,Ik wilde mijn
pak niet uittrekken en in mijn
hangmat was dat bijzonder on
prettig', zei hij. ,Het was onge.-
veer een centimeter te kort. Ik
zat ermee en sliep maar vier uur,
wat niet al te veel is.'
Op de vraag of hij op de maan
gedroomd had, zei Conrad, ,ik
droom gewoonlijk niet. In elk ge
val kan ik mij niet herinneren
daar gedroomd te hebben.'
De astronauten beantwoordden
vragen, die door journalisten aan
de Nasa, de nationale dienst voor
lucht- en ruimtevaart werden
voorgelegd. Gerald Carr, die de
communicatie met de Yankee
Clipper verzorgt, gaf de vragen
do'or.
Ook Al Bean zei niet gedroomd
te hebben ,Ik sliep op de maan
niet al te best. De hangmatten
zijn zeer comfortabel!.. Zij zijn
een voortreffelijke plaats om in
te slapen.'
De astronauten van de Apollo 11
hadden in juli geen hangmatten
en moesten het zich in het klei
ne ruimteschip maar zo gerief
lijk mogelijk maken. De perscon
ferentie werd over de "televisie
uitgezonden over een afstand van
ruim 160.000 kilometer, terwijl de
Yankee Clipper zich met een
snelheid van 6400 km per uur
beweegt.
Zaterdag hebben de astronauten
soortgelijke vragen van weten
schapsmensen beantwoord.
De vraag was of zij onder de
zelfde weersomstandigheden zou
den willen worden gelanceerd als
op 14 november.
Thans wordt erover gedis
cussieerd of Conrad heeft gezegd:
,ja' (we would) of ,neen' (we
wouldn't).
Zondag waren de antwoorden op
dezelfde vraag:
Conrad: ,Ilt zou weer gaan'.
Gordon: ,We hebben het toen ge
haald, we zouden het weer doen'.
Bean: .Daarmee ben ik het eens'.
Ook werd gevraagd, wat het
naarste moment van de hele tocht
was geweest. ,Wij waren alle drie
veel rustiger gedurende het groot
ste deel van de vlucht, dan ik
voor mogelijk had gehouden', zei
Conrad. ,Ik geloof, dat Al en ik
zenuwachtig waren tijdens het
opstijgen van de maanlander. We
hadden tenslotte maar één motor'.
De astronauten zeiden er geen
idee van te hebben gehad, wat
er met hun televisiecamera was
gebeurd. Zij hebben .de camera
voor een nader onderzoek mee te
rug naar de aarde genomen. Gor
don, die 30 uur om de maan
heeft gevlogen, terwijl Conrad en
Bean daar rondwandelden, werd
gevraagd hoe het was om zo lang
alleen te zijn.
,Tot mijn verbazing was er zo
verschrikkelijk veel te doen toen
Ik wakker was, dat ik geen tijd
heb gehad om daarover na te
denken', zei hij.
,En aan het eirti van de dag was
ik zo moe, dat ik onmiddellijk
ui slaap gevallen ben.' .Ik heb
Conrad noch Bean ook maar een
ogenblik op het maanoppervlak
gezien, hoewel ik de maanlander
en de Surveyor in de krater door
de optische telescoop waarnam'.
Hij voegde daaraan nadenkend
toe: .ik hoop daarvan foto's te
hebben, zodat mijn twijfelende
vrienden zekerheid krijgen'.
De astronauten werd gevraagd of
zij van oordeel waren, dat een ge
oloog in de toekomst tot een
maanlandingsteam zou moeten
toebehoren.
Conrad antwoordde: ,Ik ben ervan
overtuigd, dat een geoloog de reis
zou moeten maken. Maar ik wil
u wel een ding vertellen. Ik had
al mijn vliegervaring nodig om
dat ding op het juiste punt neer
th zetten. Dat was beslist geen
kinderwerk.'
Foto: Dit beeld, opgevangen door
het NASAoiolgstation in Spanje,
toont de drie astronauten van de
Apollo 1Z tijdens de persconfe
rentie die zij tijdens hun vlucht
naar de aarde gaven.
V. I. n. r. Gordon, Conrad en Bean.
De verslaggevers zagen hetzelfde
beeld op een grootbeeld tv tij
dens de persconferentie
(ADVERTENTIE.
TRIPLE-FILTER3
de milde sigaret
met het 3-voudige filter
(Slot van pagina 1
Het enige wat bij de landing niet per
fect is verlopen, is het vastgehecht blij
ven van de parachutes, waarvan de lia
nen gekapt hadden moeten zijn op het
moment dat de capsule het water raak
te. Dit leverde echter geen moeilijkhe
den op.
De afstand van de Apollo tot de Hornet
bedroeg bij de landing ruim 4% km. Dat
is geen precisie-record, maar voor een
zo langdurige vlucht toch wel bijzonder
nauwkeurig.
De astronauten zijn met de capsule en
het verzamelde materiaal voor enige
weken in quarantaine gegaan. Het is
mogelijk dat deze isolatie bekort zal
.worden en minder streng zal zijn dan
na de eerste maanlanding. Daarover zal
nog nader worden beslist.
De vlucht heeft slechts enkele minuten
korter geduurd dan in het aanvankelijke
vluchtschema was voorzien. Merkwaar
dig genoeg komt dit door de grote
nauwkeurigheid, die enkele baancorrec-
ties overbodig maakte. In het oorspron
kelijke vluchtplan werd rekening ge
houden met een vertragend effect van
deze thans vervallen correcties.
Reeds twpe minuten na «Ie landing werd
door het Russische persbureau Tass via
een extra-uitzending van Radio Moskou,
hiervan gewag gemaakt en hulde ge
bracht aan de astronauten, die op dat
moment nog op de woelige zee rond
dobberden in lnin nog gesloten capsule.
Het vliegkampschip Hornet heeft na de
berging van de Apollo koers gezet naar
Hawaii, welke reis vier dagen zal duren.
PARIJS (AFP) De Franse litera
tuurprijs de ,Prix Femina' is maandag
toegekend aan dc schrijver Jorge Sem-
prun voor zijn roman ,1a deuxième mort
de Ramon Mereader'.
Jorge Semprun. die in 1923 in Madrid
is geboren, woont sinds 1939 in Frank
rijk. Zijn eerste roman ,Le grand voy
age schreef hij in 1963, achttien jaar
nadat hij uit het concentratiekamp Bu-
chenwald was teruggekeerd. Voor deze
roman die in 29 talen werd vertaald,
kreeg hij de ,Prix Formentor'. Behalve
de roman ,1'Evanouissement' schreef hij
ook nog toneelstukken en filmscenario's.
De Franse letterkundige ,Prix Medicis'
is maandag toegekend aan Helene Ci-
xous voor haar roman ,De dans'.
De schrijfster doceert aan de academie
van Parijs te Vincennes Engelse taai
en letterkunde. Zij werd in '1937 in de
Algerijnse stad Oran geboren. Onder ,Le
prenom de dieu' heeft zij ook een ver
zameling novellen gepubliceerd.
Van Hawaii worden de astronauten in
hun isolatieverbljjf, waarin zich ook een
medicus en een technicus bevinden,
overgevlogen naar Houston, waar zij in
een wat ruimer quarantaine-verblijf zul
len overstappen. Vrijdag worden zij in
Houston verwacht.
Moordenaar van
Mboya opgehangen
NAIROBI (RTR) De moordenaar
van Tom Moboya, de voormaligemi
nister van economische zaken van Ke
nia, is opgehangen. Dit heeft een woord
voerder van de gevangenis, waar de
in s£i)tember voor het neerschieten
van Mboya ter dood veroordeelde 32-
jarige Isaac Njenga Njoroge gevangen
zat, maandag bekendgemaakt.
ge heeft zijn onsehuid
ihele proces volgehouden.
eerste lase:
een speciaal bewerkt estron-filter dat
tegenhoudt wat niet voor U bestemd Is
tweede fase:
activerende minerale bestanddelen die
de rookstroom Intensief zuiveren
derde fase:
laatste, puur-wit filtersegmeot dat de
zuivering waakzaam afrondt en de echte Cambridgesmaak
volledig onbelemmerd aan U doorgeeft
rook rustig... en
alleen voor uw plezier - Cambridge Triple-filter®
Registered Trade Mark
Het CambrM80 filler Is het aerate Triple-filter© ter wereld en la de bekroning van do moest geayanceordo onderzoeking», diode wetenschap tot nu toe op dit gob! od gedaan beeft
Haarlemse rechter
al half januari
voor het hof
HAARLEM (GPD) De procureur-
generaal van het Haagse gerechtshof
mr B. J. Besier zal bevorderen dat de
zaak van de Haarlemse rechter zeer
spoedig in beroep zal worden behan
deld.
Naar alle waarschijnlijkheid zal de be
handeling half januari plaatsvinden.
WASHINGTON (RTR) President
NLxon heeft maandag het verdrag te
gen een verdere verspreiding van kern
wapens bekrachtigd. Hij deed dit, na
dat het presidium van de opperste Sow-
jet-Unie liet stuk ook had geratificeerd.
De Amerikaanse senaat had al enige
tijd geleden het stuk goedgekeurd.
Het wordt van kracht, aft 43 staten tot
ratificatie zijn overgegaan, waaronder
Amerika, Rusland en Engeland. Deze
drie landen bevinden zich nu onder de
ruim twintig staten, die het verdrag!
hebben bekrachtigd. Ongeveer 90 landen j geesten zal Dlljveil schenken aan
hebben de overeenkomst getekend. onze beschaving VOOT kunst en
(ANP-GPD) Aldus koningin Juliana gisteravond tij
dens het gala-diner, dat zij de presi-
AMSTERDAM
,Wij mogen verwachten dat Duits
land, evenals het dat in het verle
den zo veelvuldig deed, veel grote
AMSTERDAM De aankomst
van president Heinemann en me
vrouw Heinemann in Amsterdam:
de begroeting door het koninklijk
paar op het eerste perron.
wetenschap en voor geestelijk le
ven. Het echte gaat nooit voor het
nageslacht verloren'.
dent van de bondsrepubliek Duitsland
aanbood in het paleis op de Dam in
Amsterdam. De koningin zei verder on
der meer: ,Veel gaat er door ons allen
hier heen bij een ontmoeting als deze'.
Dr Gustav Heinemann zei dat men in
Duitsland het Hitlerregime niet heeft
kunnen verhinderen. .Afaar", zei hij.
.daarom hebben ook in Duitsland des
te meer mensen zijn val als bevrijding
ondervonden'. Hij zei verder: .Ondertus
sen is een nieuwe generatie opgegroeid.
Meer dan de helft van de op het ogen
blik in Duitsland levende mensen heeft
de Hïtlertöjd niet meer bewust meege-
maakt'.
Dr Heinemann zei ook, dat het de be
woners van de bondsrepubliek ,die
ongeveer twee maanden geleden een ge
tuigenis van de levensvatbaarheid van
Tijdens het bezoek van de Duitse gasten
aan zijn ambtswoning zei burgemees
ter dr L Samkalden voorbijgaand
aan bet van Duitse zijde geuite verzoek
om een bezoek aan het Anna Frankhuis
dat het hem zeer geroerd had, dat
de heer en mevrouw Heinemann en zijn
gevolg de wens te kennen hadden ge
geven, een bezoek te brengen aan de
voormalige Hollandse schouwburg.
,Het heeft', zei dr Samkalden, .geen zin
in het leven alleen maar steeds terug
te kijken zonder naar de toekomst te
zien.' Dr Heinemann zei in een korte
toespraak hierop, dat alle denkende
mensen in Duitsland zich bewust zijn
van de moeilijkheden die het Nederland
se volk heeft bij het winden van een
nieuwe onbevangen houding tegenover
de Duitsers.
(Van onze correspondent in Parijs)
|_|oewel de Europese reünie op 1 de
cember in Den Haag wordt gehou
den, beschouwt Frankrijks president,
Georges Pompidou, zich toch wel zo'n
beetje als de ware gastheer onder de zees
leeden van de Europese familie. Hij heeft,
als staatshoofd, de hoogste papieren voor
het protocol (en zal daarom als enige bui
tenlander onder het koninklijke dak van de
koningin mogen logeren). En tenslotte is
binnenlandse zorgen die er niettemin ook mogen
zijn, van zich af geschoven, om zich uitsluitend
aan de voorbereidingen van de Europese familie
raad te kunnen wijden. Men kan er zeker van
zijn, dat hij alle dossiers, en in het bijzonder van
de Europese landbouw, nu op zijn duimpje kent,
en dat hij niet na zal laten op 1 december zijn
tafelgenoten uit het blote hoofd met cijfers, ta
bellen, statistieken en percentages om de oren
te slaan. Te schitteren met zijn .parate kennis'
heeft altijd tot zijn geliefde methoden behoord
om' een gesprekspartner zijn superioriteit te
demonstreren. De directie van zijn persafdeling,
de knappe en charmante madame Simone Servais,
die al tien jaar in zijn directe staf van medewer
kers is opgenomen, heeft het ons onlangs bij een
terstand in te lopen door in Moskou zijn woordje niet minder geruchtmakend communiqué, zijn
hij 't ook geweest die de gedachte voor dit ontvangst.op het Elysée nog eens herhaald. De
patron', met een Engelse sigaret nonchalant uit
familiefeest lanceerde. Een samenkomst
waarbij de zes neven en nichten zullen
overleggen of het vervolg een achterneef,
John Bull, (met nog een paar verwanten),
die zich jarenlang afzijdig had gehouden,
maar de weelde van die hoogmoed nu niet
langer dragen kan, dan toch maar weer in
genade zal worden aan- en opgenomen. En
oncle Georges weet dat van hem nu het ja-
of het nee-woord wordt verwacht.
Redelijk ls natuurlijk dat hij ja zal zeggen. Waar
om met zoveel ophef en spektakel op de hoge top
van Den Haag een ceremonie te organiseren, als
je geen beslissing hebt mee te delen die in impor
tantie, achteraf, al die koude drukte rechtvaardi
gen kan? Belangrijk inderdaad, want tot twee
maal toe had, sinds een tiental jaren, dat zelfde
Parijs, bij monde van de vorige bewoner van het
Elysée, Charles de Gaulle, de voordeeur van het
huis Europa voor de Britse tak der familie dicht
geslagen. Zal die deur dan nu toch eindelijk wor
den geopend? Of tenminste op een kier? Het is,
nogmaals, niet onwaarschijnlijk, al zal het ver
volgens dan ook zeker nog wel enkele jaartjes
duren alvorens John Bull met eigen aanhang als
de rechtermondhoek hangend, hoeft een dik dos
sier maar even door te bladeren, om alle cijfers
tot in hun decimalen vuurvast in. het hoofd te
hebben. Generaal De Gaulle, die Georges Pompi
dou, toen hij nog deel uitmaakte van de directie
van de Rothschild-banlc, als politicus of staats-
man-in-de-dop ontdekte, had en heeft even
eens een olifantegeheugen, waarmee hij' graag
schermde. Maar, in tegenstelling tot de generaal,
beschikt Pompidou nog over kennis van de eco
nomische en financiële achtergronden. De his
torische held had de wijde, .planetaire' blik, en
zijn premier wist hoe die visie economisch ook
nog gerealiseerd kon worden... ten minste voor
het oppervlakkige oog en zonder op al te lange
termijn aan de latere consequenties te denken.
Voor die consequenties ziet de voormalige premier
die nu de plaats van de generaal heeft ingeno
men, zich nu in feite juist gesteld.
zelf te gaan doen, zonder nog langer van de .goe
de diensten' van Parijs gebruik te willen maken.
Een aDder aspect van die huidige Franse werke
lijkheid is, dat het land vorig jaar, met de balans
van tien jaar gaullistisch prestigebeleid, in een
economische en financiële crisis werd gestort,
waardoor het de steun van Amerika in moest roe
pen om nog net op de been te kunnen blijven.
Een bijstand die toen gelijktijdig de bodem weg
trok onder een wereldwijde staatskunst, waar
bij Parijs alle grootmachten, de Verenigde Sta
ten inbegrepen, met provocerende banvloeken
dorst trotseren.
Het .eergisteren' dat het staatkundige denken van
de generaal zo sterk meebepaalde, belette hem
voorts het principe van de .Europese integratie'
te aanvaarden, dat inhield dat ,1a grande nation'
der Lodewijken en van Napoleon alsmede van
Charles de Gaulle enige partjes van haar
souvereiniteit prijs zou moeten geven. Daarom
was de schone droom van de generaal dan ook ger heeft overgnomen. Gezegd moet echter dat de
op voorhand ten dode opgeschreven. Hij sprak rol nog weinig grote clausen of dankbare spel-
wel van een herboren en machtig Europa, maar momenten heeft opgeleverd. De enige beslissing
hij dacht bij die woorden alleen aan Frankrijk, waarmee Georges Pompidou de internationale aan
Maar wil Europa daadwerkelijk weer een eigen rol dacht op zich heeft kunnen vestigen is tot dusver..
:n de wereld spelen, dan zal het zich metterdaad de devaluatie van de frank geweest. Die, kwal ij-
moeten verenigen en dus .integreren' en zal ke begeleiding, bovendien slechts luttele maan-
het Groot-Brittannië, als complement, onmogelijk den aan de revaluatie van de Duitse mark vooraf
kunnen missen. Daarenboven zal Frankrijk Enge- ging, waarmee Willy Brandt in zijn land zijn
vroegere beschermeling toen ook nadrukkelijk liet
weten. Sedertdien heeft Georges Pompidou de pre
sidentsverkiezingen niettemin gewonnen om de
plaats van de legendarische held in te kunnen
nemen. Maar die plaats heeft, hij, in het bijzon
der voor het buitenland, nog maar heel onvoldoen
de waar gemaakt. Zijn buitenlandse politiek die,
volgens de traditie van de vijfde republiek, onder
het persoonlijke domein van het staatshoofd res
sorteert, heeft zïdh vooral in het Midden-Oosten
Canada en Afrika langs de lijnen voltrokken, die
de generaal tevoren had uitgestippeld, zonder
nochtans gekarakteriseerd te worden door dat
wijde en theatrale gebaar waardoor die storende
grenzen tussen illusie en realiteit zich vroeger iet
wat aan het kritische oog wisten te onttrekken.
En die buitenwereld die hem gadeslog, is tot dus-
vr dan ook nog niet zo heel diep onder de indruk
gekomen va!n het talent waarmee die tamelijk on
bekende acteur de rol van zijn illustere voorgan-
been in het land van eergisteren en met het an
dere in dat van overmorgen stond. Georges Pom-
vöiledig gelijkberechtigde familieleden zich "rond Pid°u staat n" °P def ^der" van vandaag en hij
„mJn-.nmnoco taM heeft met de directe tokomst va.n morgen te ma
de gemeenschappelijke Europese tafel zullen mo
gen scharen.
Oncle Georges is zich zijn betekenis als initia
tiefnemer, zo niet als gastheer, intussen wèl
bewust. Al maandenlang heeft hij alle andere
ken (geen bemoedigend perspectief). De situatie
in zijn land en in het Europa van vandaag is,
dat Frankrijk door West-Duitsland economisch
bij de dag meer wordt overvleugeld, terwijl Bonn
zich bovendien nog opmaakt zijn politieke ach-
land ook best kunnen gebruiken als politiek en
economisch tegenwicht ten opzichte van West-
Duitsland, waartegen het in de combinatie van
de zes steeds minder is opgewassen. Ook dat in
zicht was al eerder tot de geest van generaal De
Gaulle doorgedrongen, toen hij vorig jaar een
geheim onderhoud voerde met de Britse ambassa
deur in Parijs, Soames, die bij die gelegen
heid deelgenoot maakte van zijn wassende zor
gen over de groei en de gewichtstoename van de
Duits Bondsrepubliek.
Zoals de stukken nu gelegen zijn, mag het
diplomatieke menu voor de feestmaaltijd in
Dn Haag derhalve wél worden gezien. Een histo
rische ceremonie. Toen Georges Pompidou, vorig
jaar, door zijn voormalige protector aan de dijk
werd gezet en hij als ambteloos burger- of ka
merlid van het departement van cantal zijn
tijd in verveling moest zien te doden, heeft hij
een zeer geruchtmakend interview, van ,zijn na
tionale lotsbestemming' gesproken. Een uitlating'
die de generaal in die dagen bepaaldelijk niet als
muziek in de oren klonk, zoals hij, middels een
kanselierschap inaugureerde.
Haag een stap doen waardoor hij behalve
zichzelf, nu ook voor Europa .geschiedenis' kan
maken? Andere vraag: is het gaullistische thuis
front inmiddels voldoende op zo'n beslissing,
waarvoor de generaal tenslotte altijd gepast had,
geprepareerd? Nog niet zolang geleden heeft
een der oudste en trouwste schildknapen van ge
neraal De Gaulle, Louis Vallon, de huidige presi
dent in een (slecht geschreven) pamflet van hoog
verraad aan zijn voorganger beschuldigd, een be
schuldiging waarvoor hij prompt uit de partijge
lederen gestoten werd. Maar met dat royement
is de achtergrond jegens zijn persoon intussen
stellig, nog niet verdwenen, en de angst voor ,wat
ze er .thuis' wel van zullen zeggen en vooral zul
len denken', lijkt, op voorhand, wel de voornaam
ste overweging te kunnen zijn die Georges Pom
pidou nog kan tegenhouden de stap in de rich
ting van Engeland te zetten, die hem door zijn
.nationale lotsbestemming' nu zo waarneembaar
schijnt te worden gedicteerd.
Onder belangstelling van enkele hon
derden zwijgende mensen, die zich
op de Dam achter de dranghekken
hadden verzameld, en een legertje
persvertegenwoordigers hadden de
president en zijn echtgenote om
kwart voor twaalf, begeleid door de
chef van het militaire huis van de
koningin, een krans gelegd bij het
Nationaal Monument. Ter begToetin
waren daar aanwezig de minister
president P. J. S. de Jong en de bur-
Direct na aankomst op de Dam op half
twaalf inspecteerden president Heine
mann en koningin Juliana de erewacht,
bestaande uit een squadron van de ko
ninklijke luchtmacht en de luchtmacht
kapel in ceremonieel tenue.
Het Amsterdamse publiek had weinig
belangstelling voor het staatsbezoek. De
ontvangst was koel. Langs de route die
koningin en haar gasten volgden, wa
ren niet veel mensen op de been. Bij
de voormalige Hollandse schouwburg
hieven enkele tientallen leerlingen van
een nabij gelegen hervormde kweek
school een spreekkoor aan. ,Hi ha hap
pening' en ,Hi ha Heinemann', riepen
zij. Zij zongen de liederen ,Herr Hein-
zelmann' en ,We shall overcome*. Des
gevraagd zeiden zij niets tegen het be
zoek van de president van de bondsre
publiek te hebben. Voor de kransleg
ging bij het nationale monument op
de Dam zorgden enkele studenten
weerbaarheden voor enige hilariteit
door hevig te schutteren bij het inne
men van hun plaatsen.
Cynisch'
Linkse jongeren hadden gistermorgen
het voornemen een krans te leggen bij
het monument van Van Heutsz in Am
sterdam-Zuid. Zij wilden hiermee pro
testeren tegen de kranslegging door de
president van de Duitse bondsrepubliek,
dr Gustav Heinemann bij het Nationale
Monument op de Dam. Deze kransleg
ging werd in een pamflet, dat op ae
Dam werd verspreid .onoprecht' en .cy
nisch' genoemd. Het pamflet was on
dertekend met ,het linkse tuig'.
De kranslegging bij het Van Heutsz-
monument ging niet door. De politie
stuurde er een deel van de mobiele een
heid heen om het monument te bewa
ken.
De Britse mevrouw Joy Ellis wilde in
haar tuin op het graf van haar poedel
een gedenkteken. De opdracht werd
verleend aan de kunstenaar-beeldhou
wer Brian Burgess, die de voet van een
lantaarnpaal ontwierp en op het graf
plaatste toen mevrouw Ellis uit was.
,Het gedenkteken moest een vorm heb
ben waarvoor een hond waardering zou
kunnen opbrengen', zei hij. ,In ieder ge
val is een lantaarnpaal een van de bes
te vrienden van een hond'. Mevrouw
Ellis was echter van mening, dat een
beeldje passender zou zijn. Jk heb hem
verzocht de lantaarnpaal weg te komen
halen', zei ze.